Μετά από αρκετές ήττες τις τελευταίες 45 ημέρες ήρθε επιτέλους η νίκη. Βέβαια αυτές οι νίκες είναι ασπιρίνη στον άρρωστο, γιατί ως άρρωστους θα μας παρομοιάσω. Τα όνειρα του καλοκαιριού και τα σχέδια που κάναμε πήγαν στον κουβά, αφού η αγωνιστική βελτίωση δεν ήρθε ποτέ από τον Ιανουάριο και μετά. Ήρθε η νίκη όμως απέναντι σε μία σκληρή ομάδα χωρίς ιδιαίτερη ποιότητα στην second unit, μη ξεχνάμε ότι χάσαμε από χειρότερες ομάδες φέτος.
Η ομάδα ξεκίνησε με τους Σλούκα, Jenkins, Mckissic, Βεζένκοφ, Κουφό. Η αλήθεια είναι ότι με τον Κουφό στην πίσω γραμμή της άμυνας οι αντίπαλοι κοντοί δεν νιώθουν τόσο άνετα. O Lloyd είχε 2 χαμένες προσπάθειες εξαιτίας αυτού, ο Walden δεν το επιδίωξε ιδιαίτερα. Είμαστε σίγουροι με τον Ellis θα βλέπαμε κάτι αντίστοιχο; Δεν νομίζω.
Πάμε στα του ματς όμως. Ο Ολυμπιακός ήθελε πρωτίστως να ανοίξει τις γραμμές και την άμυνα του Ερυθρού Αστέρα. Αυτό δεν γίνεται με την ντρίμπλα που μας έχει συνηθίσει φέτος. Το overdribbling δίνει στην άμυνα την δυνατότητα να προσαρμοστεί στις επιλογές της επίθεσης, αλλά κατά την γνώμη μου το χειρότερο είναι πως δεν κουράζονται καθόλου. Η σταθερότητα της επίθεσης είναι το καλύτερο για μία άμυνα. Ούτε ζώνη δεν χρειάζεται να παίξουν. Αντίθετα στο τελευταίο ματς, ο Ολυμπιακός ήθελε να εκμεταλλευτεί την κλειστή άμυνα των Σέρβων, και είτε με split out είτε με τις καλές αποστάσεις να δημιουργήσει καταστάσεις με σουτ ή με ρήγματα πάντα εσωτερικά του γηπέδου. Πολύ σημαντικός παράγοντας για να έχεις ηρεμία στην επίθεση είναι να σου βγουν οι επιλογές και να μην κάνεις λάθη. Είχαμε 5 λάθη σε 37 λεπτά , και 3 λάθη σε 2,5 λεπτά στη Τρίτη περίοδο. Αν σκεφτούμε πως στα τελευταία 8 ματς κάνουμε πάνω από 15 λάθη νομίζω καταλαβαίνετε πόσο σημαντικό παράγοντα έπαιξε το παραπάνω.
Η ΑΜΥΝΑ ΣΤΟΝ LLOYD
Ο καλύτερος αμυντικός του Ολυμπιακού, Jenkins το περιμέναμε να ξεκινήσει πάνω στον ταλαντούχο Αμερικανό. Ο Radonjic για να βοηθήσει τον παίκτη του, η πρώτη επιλογή ώστε να αλλάξει ήταν να κάνει ο ίδιος ο Lloyd screen στον Uskokovic, αφού ο Ολυμπιακός άλλαζε. Μετά η επιλογή του coach B ήταν να μην έρχεται έντονα η βοήθεια από τον Σλούκα και ο παίκτης που είναι κοντά στον Lloyd (η βοήθεια δηλαδή) να κάνει <jump to the ball>.
Στο παρακάτω παράδειγμα βλέπουμε και αυτό που αναφέρω παραπάνω αλλά και την επιρροή του Κώστα Κουφού στα αντίπαλα guards.
 |
 |
Στα προηγούμενα παιχνίδια αντιμετωπίζαμε προβλήματα στην πίεση 4/4 των αντιπάλων. Τις περισσότερες φορές, θεωρώ κάναμε πολύ εύκολα λάθη. Με ένα ανέβασμα του αντίπαλου power forward και επειδή ο Σλούκας δεν είχε σκαλοπάτι (ο παίκτης που θα τον βοηθήσει στην πίεση, συνήθως ο τρίτος παίκτης). Με τους Σέρβους είδαμε να κατεβάζει την μπάλα ο Σάσα, όχι μόνο για αποσυμφόρηση των κοντών μας, αλλά και για γρήγορα επιλογή στην <early offense>. Φέτος κάπου έχουμε μπερδέψει την early offense με την rush offense. Όταν κατεβάζει την μπάλα ο Σλούκας θέλουμε να βρίσκεται στο 2ο πέρασμα της μπάλας στις 45 μοίρες ώστε να παίξει <pick n roll> συνήθως με το center της ομάδας. Το κακό είναι πως ο Κώστας παίρνει χωρίς κίνηση την μπάλα. Όταν κατεβάζει την μπάλα ο Σάσα γίνεται για 3 επιλογές.
- Ο Σάσα δίνει <hand off> στον Σλούκα που παίρνει την μπάλα εν κινήσει.
- Ο Σάσα μετά το <hand off> και εφόσον ο Σλούκας πάρει το screen από την ψηλό, κατευθείαν γίνεται αδύνατη πλευρά. Στη δυνατή είναι ο Shaq και αν η μπάλα μεταφερθεί γρήγορα εκεί μπορεί να χτυπήσει την άμυνα στο <close out>. Η άμυνα δεν έχει προλάβει να προσαρμοστεί.
- Εφόσον έχεις μεγιστοποιήσει την χρήση του Shaq που πρέπει να χτυπάει την άμυνα στο close out, έχεις τον καλύτερο σουτέρ της ομάδας με χώρο για σουτ, έχεις και την δυνατότητα της πάσας στο κόψιμο του Center.
Ο coach B είχε και άλλη μία επιλογή να δώσει στους παίκτες του. Όταν μπήκε ο Σπανούλης στην ίδια επιλογή που κατέβαζε την μπάλα ο Σάσα, έκανε screen στον ψηλό ώστε να αποκτήσει χώρο και πλεονέκτημα ο Ellis. Αυτό αναγκάζει την άμυνα να δώσει παραπάνω από όσο θα έδινε βοήθεια.
Αποτέλεσμα; Ελεύθερο σουτ από το τεσσάρι του Ολυμπιακού.
Κατά την ταπεινή μου άποψη μπορούσαμε να κερδίσουμε και άλλα πράγματα από τον Κουφό. Οι αλλαγές του Σέρβου προπονητή στα screen είχε ως αποτέλεσμα τον Lloyd πάνω στον Κουφό και εμείς να αδυνατούμε να το διαβάσουμε γρήγορα. Αν το κάναμε όμως γρήγορα θα είχαμε 2 εύκολους πόντους.
Στην άμυνα θα κρατήσω ένα θετικό και θα αναφέρω και αυτό που δεν μου άρεσε. Στα θετικά είναι πως μετά το αμυντικό rebound ψάξαμε τον αιφνιδιασμό και να τρέξουμε σωστά στο ανοιχτό γήπεδο. Αν και στους πόντους από αιφνιδιασμούς είχαμε τους ίδιους με τον αντίπαλο είχαμε και αρκετούς δευτερεύοντες αιφνιδιασμούς.
Βέβαια οι Σέρβοι 6 πόντους πέτυχαν στη Τρίτη περίοδο από τα 3 σερί μας λάθη, οπότε σε γενικές γραμμές και σε αυτόν τον τομέα ήμασταν από πάνω. Με σχέση τα προηγούμενα παιχνίδια δεν δώσαμε και πόντους από τα λάθη μας. Πολύ σημαντικό στις προηγούμενες μας ήττες ήταν αυτό το στατιστικό.
Αυτό που δεν μου άρεσε είναι πως η ομάδα δυσκολεύεται αρκετά να δώσει σωστά βοήθειες. Χωρίς να ξέρω την επιλογή του coach δεν μπορώ και να την καταλάβω. Μία δίνουμε βοήθεια από την δυνατή, μία από την αδύνατη πλευρά.
Όπως βλέπουμε και στην φωτογραφία ο Ερυθρός Αστέρας αν και είχε καλό ποσοστό στο τρίποντο 42,1 % θα μπορούσε να ήταν ακόμα πιο εύστοχος. Τα σουτ που έβρισκε ήταν από την αδύνατη πλευρά, αφού οι βοήθειες μας ήταν πολύ έντονες. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα είτε να σουτάρουν ελεύθεροι, είτε αφού έχεις δώσει βοήθεια στην περιστροφή να σε χτυπήσει στο close out. Περιστροφές βέβαια είναι μία άγνωστη λέξη για φέτος. Από του χρόνου και πάλι να το συζητήσουμε…
Κουφός Effect
Αν και όπως λένε άνθρωποι με περισσότερες γνώσεις από εμένα πως δεν είναι έτοιμος, εγώ άλλο πράγμα βλέπω. Αν και συμφωνώ με τον Μελάγιες πως δεν μπορεί ακόμα να αγωνιστεί παραπάνω από 15 λεπτά γιατί ανεβάζει τις πιθανότητες για τραυματισμό, έχουμε δει από τον Κουφό τόσα σωστά, όσα δεν έχουμε δει από τους άλλους ψηλούς μας. Εξαίρεση αποτελεί φυσικά ο Jean Charles. Εκτός ότι αποκτούμε άλλη μία σταθερά στο post game , βλέπουμε πως πρέπει να παίζεται η drop άμυνα. Η drop άμυνα θέλει μάκρος, όχι τόσο ταχύτητα. Για switches θες ταχύτητα. Αυτό βέβαια είναι καθαρά προσωπική άποψη. Λοιπόν είδαμε:
- Στην άμυνα οδήγησε τους αντίπαλους Center σε κακές επιλογές και αρκετές φορές όταν πήγαινε η μπάλα σε αυτούς ξανά έβγαινε έξω.
- Drop άμυνα χωρίς να αποκτάει πλεονέκτημα η αδύνατη πλευρά. Εμένα αν ο αντίπαλος ψηλός με έπαιζε drop άμυνα, θα χτυπούσα συνεχώς με τον παίκτη της αδύνατης πλευράς. Όμως ο Κώστας εκτός ότι με τα χέρια του και την σωστή στάση σώματος δεν έδινε πλεονέκτημα στο guardπου έχει την μπάλα, βοηθούσε με την στάση του τον παίκτη της αδύνατης πλευράς. Γιατί; Γιατί δεν άφηνε την μπάλα να πάει εκεί και άρα η βοήθεια δεν έβγαινε και από εκεί.
Αν και τον κλειδώνει ο Kuzmic καταφέρνει με το σώμα του να βάλει δύσκολα στον Uskokovic.
- Στην επίθεση όποια μπάλα πήρε , την έκανε καλάθι. Μερικοί μετά την περσινή τραγική σεζόν του Κουφού, άμπαλο τον ανεβάζαμε, άμπαλο τον κατεβάζαμε. Ένας αρκετά ποιοτικός παίκτης για role Player. Ελπίζω να τον κρατήσουμε. Σωστά screens, σωστές κινήσεις, δημιουργούσε χώρους για τους συμπαίκτες του.
Κλείνοντας θα ήθελα να σας γράψω κάποιες σκέψεις μου για κάποιους παίκτες μας. Αν και ο Jean Charles θεωρητικά είναι Pf, στα μάτια μου θα ήταν ο ιδανικός 3ος ψηλός στο 5 και βοήθεια στο 4. Δεν έχουμε πάρει το 100% από τον συγκεκριμένο αθλητή. Από την άλλη θα μου πείτε από ποιον πήραμε φέτος το 100%. Θέλω να τον δω με τον Κουφό στο 5 αλλά και δίδυμο με τον Πρίντεζη για High low. Έχει πολύ καλό σουτ από τα 6 μέτρα. Δεν έχουμε προσπαθήσει να πάρουμε πόντους με το short roll του. Κάνει short roll όπως είδαμε σε κάποιες φάσεις με τους Σέρβους και έβγαινε βοήθεια. Μια χαρά θα πω εγώ, έξτρα πάσα και ελεύθερο σουτ.
Δεύτερον, από την αρχή της χρονιάς βλέπω τον Harrison και απορώ πως δεν έχουμε πάρει κάτι από αυτόν τον παίκτη. Εκτός αν θεωρείτε πως θα βρούμε πολλούς καλύτερους. Ή βασικά αν θεωρείτε τον Shields τόσο καλύτερο, θα σας περιμένω στη γωνία του χρόνου τον Μάρτιο. Όπως σας περίμενα και για Baldwin αλλά έγινε πολύ της μόδας.
Τρίτον η ομάδα ώρες-ώρες με προβληματίζει ιδιαίτερα στο τακτικό κομμάτι ομαδικά και ατομικά. Θα σας δώσω 2 παραδείγματα. Ένα αποστάσεων και ένα miss match που δεν εκμεταλλευτήκαμε.
Σε αυτό το παράδειγμα για 2,5 δευτερόλεπτα βλέπουμε Βεζένκοφ με Shaq να είναι στο μισό μέτρο. Δηλαδή για το κάνω πιο κατανοητό ένας αμυντικός αρκούσε και για τους 2. Αν και η φάση κατέληξε σε καλάθι από το post με τον Κουφό, χάσαμε μία καλή early offense επειδή 2 παίκτες είναι στην γωνία σε απόσταση <50cm.
Δεύτερον, έχω απαίτηση από τον Κώστα Σλούκα όταν είναι κατά την γνώμη μου στους 3 καλύτερους point guard να διαβάσει κατευθείαν το miss match του Κουφού με τον Lloyd. Η μπάλα μπορούσε να πλαγιάσει και να εκμεταλλευτούμε κατευθείαν μία λάθος αντίδραση της άμυνας. Εν τέλει κέρδισε ο ίδιος φάουλ από τον ψηλό, κάτι το οποίο βεβαίως δεν είναι λάθος να παίξει τον ψηλό στα πόδια.
ΥΓ1. Ο Βασίλης Σπανούλης επειδή μερικοί δεν έχετε καταλάβει κάτι είναι ο μεγαλύτερος αθλητής που έχουμε-είχαμε. Πρέπει, ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΠΩΣ, να κλείσει η καριέρα του σωστά. Για οτιδήποτε άλλο είστε υπεύθυνοι και η ιστορία θα σας θυμάται έτσι.
ΥΓ2. Το midrange του Σλούκα είναι όσο όμορφα είναι τα lay up του Larkin και τα floater του Mike James. Βρείτε λύση αυτός ο παίκτης να αποσυμφοριστεί.
ΥΓ3. Κουφός θέλω να μείνει.
ΥΓ4. Βρείτε τα!
