Θα δούμε… Το «θα δούμε» αγαπητοί μου φίλοι και φίλες είναι μια θαυματουργή φράση, μια μεγάλη εφεύρεση του ανδρικού φύλου. Έρχεται αυτόματα στο στόμα, χωρίς σκέψη, όπως το step back τρίποντο που εξαπολύει στα τελευταία δευτερόλεπτα ο Σπανούλης και σε βγάζει από τη δύσκολη θέση. Αυτή την ίδια δύσκολη θέση που μπαίνει κάθε άντρας (και γυναίκα για να μη θεωρηθώ και τίποτα σεξιστής) όταν το έτερον ήμισυ έχει την έμπνευση, την ώρα που ασχολείσαι με το αγαπημένο σου χόμπι, να θυμηθεί και κυρίως να ζητήσει. Και να ζητήσει επιτακτικά… Πότε θα βάψεις το δωμάτιο; Πότε θα κουρέψεις το γκαζόν; Πότε θα κανονίσουμε να πάμε στην «Μαμά»; Και ένα σωρό άλλα. Και φυσικά όλες αυτές οι ερωτήσεις συνοδεύονται από την ανάλογη ακατάσχετη και βαρετή επιχειρηματολογία. Και ω ναι! Εκείνη τη στιγμή του ερωτηματικού έρχεται αυθόρμητα και σωτήρια η αγαπημένη αυτή φράση… «Θα δούμε μωρό μου» και ξεμπερδεύεις. Το «μωρό μου» σας το δίνω ως extra tip διότι δημιουργεί αμεσότητα και θετική στάση και ανταπόκριση δηλαδή την πολυπόθητη σιωπή από το άλλο μέλος. Και κάπου εκεί τελειώνει η κουβέντα.
Το θα δούμε όμως δεν αρμόζει επ’ ουδενί στον μπασκετόγαυρο. Εμείς πού έχουμε την τιμή να έχουμε απονείμει στους εαυτούς μας αυτόν τον χαρακτηρισμό, του οποίου τον εφευρέτη του, κύριο Ataraxia περιμένουμε εδώ και κάνα χρόνο να τον επεξηγήσει, δεν δεχόμαστε το «θα δούμε». Ούτε ως σκέψη, ούτε ως απάντηση, ούτε φυσικά ως υπεκφυγή. Αποτελεί ανεπιθύμητη δράση του εγκεφάλου μας, δεν τολμάμε να το σκεφτούμε. Να, σαν τον Παπανικολάου, που ξέρει ότι δεν είναι καλός χειριστής και δεν αποτολμά να κατεβάζει την μπάλα από την μια ρακέτα στην άλλη, αποφεύγοντας έτσι τα λάθη. Αντιπαράδειγμα φυσικά, αλλά το έκανα με σκοπό να υπερτονίσω την αντίθεση και να κερδίσω την προσοχή σας αλλά και την αγάπη και εκτίμηση του Red Emerald. Εμείς λοιπόν οι μπασκετόγαυροι καθόλου δεν εκμεταλλευόμαστε την ασφάλεια του «θα δούμε».
Και ξέρουμε και βλέπουμε και προβλέπουμε… Συνήθως με παταγώδη αποτυχία αλλά μαθαίνουμε από τα λάθη μας και δοκιμάζουμε πάλι υποπίπτοντας σε νέα λάθη. Διότι λάθη δεν κάνουν μόνο όσοι δεν σκέφτονται και οι γυναίκες. Σχήμα κύκλου λέγεται αυτό, για να κλείσω την εισαγωγή με την σύζυγο πάλι, και να αποδεχτώ μοιρολατρικά την ταμπέλα του σεξιστή που δεν απέφυγα.
Φυσικά και θα κάνουμε εκτιμήσεις και προβλέψεις λοιπόν, τόσο για την Off Season που μόλις ξεκίνησε όσο και γενικά για την επόμενη χρονιά. Η οποία χρονιά, όπως και η το διάστημα της επιδημίας που προκαλεί ο Covid-19, θα είναι μια περίοδος αβεβαιοτήτων και εκπλήξεων. Η οικονομική αναταραχή που προκάλεσε, προκαλεί και ενδέχεται να συνεχίσει να προκαλεί η επιδημία είναι άνευ προηγουμένου. Φυσικά ένας από τους τομείς που πλήττονται βαριά είναι αθλητισμός, που στον πυρήνα του εμπεριέχει τους φιλάθλους και τους θεατές δηλαδή τεράστιες συγκεντρώσεις και μετακινήσεις ανθρώπων. Πράγματα που σήμερα, και άγνωστο για πόσο ακόμα, είναι απαγορευμένα. Επίσης πλήττονται οι επιχειρήσεις που είναι χορηγοί αλλά και γενικότερα ιδιοκτήτες που χρηματοδοτούν τις ομάδες. Ήδη έχει συντελεστεί μια τεράστια ζημιά με την απόφαση ακύρωσης τόσο της Euroleague, όσο και αρκετών εθνικών πρωταθλημάτων, με τις ομάδες να μετράνε αρκετές ζημιές και τους παίκτες να βλέπουν να μειώνονται οι αποδοχές τους.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, σταδιακά μπαίνουμε σε μια μεταγραφική περίοδο με κάποιες από τις ομάδες να έχουν ολοκληρώσει τυπικά τη σεζόν και κάποιες να περιμένουν την ολοκλήρωση πρωταθλημάτων μέσα στο καλοκαίρι. Αποτέλεσμα εκτός των άλλων είναι μια off season πολλών ταχυτήτων θα έλεγα, κάποιοι έχουν ξεκινήσει και κάποιοι αναγκαστικά θα περιμένουν την κατάληξη της χρονιάς, όποτε και αν έρθει. Μέσα στα πρωταθλήματα που εκκρεμούν είναι και αυτό του ΝΒΑ που κάνει την κατάσταση ακόμα πιο περίπλοκη.
H ζημία που προκαλεί η COVID-19
Ας προσπαθήσουμε να δούμε όμως την οικονομική επίπτωση που θα έχει αυτό στις ομάδες της Euroleague, ώστε να καταλάβουμε τις δυσκολίες ή τις ευκαιρίες που παρουσιάζονται φέτος και για τον Ολυμπιακό. Οι ομάδες της λίγκας θα λέγαμε ότι χωρίζονται σε τέσσερις κατηγορίες ως προς την οικονομική τους πραγματικότητα. Στην πρώτη κατηγορία βρίσκονται ομάδες που βασίζουν τα budget τους στα έσοδα που δημιουργούν, για παράδειγμα η Zalgiris, η Alba, η Bayern, ο Ερυθρός αλλά και η Maccabi σε σημαντικό βαθμό. Αυτές αναμένεται να πληγούν περισσότερο γιατί η στέρηση εσόδων από εισιτήρια και χορηγίες αυτόματα θα δημιουργήσει μεγάλη ζημιά σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, δημιουργώντας τον κίνδυνο ζημιάς χωρίς μάλιστα την εύκολη χρηματοδότηση της από ένα ιδιοκτήτη, π.χ. μέσω μίας αύξησης κεφαλαίου.
Είναι λοιπόν αναμενόμενο να προτιμήσουν την μείωση των εξόδων, με φυσικό επακόλουθο την μείωση και του διαθέσιμου budget και για συμβόλαια. Ήδη διαβάζουμε για τις δυσκολίες της Ζalgiris, που ενδέχεται να χάσει πάνω από 6-7 παίκτες της από το φετινό roster κυρίως λόγω οικονομικής αδυναμίας. Αυτή η κατηγορία ομάδων είναι και η πολυπληθέστερη και αν ρίξουμε μια ματιά στην προέλευση των εσόδων τους, ίσως μιλάμε και για μια πτώση της τάξης του 20-30%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα υπάρχοντα συμβόλαια αλλά και για τον τρόπο που θα κινηθούν στην αγορά.
Στην δεύτερη κατηγορία βρίσκονται η Real Madrid και η Barcelona. Ο λαϊκής βάσης ιδιοκτησιακός χαρακτήρας τους και η οικονομική εξάρτηση από τα ποδοσφαιρικά τμήματα δημιουργεί μια ιδιότυπη κατάσταση. Αφενός θεωρητικά είναι πολύ λίγο εξαρτώμενες ως ομάδες μπάσκετ από τα καθαρά έσοδα που δημιουργούν τα ίδια τα τμήματα και άρα δεν θα επηρεαστούν πολύ από μείωση εσόδων, αφετέρου όμως οι.. «μαμάδες» ποδοσφαιρικές ομάδες θα πληγούν πάρα πολύ. Η λογική λοιπόν λέει ότι και τα οικονομικά των ισπανικών… powerhouse δεν θα είναι ιδιαίτερα ανθηρά και ότι θα υπάρξει μείωση ανάλογη των ποδοσφαιρικών τμημάτων, που σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε τοποθετείται το λιγότερο στο 20%… Εξαίρεση ίσως αποτελεί η Real, στην περίπτωση που θα εισπράξει κάποιο σημαντικό ποσό ως αποζημίωση για μετακίνηση Campazzo σε ΝΒΑ, αλλά αυτό όπως είπαμε λόγω αβεβαιότητας θα έρθει πολύ αργά.
Στην τρίτη κατηγορία βρίσκονται ομάδες που εξαρτώνται από μεγάλους χορηγούς όπως η Zenit, ή η Fenerbahce, η Anadolu Efes κλπ. Στην πραγματικότητα, η οικονομική συγκυρία θα τις επηρεάσει πολύ λίγο και η οικονομικές δυνατότητες τους θα εξαρτηθούν από τα κέφια του χορηγού. Στην περίπτωση των π.χ. τουρκικών είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει πρόβλημα (ήδη υπάρχει), αλλά αντίθετα στην περίπτωση της Ζenit, που έχει πίσω της τον κολοσσό της Gazprom, θα υπάρχει τεράστια αύξηση στο budget. Γενικά όμως εκτός των Ρώσων, τόσο επειδή και οι χορηγοί έχουν πληγεί όσο και επειδή και το κομμάτι από τα έσοδα εισιτήριων κλπ αναμένεται μειωμένο, πάλι περιμένουμε μικρή δυνατότητα για παροχή ψηλών συμβολαίων
Η τέταρτη κατηγορία περιλαμβάνει τις ομάδες που χρηματοδοτούνται στο μεγαλύτερο μέρος των εξόδων από τους ιδιοκτήτες τους. Τέτοιες είναι οι ελληνικές, η CSKA η Baskonia κλπ. Όλες αυτές θα έχουν μείωση των εσόδων φυσικά, αλλά αυτό θα επηρεάσει ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΜΕΡΟΣ του budget, διότι τα υπόλοιπα χρήματα έβγαιναν από την τσέπη του κάθε ιδιοκτήτη. Η CSKA αναμένεται να πληγεί λίγο και να διατηρήσει σε γενικές γραμμές το διαθέσιμο ποσό για συμβόλαια στα ίδια επίπεδα. Ή εν πάσει περιπτώσει με μικρή μείωση. Οι ελληνικές βρίσκονται σε καλύτερη κατάσταση διότι επιπλέον θα έχουν να αντιμετωπίσουν μειωμένη κατά 50% φορολογία, όπως περιέγραψε την προηγούμενη εβδομάδα ο Filman στο ωραίο του κείμενο. Εν πολλοίς η οικονομική δυνατότητα της κάθε ελληνικής ομάδας θα κριθεί από το πόσο χοντρό είναι το πορτοφόλι του κάθε ιδιοκτήτη. Στην περίπτωση του ΠΑΟ, αν κρίνουμε από την διαφαινόμενη αποδέσμευση Καλάθη αλλά και τις ειδήσεις που προκύπτουν, μάλλον πάμε για μείωση.
Ο Ολυμπιακός και οι ευκαιρίες
Κάπου εδώ πρέπει να πούμε τι σημαίνουν όλα αυτά για την ομάδα μας, τον Ολυμπιακό, αλλά ας ανακεφαλαιώσουμε πρώτα όλα τα παραπάνω. Το σίγουρο είναι ότι η πλειονότητα των ομάδων με εξαίρεση τις Ρωσικές, ιδίως την Zenit, θα έχουν μείωση του budget τους, ενδεχομένως μεγάλη, που μπορεί να φτάνει σε ποσά μέχρι και 30% σε κάποιες περιπτώσεις. Αυτό φυσικά θα έχει ως άμεση συνέπεια ποσά συμβολαίων και «αξίες» παικτών να πέσουν. Σίγουρα σε περιπτώσεις «πολυτελών αγαθών», δηλαδή παικτών που κάνουν τη διαφορά, η πτώση μπορεί να είναι αμελητέα ή μηδαμινή. Παίκτες που μένουν ελεύθεροι λοιπόν χωρίς να έχουν αποδείξει ότι μπορούν να κάνουν την διαφορά με το παιχνίδι και τα προσόντα τους, θα δυσκολευτούν να βρουν ψηλό συμβόλαιο.
Το ΝΒΑ θα αρχίσει αργά, το ρίσκο να το περιμένουν μεγάλο και από την άλλη και η Κίνα δεν διαθέτει και απεριόριστες θέσεις εργασίας. Η λογική λέει λοιπόν ότι θα φροντίσουν να κλείσουν κάπου γρήγορα έστω και με μικρό συμβόλαιο για λόγους ασφαλείας. Επίσης, ο Nick (Red Emerald) σωστά μου έχει επισημάνει από καιρό ότι το δέλεαρ ενός μακροχρόνιου κλειστού συμβολαίου μπορεί να ρίξει και άλλο την τιμή. Παίκτες που βρίσκονται ήδη σε κλειστό συμβόλαιο για την επόμενη χρονιά θα κληθούν σε πολλές περιπτώσεις για την αναπροσαρμογή του. Πολλές ομάδες θα καταφέρουν να τους κρατήσουν ενώ άλλες θα αναγκαστούν να επιλέξουν. Κάθε περίπτωση είναι και διαφορετική αλλά όπως είδαμε και σε περίπτωση Καλάθη, πιθανόν και βασικά γρανάζια να μείνουν free agent. Μια αγορά «κινούμενη άμμος» λοιπόν αυτό το καλοκαίρι, που η ευκαιρία από την απώλεια θα απέχουν λίγες ώρες μέρες ή ακόμα και λίγα ευρώ από μια καλή προσφορά.
Ο Ολυμπιακός επιβιβάζεται στο πλοίο για το φετινό ταξίδι της Off Season, όχι ως λαθρεπιβάτης αλλά ούτε καν ως ταξιδιώτης τρίτης θέσης. Έχει κλείσει εισιτήριο πρώτης θέσης παρέα με όλο τον καλό κόσμο και θα περιμένει στην τραπεζαρία να σερβιριστούν τα καλύτερα καλοκαιρινά εδέσματα… Βασικά θα έπρεπε να βρίσκεται εκεί… και εξηγώ γιατί. Ο Ολυμπιακός σίγουρα θα αντιμετωπίσει υστέρηση εσόδων, τόσο από εισιτήρια και διαρκείας όσο πιθανότατα και από χορηγούς. Σύμφωνα όμως με τις τελευταία δημοσιευμένες ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, σε ένα σύνολο περισσότερων από 15 εκατομμυρίων εξόδων, τα έσοδα είναι περίπου τα μισά. Ένα ποσό μεταξύ 7-10 εκατομμυρίων, ανάλογα την χρονιά, καλύπτεται από χρήματα που βάζουν από την τσέπη τους οι Αφοί Αγγελόπουλοι μέσω συνεχόμενων αυξήσεων κεφαλαίου. Και φυσικά ο Ολυμπιακός ΔΕΝ θα χάσει την επόμενη χρονιά έσοδα από την συμμετοχή σε Α1!!! Τα απεμπόλησε πέρσι ή καλύτερα τους τα έτριψε στη μούρη πρέπει να πω. Οι απώλειες λοιπόν στην πραγματικότητα θα κυμανθούν περίπου στα 2-3 εκατομμύρια ή λίγο παραπάνω στα χειρότερα σενάρια.
Και κάπου εδώ σταματάνε τα άσχημα νέα, παύω να γίνομαι Κασσάνδρα και θα αρχίσω να εμπορεύομαι ΕΛΠΙΔΑ. Μείωση φορολογίας είναι το πρώτο καλό νέο. Ένα απλό παράδειγμα. Υποθετικά ένα budget για συμβόλαια 7 εκατομμυρίων θα στοίχιζε πέρσι 13 περίπου εκατομμύρια με τους φόρους, ενώ φέτος θα στοίχιζε 10 περίπου. Ως υπόθεση εργασίας λοιπόν οι πρόεδροι θα μπορούσαν να καλύψουν από εκεί τα μειωμένα έσοδα, χωρίς να χρειαστεί να βάλουν περισσότερα χρήματα από πέρσι. Επιπλέον η επιλογή στα draft του Ποκουσέφσκι θα μπορούσε να φέρει ρευστό στα ταμεία τούτη τη δύσκολη περίοδο.
Κατά ένα περίεργο τρόπο δηλαδή θα μπορούσαμε να μειώσουμε την απόσταση από τα μεγάλα πορτοφόλια της λίγκας, όχι επειδή πλουτίσαμε αλλά επειδή «άδειασαν» αυτά. Αυτό αμέσως σε κατατάσσει σε έναν από του καλύτερους προορισμούς το φετινό καλοκαίρι. Αν και η μεγάλη γενναιοδωρία των Αδελφών Αγγελόπουλων, με την τεράστια προσφορά τους ενός εκατομμυρίου ευρώ για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, δείχνει και μια… υγεία οικονομική και γι αυτούς. Πιθανότατα λοιπόν υπάρχουν πραγματικές και όχι μόνο θεωρητικές οικονομικές δυνατότητες. Και εφόσον υπάρχουν πραγματικά, αυτό το καλοκαίρι είναι το καλοκαίρι των μεγάλων ευκαιριών. Καλύτερο timing για οικονομική ευρωστία δεν θα μπορούσε να υπάρχει. Να μπορείς εσύ όταν δεν μπορούν οι άλλοι.
Ο Σλούκας και ο… άλλος
Ήρθε η ώρα λοιπόν για να δούμε τον Σλούκα στο λιμάνι; Θα πω τη δική μου εκτίμηση χωρίς να έχω καμία ιδιαίτερη πληροφορία πέραν όσων διαβάζουμε. Αισθάνομαι ότι για πρώτη φορά μετά του 2015 ο Σλούκας έχει ανάγκη τον Ολυμπιακό όσο και η ομάδα αυτόν, για να μην πω και περισσότερο. Η παρουσία του Μπαρτζώκα, η ανυδρία των τελευταίων ετών, η δύσκολη συγκυρία σε όλη την Ευρώπη, η δυνατότητα μας να τον καλύψουμε οικονομικά είναι αρκετοί λόγοι για να επιλέξει κανείς τον Ολυμπιακό, πόσο μάλλον ο Σλούκας. Βρίσκεται 5 χρόνια στην Τουρκία, είναι 30 ετών, με φοβερές επιτυχίες. Νιώθω και καταλαβαίνω ότι θέλει να επιστρέψει να κλείσει τον κύκλο του στην ομάδα, να συνεχίσει αυτό που άφησε στη μέση.
Δεν πιστεύω ότι θα συνεχίσει σε Fenerbahçe, παρόλο που δεσμεύεται με συμβόλαιο την επόμενη χρονιά. Παίρνω το ρίσκο να πω το θα φύγει ανεξάρτητα από την παραμονή του Obradovic. Η Fenerbahçe δεν νομίζω να μπορεί ή να είναι διατεθειμένη να πληρώσει τα σχεδόν δύο εκατομμύρια που έχει να λαμβάνει ο Κώστας την επόμενη χρονιά. Λογικά ο Σλούκας το γνωρίζει αυτό, διαφορετικά ο ατζέντης του δεν θα έπαιρνε το ρίσκο να ξεκινήσει συζητήσεις με τη μισή Ευρώπη και τον Ολυμπιακό απ’ ότι λέγεται. Θεωρώ ότι πρέπει να λογίζεται ως ελεύθερος ουσιαστικά, με τον Ολυμπιακό να έχει την ευκαιρία να τον υπογράψει προσφέροντας του ένα συμβόλαιο σχετικά κοντά με τα χρήματα που θα λάμβανε την επόμενη χρονιά από τους Τούρκους. Εκτός σοβαρού απροόπτου θα τον δούμε με τα ερυθρόλευκα του χρόνου στο ΣΕΦ.
Αλλά υπάρχει και ο… άλλος. Φυσικά αναφέρομαι στην φήμη περί ενδιαφέροντος του Ολυμπιακού για τον Καλάθη. Πραγματικά αν την φετινή χρονιά προκύψει τέτοια ευκαιρία, χωρίς η ομάδα να εξαντλήσει τις όποιες οικονομικές τις δυνατότητες να φέρει τον Καλάθη στον Πειραιά, εφόσον και αυτός όπως δείχνουν τα πράγματα μείνει ελεύθερος, θα μιλάμε για τεράστια χαμένη ευκαιρία. Σίγουρα υπάρχουν στενά οικονομικά περιθώρια, αλλά αν υπάρχει κάποια στιγμή που οι αγαπημένοι μας πρόεδροι ΠΡΕΠΕΙ να κάνουν την υπέρβαση τους, είναι τώρα. Για να φέρουν δύο πρωτοκλασάτους παίκτες που κάνουν την διαφορά, τον Κώστα Σλουκα και τον Νικ Καλάθη, και να τους δέσουν για τα επόμενα τρία χρόνια χειροπόδαρα στο λιμάνι. Ας υπάρξει ρίσκο στις επόμενες επιλογές, ας γίνουν εκπτώσεις σε άλλες θέσεις. Αυτά μπορούν να διορθωθούν στην πορεία.
Και απώλεια τους δεν διορθώνεται ούτε εύκολα, ούτε γρήγορα ούτε χωρίς τεράστιο κόστος… Ιστορική ευκαιρία, είναι προσωπική μου άποψη αλλά νομίζω την έχουν και αρκετοί φίλοι – σχεδόν όλοι – στο Red Point Guard και τους εκφράζω με αυτές τις γραμμές.
Κλείνοντας, να πούμε ότι ο Ολυμπιακός κοιτάει και άλλες αξιόλογες περιπτώσεις για «δυαροτριάρι» και «τεσσάρι», με δύο ονόματα που έχει γίνει αναφορά σε αυτούς μέσα από κείμενα στο Red Point Guard. Πίσω όμως από όλα αυτά, εγγύηση και προοπτική δίνει ένα πρόσωπο αυτή τη στιγμή, ο coach Μπαρτζώκας, αυτό που εμείς οι απλοί οπαδοί ονομάζουμε ευλογία. Και κάθε καλοκαιρινή νύχτα είμαι σίγουρος ότι ο κάθε ένας από μας, στο σύνορο μεταξύ της μέρας και της νύχτας, του ύπνου και του ξυπνήματος, κάπου κάπου θα ονειρεύεται τον μεγάλο αρχηγό μας τον Βασίλη Σπανούλη να σηκώνει το τέταρτο Ευρωπαϊκό τον προσεχή Μάιο με περιχαρείς τους δύο προέδρους και τον coach B να χειροκροτεί κάπου δίπλα σεμνά χαμογελώντας δικαιωμένος… όπως σου αξίζει coach…
