Καλημέρα (ή καλησπέρα, ανάλογα πότε τ ο διαβάζετε) σε όλους και καλή season να έχουμε, τόσο μπασκετικά όσο και σε προσωπικό επίπεδο!
Πάμε στα μπασκετικά, για την ώρα. Πρώτη ”διαβολοβδομάδα” της σεζόν λοιπόν, με 2/2 και μάλιστα διπλά, με πρώτο αυτό απέναντι στη Real και στη συνέχεια απέναντι στην Baskonia η οποία ήταν αήττητη μέχρι τη μεταξύ μας συνάντηση. Φοβερό ξεκίνημα, από την ομάδα συνολικά με νίκες σε πολύ δύσκολες έδρες. Σε μια εποχή που σχεδόν όλοι ”ψάχνονται”, ο Ολυμπιακός έχει την πολυτέλεια του σταθερού κορμού, κάτι που του δίνει πλεονέκτημα στο να ξέρει πως να αντιμετωπίσει παιχνίδια και καταστάσεις, αλλά και χρόνο ώστε να μπουν ομαλά οι προσθήκες. Δεν είναι τυχαίο το ότι και στα δύο αυτά διπλά ο coach έκλεισε τα παιχνίδια κυρίως με την παλιά φρουρά (με εξαίρεση τον Bolomboy, στο παιχνίδι με τη Real).
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή!
Real Madrid – Ολυμπιακός
Real λοιπόν, δίχως τον αρχηγό κάτι που πριν το παιχνίδι φάνταζε μεγάλο πρόβλημα απέναντι στα μεγάλα κορμιά και στα πολλά forward των Μαδριλένων. Κάτι που θα μας έκανε να σκεφτούμε, ότι ίσως ξεκινούσε με τον Peters πλάι στον Vezenkov ο coach. Ωστόσο, η επιλογή του McKissic στην αρχική πεντάδα, είχε ξεκάθαρο στόχο να προσθέσει ένα ακόμα παιδί που μπορεί να βάλει την μπάλα στο παρκέ (εκτός από Walkup, Canaan), αφού το να ισορροπήσει στο μέγεθος της Real ήταν μάλλον ακατόρθωτο. Τι ήθελε να πετύχει με τον Shaq; – Ένας μ’ έναν και πλεονέκτημα από ψηλά, με το πρώτο του βήμα, κάτι που θα έβαζε την άμυνα της Real σε κίνηση και ενδεχομένως να άνοιγε περισσότερο τους χώρους, αφού στο πέντε εναντίον πέντε, και χωρίς την ατομική απειλή, τα πολλά χέρια και το μέγεθος των αντιπάλων ήταν δεδομένο ότι θα περιόριζαν τις καλές επιλογές.
Ο coach προσπάθησε να δώσει από νωρίς αποφάσεις στον Canaan για να τον βάλει στο παιχνίδι. Του έδινε την μπάλα σε δεύτερο χρόνο, μετά την πρώτη περιστροφή, όπου θα έπαιρνε κάποιο back screen ενδεχομένως και κάποιο stagger, για να βγει στο πλάι και είτε να πάει στο ένας μ’ έναν είτε να πάρει κάποιο pick κυρίως από τον Sasha. Εκεί, ο Αμερικάνος είχε πάντα την επιλογή της πάσας, είτε στο γρήγορο dive του Vezenkov, είτε στο pop out του.
Όταν δεν βρισκόταν τελείωμα με τα παραπάνω, τότε η ομάδα γύριζε στον αυτόματο, δηλαδή στο <pick n rοll> του Walkup με τον Fall, οι οποίοι στη δεύτερη χρονιά τους πια, μπορούν να συνεργαστούν πολύ καλά σε αυτή τη συνθήκη. Αυτό μπορεί να μη φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση γιατί δεν βλέπουμε ένα pick n roll τελείωμα, όπως για παράδειγμα έχουμε συνηθίσει με ένα dive και γρήγορη πάσα, εξάλλου το <pick n roll> δεν έχει μία δράση αλλά πάρα πολλές. Παρατηρούμε λοιπόν τους δυο τους να εκμεταλλεύονται άψογα τον χώρο που τους δίνει η άμυνα, κι έτσι συχνά ο Walkup μετά το screen είτε θα πάρει ένα μέσης απόστασης σουτ, είτε θ’ ανέβει μέχρι το καλάθι για τελείωμα ή πάσα στον Fall. Έτσι εκμεταλλευτήκαμε το drop του Tavares και την μέτρια άμυνα του Hezonja πάνω στον Walkup.
Εδώ <PnR> Walkup – Fall, close-out McKissic, Sasha στη γωνία.
Aκόμα, είδαμε τον McKissic να προσπαθεί να επιτεθεί σε πρώτο χρόνο από το πλάι πάνω σε Musa ή Deck, κάτι που έκανε τον Tavares να απομακρυνθεί από το κέντρο της ρακέτας. Αυτό ήταν κάτι που θέλαμε και προσπαθήσαμε να κάνουμε και με την είσοδο του Bolomboy στο παιχνίδι, ο οποίος κινούμενος σε χώρους του mid-post συχνά λειτουργούσε και σαν δόλωμα για τον Tavares ώστε να υπάρχει χώρος χαμηλά στη ρακέτα για τελειώματα. Αντίστοιχη λογική, και με το post παιχνίδι του Fall με τον Tavares στην πλάτη του, και τις επιλογές πάσας που πάντα έχει ο Γάλλος σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Έτσι βγάζεις τον Tavares από την αγαπημένη του θέση στο κέντρο της ρακέτας, εκεί που δημιουργεί ναρκοπέδιο για όποιον κυκλοφορεί, αλλοιώνοντας σουτ και πάσες.
Κάτι βέβαια που προσπαθούμε να κάνουμε κι εμείς αμυντικά με τον Fall, αφού Canaan στην αρχή, αλλά και Λάρυ – Λούντζης στη συνέχεια προσπαθούσαν να σπάσουν screen, και όσο ήταν ο Fall στην πεντάδα, ο Γάλλος τους έδινε τη δυνατότητα να ”αργήσουν” και ένα δευτερόλεπτο παραπάνω, αφού στηνόταν στα 5 μέτρα και έβαζε κατευθείαν χέρια πάνω στην μπάλα, μειώνοντας οπτικό πεδίο και χώρους. Κάτι που προσπάθησε να αλλάξει η Baskonia, όπως θα δούμε λίγο πιο κάτω. Συχνά βέβαια, ο Canaan κολλούσε λίγο παραπάνω στο screen κάτι που έδινε πολύ περισσότερο χώρο για τον Sergi να παίξει πάνω σε αλλαγή πλέον στον Fall και μοιραία τον Tavares με κάποιον πολύ κοντύτερό του στο low post.
Τι άλλο είδαμε από τους ψηλούς μας όταν ο Fall ήταν στον πάγκο ; Είδαμε τον Black σε hedge out, είδαμε τον Bolomboy να προσπαθεί να κρατήσει τον Tavares στην πλάτη του, και μετά να πηγαίνει σε αλλαγή, οι οποίες αλλαγές, συχνά λειτουργούν καλά και αποτρέπουν την έξτρα πάσα, συχνά όμως η κακή επικοινωνία φέρνει ελεύθερα τρίποντα (όπως στο παιχνίδι στη Βιτόρια).
Σε συνέχεια αυτού που λέγαμε πριν για το pick n roll, ακόμα περισσότερο βλέπουμε τις πολλές επιλογές που σου δίνει ένας καλός τέτοιος ψηλός, όπως πραγματικά είναι ο Bolomboy, φυσικά με παίχτη σαν το Σλούκα στο παρκέ, ο οποίος μπορεί να βάλει στη δράση του pick n roll και τρίτο και τέταρτο παίχτη στο play. Όλες οι άμυνες γνωρίζουν την ευχέρεια του Κώστα στις πάσες στο dive των ψηλών, έτσι με την άμυνα προσαρμοσμένη στο 2-2 παιχνίδι τους, ο Σλούκας βλέπει τόσο τους παίχτες της αδύνατης πλευράς στο τρίποντο, όσο και ενδεχόμενο κόψιμο στη baseline (λέγε με Sasha εν προκειμένω, Παπ εν καιρώ).
Baskonia – Ολυμπιακός
Το ματς στη Βιτόρια δυο μέρες μετά, είχε κάποιες ομοιότητες αλλά και μπόλικες διαφορές από το πρώτο στη Βαρκελώνη. Η σταθερά της αρχικής πεντάδας ήταν και πάλι η συνεργασία Walkup – Fall, o Canaan ήταν συνήθως ο κάτω παίχτης στο <spain pick n roll> για να βγει σε δεύτερο χρόνο στην κορυφή και να έχει επιλογή για εκτέλεση. Γενικά παρατηρούμε ότι ο coach θέλει να βάλει τον Canaan στην επίθεση, αλλά τόσο ο ίδιος, όσο και ο coach δεν το ”τραβάνε απ’ τα μαλλιά”. Ούτε υπερφόρτωση γίνεται για να πάρει τις τόσες πολλές προσπάθειες, ούτε ο ίδιος ο παίχτης δείχνει ότι χρειάζεται τόσο το δικό του σκορ για να νιώσει σημαντικός.
Είδαμε αρκετά και πάλι την μπάλα να πηγαίνει στο πλάι στην αρχή της επίθεσης, με τον Sasha να δίνει είτε κάποιο fake pick σε Mckissic ή Canaan για να βυθιστεί γρήγορα μέσα και να πάρει την μπάλα στο mid post ή ακόμα και για κανονικό pick και να βγει στο pop out και να βρει τα σουτ που του αρέσουν από τις 45 μοίρες.
Για ακόμα ένα βράδυ ο Σλούκας προσπαθούσε να συνδέσει δυνατή – αδύνατη μετά το <pick n roll> και να δώσει επιλογές είτε για σουτ, είτε για close-out σε Λάρυ, Peters.
Βέβαια, οι καλές επιλογές της πρώτης περιόδου, έγιναν βιαστικές και επιπόλαιες στη δεύτερη. Εκτέλεση σε πρώτο χρόνο, ακατανόητο άγχος και πανικός να τελειώσει (?) ένα παιχνίδι που μέχρι εκείνη την ώρα πήγαινε πολύ καλά. Στη βιασύνη λοιπόν της επίθεσης προσθέστε και τα πολλά λάθη στην άμυνα σε αυτό το διάστημα (ουσιαστικά μιλάμε τόσο για τη δεύτερη όσο και για την τρίτη περίοδο – με σύνολο 58 πόντων παθητικό).
Εδώ βλέπουμε ασυνεννοησία μεταξύ Λάρυ και Λούντζη, αφού ο τελευταίος δίνει αλλαγή και μένει πάνω στον Giedraitis που έκοβε, ωστόσο φαίνεται ότι ήταν ένα κόψιμο που είχε υπό έλεγχο ο Λαρεντζάκης ο οποίος δεν κατάλαβε και εγκαίρως ότι ο Λούντζης θα αλλάξει με αποτέλεσμα να έχουμε ελεύθερο τρίποντο.
Eδώ έχουμε και πάλι κακή επικοινωνία, αυτή τη φορά στο pick n roll. Ο Bolomboy πάει σε αλλαγή, ενώ ο Λάρυ βρίσκεται ήδη μπροστά από τον παίχτη του. Η αλλαγή τον αναγκάζει να γυρίσει πλάτη στην μπάλα για να δει που βρίσκεται ο ψηλός και μέχρι να κλείσουν οι πλαϊνοί πάνω του, είναι μάλλον αργά.
Από την άλλη, εδώ παρόλο που ο Λούντζης κολλάει πάνω στο screen, ο Βοlomboy δεν πάει δυναμικά πάνω στον Thompson με αποτέλεσμα να έχει εύκολη πάσα μέσα ο τελευταίος, αφού και οι δύο πλαϊνοί αργούν χαρακτηριστικά να γεμίσουν τη ρακέτα.
Τρεις συνεχόμενες σχεδόν φάσεις, που δείχνουν πρόβλημα στη συγκεκριμένη άμυνα, αφού φαίνεται να μην υπάρχει επικοινωνία στο πότε και αν θα γίνει κάποια αλλαγή. Κάτι που στις περιπτώσεις με τον Bolomboy είναι και σ’ ένα βαθμό λογικό αφού μιλάμε για νέα προσθήκη.
Παράλληλα, μία άλλη προσθήκη, ο Peters τα βρήκε σκούρα απέναντι στον Hommes, ο οποίος βρισκόταν σε μια διαρκή κίνηση, για να βρει προϋποθέσεις για σουτ, κάτι που δυσκόλευε αρκετά τον Peters αφού συχνά έμενε πίσω από τα screen με αποτέλεσμα ο Hommes να έχει χρόνο και χώρο να δράσει.
Kάτι που είδαμε και σε άμυνες του McKissic, ο οποίος συχνά έμενε πίσω στα off ball screen, με αποτέλεσμα να βγαίνει αρκετά έξω από το ζωγραφιστό ο Bolomboy για να καλύψει, φέρνοντας έτσι ακάλυπτους χώρους χαμηλά στο καλάθι.
Η Baskonia επίσης, με τον Fall μέσα στο παιχνίδι, προσπάθησε να τον φέρει αρκετά εκτός του χώρου δράσης του στην άμυνα, στήνοντας screen αρκετά πιο ψηλά απ’ το τρίποντο. Τόσο για να τον κουράσει, όσο και για να τον μετακινήσει από το mid-post χώρο στον οποίο μπορεί να καλύψει πάσες, να ”ενοχλήσει” αντιπάλους και να αλλοιώσει προσπάθειες.
Αυτό αντιμετωπίστηκε σ’ ένα βαθμό, με τους πλαϊνούς μας να ”σφίγγουν” περισσότερο στη ρακέτα, περισσότερα χέρια πάνω στην μπάλα και λιγότερες βόλτες του Fall μακριά από το καλάθι. Αυτό για να γίνει όμως είχε την προϋπόθεση ότι δεν θα κολλούσαμε στα screen και το σχήμα της τελευταίας περιόδου με Σλούκα – Walkup – Λάρυ, το κατάφερε σε μεγάλο βαθμό. Οι παίχτες της αδύνατης βοηθούσαν στις αλλαγές στον κεντρικό διάδρομο, ο Fall κατάφερε να μείνει στο χώρο που του αρέσει, αλλοιώνοντας προσπάθειες και καθαρίζοντας κρίσιμα rebound.
Δυο υπερπολύτιμα διπλά για τη συνέχεια της διοργάνωσης, σε δύο έδρες αρκετά ”αφιλόξενες” παραδοσιακά.
Πάμε λίγο σ’ ένα μικρό σχόλιο για κάθε παίχτη συνολικό για τα δύο παιχνίδια.
Walkup: Σε φοβερή κατάσταση, η άμυνα που παίζει φαίνεται με τον καιρό όλο και καλύτερη, όσο η ομάδα λειτουργεί καλά μακριά από την μπάλα και δεν έχει και extra αρμοδιότητες. Παράλληλα επιθετικά παίζει με μεγάλη αυτοπεποίθηση, και οι συνεργασίες του με τον Fall είναι υποδειγματικές.
Canaan: Είναι φανερό ότι ψάχνεται, όπως επίσης είναι φανερό ότι κανείς δε βιάζεται στην ομάδα για να φανεί παραπάνω. Δε δείχνει να επηρεάζεται ούτε και ο ίδιος με αυτό. Συχνά κολλούσε σε screen πιο εύκολα απ’ ότι θα περίμενα, βάζει όμως καλή πίεση στην μπάλα, και δε σπρώχνεται εύκολα σε miss-match χαμηλά.
Λαρεντζάκης: ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ ΦΤΟΥ! Καλά σουτ, καλές επιλογές στο close-out, πιεστικές άμυνες. Παίζει με αέρα παίχτη που δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα και αυτό τον έχει ανεβάσει πολύ ψυχολογικά.
Λούντζης: Μέτριος αμυντικά όποτε μπήκε, αφού πέρα από την πίεση στην μπάλα φάνηκε να χάνεται αρκετές φορές πίσω.
Σλούκας: Yποδειγματικός. ΄Οσο το ματς πάει προς το τέλος, οι αποφάσεις του είναι όλο και καλύτερες. Η προσθήκη Bolomboy αλλά και Peters του ανοίγει πολύ το γήπεδο με αποτέλεσμα να έχει πολύ περισσότερες επιλογές για πάσες που του αρέσουν, αλλά και στο να γίνει πιο επιθετικός όποτε αυτό χρειάζεται.
ΜcKissic: Από πέρσι έχει φανεί ότι μπορεί να προσαρμοστεί, όποτε αυτό του ζητηθεί. Ανέβηκε μέχρι το καλάθι, εκμεταλλεύτηκε πρώτο βήμα και ευελιξία απέναντι σε πιο ψηλά κορμιά, δε φοβήθηκε τον Tavares, είδε πάσα όποτε χρειάστηκε ακόμα και σε δικό του drive λίγο πριν το τελείωμα.
Peters: Η παρουσία του στην επίθεση δε δίνει πολλές επιλογές στην αντίπαλη άμυνα για να ρισκάρει βοήθεια από τη μεριά του. Ακόμα δεν έχει βρει σταθερά το σουτ, ενώ μοιάζει συχνά αποκομμένος στην επίθεση. Αμυντικά φαίνεται να πηγαίνει κάπως πιο παθητικά απ’ όσο χρειάζεται πάνω στην μπάλα.
Vezenkov: Φαίνεται καλός αυτός για να δούμε…
Fall: Είναι τόσο σημαντικός γι’ αυτή την ομάδα πλέον, που φαίνεται στο ότι ο coach δεν δίστασε να τον αφήσει 20 λεπτά συνεχόμενα μέσα με τη Baskonia, παρότι είχε προηγηθεί το matchup με τον Tavares. Κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού παίζει ότι άμυνα χρειαστεί, ενώ επιθετικά πέρα από τη συνεργασία με Walkup, οι επιλογές πάσας του στο post είναι όλα τα λεφτά.
Bolomboy: Η αγαπημένη μου φετινή προσθήκη, δίνει πολλές επιλογές στον Σλούκα επιθετικά, ανοίγει χώρους, και τα χαστούκια στην μπάλα ανανεώνουν επιθέσεις. Αμυντικά, λόγω της αθλητικότητας του προσπαθεί να καλύψει το έλλειμμα επικοινωνίας που υπάρχει ακόμα λόγω εποχής, κάτι που συχνά όμως καταλήγει σε λάθος αποφάσεις.
Black: Φαίνεται ακόμα βαρύς, ειδικά στα τελειώματά του. Ωστόσο, δίνει μέγεθος στην επίθεση με τα καλά screen και το dive. Τον είδαμε να βγαίνει σε hedge out σε κάποιες περιπτώσεις. Να δούμε αν θα μπορέσει να είναι πραγματικά παράγοντας στη διάρκεια της σεζόν.
Η ομάδα θα είναι στο τέλος της regular εκεί που πρέπει. Το βασικό είναι να έχει υγεία και φόρμα την περίοδο που πρέπει για να κάνει τις 3+2 νίκες που όλοι θέλουμε.
Καλή σεζόν να έχουμε παίδες!
*Ευχαριστούμε πολύ την Celestie για την φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου. Βρίσκετε τις δημιουργίες της στο twitter και στο instagram.
