Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα και τα σχόλια μετά το παιχνίδι της Παρασκευής κόντρα στην Λαμποράλ θα νόμιζε κανείς πως διασύραμε κάποια μεγάλη ομάδα στην έδρα της. «Χρυσή νίκη, Γύρισε ο διακόπτης, Και πάλι Θρύλος, Αυτός είναι ο Ολυμπιακός» ήταν μόνο μερικά από τις διθυραμβικά τσιτάτα που διαβάσαμε … μια ζωή υπερβολές από τον Ελληνικό έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο – ότι θέλει δηλαδή ο πελάτης …
Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την νίκη της προηγούμενης εβδομάδας – το παιχνίδι με την Λαμποράλ θα πρέπει να ξεχαστεί το συντομότερο δυνατό για 3 λόγους. Α) ήταν μια νίκη τεστ χαρακτήρα & ψυχολογίας ΝΑΙ – αλλά δεν είχε σημασία τελικού για την Λαμποράλ παρά μόνο για εμάς. Β) Νίκη είτε με 1 πόντο είτε με περισσότερους δεν μας έδινε επιπλέον πλεονέκτημα έναντι της Λαμποράλ (αφού την έχουμε κερδίσει και εκτός) για αυτό και μετά από κάποιο σημείο που το σκορ ξέφυγε οι Βάσκοι δεν το πολύ κυνήγησαν. Γ) Συνεχίζουμε να θέλουμε τουλάχιστον 5 νίκες στα επόμενα 6 παιχνίδια για να έχουμε ελπίδες πρόκρισης – χωρίς να είμαστε και πάλι διασφαλισμένοι. Με άλλα λόγια thanks but no thanks … δεν κάναμε και τίποτα απλά είμαστε ακόμα ζωντανοί.
Αν θέλουμε τώρα να αναλύσουμε σε μια φράση το τι έγινε στο παιχνίδι θα λέγαμε πως ο Ολυμπιακός κυριάρχησε σε επίθεση και άμυνα ήταν πολύ ομαδικός πήρε τα rebound, έκανε ελάχιστα λάθη έκλεψε 9 φορές την μπάλα και κέρδισε με 14 πόντους έχοντας 6 παίκτες με διψήφιο νούμερο αξιολόγησης – WoW που θα έλεγε και ένας μεγάλος οικονομολόγος, που μετά την Ελλάδα ετοιμάζεται να σώσει και την Ευρώπη. Από το 14ο έως το 19ο λεπτό με τον Χάκετ στο τιμόνι ο Ολυμπιακός πάτησε το γκάζι και έκανε ένα σερί 16-0 και η Λαμποράλ δεν μπόρεσε να επιστρέψει ποτέ στο παιχνίδι.
Μετά ήταν ζήτημα καλής διαχείρισης του χρόνου (10 παίκτες με πάνω από 10 λεπτά συμμετοχής) και διατήρησης της αμυντικής έντασης σε υψηλά επίπεδα για να οδηγήσουν την Λαμποράλ να κλείσει το παιχνίδι με μόλις 68π (10 λιγότερους από το μ.ο. στο Τοπ16 και 14 λιγότερους στη σαιζόν). Κοινώς Επίθεση και Άμυνα δούλεψαν άψογα και πλην Μπουρούση και Μπετράνς (στο 2ο ημίχρονο) δεν αντιμετωπίσαμε ιδιαίτερες δυσκολίες. Συμβαίνει συχνά αυτό; Στο φετινό Ολυμπιακό όχι – αλλιώς δεν θα βρισκόμασταν με την πλάτη στον τοίχο στο ΤΟΠ16.
Αν μάθαμε κάτι νέο από αυτό το παιχνίδι είναι οι επιθετικές δυνατότητες της ομάδας, αφού οι 82π και 23 assist σε 70 κατοχές μπάλας (74 η Λαμποράλ) υποδεικνύουν παιχνίδι συγκέντρωσης και υψηλής αποτελεσματικότητας – αλλά αυτή η επίδοση ήταν μια εξαίρεση όχι ο κανόνας (τουλάχιστον με τα έως σήμερα δεδομένα). Αν μπορούσαμε να έχουμε τέτοια επιθετική απόδοση (ORAT 117) όλη τη σαιζόν θα είχαμε την 2η καλύτερη απόδοση πίσω από την ΤΣΣΚ (ORAT 124) Δυστυχώς όμως κινούμαστε στα όρια του 105 (11η καλύτερη επίδοση) και 5 ομάδες του ομίλου μας (ΤΣΣΚ, Ρεαλ, Μπαρτσελόνα, Μπροσε και Κιμκι) είναι πάνω από εμάς σε αυτή τη λίστα που καταγράφει απόδοση πόντων σε 100 κατοχές μπάλας. Εάν δεν μπορέσαμε στα 19 ματς από την αρχή της σαιζόν – και ιδιαίτερα στη Regular Season – να αποδίδουμε πάνω από (ORAT 105) τι θα μας εκτοξεύσει τώρα? Τι άλλαξε από το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα μέχρι σήμερα – όχι πολλά ενδεχομένως -ἰσως λοιπόν και να είδαμε το ταβάνι της ομάδας επιθετικά. Δεν τρομάξαμε κανέναν – εμείς αναθαρρήσαμε ζώντας ακόμα με τις ένδοξες αναμνήσεις του πρόσφατου παρελθόντος. Η αλήθεια είναι πως δεν γίναμε υπερδύναμη ξαφνικά.
ΠΙΝΑΚΑΣ 1
Με δεδομένο πως είμαστε μια ομάδα μ.ο. 72 κατοχών με επιθετική απόδοση 1,05π ανά κατοχή χρειαζόμαστε είτε 4 περισσότερες κατοχές ανά αγώνα είτε μεγαλύτερα ποσοστά ευστοχίας για να περνάμε τους 80π. Έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία αυτό; Έχει – γιατί παίζουμε στον όμιλο που 5/7 (ΤΣΣΚ, Ρεαλ, Μπαρτσελόνα, Λαμποραλ, Κιμκι) σκοράρουν κατά μ.ο. 80π+ και δεν μπορούμε να περιμένουμε πως θα παίρνουμε όλα τα παιχνίδια από την άμυνα. Προφανώς υπάρχει και η κοινή συνισταμένη να ρίχνουμε τον μ.ο. του αντιπάλου και να ανέβουμε εμείς επιθετικά αλλά αν δεν σκοράρεις κοντά στους μέσους όρους των υπολοίπων σε αντιμετωπίζουν ως “Λιμόζ του Μάλκοβιτς” (για τους νέους επρόκειτο για ένα συνδυασμό Ελληνορωμαϊκής και Παγκρατίου με λίγο από γαλλική μπασκετική φινέτσα – χειρότερο να το βλέπεις ακόμα και από την περιγραφή μου).Ας μην μας εκπλήσουν λοιπόν οι δηλώσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό από τους αντιπάλους μας – περί αμυντικής σκληρότητας και ανοχής των διαιτητών -just mind games.
Στο προηγούμενο μου ποστ αναρωτήθηκα αν μπορούμε να ανεβάσουμε το Tempo ? Ναι μπορούμε (παράδειγμα το πώς τρέξαμε την Λαμποράλ σε διαστήματα του αγώνα) θέλουμε όμως? Αυτό δεν το γνωρίζω – στο τελευταίο αγώνα είδαμε μια αλλαγή στα σχήματα με έμφαση στο να δοθεί η μπάλα περισσότερο στους Χάκετ / Όντομ στον άσσο και περνώντας τον Μάντζαρη στο 2. Ήταν κατ επιλογή για να ανοίξουμε το γήπεδο με πιο γρήγορους χειριστές; H απλά το επέβαλε η συμμέτοχή του Άνταμς (τον οποίο – όπως σωστά παρατήρησε ο Basketball Guru – ο Μάντζαρης τον περιόρισε στους 9π με 2/7 τριπ. και τον ανάγκασε σε 6 λάθη σε 25 λεπτά συμμετοχής);
ΠΙΝΑΚΑΣ 2
Αν δεν ανεβάσουμε το τέμπο μπορούμε να πάρουμε 5 παιχνίδια σε αυτό τον ρυθμό; H στατιστική λέει πως φέτος που παίζουμε σε αυτό τον ρυθμό -έχουμε (8/10 εντός 80% και 4/9 εκτός 44%) με 3 ματς εντός και 2 εκτός ακόμα -η στατιστική πιθανότητα αυξήθηκε από το 10% (πριν το ματς με Λαμποράλ) στο 12% για το 5/5. Ενδεχομένως η πραγματική πιθανότητα να είναι πολύ περισσότερο από το στατιστικό 12% αλλά όταν μια ήττα είναι αρκετή για να σε πετάξει εκτός Play off ας ξέρουμε τουλάχιστον για τι μιλάμε. Σοβαρές ελπίδες θα έχουμε αν πάρουμε τα επόμενα 4 παιχνίδια Μπάμπεργκ (εκτός), Ζαλγκίρις (ΣΕΦ), Ρεαλ (ΣΕΦ), Κίμκι (εκτός) – μέχρι τότε game by game και όπου βγει.
Μερικές παρατηρήσεις ακόμα στις οποίες θα επανέλθω:
- Η παρουσία του Μιλουτίνοφ ήταν ενθαρρυντική – παρότι μέχρι σήμερα τα σχήματα που συμμετέχει δέχονται περισσότερους πόντους από όσους σκοράρουν.
- Ο Παπαπέτρου έχει ωριμάσει αρκετά για να δώσει αυτά που όλοι περιμένουμε – θέλει όμως περισσότερες μπάλες για να παίξει αντίπαλα PF στα πόδια – δεν μπορεί παίξει με πλάτη αποτελεσματικά ακόμα.
- Ο Παπανικολάου δεν είναι έτοιμος αλλά έχει ακόμα την σπίθα και μπορεί με το πάθος του να κάνει κάθε πεντάδα ενδιαφέρουσα. Παραμένει τοπ spot shooter!
- Χάκετ αδίκησες τον εαυτό σου τόσα χρόνια – ελπίζω να πάρεις με τον Ολυμπιακό όσα αξίζεις.
- O Σπανούλης έχει χάσει την ευελιξία που είχε – μπορεί ακόμα να πάει γρήγορα στο drive αλλά σε χειρισμό cross ή reverse dribble μοιάζει 2 κλικ κάτω.
Όπως και την προηγούμενη εβδομάδα έχουμε ένα ακόμα τελικό αυτή τη φορά στη Μπάμπεργκ που είναι πολύ σκληρό καρύδι για όλους φέτος. Μέχρι τότε όπως είπε ο Παρμενίδης ο Ελεάτης (ο σημαντικότερος Προσωκρατικός φιλόσοφος κατά τη γνώμη μου) «Μην αφήνεις να σε κατευθύνουν τα αστόχαστα μάτια. Η ηχούσα ακοή και η γλώσσα να κρίνεις μόνο με τη λογική»
Τα στατιστικά προέρχονται από το www.euroleague.net και το http://www.gigabasket.org/
