Το χθεσινό παιχνίδι με την πρωταθλήτρια Ευρώπης ΤΣΣΚ Μόσχας ήταν το πρώτο της νέας εποχής (μετά την αλλαγή της δομής της διοργάνωσης). Και ήρθε σε μια περίοδο που η «Ρωσική αρκούδα» είναι σε εξαιρετική κατάσταση τόσο αγωνιστικά όσο και ψυχολογικά. Οι Μοσχοβίτες με τον αέρα της κατάκτησης της περσυνής διοργάνωσης διατήρησαν τον βασικό τους κορμό και έκαναν λίγες αλλά καλές προσθήκες στο ρόστερ τους. Αυτό τους έχει δώσει ένα σημαντικό πλεονέκτημα αφού το ήδη υψηλού επιπέδου υλικό συνεχίζει να δουλεύει στη βάση του project που έχει ξεκινήσει ο Coach Ιτούδης εδώ και 2 χρόνια. Το σημαντικότερο τους όμως όπλο (σε αυτή τη φάση) είναι η ψυχολογία που πλέον δουλεύει υπέρ τους αφού αποτίναξαν την ταμπέλα της ομάδας που έφτανε στην πηγή και νερό δεν έπινε. Στο πλαίσιο αυτό και με εξαίρεση το παιχνίδι με τον ΠΑΟ στην Μόσχα κάνουν περίπατο μέχρι σήμερα στην εφετινή διοργάνωση αποδίδοντας εξαιρετικό μπάσκετ και σε μεγάλο διάστημα των αγώνων.
Είναι πραγματικά αστείο το πώς οι Έλληνες οπαδοί – αντιμετωπίζουν παίκτες όπως οι Τεόντοσιτς και Ντε Κολό οι οποίοι είναι στο top επίπεδο των κορυφαίων Ευρωπαίων Guard όλων των εποχών και στο ωριμότερο επίπεδο της καριέρας τους. Ο «Τρελός» (Τεόντοσιτς) έχει την ταμπέλα του απρόβλεπτου σκόρερ και δημιουργού που στα δύσκολα τα κάνει σαλάτα. Ο δε Ντε Κολό αντιμετωπίζεται σαν τον καλό σκόρερ αλλά “soft” που απλά είναι «λίγος» μπροστά στους Έλληνες super star. Κλασσικός ελληνικός χαβαλές καφενιακού επιπέδου που βλέπει τον οχτρό κακό και προβληματικό πριν τον αγώνα αλλά μέσα στο γήπεδο ψάχνει να βρεί εξω – αγωνιστικά πατήματα για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Εχθές λοιπόν το βρήκαμε και πάλι «έφταιγαν οι διαιτητές» ο Άγγλος αρχι-διαιτητής Στοουκς και εκνευριστική ευστοχία των Ρώσων από τα 6.75μ. Η πλάκα είναι πως μπορεί όντως η διαιτησία να ήταν φιλική για τους φιλοξενούμενους εχθές αλλά όταν χάνεις με 8-13π για το μεγαλύτερο μέρος του αγώνα (Table 1) το να τα ρίχνεις στη διαιτησία θυμίζει κάτι από ποδοσφαιρικά Tweets των Αλαφούζου και Σαββίδη. Στη δε εικασία της φοβερής ευστοχίας των Ρώσων πληροφοριακά να αναφέρω πως εχθές σούταραν με 48% και όλη τη σαιζόν φέτος με 47% …
Αυτό που είδαμε εχθές είναι τον Coach Ιτούδη να ξεμπροστιάζει τις αδυναμίες της ομάδας μας και τους περιφερειακούς της ΤΣΣΚ να κάνουν party απέναντι στους δικούς μας. Το να οδηγήσεις τον φετινό Ολυμπιακό σε 14+ λάθη είναι σχετικά εύκολο φέτος όταν πέρυσι έκανε περίπου 12. Ο λόγος είναι προφανής (τουλάχιστον για εμένα) – η ομάδα έχει μόνο ένα δημιουργό υψηλού επιπέδου (Σπανούλης) και οι υπόλοιποι είναι κατά βάση ball handlers (Μάντζαρης, Χάκετ, Αθηναίου) ή σκόρερ τύπου Γκριν. Όταν λοιπόν η ομάδα τρέχει – όλη αυτή η εικόνα (της περιορισμένης δημιουργίας) χάνεται στο ρυθμό του up tempo. Όταν το παιχνίδι πάει σε πιο set ρυθμό και αντιμετωπίζεις έναν ανώτερο αντίπαλο – τότε χρειάζεσαι να ξεκλειδώσεις την αντίπαλη άμυνα χτυπώντας στις αδυναμίες τους και παίζοντας με το μυαλό τους. Εκεί λοιπόν το χάσαμε το παιχνίδι εχθές αφού η επιλογή του Ιτούδη να εξοντώσει στο τρέξιμο τον Σπανούλη δίνοντας του τις διεισδύσεις και περιορίζοντας την τροφοδοσία των ψηλών μας αλλά και οι αλλαγές της ΤΣΣΚ στην άμυνα για να μην πάρουν ελεύθερα σουτ οι Λοτζέσκι και Γκριν μας έκαναν προβλέψιμους. Και σε αυτό εχθές δεν είχαμε απάντηση.
Οι 5 assist και τα 7 λάθη του Σπανούλη θύμισαν το παιχνίδι της Μαδρίτης (5 assist και τα 5 λάθη) και όποτε θα συμβαίνει αυτό θα έχουμε παρόμοια εικόνα. Και ο λόγος δεν είναι τόσο πως δεν έχουμε έναν ακόμα Σπανούλη να δημιουργεί όταν ο αρχηγός δεν είναι σε καλή κατάσταση (αφού δεν είμαστε σε θέση να υποστηρίζουμε συμβόλαια τύπου Τεόντοσιτς και Ντε Κολό) αλλά το γεγονός πως ταυτόχρονα δεν υπάρχει ένας ψηλός φόβητρο για την αντίπαλη άμυνα που θα υποχρεώσει τον αντίπαλο να δώσει βοήθεια ώστε να δημιουργηθεί το ελεύθερο σουτ ή η έξτρα πάσα. Όταν π.χ. έχεις τον καλύτερο σου ψηλό να παίζει 4 λεπτά το Back up του 16 λεπτά και miss-match με τον Milutinov στον Hines (10 λεπτά) και ο 7footer σου δεν μπορεί να ποστάρει ούτε να σπρώξει – τότε καταλήγεις να παίζεις με τον Πρίντεζη στο 5. Στην δε άμυνα οι ψηλοί μας εχθές μάζεψαν σε 33 λεπτά συμμετοχής 3 αμυντικά rebound!!! Το πρόβλημα είναι τόσο προφανές που και να μην δεις το παιχνίδι αν διαβάσεις πως η ΤΣΣΚ έχασε 38 σουτ και πήρε 14 επιθετικά (1 στα 3 χαμένα σουτ ανανέωσε την επίθεση) και πως πήραμε 13π στην επίθεση κυρίως λόγω Birch (10π) καταλαβαίνεις πως ψηλούς έχουμε μόνο στην θεωρία γιατί στην πράξη … λίγα πράγματα. Η επίλυση του θέματος με τον Πατρικ (ότι και να σημαίνει αυτό) είναι αυτή που θα καθορίσει και το ταβάνι της ομάδας για φετός. Αλλιώς ας πούμε από το τώρα «άντε Young» στην Ευρωλίγκα για φέτος …
Στα θετικά είναι πως όσο και να στενάχωρή κάποιους αυτό ήταν ένα παιχνίδι που δύσκολα θα μετρήσει στην τελική κατάταξη αφού είναι απίθανο να ισοβαθμήσουμε με την ΤΣΣΚ. Η χθεσινή εικόνα σε συνδυασμό με εκείνου της Μαδρίτης θα πρέπει να είναι ο μπούσουλας για το που πρέπει να δουλέψει η ομάδα για να βελτιωθεί και να γίνει καλύτερη. Στην δε ψυχολογία της ομάδας νομίζω θα κάνει καλό να συνειδητοποιήσει πως είναι outsider για το Final4 και να τη βοηθήσει να σφυρηλατήσει το πνεύμα μαχητικότητας που κρύβει μέσα της για να στοχεύσει να μπει στα play off. Η χρονιά είναι τόσο μεγάλη που θα υπάρξουν πολλά σκαμπανεβάσματα αλλά αν μπορέσουμε να μπούμε στα play off όλα θα κριθούν σε μια σειρά αγώνων που – εκεί ξέρουμε πως τα εκατομμύρια των άλλων δεν πιάνουν μια μπροστά στην Ολυμπιακή μπασκετική ψυχή. Η επόμενη 5αδα αγώνων με Γαλατά (εκτός 11 Νοε.), Μπαρτσελόνα (εντός 16 Νοε.), ΠΑΟ (εκτός 18 Νοε.), Μακάμπι (εντός 24 Νοε.), Νταρουσάφακα (εκτός 2 Δεκ.) θα μας συμπληρώσει το 1/3 της κανονικής περιόδου και θα μπορούμε να έχουμε καλύτερη εικόνα για την πρόοδο η μη της ομάδας.
Μέχρι τότε ας συνεχίσουμε να παρακολουθούμε τη φετινή μπασκετική ψυχεδέλεια της Euroleague και σας καλώ να αποφασίσετε «who do you love» … την ομάδα ή την αίσθηση της νίκης ? Αν απαντήσατε το πρώτο τότε Quicksilver Messenger Service …
