(Είχαμε αρκετό καιρό να δημοσιεύσουμε ένα Guest κείμενο. Ίσως γιατί ο κόσμος ήταν βαθιά προβληματισμένος και περίμενε την διοίκηση να πάρει θέση και να του εξηγήσει το πλάνο της και το όραμα της για το μέλλον της ομάδας. Από ό,τι φαίνεται όμως η, «κοινή συναινέσει» (;), διακοπή της συνεργασίας με τον coach Blatt ξύπνησε συνειδήσεις και ένστικτα. Με αφορμή το γεγονός αυτό, σήμερα δημοσιεύουμε ένα κείμενο από τον Red Label ο οποίος ήθελε να μοιραστεί μερικές σκέψεις του μαζί μας.)
–Ο–
Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι πριν την αυγή..
Ο παραπάνω στίχος ανήκει στον μεγάλο Άλκη Αλκαίο, που σε συνδυασμό με την υπέροχη μουσική του Σωκράτη Μάλαμα εμπεριέχονται, σε ένα υπέροχο άσμα το οποίο νομίζω ότι ταιριάζει γάντι στην εποχή την οποία διανύει ο Ολυμπιακός μας.
Όταν ο Γιάννης Σφαιρόπουλος σταμάτησε να είναι κόουτς του Ολυμπιακού, συζητάγαμε με τους φίλους μου ποιος θα θέλαμε να τον διαδεχθεί και θυμάμαι τον εαυτό μου να ανακράζει αναφανδόν υπέρ του coach Blatt.
Ο λόγος για μένα ήταν απλός: ήθελα να δω την ομάδα μου να δοκιμάζει διαφορετικά plays και μια άλλη φιλοσοφία και στυλ παιχνιδιού γενικότερα, που θα μας έκανε πιο ελκυστικούς στο μάτι, έστω κι αν αυτό έπαιρνε κάποιο χρόνο. Όμως και πέρσι, εκεί που έφτασαν τα πράγματα στην Ευρωλίγκα, θεωρώ ότι ήταν μια κάκιστη χρονιά για τον Ολυμπιακό. Για να είμαστε όμως δίκαιοι τα εξωαγωνιστικά γεγονότα επηρέασαν κομβικά την μπασκετική απόδοση της ομάδας.
Με την αυγή της νέας σεζόν, ήλπιζα ότι ο οργανισμός που λέγεται Ολυμπιακός θα είχε διδαχθεί από τα περσινά και θα έβγαζε στο παρκέ μια σαφώς καινούργια και ενδεχομένως – ανέτοιμη ομάδα – η οποία όμως, επιτέλους, θα προσέφερε στο κοινό της μια νέα μπασκετική πρόταση. Μια πρόταση απαλλαγμένη από τη μιζέρια των εντός των τειχών συμβάντων, με το πλεονέκτημα ότι θα μπορούσε πλέον απρόσκοπτα να ασχοληθεί με το χτίσιμο μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα κατέληγε έστω και 8η στο τέλος της regular season το 2020. Η περιβόητη προεδρική δήλωση (;) στο συνέδριο της Θύρας 7, ότι θα είμαστε ανταγωνιστικοί φέτος, μπορώ να πω ότι με επηρέασε πολύ θετικά.
Όμως αντί για αυτά είδαμε έναν κάκιστο σχεδιασμό στο roster, με βασικές ελλείψεις στις θέσεις κυρίως 1 και 5. Αντιλαμβάνομαι το σχεδιασμό αυτόν ως απόληξη δυο παραγόντων οι οποίοι έχουν να κάνουν αφενός με την οικονομική δυνατότητα των προέδρων (σε αυτή την χρονική στιγμή) και αφετέρου με τις επιλογές του coach Blatt. Τελικά όμως από τη διεκδίκηση του Κώστα Σλούκα φτάσαμε στο να υπάρχει έλλειψη στον άσσο και επιλογές επιπέδου Eurocup (αν εξαιρέσει κάποιος τον τεράστιο Βασίλη Σπανούλη που χρειάζεται ειδική διαχείριση για να προσφέρει τα μέγιστα) και τον Αντώνη Κόνιαρη, που σε πρώτη φάση πρέπει να τον βοηθήσουμε να κάνει τα δικά του βήματα μπροστά ώστε να γίνει μια σημαντική μονάδα σε βάθος χρόνου.
Επίσης σωστή επιλογή θεωρώ τον Punter επειδή μπορεί να δώσει σκορ, σε iso καταστάσεις, και γενικότερα να ανακατέψει την τράπουλα, όντας ένας παίχτης που συνδυάζει ικανοποιητική εμπειρία και κίνητρο για να κάνει επιτέλους το βήμα παραπάνω και να καθιερωθεί στην Ευρωλίγκα.
Ταυτόχρονα ποτέ δεν κατάλαβα, ούτε θεωρητικά, τη χρησιμότητα του Rubit καθώς επαναλήφθηκε, σε χειρότερο επίπεδο, το λάθος με τον LeDay (δηλαδή ένας αθλητής με σώμα και χαρακτηριστικά 4αριου μας παρουσιάστηκε για 5αρι) πίσω από τον Milutinov. Θεωρητικά, αντιλήφθηκα τη χρησιμότητα του Kuzminskas αλλά στο γήπεδο μέχρι στιγμής δεν είδα ούτε την σκληράδα (που απαιτεί η θέση), ούτε μαχητικότητα, ούτε σουτ αξιόπιστο, ούτε άνοιγμα διαδρόμων στο post. Ο Happ θέλει πολλή δουλειά και νομίζω καλό θα ήταν να τον περιμένουμε 1-2 σεζόν, προκειμένου να αρχίσει να ωριμάζει και να βγάλει ποιότητα, μέταλλο και χαρακτήρα. Είναι γνωστό άλλωστε ότι οι σέντερ ωριμάζουν μέσα από χρόνια εμπειρίας και σε μεγαλύτερες ηλικίες βγάζουν τις υψηλές τους αποδόσεις.
Όμως δεν καταλαβαίνω το σκεπτικό πίσω από την επιλογή Rubit και γιατί ο Ολυμπιακός, μετά τον Birch, δεν έψαξε έναν αθλητικό ψηλό, τύπου rim protector. Έναν παίκτη που να κλείνει το δρόμο προς το καλάθι στην άμυνα, να κάνει αποτελεσματικά screens και να σκοράρει εύκολα τις πάρε βάλε πάσες, από PnR, στην επίθεση. Δε μιλάω να πάει να πληρώσει κάποιος 5 εκ. ευρώ και να φέρει κάποιο αστέρι του NBA, αλλά διάολε κάνε λίγο scouting και βρες μια φτηνή αξιόπιστη λύση εκεί. Μήπως δεν έχει ξαναγίνει αυτό που λέω στον Ολυμπιακό; Στο κάτω κάτω είχες ολόκληρο Blatt στον πάγκο, με μάτι στην αμερικανική αγορά και καλές επιλογές στο παρελθόν. Αυτό το κάτι σαν center ίσως είναι ωραία μόδα στη θεωρία αν ο παίκτης είναι ο Kyle Hines, αλλά εγώ δεν είδα τέτοια αλτικότητα και σκληράδα ούτε στον Leday ούτε στον Rubit. Εγώ είδα 4αρια που μας τα παρουσίασαν για 5αρια και τίποτα πέραν αυτού.
Αντιθέτως, θεωρώ ότι με δουλειά σε αθλητικό και πνευματικό επίπεδο (εδώ περισσότερη) ο Auguste, κάτοχος ελληνικού διαβατηρίου, θα μπορούσε να σταθεί σαν 2ος πίσω από τον Nicola. Μεγάλο αίνιγμα στο ρόστερ επίσης είναι κατ’ εμέ και ο Paul, αλλά δεν μπορώ να τοποθετηθώ εκτενώς. Δεν έχω καταλάβει τι του ζητάνε να κάνει μέσα στο παρκέ και προφανώς δε μπορώ να μείνω σε ένα ματς για να σχηματίσω γνώμη για έναν εγνωσμένης αξίας παίχτη. Από την άλλη αγαπητοί μου δεν πείθομαι ότι μετά το Σλούκα οι επιλογές ήταν ο Cherry και ο Baldwin. Συγνώμη αλλά δε μπορώ να καταλάβω γιατί δεν κλείσαμε κάποια φτηνή και αξιόπιστη λύση που, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ, θα μπορούσε να σταθεί καλά σε επίπεδο Ευρωλίγκας.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα λίγο την προσοχή σας. Είμαι ο τελευταίος που θα πει σε κάποιον πώς και πόσα λεφτά να ξοδέψει. Καταλαβαίνετε όμως ότι, όταν εγώ ο απλός μεροκαματιάρης θυσιάζω 200 ευρώ από τον οικογενειακό μου προϋπολογισμό, επιθυμώ και «απαιτώ» η ομάδα που μας έχει χαρίσει τόσες και τόσες χαρές να στέκεται σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο. Γιατί εδώ μπερδεύονται και ορισμένοι. Έτσι όπως έχουν ξεφύγει τα μπάτζετ στην Ευρωλίγκα δε μπορώ να κάνω τον τρελό του χωριού και να λέω χτίστε ΤΏΡΑ μια ομάδα να πηγαίνει F4 βρέξει-χιονίσει. Όμως δε θεωρώ ότι είναι τρέλα να παίζεις ένα καλό μπάσκετ και να παλεύεις επάξια για τους 8 καλύτερους, ασχέτως αν το πετύχεις τελικά ή όχι.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, ανταγωνιστική ομάδα είναι αυτή που έχει αυτό το πλάνο να μπει τουλάχιστον στα play off. Εκτός αν έβγαινε η διοίκηση και έλεγε θαρρετά: “Για κάποια χρόνια δεν βάζω υψηλούς αγωνιστικούς στόχους, τα πολλά λεφτά τα επενδύω σε έναν κόουτς, που θα χτίσει από την αρχή μια νέα ομάδα, και εσείς στηρίξτε δείχνοντας υπομονή”. Τότε δε θα υπήρχε από κανέναν λογικό άνθρωπο η παραμικρή απαίτηση, ίσα ίσα νομίζω ότι με θέρμη θα παρακολουθούσαμε όλοι τα βήματα που θέλει να κάνει μια νεαρή κορασίδα που βγαίνει από την εφηβεία και ψάχνει την ενηλικίωση σε σωστές βάσεις.
Επίσης δε θεωρώ σωστό να μπερδεύεται κάποιος με τις εν Ελλάδι εξελίξεις και να τις συνδέει με την κακή, φετινή, αγωνιστική κατάσταση. Κατά την άποψή μου, μια τέλεια φετινή εικόνα αγωνιστικά, δεν θα δικαίωνε απαραίτητα την τομή που επιχειρήθηκε πέρσι να γίνει. Η τομή είναι σωστή γιατί η κατάσταση σε βάρος του Ολυμπιακού δεν αντεχόταν άλλο στην Ελλάδα και έπρεπε ΠΑΣΗ θυσία να μπει ένα ΤΕΛΟΣ. Το πρόβλημα που έχω με την όλη διαχείριση είναι ότι η διοίκηση, παρότι γνωρίζει πως εκλέγεται η παρούσα διοίκηση της ΕΟΚ, αντί να πάει στις ενώσεις με προτάσεις, να βρει ανθρώπους και να ανατρέψει την κατάσταση σε 2-3 σεζόν, απλά έπεσε στην Α2, αποχωρώντας και περιμένοντας να αλλάξουν τα πράγματα οι ίδιοι που είναι υπαίτιοι γι αυτήν. Ήθελε έναν καλύτερο συνδυασμό, οπότε δεν καταλαβαίνω τον τρόπο που λειτούργησαν.
Το θέμα δεν είναι απλά να πάει η μια ΚΑΕ απέναντι στην άλλη, και σε λίγο να μην έχουμε καθόλου μπάσκετ εντός Ελλάδος. Το θέμα είναι να αναπτυχθεί σωστά το άθλημα που μας έχει κάνει να κλάψουμε, από χαρά, τόσες και τόσες φορές. Με την παρούσα κατάσταση φαίνονται τα όρια του εμπορευματοποιημένου αθλητισμού, αλλά αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα που χρήζει ξεχωριστής ανάλυσης.
Εν κατακλείδι, και επιστρέφοντας στα αγωνιστικά, ο coach Blatt είναι αναμφισβήτητα ένας εγνωσμένης αξίας κόουτς, και γενικότερα ένας άνθρωπος του μπάσκετ, που απλά δεν ταίριαξε στον Ολυμπιακό. Όταν πας να κάνεις κάτι καινούργιο, σε έναν οργανισμό που έχει λαό με απαιτήσεις και μια ορισμένη βάση 4-5 πολύ σημαντικών παιχτών με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αντί να σκέφτεσαι πως θα γυρίσεις τσιπάκια και θα διδάξεις το δικό σου μπάσκετ, μονολιθικά σχεδόν, θα βοηθούσε περισσότερο να προσαρμόσεις τη διδασκαλία σου με βάση το διαθέσιμο κορμό μπολιάζοντας στοιχεία και δικές σου νόρμες. Επίσης θεωρώ ότι στην κακή αγωνιστική εικόνα συνετέλεσαν τα επαναλαμβανόμενα λάθη, τόσο στην έλλειψη καλού δημιουργού όσο και στη θέση “5”, όπως σημειώσαμε και πιο πάνω.
Συμπερασματικά κατάλαβα ότι ακόμα και ο καλύτερος προπονητής να έρθει δε φτάνει για να κάνει μια καλή ομάδα. Παίζουν πολλοί παράγοντες ρόλο.
Πραγματικά, χωρίς ίχνος αρνητικού συναισθήματος απέναντι στον coach Blatt, του εύχομαι να βρει τον οργανισμό στον οποίο θα ευδοκιμήσουν οι ιδέες του και πάνω από όλα ΥΓΕΙΑ.
Ο Ολυμπιακός μας θα ξεπεράσει την βαθιά πολυεπίπεδη κρίση στην οποία έχει περιέλθει μόνο αν ο κόσμος είναι ΜΑΖΙΚΆ ΠΑΡΩΝ στο ΣΕΦ, όχι μόνο έχοντας απαιτήσεις αλλά και στηρίζοντας τους αθλητές και τους προπονητές, όποιοι και αν είναι, ό,τι αποτέλεσμα και αν φέρουν. Ο κόσμος πρέπει να εγγυηθεί την ενότητα στα δύσκολα.
Για να γίνει αυτό όμως απαιτείται μια διοίκηση που θα έχει σωστή και ευθεία εξήγηση στο λαό του Ολυμπιακού, και θα τοποθετηθεί με την αρμόζουσα σοβαρότητα για κάθε φλέγον θέμα που αφορά το μπάσκετ. Είμαι ένας από αυτούς που θα ήθελε να γίνουν ορισμένες αλλαγές στο ρόστερ και να το πάμε αλλιώς από δω και πέρα, αρκεί αυτό να μη βλάψει οικονομικά το σύλλογο και να μη διαλύσει τα αποδυτήρια.
Ο coach Blatt έφυγε και, ανεξαρτήτως του ποιος θα έρθει (ιδανικά θα ήθελα για πολλούς λόγους ο Μπαρτζώκας να ήταν ήδη στο ΣΕΦ), το κύριο ζήτημα που θα έπρεπε να έχει λυθεί ΧΤΕΣ είναι το σχέδιο.
