Ο Ολυμπιακός μας γνώρισε την δεύτερη εντός έδρας ήττα του στην φετινή περιπέτεια στην Ευρωλίγκα. Από τη Baskonia αυτή τη φορά, παρουσιάζοντας πάλι μικτή εικόνα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
Ξεκίνησε δυναμικά στην πρώτη περίοδο, εκμεταλλευόμενος την χρησιμοποίηση δυο κοντών guards από τον Dusko Ivanovic. Το δίδυμο Μακιντάιρ και Χάουαρντ αποτέλεσε εύκολη λεία για την επίθεση του Ολυμπιακού, που στόχευσε από το τρίτο λεπτό και μετά πάρα πολύ να επιτεθεί στην περιστροφή γύρω από τα hedge outs (blitz) της Baskonia, τιμωρώντας τα low tags. όπου συνήθως εκεί βρισκόταν ο Howard. Δεύτερη σταθερά η δημιουργία του Fall, είτε από το high post (elbow entries), είτε από χαμηλά μαζί με το εκάστοτε bully ball του.
Όλα αυτά σταμάτησαν να εφαρμόζονται όταν αρχικά η Baskonia εμφάνισε στο παρκέ πεντάδες στις οποίες συνυπήρχαν Marinkovic, Sedekerskis και Moneke.
Τρία ψηλά κορμιά να πλαισιώνουν τον Kotsar και να δίνουν κάλυψη στον μοναδικό κοντό, χωρίς να δίνουν πουθενά πλεονέκτημα στον Ολυμπιακό και να μπορούν να υπηρετήσουν μια 2 vs 2 άμυνα στα ballscreens.
Στην άλλη μεριά του παρκέ, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή η Baskonia είχε καταφέρει να επιτεθεί μόνο μέσα από το παιχνίδι με τρίπλα του Κοστέλο στα πόδια του Fall και μέσα από μια-δυο offball δράσεις για τον Howard, βρήκε λύσεις στο δυναμικό παιχνίδι του Moneke. Αποκορύφωμα ήταν το coast to coast κάρφωμά του με τη λήξη της περιόδου.
Η δεύτερη περίοδος είναι το ναυάγιο του Ολυμπιακού στο παιχνίδι, όπου από την αρχή της μέχρι και το τέλος της δεν κατάφερε ποτέ να βρει τρόπο να ελέγξει το ρυθμό και να βάλει την μπάλα στα σημεία που ήθελε με εξαίρεση 2-3 δημιουργίες του Fall. Από την άλλη, η Baskonia βρήκε με διαφορετικούς πρωταγωνιστές ρυθμό και κατάφερε να επιβάλλει το παιχνίδι της κι ένα μεγάλο σερί, που της έδωσε μια τεράστια διαφορά στο κλείσιμο του ημιχρόνου της τάξης των 15 πόντων. Όλα ξεκίνησαν με τον Μαρίνκοβιτς να τιμωρεί την αμυντική ασυνέπεια τόσο του Λαρεντζάκη όσο και του Μπραζντέικις.
Όμως, όλα ξεκινούσαν από την απουσία πίεσης στο αρχικό PNR της Baskonia, όπου αρχικά ο Μακιντάιρ είχε δώσει τα πρώτα δείγματα ανισορροπίας στην άμυνα του Ολυμπιακού. Η απουσία του Walkup εξαιτίας των γρήγορων fouls έπαιξε το ρόλο της, ειδικά όταν συνδυάστηκε με τις απαραίτητες ανάσες στον Canaan. Ένα ακόμα τρικ του coach Ιβάνοβιτς ήταν πως έδωσε την μπάλα στον Moneke σαν χειριστή σε ballscreens παίρνοντας την αλλαγή και τραβώντας τον Fall μακριά. Συνθηκη που έβαλε πίεση τόσο στο ριμπάουντ όσο και στις αμυντικές περιστροφές και διατάξεις του Ολυμπιακού.
Την ίδια στιγμή, η ερυθρόλευκη επίθεση δεν έβρισκε καμία λύση. Η ταυτόχρονη παρουσία των Marinkovic, Sedekerskis και Moneke αλλά και το μέγεθος του Kotsar, ευνοούσαν την επιλογή της Baskonia να παίζει αυστηρά under τα πρώτα screens και μετά να κάνει collapse προς τη βασική γραμμή, δημιουργώντας ένα τείχος που απέτρεψε τον Goss να επιτεθεί με drive, ενώ ταυτόχρονα συσσώρευσε κορμιά γύρω από τον Fall.
Με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου οι δύο ομάδες παρουσιάστηκαν με τις πεντάδες που ξεκίνησαν το παιχνίδι, με τη μόνη διαφορά ότι Baskonia, ξεκίνησε το Moneke στην 5αδα της. Η αρχή της τρίτης περιόδου βρήκε τις δύο ομάδες να προσπαθούν να επιβάλλουν το το ρυθμό τους. Από τη μία ο Ολυμπιακός προσπαθούσε στο σετ και κατάφερε να βρει σκορ με τον Canaan, οποίος ήταν το Α και το Ω της ερυθρόλευκης επίθεσης. Εκτελούσε από μακριά, σε σετ και transition καταστάσεις, τιμώρησε και με διεισδύσεις την βάσκικη άμυνα. Από την άλλη πλευρά ο Moneke προσπαθούσε διαρκώς να επιτεθεί στον Peters, ιδανικά στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Στο πρώτο τρίλεπτο της τρίτης περιόδου ο φόργουορντ της Baskonia ήταν αυτός που επέβαλε το θέλω του, κυρίως εκτελώντας στο transition. Σε αυτό το διάστημα παίρνει και το 4ο φάουλ του Walkup.
Η διαφορά εκτοξεύθηκε στους 18 πόντους και κάπου εκεί αρχίζουν οι προσαρμογές του Ολυμπιακού. Αλλαγές σε κάθε σκριν, στο τέσσερα ο Παπανικολάου και το κυριότερο ο έλληνας forward είναι αυτός που μαρκάρει τον χειριστή των αντιπάλων. Με έντονη πίεση στην μπάλα και ένταση στις αλλαγές μαρκαρισμάτων ο Ολυμπιακός βρήκε γήπεδο να τρέξει και με τον Canaan αιχμή στην εκτέλεση στον αιφνιδιασμό, ξαναμπήκε στο ματς.
Κάπως έτσι μπήκαμε στο κλείσιμο του αγώνα. Στην τέταρτη περίοδο αυτό που κυριαρχεί είναι η νευρικότητα. Ο Ολυμπιακός καταφέρνει μέσα από το δυναμισμό του στην άμυνα να φτάσει το ματς τον ένα πόντο περίπου 5 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα όμως, παρότι έχει το momentum, διαδοχικές λάθος επιλογές δεν του επιτρέπουν να πάρει το προβάδισμα. Η μπάλα σε αυτό το διάστημα έχει μεταφερθεί στα χέρια των Παπανικολάου και Canaan, με τον Goss να παίρνει μόνο προσπάθειες με pick and roll στο πλάι, για να απομακρυνθεί από τον κεντρικό διάδρομο και τα πολλά χέρια της βασκικής άμυνας. Η επίθεση της Baskonia δεν έχει καταφέρει να βρει ξεκάθαρες λύσεις απέναντι στις αλλαγές του Ολυμπιακού και κάπως έτσι, με ένα τρίποντο του Peters, ο Ολυμπιακός παίρνει το προβάδισμα. Με 2 λεπτά να απομένουν στο ρολόι όμως όλα πάνε λάθος.
Ο Ολυμπιακός στο κλείσιμο του αγώνα δεν βρίσκει κάποιον να πάρει τη σωστή απόφαση στην επίθεση του. Ο Fall υποπίπτει σε δύο λάθη, ο Canaan σε ένα λάθος και δέχεται μία τάπα και έτσι Ολυμπιακός δεν καταφέρνει να κλειδώσει το ματς. Ο Μπι προσπάθησε να ακουμπήσει την μπάλα στους καλύτερους διαθέσιμους το συγκεκριμένο βράδυ, όμως όλοι μπλόκαραν. Παρότι λοιπόν ο Λαρεντζάκης βρίσκει διάδρομο και κερδίζει το φάουλ ευστοχώντας στις βολές, βάζοντας μπροστά τον Ολυμπιακό 10 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του παιχνιδιού, ο Μακιντάιρ δίνει τη χαριστική βολή σε μια ομάδα που τελικά δεν ήξερε πώς να κερδίσει και έχασε.
Για κλείσιμο φυσικά οπτικοποιήμενα τα σημεία που ξεχωρίσαμε.
