Συγκλονιστικές οι εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο, που παρασύρουν και αυτές στην Ευρωλίγκα και την παρουσία του Ολυμπιακού μας. Φίλες και φίλοι, ήρθε η ώρα να πάρουμε τους σφυγμούς μας, η ώρα για τον έκτο Παλμογράφο της σεζόν
Τα τύμπανα του πολέμου ηχούν άγρια, η Ρωσία προχώρησε σε κλιμάκωση της επταετούς τουλάχιστον ανεπίσημης σύγκρουσης «χαμηλής έντασης» στην Ανατολική Ουκρανία, εισβάλλοντας στην Ουκρανία. Η Ευρώπη δοκιμάζεται ξανά από τον πόλεμο στο έδαφός της, μετά από εικοσιτρία χρόνια και τους βομβαρδισμούς στην Σερβία. Η εγγύτητα της σύρραξης και οι άμεσες συνέπειες που έχει σε όλους μας, αλλά κυρίως ο τρόμος για περαιτέρω κλιμάκωση και εμπλοκή περισσότερων χωρών και περιοχών είναι θέματα που μας παγώνουν το αίμα.
Ας δούμε όμως όσο μπορούμε πιο ήρεμα τα «δικά» μας. Στον προηγούμενο Παλμογράφο σημειωνόταν ότι «Κοντεύει λοιπόν ο Μάρτης που θα τα κρίνει πολλά, αλλά ο Φλεβάρης πρέπει να έχει στρώσει τον δρόμο, ώστε να φτάσουμε ως εκεί. Μέσα στον Ιανουάριο, η διάγνωσή μας θα πει, οι παλμοί έπεσαν σε επίπεδα νεκροφάνειας, αλλά σιγά-σιγά έδειξε η ομάδα ότι έχει ακόμα σφυγμό. Πρέπει να συνεχίσει να εργάζεται σκληρά, να επανεφεύρει κώδικες και μονοιασμένη αποφασιστικότητα.». Τέθηκε και ο στόχος δε, τουλάχιστον δύο νίκες στα τρία παιχνίδια και το Κύπελλο!
Μάλιστα… η ομάδα ανταποκρίθηκε με το παραπάνω, μέσα στο Φλεβάρη κέρδισε και τους τρεις αγώνες στην Ευρωλίγκα με Εφές, Αρμάνι εντός και Μπάγερν εκτός. Αγώνες που εξασφάλισαν μια ιδιαίτερα προνομιακή θέση στην τετράδα και ιδιαίτερα μετά την απόφαση για την νέα βαθμολογία εν όψει του οριστικού αποκλεισμού των Ρώσικων ομάδων. Ο Κουτσοφλέβαρος έφερε επίσης στον Σύνδεσμο τον πρώτο τίτλο Μπάσκετ Ανδρών από το 2016! Έφυγε ένα πολύ μεγάλο βάρος από το τμήμα, τους παίκτες που είχαν εικόνες και παραστάσεις από αυτά τα πέντε άτιτλα χρόνια, τον κόουτς και τους φιλάθλους. Πανηγυρίστηκε δεόντως και ήταν μια μικρή επιβεβαίωση της δουλειάς όλων μέχρι τώρα. Πρέπει να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για την κατάκτηση και των δύο επόμενων τίτλων!
Αναλογιζόμενοι το πώς ήρθαν αυτές οι νίκες, βλέπουμε ότι δεν ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα ο δρόμος προς αυτές. Με την Εφές περάσαμε δια πυρός και σιδήρου, κερδίσαμε στην παράταση με τρομερό buzzer beater του εκπληκτικού Σλούκα, που χρειάστηκε να παίξει 38 λεπτά (όπως και ο εξαιρετικός Σάσα) ελλείψει Γουώκαπ. Με την Αρμάνι, σε έναν αγώνα σκυλομαχία όπου οι άμυνες είχαν τον πρώτο λόγο, χρειάστηκαν τα μεγάλα σουτ του Σλούκα στο εξάλεπτο πριν το τέλος και ενώ ως τότε μας κρατούσαν Σάσα και ΜcKissic για να καταφέρουμε να κερδίσουμε τελικά. Στο Μόναχο δε, ένας τρομερός Τάυλερ τα έβαζε από παντού και μας κρατούσε στον αφρό όσο τα τρώγαμε από παντού, σφίξαμε την άμυνα και έτσι καταφέραμε να κερδίσουμε, δυσκολότερα από ότι προδίδει το τελικό σκορ.
Το Κύπελλο ήταν μια άλλη τελείως κατάσταση, πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια που η ομάδα διεκδικούσε τίτλο. Και στον ημιτελικό και στον τελικό, απέναντι σε εμφανώς κατώτερες ομάδες, χρειάστηκαν αποθέματα προσωπικότητας και παρεμβάσεις από τον κόουτς για να κερδίσουμε τον τίτλο. Η ομάδα αυτόν τον μήνα σκλήρυνε, επανήλθε σε αρκετά από τα στάνταρ της, πήρε νίκες με διαφορετικούς τρόπους και νέους συνδυασμούς, αναδεικνύοντας διαφορετικούς συμπρωταγωνιστές δίπλα στους αγωνιστικούς ηγέτες.
Ήταν εμφανές όλη αυτή την περίοδο ότι έχουμε επιστρέψει σε επίπεδα απόδοσης, αν όχι του Δεκέμβρη, τουλάχιστον κάπου εκεί, υψηλά. Ο κόουτς έχει προχωρήσει σε αρκετές προσαρμογές, φαίνεται να γίνεται πιο ευέλικτος στην διαχείριση του ρόστερ και του ροτέησιον. Αυτό οφείλεται κατά πολλούς στην ανάγκη αντίδρασης στην κρίση του Ιανουαρίου, στο ότι εκτίμησε και απάντησε στην κριτική και στο ότι αισθάνεται μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου απαλλαγμένος από κάποιο βάρος και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο φετινό πρότζεκτ. Αν και όλα αυτά πιθανότατα ισχύουν, ας προστεθεί ότι κατά πάσα πιθανότητα, αυτή η ευελιξία, σε αυτό το κομμάτι της σεζόν, μπορεί να είναι αποτέλεσμα του σχεδιασμού εξ αρχής.
Σημειωνόταν ήδη από τον 3ο Παλμογράφο, μετά το κάζο του ΣΕΦ και πριν ολοκληρωθεί ο τρομερός Δεκέμβρης ότι «Έχω την πεποίθηση ότι με το που εκτιμήσει ο κόουτς ότι έχει εμπεδωθεί ο τρόπος που περιγράφω παραπάνω, θα αρχίσει να ανακατεύει λίγο την μαρμίτα, επεμβαίνοντας λίγο πιο συχνά, όταν η ομάδα δείχνει να κολλάει», ενώ στον επόμενο που συνόψιζε ακριβώς τον τρομερό Δεκέμβρη παρατηρήθηκε ότι «Αυτή η εμπιστοσύνη για μένα γίνεται πιο εμφανής και από το ότι πλέον έχει γίνει πιο ευέλικτος στο rotation και τις αλλαγές». Ας το έχουμε λοιπόν και αυτό στο μυαλό μας, ενδεχομένως να βλέπουμε τον συνδυασμό του ξεδιπλώματος ενός συνεπούς σχεδίου με τις λογικές διαφοροποιήσεις μέσα σε μια χρονιά και όχι απαραίτητα μια εξαναγκαστική προσαρμογή λόγω λανθασμένης αρχικής λειτουργίας.
Το σίγουρο είναι ότι η νικηφόρα σειρά των παιχνιδιών του Φλεβάρη και το πρώτο του Μάρτη μας έχουν δώσει μια πλεονεκτική θέση, κάτι που χρειαζόμασταν ούτως ή άλλως, πόσο μάλλον για τον τρομερά φορτωμένο Μάρτη που όλοι ξέραμε ότι θα έχουμε. Όμως το αναπάντεχο της πολεμικής σύρραξης που είχε ως παράπλευρη συνέπεια τον αποκλεισμό των ρωσικών ομάδων, άλλαξε το πρόγραμμα του Μάρτη, οπότε από οκτώ αγώνες τελικά θα έχουμε έξι. Κάτι σαφώς πιο βατό, από άποψη κόπωσης των παικτών μας, που μας ανησυχούσε όλους, κυρίως για τον Σάσα και τον Fall, με τους πολύ υψηλούς μέσους όρους τελευταία.
Είναι πλέον οριστική η αποβολή των ρωσικών ομάδων από την φετινή Ευρωλίγκα, όπως και ο τρόπος που θα υπολογίζεται στο εξής η βαθμολογία. Οπότε ο ελαφρυμένος Μάρτης δεν θα γίνει βεβαρυμένος Απρίλης για παράδειγμα και η βαθμολογία αλλάζει. Υπήρχε η ιδέα να συνυπολογιστούν τα ήδη γενόμενα με τις ρωσικές και να δημιουργείται η κατάταξη από το ποσοστό νικών στο τέλος, καθώς θα υπήρχαν διαφορετικά αθροίσματα παιχνιδιών για κάθε ομάδα, ανάλογα πόσα θα είχε ήδη παίξει με τις ρώσικες. Τελικά τα παιχνίδια με τις ρωσικές διαγράφηκαν και η βαθμολογία υπολογίζεται μόνο με τα παιχνίδια μεταξύ των 15 υπόλοιπων ομάδων.
Τα νέα δεδομένα ίσως ωφελούν σε έναν βαθμό τον Ολυμπιακό μας, καθώς είχε παίξει μόνο εκτός, τρία ματς με τις ρώσικες με απολογισμό δύο ήττες-μία νίκη. Πλησιάζει στην μία νίκη την 3η Αρμάνι και την (με ένα παιχνίδι λιγότερο) 2η Ρεάλ. Ίσως από την άλλη να μην ωφελείται, καθώς έχει στις 3 νίκες απόσταση, με εναντίον του την ισοβαθμία και 2 παιχνίδια περισσότερα, την Εφες. Πλέον αν παραμείνει στην 4η θέση θα έχει κατά πάσα πιθανότητα αντίπαλο την με τρομερές δυνατότητες, σιγά σιγά φορμαριζόμενη και νυν πρωταθλήτρια τουρκική ομάδα, ενώ εναλλακτικά ίσως είχε την Ζενίτ ή την μπερδεμένη ΤΣΣΚΑ.
Ολοφάνερα είναι πλέον απαραίτητο να στοχεύσουμε την τρίτη θέση, κάτι το οποίο φαίνεται εφικτό. Τα επόμενα παιχνίδια μας είναι απέναντι στις Αλμπα εκτός, Ζαλγκίρις εκτός, ΠΑΟ εντός, Μονακό εκτός, Βιλερμπαν εκτός και Μπαρτσελόνα εντός. Τέσσερα από τα έξι ματς είναι με τους τέσσερις από τους πέντε τελευταίους στην βαθμολογία, όπου θεωρητικά πρέπει να κερδίσουμε και τα τέσσερα. Έχουμε ένα με την όγδοη Μονακό στην έδρα της, που θα παλέψει σθεναρά για την οκτάδα και ένα με την πρωτοπόρο Μπαρτσελόνα στο τέλος, που εκτιμώ δεν θα έχει ήδη καπαρώσει την πρώτη θέση. Ο στόχος πρέπει να είναι ένα 5/6, για να σιγουρέψουμε 4η θέση και να πάρουμε προβάδισμα από Αρμάνι για την 3η.
Να αρχίσουμε σιγά-σιγά πρέπει να κοιτάμε και τα παιχνίδια που έχει να παίξει η Αρμάνι. Έχει πιο δύσκολο πρόγραμμα, και η αλήθεια είναι ότι δεν φαίνεται σε καλό φεγγάρι. Με το ζόρι κέρδισε, και με εξόφθαλμη διαιτητική εύνοια, τον τελευταίο ΠΑΟ και η απώλεια του Σίλντς φαίνεται να την έχει κόψει στα δύο. Έχει όμως τρομερή ποιότητα και στο ρόστερ και στον πάγκο. Στον αγώνα για την 3η θέση, που το έπαθλο είναι μια πιο εύκολη από την Εφές αντίπαλος, όπως η Μπάγερν ή η Μακάμπι, θεωρώ ότι έχουμε πλέον το πλεονέκτημα και πρέπει να επικρατήσουμε. Ας μην κοιτάξουμε πιο πέρα και πούμε ότι επιπλέον έπαθλο είναι ημιτελικός με την πιο “βατή” Ρεάλ αντί για Μπάρτσα, διότι με το που φτάσουμε στο F4, όλα ξεκινάν σχεδόν από την αρχή.
Πιστεύω ότι είναι απόλυτα εφικτό να κάνουμε το 5/6 και σε συνδυασμό με την πιθανότατη απώλεια νικών για την Αρμάνι να φτάσουμε να κερδίσουμε την τρίτη θέση, πλεονέκτημα και ένα θεωρητικά καλό σταύρωμα στα Play Off. Αρχίζει και φαίνεται όλο και πιο καθαρά ο στόχος του F4, που στην αρχή της σεζόν ήταν ανομολόγητος, καθώς ομάδα που έχει τρία χρόνια να φτάσει Play Off πρέπει αρχικά να κοιτάει αυτόν τον στόχο, να μπει οκτάδα.
Ο στόχος δε του F4 γίνεται ακόμα πιο ελκυστικός και οπαδικά, καθώς ανεξάρτητα με τις πολεμικές εξελίξεις αλλά με αιτίες βασισμένες στην πανδημία και τα μέτρα, η Ευρωλίγκα αποφάσισε να κάνει το F4 στο Βελιγράδι. Μια πόλη «δίπλα» μας, όπου έχουμε ισχυρά τοπικά ερείσματα τους οπαδούς του (με ελπίδες πρόκρισης πλέον στα Ρ.Ο!) Ερυθρού Αστέρα, σχεδόν «εντός έδρας», μια ευκαιρία που χάθηκε το 2018. Ναι μεν πρέπει να κοιτάμε βήμα-βήμα, δεν έχουμε ούτε μαθηματικά εξασφαλίσει την οκτάδα, αλλά η προοπτική να το σηκώσουμε στο Βελιγράδι είναι ιδιαιτέρως δελεαστική! Για αυτό πρέπει να συνεχίσουμε με την ίδια θέρμη την στήριξη της ομάδας στα εντός, όπου πλέον μετά την Εφες (όπου οι χίλιοι που ήμασταν μέσα, δώσαμε το κάτι παραπάνω για όλους σας) μπορούμε να είμαστε στο 50% της χωρητικότητας του ΣΕΦ.
Λοιπόν, όλα καλά να γράψω στην διάγνωση; Χμμμ, θα μπορούσε ναι αλλά… όχι. Θα πρέπει να γράψω στις παρατηρήσεις την «μοναξιά» των Σάσα και Φαλ στην γραμμή των ψηλών. Βέβαια, ο Χασάν φαίνεται να ανεβαίνει, ήδη ίσως από τον τελικό Κυπέλλου και με την Μπάγερν ο κόουτς έβαλε στο 4 τον Λιβιο, με απογοητευτικό η αλήθεια είναι αποτέλεσμα. Ο Έησι αγνοείται ακόμα και ελπίζουμε να τον βγάλει σαν άσο από το μανίκι ο Μπαρτζώκας, ας πούμε στα Play Off. Είναι ίσως το μοναδικό στοιχείο, η κάλυψη στην φροντ λάην, που με ανησυχεί ακόμα. Και αν πρέπει να ζητήσω κάτι ακόμα, είναι να δείξουμε καλύτερη αντιμετώπιση καταστάσεων στο σετ παιχνίδι, απέναντι σε σκληρές άμυνες, σε παιχνίδια στριφνά, με σπασμένο ρυθμό. Όπως είναι δηλαδή συνήθως τα ματς σε P.O. και F4.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η ομάδα, μέσα σε όλα αυτά, φαίνεται να διορθώνει λάθη του παρελθόντος και προχώρησε στην ανανέωση του Μουστάφα Φαλ! Μια κίνηση που ικανοποίησε όλους, καθώς ο «Κροκόδειλος» έχει κουμπώσει με το αγωνιστικό στυλ της ομάδας, με τους συμπαίκτες του και η τριετής ανανέωση προσφέρει μια ασφάλεια στην θέση του σέντερ. Μακάρι να συνεχίσουμε με την ανανέωση του Ντόρσυ και βεβαίως του Σλούκα!
Με την καρδιά να μαυρίζει από τις εικόνες και στην συναίσθηση του δράματος του πολέμου, των φόνων τόσων συνανθρώπων μας από τις πολεμικές επιχειρήσεις, των τραυματισμών, της προσφυγιάς, των παιχνιδιών επιβολής και ιμπεριαλισμού των εξουσιαστών, τώρα είναι οι Ρώσοι, είναι κατά καιρούς πολλοί, της επίθεσης προπαγάνδας που δεχόμαστε από παντού, με αδυναμία και οργή συναισθανόμαστε ότι προσωρινά δυστυχώς μόνο να ευχηθούμε μπορούμε ώστε να σταματήσει η αιματοχυσία. Χρειάζεται να κάνουμε πολλά περισσότερα, να αλλάξουμε πολλά πράγματα, να ξεβολευτούμε, να δούμε αλήθειες κατάματα για να είμαστε σε θέση να σταματήσουμε τους πολέμους.
Όμως μέχρι τότε, η ενασχόληση με τον Ολυμπιακό μας και τις μπασκετικές περιπέτειές του, μας προσφέρουν λίγη συγκρατημένη χαρά και διασκέδαση. Ας συνεχίσουμε να είμαστε κοντά στην ομάδα, έχουμε δύο ακόμα στόχους να επιτύχουμε, όσο και αν αυτοί μοιάζουν ασήμαντοι όσο υπάρχει πόλεμος. Να είστε όλοι καλά, ελπίζω ο επόμενος Παλμογράφος να μας βρει χωρίς πόλεμο, ούτε στην Ουκρανία, ούτε στην Υεμένη, ούτε πουθενά.
