Αν και η ομάδα έχει αποκλειστεί είναι σημαντικό να έρθουν κάποιες νίκες, με λίγο καλό μπάσκετ, χωρίς όμως να ξεχαστούν τα σημαντικά λάθη που κάναμε. Να προσπαθήσουμε έστω την ύστατη στιγμή να κερδίσουμε ότι μπορούμε. Για άλλο ένα παιχνίδι η ομάδα έδειξε πολύ κακό πρόσωπο αλλά και τακτικά μπερδεμένη. Η Zenit είναι μία ομάδα που μας ταιριάζει, όπως έχει φανεί με το 2/2 απέναντι της. Είναι μία ομάδα με καλό ποσοστό 3π, λίγα λάθη αλλά και τρομερά γρήγορη στην μεταβίβαση της μπάλας κάτι που αποδείχθηκε και στο παιχνίδι με εμάς. Είδαμε αρκετές φορές πως τρέχει στο transition με σωστές αποστάσεις αλλά και γρήγορα μεταβίβαση. Θέλει μεγάλη προσοχή η πίσω γραμμή άμυνας γιατί αυτή βλέπει όλη την κίνηση της επίθεσης αφού ο Ισπανός προπονητής έχει αρκετά screen μακριά από την μπάλα με οδηγό βέβαια τον Pangos.
Η κακή αρχή
Με το σχήμα που άρχισε ο coach Μπαρτζώκας προσπαθήσαμε στην επίθεση να κερδίσουμε πράγματα από τον center Κώστα Κουφό με τα καλά screens που έκανε, αλλά και με το <hedge out> που ήθελε να αντιμετωπίσει τον Σλούκα ο coach Pascual. Στην άμυνα ο Κουφός έβαζε σωστά τον κορμό του σώματος του στην αντιμετώπιση των screens και η βοήθεια για τα πρώτα λεπτά έρχοταν σωστά. Όταν άρχισαν τα λάθη στην επίθεση, εκεί είδαμε και την προβληματική μας προσήλωση στην άμυνα. Κακές επιστροφές, ακόμα χειρότερες περιστροφές. Η ρώσικη ομάδα το εκμεταλλεύτηκε βρίσκοντας 6 εύκολους πόντους από λάθη μας, στο πολύ μικρό χρονικό διάστημα των 3 λεπτών στην πρώτη περίοδο. Εύκολοι πόντοι, ξεκούραστοι. Κάθε λάθος μας έγινε transition παιχνίδι από τον αντίπαλο. Εμείς δεν οδηγήσαμε σε λάθη τον αντίπαλο, αντ’αυτού του κάναμε και την ζωή αρκετά εύκολη. Η αντιμετώπιση στον Pangos ήταν εκ του αποτελέσματος κακή, αφού βρήκε αρκετό χώρο και ευστόχησε στη πρώτη περίοδο σε 4/4 σουτ τριών πόντων. Στα 3 από τα 4 σουτ είδαμε 3 διαφορετικές αντιμετωπίσεις. Στο ένα <down> ο αμυντικός του. Στο δεύτερο ο Jenkins με τον Κουφό και τον Σλούκα προσπάθησαν για τριπλή αλλαγή, δεν βγήκε και ο Pangos ευστόχησε. Στη 3 αντιμετώπιση hedge out, ο ψηλός δεν κάλυψε όσο έπρεπε, αφού ο κοντός πρώτα δεν checkαρε τον αντίστοιχο ψηλό. Στο 4ο σουτ δεν υπάρχει καν αμυντικός του μετά την κακή περιστροφή. Ο Ellis γυρνώντας στην άμυνα ψάχνει ακόμα που θα πάει. Κακή άμυνα, ελεύθερο σουτ.
Με την είσοδο του Ellis αλλά και του Poythress στο “5” ο coach B σε φάσεις που έπαιρνε την μπάλα στο post ερχόταν βοήθεια από τον παίκτη που μάρκαρε τον Khostov. Παρακάτω θα δούμε πόσο αργές είναι οι περιστροφές μας που ακόμα και ο Ρώσος guard βρήκε χρόνο, χώρο να βάλει 2 σουτ 3 πόντων , όταν σε ολόκληρη την σεζόν δεν είχε βάλει πάνω από 1. Είχε ποσοστό 17%, Σε εμάς έβαλε 2 σερί σουτ.
Παράγων Vezenkov
Στην επίθεση θεωρώ έχουμε όλοι καταλάβει τον σημαντικό ρόλο του Sasha. Ο λόγος που κατεβάζει την μπάλα εκτός της αποσυμφόρησης που χρειάζεται ο Σλούκας (χρειάζεται βοήθεια παιδιά!) από την πίεση των αντίπαλων guard -αλλά και τον επιθετικών hedge out που επιλέγουν οι αντίπαλοι προπονητές αφού το 2ο guard του Ολυμπιακού δεν μπορεί να απειλήσει στο <1v1>, ή να πάρει ευθύνες επιθετικές- δίνει στην επίθεση κίνηση. Αν η βοήθεια βγει στο 5αρι τότε ο Sasha θα έχει σουτ με καλές προυποθέσεις. Αν και αστόχησε στα πρώτα 2 στο πρώτο ημίχρονο από αυτό το σύστημα ήταν καλά σουτ. Βέβαια μεταξύ μας και υπό άσχημες προυποθέσεις να είναι με την ψυχολογία του Sasha θα το βάλει. Όμως θα ήθελα να σταθώ λίγο περισσότερα ατομικά στον Vezekov, γιατί θυμάμαι τόσα χρόνια να λέμε πως είναι liability στην άμυνα (πάντα ήθελα να το παίξω γνώστης χρησιμοποιώντας ξένο όρο). Όμως φέτος τον βλέπουμε, και στο 3, απέναντι σε πολλούς αντιπάλους να είναι αρκετά θετικός. Οδήγησε και τον Pangos σε βήματα, καλές άμυνες στον Hollins και θέλω να πιστεύω πως τη νέα σεζόν θα τον δούμε και στο 3. Στα μάτια μου είναι ένας 4-3 που πια μπορεί να προσφέρει και στις 2 πλευρές του γηπέδου. Την διαφορά στο πρώτο ημίχρονο της τάξεως των 11 πόντων την έκαναν οι πόντοι από τα λάθη μας και οι δεύτερες ευκαιρίες . Ενδεικτικά μπορούμε να δούμε την παρακάτω φωτογραφία.
Δεχθήκαμε 17 πόντους και σκοράραμε 6. Διαφορά όσΗ ακριβώς και το σκορ. Ένα πράγμα που θεωρώ προβληματίζει το τεχνικό τιμ είναι το πόσο εύκολα λάθη κάνουμε, αλλά και ό,τι αφορά τα χρονικά διαστήματα. Τι εννοώ; Όταν η Zenit σκόραρε 3 αιφνιδιασμούς ήταν και οι 3 σερί, μετά το πρώτο τηλεοπτικό time out και στο επόμενο time out, ούτε 2 λεπτά αργότερα, δεχθήκαμε τρίποντο. Η μεγάλη αλλαγή ήρθε με τον Livio στο “5”, που αχρήστευσε, αν μου επιτρέπεται, τον αντίπαλο ψηλό. Όταν ήταν ο Tarik Black τον έπαιζε <deny>, και δεν τον άφηνε καν να πάρει σωστή θέση για την γραμμή πάσας. Βέβαια πολύ καλή δουλειά στην άμυνα έκαναν οι Jenkins–Λαρεντζάκης, αφού η Zenit έχει πολλά screen στο παιχνίδι της με σημαντικό παράγοντα τον Pangos. Όσο οι παίκτες έβγαιναν σωστά από τα screens οι επιλογές μειώθηκαν. Θα ήθελα να σταθούμε σε μία συγκεκριμένη άμυνα ώστε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία μεταξύ των παικτών ιδίως από τον παίκτη που βλέπει την κίνηση της επίθεσης αλλά και τα screens.
Όπως βλέπουμε εδώ αρκετά πράγματα γίνονται μακριά από την μπάλα. Κλασσική ομάδα coach Pascual. Ο οδηγός αυτής της άμυνας, αν και γίνεται foul, είναι ο Charles Jenkins. Δίνει οδηγίες πώς να αντιμετωπιστεί κάθε κίνηση. Αλλαγή, αλλαγή double team.
Έκανε την διαφορά
Η άμυνα. Δεχθήκαμε 28 πόντους στη πρώτη περίοδο και 33 στις επόμενες 3 περιόδους. Τι αλλαγές είδαμε;
• Αρκετό χρόνο ο Jean Charles στο “5”, όπως και ο Πρίντεζης.
• Έλεγχο στον τομέα του rebounding.
• Πίεση και κλεψίματα με πρώτο τον Λαρεντζάκη (4 κλεψίματα).
• Δεν αφήσαμε τον αντίπαλο να τρέξει στον transition.
• Αν και δεν είχαμε πόντους στο transition (εκτός από το κλέψιμο του Λαρεντζάκη που πασάρει στον Vezenkov), είχαμε σε early offenses.
Ο Ολυμπιακός έχοντας μέσα τον Shaq πρέπει κατά την γνώμη μου να χτυπάει είτε σε transition είτε σε δευτερεύον αιφνιδιασμό είτε ακόμα σε early offense. Για παράδειγμα, με μία πάσα στο post στον Πρίντεζη, που μπορεί να δημιουργήσει από τη συγκεκριμένη θέση, με κοψίματα ή attack στο close out μπορείς να σκοράρεις. Στο παράδειγμα που βλέπουμε ο ψηλός της Zenit έστω για ένα δευτερόλεπτο καθυστερεί τον Rivers και έτσι με την ανισορροπία ο Shaq χτυπάει κατευθείαν την άμυνα. Ιδιαίτερη μνεία πάλι στον Shaq, που είναι ο μεγαλύτερος λόγος που ελέγξαμε τον τομέα του rebound. Από τα άστοχα σουτ των Ρώσων πηδούσε παντού και έπαιρνε το αμυντικό rebound. Πολύ σημαντικό που μετά έψαχνε τον συμπαίκτη του και δεν έτρεχε άσκοπα το γήπεδο.
Εν κατακλείδι θα αναφέρω κάποια θέματα που θα ήθελα να σχολιάσω. Ο Πρίντεζης με τον Jean Charles αγωνίστηκαν για κάποια λεπτά στο “5”. Ο πρώτος λιγότερα από τον 2ο. Τα rebounds δεν είναι μόνο θέμα ψηλών ή κοντών. Είναι ομαδικός τομέας, από τους πιο σημαντικούς που τον αφήνουμε στην απ’εξω. Πολλές φορές λέμε, δεν έχουμε 7footer να μαζεύει τα rebounds. Ναι ανεβάζεις τις πιθανότητες αλλά με σωστή ομαδική δουλειά θα κερδίσεις σε αυτό τον τομέα όταν απέναντι σου δεν έχεις Tavares. Και οι 2 κατά την γνώμη μου έχουν θέση στο roster του 21-22.
Τα κακά διαστήματα που κάνουμε στη διάρκεια του παιχνιδιού είτε είναι 3 λεπτά είτε 12 λεπτά είναι πολύ κακά. Στα κακά μας διαστήματα είμαστε οι χειρότεροι στην Euroleague και στα καλύτερα μας από τους καλύτερους. Δεν γίνεται στα 8 τελευταία παιχνίδια να υπάρχουν τέτοιες αλλαγές στο σκορ. Με CSKA χάναμε για 25+ το γυρίσαμε αν και χάσαμε. Με Barcelona χάναμε για 20+ το ίδιο αποτέλεσμα. Σε κανένα σημείο της σεζόν δεν βρήκαμε ισορροπία, ενώ το roster μας είναι υποβαθμισμένο από εμάς τους ίδιους. Σιγά την Bayern, την Valencia και την Zalgiris που έχουν καλύτερο roster.
ΥΓ. Κοίτα να δεις που τελικά ο Σπανούλης το έχει ακόμα. Όπως είδατε δεν σχολίασα καθόλου την επίθεση του γιατί θεωρώ ιεροσυλία να σχολιάζουμε κάτι τέτοιο για τον ΚΟΡΥΦΑΙΟ των κορυφαίων. Η άμυνα του πως ήταν; Θα ήθελα την απάντηση σας, γιατί εγώ είδα μία πολύ καλή αμυντική παρουσία.
ΥΓ2. Coach Μπαρτζώκα, κύριε Μπαρτζώκα, δεν γίνεται κάθε σουτ που κάνει παίκτης σας να σηκώνεται τα χέρια. Επαγγελματίες οκ, αλλά με τέτοιες αντιδράσεις δεν κερδίζετε τον παίκτη. Σαφώς και το γνωρίζετε.
Καλή σαρακοστή σε όλους, του χρόνου να είμαστε καλά στο ΣΕΦ.
