Πολύ οδυνηρή ήττα για τη δύσκολη συνέχεια γνώρισε η ομάδα μας την Παρασκευή το βράδυ απέναντι στην ASVEL. Οι Γάλλοι ήρθαν στο ΣΕΦ μετρώντας σερί 4 ηττών και έδειξαν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ότι ήταν διατεθειμένοι να το σταματήσουν.
1η ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με Σλούκα – Mckissic – Χαραλαμπόπουλο – Πρίντεζη και Ellis και βρήκε σκορ αρχικά από ένα κεντρικό <PnR> με αποδέκτη τον Ellis και 5 γρήγορους πόντους από τον Mckissic. Εδώ βλέπουμε και μια ωραία δράση, με κίνηση του Χαραλαμπόπουλου μακριά από τη μπάλα και στην πλάτη του αντιπάλου του.
Η ASVEL αρχικά προσπάθησε να τρέξει κάποια <PnR> που ήταν ελεγχόμενα για την άμυνά μας με τον Ellis να βοηθάει σε αυτό το κομμάτι και βρήκε σκορ ουσιαστικά όταν ακούμπησε τη μπάλα στους Lighty-Yabusele στο low post.
Γενικά η πρώτη περίοδος ήταν πολύ κακή και για τις 2 ομάδες, δεν υπήρχε καλός ρυθμός, καθόλου transition και είδαμε μεγάλες επιθέσεις πάνω στη λήξη του χρονομέτρου.
Η πρώτη περίοδος έληξε με το σκορ ισόπαλο (17-17) και το μόνο που έσπασε λίγο τη μονοτονία ήταν ένα τρίποντο του Vezenkov για το (17-14).
2η ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στη δεύτερη περίοδο είδαμε για πρώτη φορά την ομάδα να ψάχνει να επιτεθεί στο ανοιχτό γήπεδο. Μετά από μια καλή <post up> άμυνα του Mckissic, ο ίδιος βρήκε στο transition τον Harrison που σκόραρε για 3.
Ο Vezenkov που είχε περάσει στο παιχνίδι προσπαθούσε να δώσει λίγη κίνηση στην επίθεσή μας κινούμενος συνεχώς χωρίς τη μπάλα και δίνοντας επιλογές στους συμπαίκτες του. Εδώ μια φάση που με το <fake screen>, και την κίνηση στον ανοιχτό χώρο, δημιουργεί ουσιαστικά τη φάση που τελειώνει ο Jean-Charles.
Δυστυχώς με τον Σλούκα στον πάγκο δεν άργησαν να φανούν ξανά τα επιθετικά μας προβλήματα, διότι με τον Σπανούλη σε ρόλο βασικού κουμανταδόρου η επίθεση κόλλαγε από την μεγάλη πίεση που έβαζαν στη μπάλα οι Γάλλοι, οι οποίοι ήταν πάντα έτοιμοι να δώσουν βοήθειες ώστε να καταστρέψουν το <2vs2> παιχνίδι μας. Παίκτες όπως οι Strazel-Kahudi-Bako ήταν κομβικοί για την ομάδα τους, ώστε να ελέγξουν το ρυθμό στη δεύτερη περίοδο. Βλέποντας τα παραπάνω ο Μπαρτζώκας επέλεξε να αλλάξει τακτική και να ψάξει σχεδόν αποκλειστικά <off ball> δράσεις για τους Σπανούλη και Harrison. Στην παρακάτω φάση βλέπουμε τον Σπανούλη να βγαίνει από το <pindown screen> της αδύνατης πλευράς και να εκτελεί για τρεις.
Άλλη μια ωραία <off ball> δράση με τον Harrison να βγαίνει από διπλό screen (<staggered screen>) και να εκτελεί για 3. Άσχετα που αστόχησε αυτή είναι μια δράση που πρέπει να τρέχει συχνότερα για έναν τέτοιο σουτέρ.
Και παρακάτω ίσως η πιο όμορφη συνεργασία για το πρώτο ημίχρονο (ανησυχητικό ότι πέρασαν 17 λεπτά για να βρούμε μια τέτοια), η οποία ξεκινάει από ένα <staggered screen> για τον Σπανούλη, στη συνέχεια η μπάλα φτάνει στον Jenkins μετά από <flare screen> και τέλος ο Ellis σκοράρει μετά από το πλάγιο <PnR>. Η πρώτη φορά που πραγματικά βάλαμε σε κίνηση την άμυνα της ASVEL.
Ουσιαστικά στο τελευταίο πεντάλεπτο της δεύτερης περιόδου και με τον Σλούκα στον πάγκο βρήκαμε αρκετές λύσεις με <screens> μακριά απ τη μπάλα και φάνηκε ότι δουλεύουμε γενικά αυτές τις δράσεις στην προπόνηση. Ίσως αυτές (δεν τις ψάξαμε με την ίδια συχνότητα στο Β΄ημίχρονο) να ήταν το πιο ενδιαφέρον στοιχείο του χθεσινού παιχνιδιού. Παρακάτω και μια τελευταία φάση που ξεκινάει από <screen> μακριά από τη μπάλα και τελειώνει ο Vezenkov μετά την γρήγορη μεταφορά της μπάλας, που είναι και το ζητούμενο.
Το ημίχρονο έκλεισε στο (33-34) και ήταν φανερό ότι η ομάδα χρειαζόταν την αγωνιστική άνοδο και το σκοράρισμα από τον Κώστα Σλούκα κυρίως, όπως επίσης χρειαζόταν να προσαρμοστεί καλύτερα και να κυκλοφορήσει τη μπάλα πιο σωστά στην πίεση που έβαζαν οι Γάλλοι σε αυτή.
3η ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Δυστυχώς η πραγματικότητα μας προσγείωσε απότομα καθώς η ASVEL αντιμετώπισε υποδειγματικά τον Κώστα Σλούκα στην τρίτη περίοδο. Ο coach Parker αποφάσισε να ρίξει όλη την προσοχή της άμυνας στο να καταστρέψει το παιχνίδι του Κώστα δίνοντας βοήθειες στις <2 vs 2> συνεργασίες με κάθε τρόπο κι αυτός έψαχνε εναγωνίως να βρει ένα σουτ, όμως οι προσαρμογές των Γάλλων στην άμυνα δεν του το επέτρεπαν. Πάμε λοιπόν να δούμε την τακτική των Γάλλων στην άμυνα. Οι πρώτες δύο φάσεις είναι η βοήθεια που δίνει ο Yabusele στο <PnR>, είτε πάνω στο drive του Σλούκα (1η φάση) είτε στο τσεκάρισμα του Ellis (2η φάση).
Ίδιο σκηνικό και με τις βοήθειες που δίνουν στην άμυνα στον Σλούκα οι Kahudi και Cole αναγκάζοντάς τον να βγάλει τη μπάλα από τα χέρια του.
Η άμυνα των Γάλλων συνοψίζεται στην παρακάτω φάση. Kahudi και Yabusele (πάει εν τέλει στην βοήθεια) είναι έτοιμοι να πέσουν στη μπάλα ανά πάσα στιγμή.
Οι Γάλλοι συνέχιζαν στο ίδο μοτίβο ενώ όποτε χρειαζόταν εμφάνιζαν και το σκιάχτρο των 218cm που ακούει στο όνομα Moustapha Fall, ο οποίος ταυτόχρονα μας δημιουργούσε τεράστια προβλήματα με τις υπερπολύτιμες κατοχές που ανανέωνε στην επίθεση της Γαλλικής ομάδας. Ξέροντας ότι όλο το παιχνίδι περνάει από τα χέρια του Σλούκα ο coach Parker επέμενε στο ίδιο μοτίβο, μη επιτρέποντας στον Έλληνα guard να βρεί το range του, ενώ έλλειπε και η χημεία που έχουν στο <PnR> ο Σλούκας με τον Martin όπως και τα <screens> του Αμερικάνου center, καθώς ο Ellis δεν βοηθούσε ιδιαίτερα στη δημιουργία ελεύθερου χώρου.
Οι Γάλλοι εφάρμοσαν μέχρι και <full court press>, ενώ ταυτόχρονα δε μας άφηναν να ανασάνουμε επιθετικά βγάζοντας μεγάλη συγκέντρωση και ένταση στα <overplays> όπως στις παρακάτω φάσεις.
Αυτό το δεκάλεπτο πρέπει να αναλυθεί πολύ στο βίντεο από το τεχνικό μας επιτελείο διότι καταφέραμε να σκοράρουμε 5 (πέντε) πόντους από το 20’ ως το 29’! Η 3η περίοδος έκλεισε εν τέλει στο (42-51) με κάποια προσωπικά καλάθια από Vezenkov και Harrison (έπαιξε και για λίγο ως PG). Η ASVEL έκανε ένα εξαιρετικό δεκάλεπτο αμυντικά, ενώ εμείς συνολικά ίσως κάναμε το χειρότερο μας δεκάλεπτο φέτος.
4η ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στην 4η περίοδο επανήλθε ο Σπανούλης στον αγώνα και με ένα γρήγορο επιθετικό ξέσπασμα από τον αρχηγό και τον Harrison ρίξαμε τη διαφορά στους 5 στα 8’ για το τέλος. Το τρομερό είναι ότι καταφέραμε να σπάσουμε το φράγμα των 50 πόντων 7 λεπτά πριν το τέλος του αγώνα απέναντι σε μια ASVEL που είχε παθητικό 92.5 πόντους στα τελευταία 3 παιχνίδια. Οι Γάλλοι έπαιζαν για την τιμή τους και παρέμεναν ζεστοί με τους Cole και Yabusele (με διαφορά ο κορυφαίος του αγώνα, πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση) να βάζουν πολύ μεγάλα καλάθια, διατηρώντας έτσι μια διαφορά 8 πόντων για την ομάδα τους με 4 λεπτά να απομένουν για τη λήξη. Πραγματικά δεν υπάρχουν και πολλά που μπορεί να γράψει κανείς για τα τελευταία 3-4 λεπτά του αγώνα. Καθόλου κίνηση, καθόλου παιχνίδι με <screens> μακριά από τη μπάλα, μεγάλη στασιμότητα που οδήγησαν μοιραία στο τελικό (63-69).
Εν κατακλείδι ήταν ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του coach Μπαρτζώκα και σε συνδυασμό με την απουσία κομβικών παικτών όπως ο Martin και ο Παπανικολάου, είδαμε το πόσο μπορεί να στραβώσει ένας αγώνας, γιατί συνολικά δεν είμαστε τόσο κακή ομάδα. Κάτι που μου έκανε τεράστια εντύπωση ήταν το γεγονός ότι το δίδυμο Σλούκας-Harrison χρησιμοποιήθηκε για μόλις 5 λεπτά στο κλείσιμο του αγώνα. Νομίζω ότι αυτό το σχήμα πρέπει να είναι αυτό που θα πρέπει να στηριχτεί περισσότερο από κάθε άλλο, διότι πρέπει να κοιτάμε και λίγο στο μέλλον, αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι αργά ή γρήγορα ο Harrison θα αρχίσει να δέχεται άδικη κριτική, όπως έγινε στο παρελθόν με τους Punter και Baldwin. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε για ακόμη μια φορά να κλείσουμε το παιχνίδι με Σλούκα-Σπανούλη. Aυτό που φάνταζε ως εξαίρεση στην αρχή της χρονιάς τείνει να γίνει κανόνας και δεν έχει καμία λογική, ειδικά όταν πρέπει να παίξεις άμυνα για να γυρίσεις ένα παιχνίδι που είναι στο -8 στο 4ο δεκάλεπτο. Όπως προανέφερα δεν είμαστε τόσο κακοί όσο φάνηκε στο παιχνίδι, μπορεί ο τρόπος που χάσαμε να εγείρει ερωτηματικά όμως θεωρώ ότι η ομάδα με μια νίκη την επόμενη αγωνιστική θα συνεχίσει να είναι κανονικά εντός στόχων. Eξάλλου η πρόκριση στην οκτάδα αυτη τη στιγμή δεν είναι δεδομένη για κανέναν. Μακάρι να έχουμε πλήρες ρόστερ ξανά σύντομα ώστε να βελτιώσουμε και τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούμε να μεγιστοποιήσουμε την απόδοση της ομάδας σε άμυνα και επίθεση.
