Με τον καλύτερο τρόπο έκλεισε το 2022, με την ομάδα μας να περνάει άνετα από το ΟΑΚΑ, φτάνοντας στο 10-6, μια αγωνιστική πριν το τέλος του πρώτου γύρου στην Euroleague.
Πάμε να δούμε πως φτάσαμε στη νίκη και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτή.
Ο κόουτς ξεκίνησε με τους Walkup – Canaan – Παπανικολάου – Peters – Fall και ο ΠΑΟ με τους Wolters – Καλαϊτζάκη – Bacon – Williams – Gudaitis. Αρχικά επιτεθήκαμε εξαιρετικά στα hedge outs του… Gudaitis (αδιανόητα κακή μεταγραφή-αδιανόητο και ότι ο Radonic τον έβγαζε στα 8 μέτρα…), μετακινώντας υπομονετικά τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά και ψάχνοντας κυνικά να επιτεθούμε στο ζωγραφιστό (εξαιρετικά cuts). Απλό, fundamental, όμορφο μπάσκετ. Εδώ χαρακτηριστικές φάσεις στο ξεκίνημα του αγώνα.
Ταυτόχρονα υπήρξαμε πολύ επιθετικοί προς το καλάθι μέσα από High/Spain PnR, κυρίως με Σλούκα και Walkup, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο:
– την μηδαμινή πίεση στην πρώτη γραμμή άμυνας του ΠΑΟ,
– τα αργά πόδια των Gudaitis (τραγωδία)-Παπαγιάννη,ειδικά σε high PnR,
– τις ανύπαρκτες βοήθειες της άμυνας είτε από την δυνατή πλευρά, είτε από την αδύνατη πλευρά,
– το έλλειμμα αθλητικότητας του ΠΑΟ συνολικά.
Εδώ ενδεικτικά τέτοιες φάσεις όπου η ευκολία με την οποία δημιουργούσαμε εύκολα καλάθια στο ζωγραφιστό ήταν παροιμιώδης. Συνολικά είχαμε 19 εύστοχα δίποντα στο πρώτο ημίχρονο σε 23 εκτελεσμένα (83%) και μόλις 3/12 τρίποντα!
Από την άλλη ο ΠΑΟ έκανε το ακριβώς αντίθετο από εμάς, κολλημένος σε ένα απίστευτα ανιαρό μοτίβο κατάχρησης ντρίπλας και εκτέλεσης από τον Bacon. Η μπάλα ήταν κολλημένη στα χέρια του forward του ΠΑΟ, με τους υπόλοιπους παίκτες κολλημένους στη θέση τους και τον Bacon να προσπαθεί από τη μια να ξεκολλήσει από πάνω του τον Walkup, ο οποίος ήταν σκιά του και από την άλλη να επιχειρεί δύσκολα τελειώματα πάνω σε επαφή στους Fall – Bolomboy. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να σπαταλάει τόνους ενέργειας στην επίθεση και κατά συνέπεια δεν είχε τη δύναμη να προσφέρει καν στην άμυνα. Ευθύνεται για αρκετές ανισορροπίες στην άμυνα τους, υπήρξαν φάσεις που δυσκολευόταν να γυρίσει έγκαιρα στο transition.
Σε αντίθεση με τον Ολυμπιακό, ο ΠΑΟ ενδεικτικά στο πρώτο ημίχρονο ακούμπησε συνολικά 2 φορές (!) τη μπάλα στους ψηλούς του μέσω pick n roll, παίρνοντας σκορ σε τεράστιο βαθμό από το hero ball του Bacon, κάτι που στην εξέλιξη του αγώνα δεν θα τους οδηγούσε πουθενά.
Κάτι που είχε ενδιαφέρον για τον Ολυμπιακό, ήταν ο τρόπος που η ομάδα αμυνόταν στο pick n roll όταν ήταν μέσα ο Bolomboy. Ο Αμερικάνος που έκανε εξαιρετικό παιχνίδι σαν κανονικός 2-way παίκτης, έπαιξε καλά το show n recover με την ομάδα συνολικά να ελέγχει σωστά τη δράση. Ο Bolomboy έδειξε και πιο ζωντανός μετά από αλλαγή στο screen, ειδικά πάνω στον Bacon τον οποίο δυσκόλεψε αρκετά, ψηλά στα τελειώματά του. Εδώ να δείξουμε 2 show n recover του Bolomboy, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξή του σε αυτή την άμυνα.
Η διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων αποτυπωνόταν και στο σκορ, η διαφορά έφτασε γρήγορα τους 23 (26-49 στο 17’) και το καλύτερο που κατάφερε ο ΠΑΟ ήταν να τη ρίξει στους 14 (39-53 στο 21’). Το μοτίβο στο παιχνίδι δεν άλλαζε ιδιαίτερα, όσο προχωρούσαμε βαθειά στο παιχνίδι, κάτι που επίσης είναι άξιο αναφοράς ήταν το σχήμα με τον Παπανικολάου στο “4” το οποίο να πω την αλήθεια μου άρεσε αρκετά και ίσως το ξαναδούμε απέναντι σε σχήματα με όχι τόσα ψηλά 4άρια. όπως ο Derrick Williams πχ., εναντίον του οποίου ο Παπανικολάου αμυντικά υπήρξε πιο συνεπής στο “4” από τον Peters, κυρίως στην συμπεριφορά του στο closeout. Σε αυτό το σχήμα ήταν πάντα μέσα ο Σλούκας από τους guards και ο Mckissic στο “3”, ο Μπαρτζώκας το δοκίμασε και με Fall και με Bolomboy, εναλλάσσοντας στο backourt τους Walkup – Canaan – Λαρεντζάκη δίπλα στον Σλούκα.
Ο ΠΑΟ, όσο ο Bacon έμενε στον πάγκο, ήταν παγιδευμένος επιθετικά στο στατικό pick n roll (Wolters–Lee λίγα πράγματα), χωρίς καμία κίνηση από τα φτερά, και έτσι ο Ολυμπιακός, παρότι επιθετικά είχε κάποια νεκρά διαστήματα στην 3η περίοδο, συνέχισε να κάνει αυτό που ξέρει καλά, δηλαδή να ταΐζει τον center μετά το pick n roll και να μετακινεί καλά τη μπάλα στην αδύνατη πλευρά και έτσι με 2 βόμβες του Canaan στο τέλος της 3ης περιόδου, η διαφορά ξέφυγε ξανά πάνω από τους 20 (48-70 στο 28’) και πλέον από εκεί και πέρα το ματς είχε διαδικαστικό χαρακτήρα.
Να δείξουμε και δύο ωραίες φάσεις από την τελευταία περίοδο μέσα από 4out-1in διατάξεις.
Η διαφορά έφτασε τους 31 (50-81 στο 32’) πριν τελικά κλείσει στους +24 για το τελικό 71-95. Απόλυτη κυριαρχία απλά.
ΑΤΟΜΙΚΗ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Bolomboy (8.5) Ίσως η καλύτερή του εμφάνιση φέτος, πολύ ουσιαστικός και στις 2 πλευρές.
Λαρεντζάκης (7.5) Αρκετά άστοχος, αλλά τακτικά πολύ καλός, επιθετικός προς το καλάθι και δημιούργησε εξαιρετικά για την ομάδα.
Walkup (9) Εξαιρετικός για ακόμη μια φορά. Απίστευτο εργαλείο.
Canaan (9) Η καλύτερή του του εμφάνιση φέτος. Είναι ενθαρρυντικό ότι ο Canaan του Δεκεμβρίου είναι άλλος παίκτης σε σχέση με αυτόν των πρώτων μηνών της σεζόν.
Σλούκας (8.5) Έπαιξε μόλις 20 λεπτά και έγραψε άκοπα 11 pts και 6 asts. Ελίτ.
Fall (10) Ρούφηξε ψυχές απλά. Προχωράμε στα επόμενα θύματα…
Παπανικολάου (8.5) Εξαιρετικός στην άμυνα, έκανε σεμινάριο στα cuts στην επίθεση, πολύ σημαντική η συμβολή του στην νική στο ρόλο του tweener.
Mckissic (7) Δεν έπαιξε πολύ, ήταν θετικός και στις 2 πλευρές για όσο βρέθηκε στο παρκέ.
Peters (6) Είχε θέματα στην άμυνα και ήταν διστακτικός στην εκτέλεση αλλά, όπως έχω ξαναπεί, είναι χρήσιμος παίχτης, κανείς δεν περισσεύει.
