Γειά σας φίλες και φίλοι του Red Point Guard και καλή μας χρονιά!
Νέα χρονιά και νέες ιδέες από την παρέα μας. Θέλουμε να βελτιώσουμε το περιεχόμενο και έτσι θα προχωρήσουμε σε ορισμένες αλλαγές. Περισσότερα εν καιρώ. Για αρχή σας καλωσορίζουμε στο EuroBall την εβδομαδιαία στήλη που θα διαβάζετε κάθε Δευτέρα και θα παρακολουθεί τις μεγάλες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Σε αυτό το EuroBall Issue #1 θα αφιερωθούμε στην Euroleague που έχει συμπληρώσει τον 1ο της γύρο αλλά και στα EuroCup, BCL και εξελίξεις από Εθνικά Πρωταθλήματα. Και επειδή έχουμε αρκετά να πούμε περνάμε απ’ ευθείας στο ψητό. Πρώτη πάσα στον Red Emerald που ασχολήθηκε με την Euroleague αυτή την εβδομάδα.
by Red Emerald
Αν κάποιος έπρεπε να κάνει μια πρόβλεψη για το τέλος του 1ου γύρου τον Οκτώβριο μάλλον θα βρισκόταν προ πολλών εκπλήξεων με την σημερινή βαθμολογία, καθώς η Bayern του Andrea Trinkieri έχει κάνει μια απίστευτη πορεία και με (11-6) βρίσκεται στην 4η θέση της βαθμολογίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, στην 5η θέση βρίσκεται η Zenit του Xavi Pasqual με (10-5) και 2 παιχνίδια λιγότερα! Οι εκπλήξεις δεν σταματούν όμως εδώ, αφού οι Zalgiris και Valencia με (10-7) βρίσκονται στην 6η και 7η θέση αντίστοιχα, ενώ την 8αδα συμπληρώνει η Armani Milano του σπουδαίου Ettore Messina που ξόδεψε ένα σκασμό λεφτά το καλοκαίρι αλλά και πάλι οι Μιλανέζοι δεν πείθουν. Την ίδια στιγμή μεγάλα powerhouses της διοργάνωσης βρίσκονται μεταξύ σφύρας και άκμονος (Ολυμπιακός, Maccabi, Fenerbahce) και κάποιοι άλλοι όπως ο Παναθηναϊκός βρίσκονται στις τελευταίες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Η αλήθεια είναι ότι η χρονιά είναι ιδιαίτερη λόγω Covid-19 αλλά υπήρξαν και διοικητικές ανακατατάξεις και αποχωρήσεις προπονητών σε Fenerbahce και Παο, που έχουν δημιουργήσει διαφορετικό status quo και δυναμική σε αυτές της παραδοσιακές δυνάμεις. Σε ότι αφορά τον Ολυμπιακό, το καλοκαιρινό hype, κυρίως λόγω της επιστροφής Σλούκα, μέχρι στιγμή δεν δικαιώνεται και οι Ερυθρόλευκοι μάλλον έχουν χάσει κάποια παιχνίδια που μπορεί να στοιχίζουν βαθμολογικά στην προσπάθεια τους για πρόκριση στα Play Off. Με αυτό τον μικρό πρόλογο για τα έως τώρα δρώμενα (θα μιλήσουμε πιο αναλυτικά στα επόμενα EuroBall Issues) ας περάσουμε στο τι έγινε στην τελευταία αγωνιστική και τι έχουμε μπροστά μας αυτή την εβδομάδα.
Το ματς της αγωνιστικής
AX Armani Exchange Milan 87-91 CSKA Moscow
Το τελευταίο παιχνίδι της Euroleague για το 2020 ήταν ένα κλασσικό ευρωπαϊκό μπασκετικό θρίλερ στο οποίο η CSKA Moscow επικράτησε της Armani Μιλάνο με 87-91 στο Mediolanum Forum σε έναν αγώνα που κρίθηκε στην παράταση. Ήταν ένα κλειστό παιχνίδι οπού καμιά από τις 2 ομάδες δεν πήρε διψήφιο προβάδισμα. Οι Μοσχοβίτες στηρίχθηκαν σε παλαιό γνώριμο της Armani, τον Daniel Hackett. Ο Ιταλο-αμερικανός ηγήθηκε για να πάρουν μια πολύτιμη νίκη που επέκτεινε το σερί τους στις 12 συνεχόμενες νίκες και βελτίωσε το ρεκόρ τους στο 14-3. Το δε Μιλάνο έχασε δεύτερο εντός έδρας παιχνίδι στη σειρά και έπεσε στο 9-7. Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από αυτό το παιχνίδι είναι η εμφάνιση του Nikola Milutinov, ο οποίος την ημέρα των γενεθλίων του σάρωσε μέσα στο post πετυχαίνοντας double-double με 17π και 19 ριμπ. για να δημιουργήσει μάλιστα και ένα νέο ρεκόρ στην Euroleague με 16 επιθετικά ριμπάουντ με 16!!
SLAMMED home from @NMilutinov #7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/7wiNNtcsCb
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 30, 2020
Οι Mike James και Johannes Voigtmann τον ακολούθησαν με αξιοζήλευτες επιδόσεις, καθώς ο πρώτος κατέγραψε 20 πόντους και 11 ασίστ, και ο δεύτερος έκανε επίσης double-double με 13π. και 12 ρ. Όταν υπάρχουν τέτοιες επιδόσεις το να λέμε ότι Hackett υπήρξε καθοριστικός δίνει ιδιαίτερη αξία στο επίτευγμα του Ιταλού (και πρώην ερυθρόλευκου) καθώς σημείωσε 19 πόντους και κυρίως τους 7 τελευταίους πόντους της ομάδας του με b2b καθοριστικά τρίποντα στο crunch time.
Από τους Ιταλούς ξεχώρισαν επίσης 3 πρώην ερυθρόλευκοι, αρχικά ο Zach Leday ο οποίος είχε 21π ενώ οι Kevin Punter (που πέρασε και δεν ακούμπησε), Malcolm Delaney, Shavon Shields και ο τεράστιος Kyle Hines έδωσαν 17, 14, 13 και 11 πόντους αντίστοιχα. Το πρόβλημα της ομάδας του Messina είναι ότι το μπάσκετ που αποδίδει δεν είναι ούτε το στυλ μπάσκετ που τον χαρακτήριζε προπονητικά πριν φύγει για το ΝΒΑ ούτε και σύγχρονο με βάση τις επιταγές των τελευταίων ετών στην γηραιά ήπειρο. Και δεν μιλάμε για αισθητική άποψη για το παιχνίδι όσο για αποτελεσματικότητα που αγνοείται. Ψάχνεται ακόμα ο Ettore και όσο συνεχίζει την αναζήτηση θα μένει και πίσω βαθμολογικά.
MVP της αγωνιστικής: Ο Wade Baldwin IV
Η 17η αγωνιστική αν είχε ένα background θα ήταν μάλλον ένα μελαγχολικό, ξεθωριασμένο, ερυθρόλευκο φόντο. Αφενός, στο Armani – CSKA, 5 (πέντε!!!) πρώην παίκτες του Ολυμπιακού έλαμψαν με τις νέες ομάδες τους! Αφετέρου, αν εξαιρέσουμε τα πολλά ρούβλια των Ρώσων που προφανώς θάμπωσαν Hines και Milutinov – για τους άλλους 3 (Hackett, LeDay, Punter) ουδείς κατάλαβε γιατί έφυγαν… Τέλος πάντων για τον MVP θα μιλήσουμε εδώ.. Ο Wade IV έχει βρεί την γη της μπασκετικής του επαγγελίας στο Μόναχο, ένα ρόλο που του ταιριάζει και κυρίως έναν προπονητή που τον εμπιστεύεται. Και δεν είναι τυχαίο ότι πραγματοποιεί χρονιά που θα του δώσει ένα μεγάλο συμβόλαιο στο μέλλον, αν όχι εισιτήριο επιστροφής για το ΝΒΑ. Και δεν γίνεται να μην αναγνωρίσουμε την πρόοδο του φέτος, όταν σε 17 αγωνιστικές έχει ηγηθεί των Βαυαρών με 11/17 αγωνιστικές να έχει διψήφιο PIR, δείγμα πολύπλευρης προσφοράς στην οικονομία ενός αγώνα. Όμως αυτό που έκανε απέναντι στην Barcelona (του πολυδιαφημισμένου Saras, έστω και χωρίς Mirotic) όπου και πέτυχε 29π με 11/17σουτ (πάλι 11/17 τι γίνεται;) 5/5 ελεύθερες βολές, 3 ριμπ., 7 ασίστ, 2 κλεψίματα, 1 μπλοκ και 10 κερδισμένα φάουλ, PIR 41… με ξεπερνάει! Γιατί είναι επίδοση πολύ μεγάλου παίκτη, ακόμα και αν το δούμε ως career night performance! Και όσο και αν μας πληγώνει και μας ενοχλεί, υποδεικνύει ότι πολλοί από τους ξένους που πέρασαν τα τελευταία χρόνια από την ομάδα είχαν όντως σημαντικό ταλέντο, όμως ο οργανισμός του Ολυμπιακού δεν τους αξιοποίησε και στο τέλος τους έχασε χωρίς το παραμικρό όφελος…
Η ομάδα έκπληξη: Zalgiris Kaunas
Οι Λιθουανοί είναι χωρίς αμφιβολία η ομάδα έκπληξη για την εφετινή Euroleague… (Σημ: την βλέπω την σκηνή, σε μια cozzy γωνία ο Navaho χαιδεύει την Κιάρα και με σαρδόνιο χαμόγελο σκέφτεται αυτή την στιγμή – σου τα έλεγα Νικ… εσύ δεν άκουγες)… συνεχίζω όμως. Και παρότι η επιτυχία τους μπορεί να αποδοθεί εν μέρει στην μεθοδική δουλειά που έγινε επί ημερών Saras Jasikevicious, ο ιθύνων νους της φετινής επιτυχίας είναι ο άγνωστος στους πολλούς Martin Schiller. Ο Αυστριακός προπονητής έχει την ακόλουθη εμπειρία:
- Assistant Coach ART Dusseldorf Magics (2004-05)
- Head Coach TSG Bergedorf (2006-07)
- Youth Team Coordinator Kraftwerk Wels (2007-10)
- Assistant Coach Kraftwerk Wels (2009-10)
- Assistant Coach Artland Dragons (2010-15)
- Assistant Coach MHP Risen Ludwigsburg (2015-17)
- Head Coach Salt Lake City Stars (2017-20)
Αφού πήρε τον άτυπο τίτλο του NBA G League Coach of the year 2019-20 επέστρεψε στην Ευρώπη για λογαριασμό της Zalgiris. Για ένα σίγουρα υψηλού ρίσκου project, σε μια ομάδα με πολύ χαμηλό Budget, όπου όλα άρχιζαν και τελείωναν στις εντολές του Saras για σειρά ετών. Ο Schiller έστησε μια ομάδα με θεμέλιο το εγχώριο ταλέντο των Grigonis, Jokubatis, συνεπικουρούμενους από τους βετεράνους Lekavicius, Milaknis και Jankunas, κράτησε μάλλον συμπτωματικά τον Walkup και συμπλήρωσε το ρόστερ του κυριολεκτικά με ότι περίσσεψε από τους υπόλοιπους (sorry αν σε κάποιους δεν άρεσε ο Lauvergne!). Το αποτέλεσμα είναι μια απαστράπτουσα επιθετικά ομάδα με την 3η καλύτερη επίθεση σε efficiency στην διοργάνωση, Ortg 115.9. Η Zalgiris ξεκίνησε με 4/4 (Ολυμπιακό, Khimki, Crvena Zvezda, Efes) έκανε μια κοιλιά μεταξύ 7ης και 12ης αγωνιστικής και τώρα τρέχει ένα σερί με 5 συνεχόμενες νίκες που την έχουν φέρει στο 10-7! Στο τελευταίο της ματς στο Βερολίνο απέναντι στην Alba η Zalgiris κυριάρχησε στην ρακέτα με τους Nigel Hayes (18π, 6 ριμπ. 2 κλεψίματα) και Joffrey Lauvergne (16π. 7 ριμπ., 2 ασιστ.) και με ηγέτη τον Marius Grigonis που πέτυχε τους 8 από τους 12 πόντους του στα τελευταία 3 λεπτά, πήρε το W και ατενίζει το μέλλον με μεγάλη αισιοδοξία.
Η ομάδα απογοήτευση – Anadolu Efes
Η ομαδάρα του coach Ataman που όλοι μας θαυμάσαμε τα 2 τελευταία έτη δεν είναι πλέον παρούσα. Δηλαδή είναι αλλά δεν είναι αυτό που ήταν. Μπορεί οι παίκτες να παραμένουν σε μεγάλο βαθμό οι ίδιοι, αλλά η χημεία και η ψυχολογία των Τούρκων μοιάζει διαταραγμένη. Η Efes δεν είναι αξιόπιστη αμυντικά Drtg 109.8 (8η χειρότερη άμυνα σε Defensive Efficiency – o Ολυμπιακός είναι η 6η χειρότερη και ο Παναθηναικός η 2η) και χωρίς πλέον ο Larkin να κάνει αυτά τα όσα εξωπραγματικά μας είχε συνηθίσει, μπορεί να χάσει από τον οποιονδήποτε! Πόσο μάλλον από την Real Madrid η οποία, με τον σπουδαίο Pablo Laso στον πάγκο και ένα από τα ακριβότερα ρόστερ στο πρωτάθλημα, δεν χαρίζεται σε κανέναν. Το είδαμε άλλωστε την προηγούμενη εβδομάδα απέναντι σε Παναθηναϊκό και Ολυμπιακό, όπου σε σειρά παρατάσεων και σε μέτριες επιθετικά βραδιές οι Ισπανοί έπαιρναν τις νίκες με την αύρα του μεγάλου άντε και λίγο Carroll. Η Efes λοιπόν υποδέχθηκε την Real Madrid έκανε ένα καλό 1ο ημίχρονο που την βρήκε μπροστά με 37-31. Όμως στο 3ο δεκάλεπτο οι Μαδριλένοι αντέδρασαν και κάλυψαν την διαφορά. Στην 4η περίοδο έγινε ένα κλειστό ματς, μέχρι που φτάσαμε στην Crunch time και ο coach Laso έδωσε την ευκαιρία στον Jaycee Carroll να κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα.
Two MASSIVE 3-pointers from @JayceeCarroll to seal the win for @RMBaloncesto 🔥#7DAYSMagicMoment pic.twitter.com/QyI0I75JMn
— Turkish Airlines EuroLeague (@EuroLeague) December 29, 2020
H Real Madrid πήρε την νίκη και η Efes έχει βυθιστεί στην απογοήτευση και την εσωστρέφεια. Ιδιαίτερα όσο ο Larkin βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση (είχε 3/11 σουτ χάνοντας 6 συνεχόμενα) ο coach Ataman θα χρειαστεί να βρει λύσεις από το υπόλοιπο ρόστερ, που όμως δεν μοιάζει μέχρι σήμερα να ανταποκρίνεται. Το παράδειγμα της Efes πρέπει να είναι ένα μάθημα για όλους τους φίλους του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Ότι το timing είναι πολλές φορές ένα σημαντικός παράγοντας επιτυχίας και όταν χάσεις το window of opportunity, που λένε και οι αγγλοσάξωνες, μπορεί να βρεθείς να πνίγεσαι μέσα στο ίδιο σου το άγχος και τα μεγάλα what if.
Οι Ερυθρόλευκοι
Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα αντέδρασε θετικά στο σοκ των αρνητικών αποτελεσμάτων της Ισπανικής διαβολοβδομάδας και της ήττας από την Fenerbahce, και πήρε ένα παιχνίδι που ήταν must win απέναντι στην Khimki. Για την τεχνική ανάλυση του αγώνα μπορείτε να διαβάσετε <ΕΔΩ> το αναλυτικό κείμενο μας. Σε ότι αφορά το μέλλον της ομάδας με ρεκόρ 8-8 και τον δύσκολο Ιανουάριο μπροστά (με Bayern 8/1, Maccabi 12/1, ASVEL 15/1, Zalgiris 22/1, Armani 26/1, Barcelona 28/1), αυτό που θα μετράει από εδώ και έπειτα θα είναι οι νίκες όπου και όπως και να έρχονται. Τα προβλήματα παραμένουν ορατά σε όσους δεν τυφλώνονται από πρόσκαιρα αποτελέσματα και αυτό που πρέπει να περιμένουμε για να δούμε άμεση βελτίωση σε συγκεκριμένα κομμάτια του παιχνιδιού, σε επίθεση και άμυνα, είναι κυρίως να ξεκαθαρίσουν οι ρόλοι και τα σχήματα. Το ότι όμως βρισκόμαστε 3 μήνες μετά την έναρξη και στο τέλος τους 1ου γύρου να συζητάμε αυτά τα θέματα πρέπει μάλλον να μας προϊδεάζει για πολύ δύσκολη συνέχεια.
Οι Πράσινοι
Ο Παναθηναϊκός έχασε και από τον μισό Ερυθρό Αστέρα στην επάνοδο του Dejan Radonjic με 74-71. Οκ, δεν έγινε και κάτι έτσι και αλλιώς ο Παο κερδίζει φέτος στην Euroleague κάθε 2η πανσέληνο <sic>. Και αυτό ήταν γνωστό και αναμενόμενο από τους ανοικτόμυαλους μπασκετικούς. Παρόλο που κάποιοι παρουσίαζαν τις λίγες νίκες του σαν λυρικά έπη και έτσι προετοίμαζαν ανόητα το έδαφος για σκληρή κριτική όταν εμφανίζονταν τα προβλήματα. Ο σοβαρός οπαδός των πράσινων ήξερε ότι η εφετινή του χρονιά στην Euroleague θα ήταν περιπετειώδης. Οι λόγοι γνωστοί, αλλαγή ιδιοκτησιακού (στον αέρα), συμπίεση του budget σε επίπεδα από τα χαμηλότερα της διοργάνωσης, άπειρος προπονητής για αυτό το επίπεδο, άπειρη διοίκηση και κυρίως ένα ρόστερ με πολλά ερωτηματικά. Για μεγάλο χρονικό διάστημα οι πραγματικά καλές εμφανίσεις σε ορισμένα ματς, το ταλέντο του κρυστάλλινου Nedovic, το step up του Γιώργου Παπαγιάννη, η πολύπλευρη αγωνιστική προσφορά του Παπαπέτρου έκαναν την όλη προσπάθεια να μοιάζει ότι έχει μια προοπτική για ένα αξιοπρεπές φινάλε. Όμως σε αυτό το επίπεδο δεν αρκεί το φιλότιμο αλλά χρειάζεται στήριξη, άρα χρόνος, και η πρώτη ύλη που είτε την αγοράζεις είτε την διαμορφώνεις. Αν πχ είχε παραμείνει στον πάγκο του Παναθηναικού ο coach Pitino ενδεχομένως η όλη πορεία να είχε αποκτήσει και μυθικές προεκτάσεις για το που μπορεί να καταλήξει. Γιατί ο οπαδός του Παο θα μπορούσε να στηρίξει τους Παπαγιάννη, Καλαιτζάκη, Μήτογλου, Παπαπέτρου και τον υπερ-ταλαντούχο Μαντζούκα, εάν γνώριζε ότι δούλευαν με ένα ειδικό στην εξέλιξη παικτών, είτε με κάποιον που θα έπαιρνε το βάρος των αναμενόμενων ηττών μιλώντας για deflections. Όμως για τον coach Βόβορα αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο βάρος το οποίο όλοι στην πράσινη ΚΑΕ θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν θα μπορούσε να το αντέξει. Με βάση τα όσα διαβάζουμε σήμερα ίσως και να λήξει άδοξα η συνεργασία του με τον Παναθηναϊκό θυμίζοντας μας “παρορμητικές” πρακτικές της προηγούμενης (?) διοίκησής του. Σίγουρα η διοικούσα επιτροπή των κυρίων Τριαντόπουλου, Αλβέρτη και Διαμαντίδη ξεκινάει με ένα μεγάλο unfair την πορεία τους σε αυτό τον νέο ρόλο που ανέλαβαν. Και είναι βέβαιο πως ο Βόβορας θα είναι απλά το εξιλαστήριο θύμα – αφού όποιος και να έρθει με αυτό το υλικό δεν θα πετύχει τίποτα περισσότερο εκτός ίσως από το να κερδίσει το Λαύριο! Εκτός και αν αυτό είναι το ζητούμενο… Όμως όλοι θα κριθούν σε βάθος χρόνου οπότε υπομονή..
Στα υπόλοιπα ματς της αγωνιστικής ξεχώρισα:
Την πολύ μεγάλη νίκη της Bayern επί της Μπαρτσέλόνα που γύρισε ένα ματς 10π και παίζοντας σπουδαία άμυνα σε κρίσιμα σημεία του ματς κέρδισε ένα παιχνίδι που θα το θεωρούσε χαμένο σε κάθε άλλη παρουσία της στην Euroleague. Η δουλειά του coach Trinkieri εδώ και χρόνια δεν έχει λάβει την αναγνώριση που της αξίζει και πραγματικά χαίρομαι που φέτος μοιάζει να είναι η χρονιά του.
Το νέο πατατράκ της Maccabi που έχασε εντός έδρας από την Zenit με (72-78), σε κάποιο σημείο μάλιστα έχανε και με 16π διαφορά! Η Ρώσοι έχοντας τους Ponikta (14p, 7 rebs) και Poythress (16p, 5 rebs) πέρασαν ένα εύκολο βράδυ απέναντι στην ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου, η οποία έχασε νωρίς με τραυματισμό τον Hunter και ακολούθως τα ζητούσε όλα από τον Wilbekin. Η πορεία του Γ. Σφαιρόπουλου ξεκίνησε ιδανικά στην Maccabi όμως φέτος βιώνει μια πολύ δύσκολη κατάσταση και αν τα αποτελέσματα δεν τον βοηθήσουν, θα είναι δύσκολα τα πράγματα για αυτόν σε ένα πάγκο ηλεκτρική καρέκλα όπως των Μακαβαίων.
Την επάνοδο στις συνεχόμενες νίκες για την Fenerbahce που επικράτησε της ASVEL με (81-59). Η ομάδα του Igor Kokoskov πιστεύω ότι δεν είναι τόσο κακή ομάδα όσο έχει δείξει στον 1ο γύρο της Euroleague και θα έχει καλύτερη πορεία στο μέλλον. Σίγουρα βάλαμε και εμείς το χεράκι μας όταν πριν από λίγες ημέρες τους αναστήσαμε – αλλά είναι γνωστό ότι είμαστε καλοί άνθρωποι εμείς οι Ολυμπιακοί!
Αυτά για την 17η αγωνιστική της Euroleague. Όμως θα μιλήσουμε για όλους σε βάθος σε τακτά χρονικά διαστήματα αφού η πρόθεση μας είναι το EuroBall να καταγράφει τις παρατηρήσεις μας σε εβδομαδιαία βάση. Για την ώρα σας αφήνω με τους αγώνες της ερχόμενης 18ης αγωνιστικής όπου ξεχωρίζουν οι αναμετρήσεις της Baskonia vs CSKA, Barcelona vs Valencia και Real Madrid vs Armani και σας πασάρω στον Manolo77 που επιμελήθηκε τα των EuroCup, BCL και Εθνικά Πρωατθλήματα γιατί Euroball = Ευρωπαϊκό Μπάσκετ.
by Manolo77
Καλή χρονιά σε όλους και πολλές ευχές για ένα δημιουργικό και ευτυχισμένο 2021! Ειδικά για το μπάσκετ, θα ήθελα να ευχηθώ η νέα χρονιά να σηματοδοτήσει την επιστροφή του κόσμου στα γήπεδα και ο Ολυμπιακός να πετύχει το βραχυπρόθεσμο αγωνιστικό στόχο του, δηλαδή την πρόκριση στην 8άδα!
Πέρασε περίπου 1 μήνας από το προηγούμενο EuroBall και ήρθε η ώρα να δούμε τι έγινε σε αυτό το διάστημα στις κορυφαίες Ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αφού πρώτα είδαμε την Euroleague, καθώς και να κάνουμε μια πιο ενδελεχή ανάλυση σε κάποιες ομάδες που εντυπωσιάζουν τη φετινή σεζόν. Ας ξεκινήσουμε με το Eurocup, το οποίο όχι μόνο ολοκλήρωσε την προκριματική φάση, αλλά ετοιμάζεται σε λίγες ημέρες και για την έναρξη του Top16, καθώς στις αρχές του έτους πραγματοποιήθηκε η κλήρωση των 4 ομίλων:
Αυτό που ξεχωρίζει στα 4 νέα γκρουπ, είναι σίγουρα οι Ισπανογαλλικές μονομαχίες στον Ε Όμιλο – «φωτιά», καθώς και ότι πλην των 3 φαβορί στους υπόλοιπους (Λοκομοτίβ Κουμπάν, Βίρτους Μπολόνια και Ούνιξ Καζάν), οι ισορροπίες είναι λεπτές και η «υπόθεση πρόκριση» στην 8άδα μοιάζει ανοιχτή.
Όπως γνωρίζετε, ο Προμηθέας δεν κατάφερε να κατακτήσει έστω την 4η θέση στον 4ο όμιλο στον Α’ Γύρο και έτσι γνώρισε τον αποκλεισμό. Εκτός των προβλημάτων με τον κορωνοϊό, το σύνολο του Μάκη Γιατρά πλήρωσε ότι στο do or die εκτός έδρας παιχνίδι με την Cedevita – Olimpija ηττήθηκε στις λεπτομέρειες από μια ομάδα πιο έτοιμη και με καλύτερο αγωνιστικό ρυθμό. Ας δούμε όμως αναλυτικά τι έγινε στις τελευταίες αγωνιστικές της πρώτης φάσης και σε ποιες ομάδες κατέληξαν τα τελευταία εισιτήρια για το Top 16…
A’ OMIΛΟΣ
Τελικά ο επονομαζόμενος όμιλος… του θανάτου, δε δικαίωσε τις προσδοκίες, καθώς τα 4 εισιτήρια βρήκαν σχετικά νωρίς τους κατόχους τους. Η Παρτιζάν, κάνοντας ντεμαράζ στις τελευταίες αγωνιστικές, την ίδια ώρα που η Βενέτσια μαστιζόταν από εσωτερικά θέματα και αρκετές απουσίες, λόγω κορωνοϊού, κατάφερε να πάρει την πρόκριση. Και μάλιστα σε πολλαπλή ισοβαθμία με τις Ούνιξ και Μπουρζ, με ρεκόρ 6 – 4, πίσω από την πρωτοπόρο και φιλόδοξη Μπανταλόνα, που έκλεισε την 1η φάση με 8 νίκες και μόλις 2 ήττες. Η αλλαγή προπονητή επέδρασε θετικά στην ομάδα από το Βελιγράδι, η οποία πλέον κοιτάζει με αισιοδοξία το μέλλον, καθώς ο 6ος όμιλος είναι αρκετά βατός.
Το ίδιο ισχύει και για την έκπληξη του Ομίλου, τη Γαλλική Μπουρζ, που έδειξε σταθερότητα και άξιζε την πρόκριση. Να πούμε μάλιστα, ότι στο φετινό Eurocup έκαναν το 4x4 όλες οι ομάδες από τη Γαλλία και μαζί με την Ισπανία (με 4 εκπροσώπους και αυτή), θα έχουν την πολυπληθέστερη παρουσία στο Top 16! Το μόνο που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των φιλάθλων, μέχρι το φινάλε, σε αυτόν τον Όμιλο, ήταν η μάχη για την πρωτιά, η οποία και κρίθηκε την τελευταία αγωνιστική στο παιχνίδι ανάμεσα στην Μπανταλόνα και την Ούνιξ. Η ομάδα από την Καταλονία επιβλήθηκε δύσκολα με 84 – 77 εντός έδρας της αντιπάλου της και κατέκτησε την 1η θέση, που μάλλον όμως αποδείχθηκε χειρότερη, καθώς την οδήγησε σε πιο δύσκολη διασταύρωση, θεωρητικά, στο Top 16!
Β’ OMIΛΟΣ
Αντίθετα, σε αυτόν τον Όμιλο το φινάλε ήταν δραματικό, με τις δύο θέσεις που έδιναν την πρόκριση πίσω από τις ισόβαθμες στην κορυφή Λεβαλουά και Μάλαγα (7 – 3), να κρίνονται την τελευταία αγωνιστική, μεταξύ της Ουλμ και των δύο εκπροσώπων του Μαυροβουνίου, Μπούντουτσνοστ και Μόρναρ.
Η ομάδα του Λάκοβιτς γνώρισε την εντός έδρας ήττα από την Μπούντουντσνοστ με 73 – 77, την 9η αγωνιστική, αποτέλεσμα που της άφηνε κάποιες ελπίδες για είσοδο στην 4άδα. Ωστόσο, παρόλο που η ίδια έκανε την έκπληξη την 10η αγωνιστική, επικρατώντας της «αδιάφορης» Ουνικάχα στην Ισπανία, τα νέα από το τοπικό ντέρμπι του Μαυροβουνίου δεν ήταν ευχάριστα. Η Μόρναρ, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Πούλεν (20 π.) επικράτησε της συμπατριώτισσας της με 78 – 84 και έτσι μαζί με την Μπούντουτσνοστ, έφθασε τις 5 νίκες (έναντι 4 της Ουλμ), πανηγυρίζοντας την πρόκριση στο Top 16!
Γ’ OMIΛΟΣ
Ο 3ος Όμιλος ήταν εξ αρχής δύο ταχυτήτων, με τα φαβορί Βίρτους, Λοκομοτίβ και Μονακό να ξεχωρίζουν και το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στην τελική τους κατάταξη, καθώς και στο ποια ομάδα θα κατακτήσει την 4η θέση. Η ομάδα του Τζόρτζεβιτς, παρά τα εσωτερικά προβλήματα που ανέκυψαν και την αποχώρηση του Σέρβου, η οποία όμως κράτησε για λίγες ώρες, πήρε την 1η θέση αήττητη. Πίσω της τερμάτισε η Λοκομοτίβ με ρεκόρ 8 – 2 και τις μοναδικές απώλειες της να προέρχονται από τη Βίρτους. Σαφώς, μιλάμε για δύο ομάδες, που είναι από τα μεγάλα φαβορί για την κατάκτηση του τροπαίου!
Πίσω τους, στην 3η θέση, με ρεκόρ 6 – 4 ήταν η επίσης φιλόδοξη Μονακό, η οποία δεν κινδύνευσε, όσον αφορά την πρόκριση, μεν, δεν κατάφερε να «κοιτάξει στα μάτια» τις δύο πρωτοπόρους, δε. Στο Top 16 θα πρέπει να ανεβάσει στροφές για να διεκδικήσει το κάτι παραπάνω, σε έναν όμιλο (Ε), που λογικά τα πάντα θα κριθούν στις λεπτομέρειες. Το ίδιο ισχύει και για την Ανδόρα, η οποία προκρίθηκε μόλις με ρεκόρ 3 – 7 (το χειρότερο από τους 16) και μάλιστα λίγο έλειψε να κινδυνεύσει να χάσει το εισιτήριο από τη Λιετκαμπέλις. Στο μεταξύ τους παιχνίδι την 10η αγωνιστική, ηττήθηκε με 77 – 69 στη Λιθουανία, αλλά κράτησε το πολύτιμο +10 από την εντός έδρας νίκη της…
Δ’ OMIΛΟΣ
Στον Όμιλο με την Ελληνική παρουσία αναφερθήκαμε και νωρίτερα. Δυστυχώς το σύνολο του κόουτς Γιατρά, μετά την ήττα από την Τσεντεβίτα – Ολίμπια, σήκωσε «λευκή πετσέτα» και τερμάτισε στην τελευταία θέση με 2 – 8, κάνοντας ουσιαστικά πειράματα και δίνοντας χρόνο σε νεαρούς παίκτες στις τελευταίες αγωνιστικές. Τα 4 εισιτήρια κατέληξαν στις Γκραν Κανάρια (8 – 2), Τσεντεβίτα – Ολίμπια (7 – 3), Τρέντο (6 – 4) και Ναντέρ (4 – 6), οι οποίες βάσει της εικόνας του Ομίλου άξιζαν την πρόκριση. Η Μπούρσασπορ με τη σειρά της «πλήρωσε» το κακό της ξεκίνημα, καθώς και τα προβλήματα που αντιμετώπισε λόγω των απουσιών με κορωνοϊό. Ωστόσο, με την αλλαγή προπονητή (Αλιμπίγεβιτς, ο πρώην του Ερ. Αστέρα) και την προσθήκη του Lamar Peters, έκλεισε θετικά την παρθενική της παρουσία στη διοργάνωση, με 2 νίκες στα τελευταία παιχνίδια της.
Στην τρίτη τη τάξει Ευρωπαϊκή διοργάνωση, με το ανανεωμένο φορμάτ και τα λιγότερα παιχνίδια, βρισκόμαστε στην 4η αγωνιστική. Υπενθυμίζουμε ότι υπάρχουν 8 όμιλοι των 4 ομάδων και οι 2 πρώτοι κερδίζουν την πρόκριση για τα Ρ/Ο. Μάλιστα, ήδη μία, η αήττητη Μπάμπεργκ, έχει εξασφαλίσει θέση στην επόμενη φάση, διαψεύδοντας τις προβλέψεις που την ήθελαν κομπάρσο, λόγω των πολλών αλλαγών στο ρόστερ της!
Στα υπόλοιπα γκρουπ έχουν ξεχωρίσει αρκετές ομάδες, οι οποίες βάσει φόρμας και στα εθνικά τους πρωταθλήματα, είναι από τα φαβορί του θεσμού. Μία από αυτές είναι και η Ιταλική Μπρίντιζι (2η στην Legabasket), η ομάδα – θαύμα του Φερνάντο Βιτούτσι, ο οποίος μέσα σε λίγα χρόνια έχτισε ένα δυνατό σύνολο το οποίο παίζει όμορφο και αποτελεσματικό μπάσκετ, με ελάχιστους οικονομικούς πόρους, αλλά μεγάλη αγάπη για το άθλημα.
Παρά τις πολλές αλλαγές φέτος (ο μόνος ξένος που παρέμεινε ήταν ο Ντάριους Τόμπσον), ο Ιταλός προπονητής κατόρθωσε να κάνει μια ακόμη καλύτερη εκδοχή της Μπρίντιζι με τον Νικ Πέρκινς (αντί του Τζον Μπράουν), τον Ντέρεκ Γουίλις (αντί του Τάιλερ Στόουν) και τον Ντ’ Άντζελο Χάρισον (αντί του Άντριαν Μπανκς), τον 1ο σκόρερ της διοργάνωσης με 21.8 πόντους, να είναι κομβικοί! Η Μπρίντιζι διατήρησε την καλή χημεία της και τα βασικά συστατικά (καλή άμυνα και τρανζίσιον), που έχει εμφυτεύσει ο Βιτούτσι και είναι και φέτος από τα πιο ενδιαφέροντα σύνολα ανά την Ευρώπη.
Η Ιταλική ομάδα ισοβαθμεί στην 1η θέση του 8ου ομίλου με την πρωταθλήτρια Μπούργκος, με ρεκόρ 3 – 1 και αυτές οι δύο ομάδες, κατά μεγάλη πιθανότητα είναι εκείνες που θα πάρουν την πρόκριση από αυτό το γκρουπ. Μια άλλη ομάδα από τη γείτονα χώρα, αλλά από το νότιο και νησιωτικό τμήμα της, η Σάσσαρι, έχει επίσης βάλει τα θεμέλια για την πρόκριση στην επόμενη φάση! Και εδώ σημαντική η δουλειά του προπονητή Ποτζέκο, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση των μεγάλων forward που έχουν περάσει από τη Σαρδηνία τελευταία (Ρακίμ Σάντερς, Τζεφ Μπρουκς, Ντάισον Πιέρ, Ντουέιν Έβανς), αναδεικνύοντας φέτος τους ελπιδοφόρους Τζέισον Μπαρνέλ και Τζάστιν Τίλμαν.
Η Σάσσαρι ισοβαθμεί στην 1η θέση του Α Ομίλου, με την επίσης νησιώτισσα Τενερίφη, με ρεκόρ 3 – 1! Το σύνολο του Βιντορέτα, παρόλο που δεν τα κατάφερε στο περσινό final 8, δείχνει αξιοθαύμαστη σταθερότητα φέτος (2η θεση στην ACB) και φαίνεται ικανό να κυνηγήσει τον τίτλο. Σημαντική η συμβολή του έμπειρου Ισπανού προπονητή (το έργο του οποίου εκτιμώ ότι φαίνεται σε βάθος χρόνου και στη Βαλένθια από όπου πέρασε), ο οποίος εμφανίζει μια ελκυστική έκδοση της Τενερίφης, συνδυάζοντας θέαμα και ουσία…
Στους άλλους ομίλους, η ΑΕΚ έχει παρει κεφάλι στον 3ο, με ρεκόρ 3 – 1, ωστόσο νιώθει την «καυτή ανάσα» των Χολόν και Μινσκ, που βρίσκονται στο 2 – 2 και με 2 παιχνίδια εκτός έδρας θέλει τουλάχιστον μια νίκη για να… κοιμάται ήσυχη! Στο άλλο γκρουπ με Ελληνική παρουσία, στο 5ο, το Περιστέρι (1 – 3) μετά την απομάκρυνση του Παπανικολόπουλου, δεν έχει πετύχει νίκη και η υπόθεση πρόκριση φαίνεται να απομακρύνεται. Η Στρασμπούρ και η Ρίγα έχουν πάρει κεφάλι με ρεκόρ 3 – 1 και δύσκολα θα μείνουν εκτός συνέχειας. Μιας και έγινε αναφορά στη Ρίγα, αξίζει να πούμε δυο λόγια για την αποκάλυψη της φετινής σεζόν, τον Κάιλ Άλμαν, ο οποίος μετά την περσινή του παρουσία στο Λαύριο, φέτος έχει ανέβει επίπεδο και ανταποκρίνεται εξαιρετικά.
Ένας πολυσύνθετος γκαρντ με μέγεθος και αθλητικότητα, ο οποίος διαθέτει μπασκετικό iq και αν έχει ανάλογη εξέλιξη μπορεί σε μερικά χρόνια να θεωρηθεί EL material, καθώς είναι σε νεαρή ηλικία, σε αντίθεση με τον 2ο σκόρερ της διοργάνωσης Στίβεν Γκρέι, ο οποίος στα 31 του μάλλον έχει «χάσει αυτό το τρένο»…
Για να επανέλθουμε στα της διοργάνωσης, να πούμε ότι δύο άλλες παραδοσιακές δυνάμεις όπως η Νίμπουρκ (3 – 1) και η Ντιζόν (3 – 0), είναι κοντά στην πρόκριση από το 2ο όμιλο, ενώ οι πρωτάρες Τόφας και Κεραυνός δε φαίνεται να έχουν ιδιαίτερες ελπίδες. Μεγάλη μάχη γίνεται στον 4ο όμιλο, όπου οι Σαραγόσα (3 – 1), Νίζνι (2 – 2) και Σομπατέλι (2 – 2) κυνηγάνε τα δύο πολυπόθητα εισιτήρια. Κλείνουμε με τον πιο ενδιαφέρων, ίσως, όμιλο τον 7ο, όπου και οι 4 ομάδες έχουν πιθανότητες για την πρόκριση! Η Τουρκ Τέλεκομ με ρεκόρ 3 – 1 είναι λίγο πιο μπροστά, με μεγάλο πρωταγωνιστή το Νικ Τζόνσον (περσινό RPG Radar από την Τουρκία).
Ακολουθούν οι Χάποελ Ιερουσαλήμ και Ιγκοκέα με ρεκόρ 2 – 2, ενώ μέσα στο παιχνίδι της πρόκρισης είναι και η Λιμόζ με 1 νίκη, η οποία όμως έχει να αντιμετωπίσει την Ιγκοκέα εκτός έδρας και τη Χάποελ Ιερουσαλήμ εντός στα δύο εναπομείναντα παιχνίδια της και συνεπώς… κρατάει την υπόθεση πρόκριση στα χέρια της!
DOMESTIC LEAGUES
Να κλείσουμε με μια μικρή βόλτα στα κυριότερα Εθνικά πρωταθλήματα. Στην Ισπανία (ACB), είχαμε τη μεγάλη νίκη της Μπαρτσελόνα επί της Ρεάλ στο el classico, ωστόσο η Βασίλισσα διατήρησε την 1η θέση. Θυμίζουμε ότι οι ομάδες που θα είναι στις πρώτες 8 θέσεις της κατάταξης μέχρι τέλος Ιανουαρίου θα κερδίσουν το εισιτήριο για το φάιναλ 8 του Κυπέλλου Ισπανίας! Οι 7 θέσεις φαίνεται να έχουν «κλειδώσει» σε Ρεάλ, Τενερίφη, Μπαρτσελόνα, Μπασκόνια, Μπούργκος, Μπανταλόνα και Βαλένθια, ενώ για την 8η θέση θα γίνει μάχη ανάμεσα σε Μανρέσα, Μάλαγα, Μούρθια και Ανδόρα. Εκτός διεκδίκησης έχει μείνει η Φουενλαμπράδα, η οποία στις αρχές του έτους προχώρησε στην απόκτηση του Γιόβαν Νόβακ ως αντικαταστάτη του Σάρλον Κλουφ και παλεύει για τη σωτηρία της. Κάνω ειδική αναφορά σε αυτή την ομάδα, γιατί στο ρόστερ της βρίσκονται δύο εξαιρετικές περιπτώσεις παικτών, ο Μέλο Τριμπλ και ο Κάιλ Αλεξάντερ.
Στην Ιταλία (Lega A), παρόλο που η Μπρίντιζι έπιασε προσωρινά στην κορυφή την Αρμάνι, νικώντας τη στο Φόρουμ, έχασε έδαφος με 2 σερί ήττες από Πέζαρο και Κρεμόνα και έτσι έπεσε στη 2η θέση. Πολύ καλή παρουσία φέτος, εκτός από τη Σάσσαρι, που είπαμε νωρίτερα, έχει και η Ρέτζιο Εμίλια, η οποία κατοικοεδρεύει στην πρώτη 6άδα. Αντίθετα η φιλόδοξη Βίρτους Μπολόνια με ρεκόρ 8 – 5 δεν έχει πιάσει ακόμη υψηλά στάνταρ απόδοσης και κυρίως της λείπει η σταθερότητα. Η απόκτηση του Μπελινέλι, που έκανε και πρεμιέρα, ήταν σίγουρα εντυπωσιακή, αλλά η χημεία ακόμη αναζητείται. Στα δυσάρεστα να αναφέρουμε ότι μια ιστορική ομάδα, η Βίρτους Ρόμα κήρυξε πτώχευση και αποσύρθηκε από το πρωτάθλημα. Μιλάμε για μια ομάδα – θρύλο, με κατακτήσεις Ευρωπαϊκών τροπαίων, μεταξύ των οποίων και το Πρωταθλητριών το 1984, από όπου έχουν περάσει παίκτες όπως ο Πρέμιερ, ο Φέρι, ο Μαχόρν κ.α.
Στην VTB είχαμε την “Ανάσταση” της Κίμκι, η οποία επικράτησε εκτός έδρας της Κουμπάν, αλλά προφανώς έχει πολύ δρόμο ακόμη για να μπορέσει να θεωρηθεί ότι έχει ελπίδες για κάτι καλό τη φετινή σεζόν.
Η ΤΣΣΚΑ και η Ζενίτ συνεχίζουν την ξέφρενη πορεία τους, ενώ η έκπληξη της φετινής σεζόν ακούει στο όνομα Αβτοντόρ Σάρατοβ, που βρίσκεται σταθερά στην πρώτη 5άδα του βαθμολογικού πίνακα. Ο παίκτης, που ξεχωρίζει φέτος, είναι ο Γκάμπριελ Λούντμπεργκ της Πολωνικής Ζιελόνα Γκόρα, ο οποίος μάλιστα ανακηρύχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος για το Δεκέμβριο.
Κλείνουμε με ένα πέρασμα από τη Γερμανία (BBL), όπου η Άλμπα, των πολλών απουσίων, νίκησε στο ντέρμπι την Μπάγερν με 85 – 72, μια είδηση όχι τόσο καλή για τον Ολυμπιακό…
Στην κορυφή βρίσκουμε, όμως, εκτός από τη γνωστή και μη εξαιρετέα Λούντβιγκσμπουργκ (10 – 1), τη μεγάλη έκπληξη, Μερλίνς Κράιλσχαιμ, που ισοβαθμεί μαζί της! Γενικά το φετινό πρωτάθλημα είναι πολύ ενδιαφέρον με την Όλντενμπουργκ να ακολουθεί με ρεκόρ 9 – 2 και να υπάρχουν πολλές αξιόμαχες ομάδες, οι οποίες είναι φιλόδοξες.
Αυτό, λοιπόν, ήταν το νέο EuroBall και ελπίζουμε να το βρίκατε ενδιαφέρον. Ήταν λίγο μεγάλο και τα μελλοντικά κείμενα θα είναι σίγουρα μικρότερα όμως θέλαμε να κάνουμε ποδαρικό στο νέο έτος μιλώντας για όσο γίνεται περισσότερα.
Όλοι από τη σελίδα σας ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για το νέο έτος και δεσμευόμαστε ότι θα είμαστε και το 2021 κοντά σας από αυτή εδώ τη στήλη, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ!
