Καλή Ανάσταση σε όλους! Έκτακτη εορταστική ανάρτηση σήμερα για το RPG Radar, ανήμερα Πρωτομαγιάς, με ένα διαφορετικό κείμενο, μετά από ιδέα που έδωσε ο καλός φίλος της σελίδας, Αντώνης!
Σήμερα, λοιπόν, θα κάνουμε ένα διάλειμμα από το καθιερωμένο μας φετινό ταξίδι ανά τον κόσμο (υπομονή μία εβδομάδα για το νέο παίκτη) και θα γυρίσουμε λίγο πίσω, στο περσινό RPG Radar, για να δούμε (σε συνάρτηση και με τις μεταγραφικές ανάγκες του Ολυμπιακού) 10 παίκτες από την προηγούμενη σοδειά, οι οποίοι αφενός ξεχώρισαν φέτος, δικαιώνοντας μας για την επιλογή τους, αφετέρου θα μπορούσαν να αποτελέσουν αξιόπιστες λύσεις για την ομάδα μας, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο, δεδομένων των συνθηκών. Ας τους πάρουμε με τη σειρά και ανάλογα με τη θέση και το ρόλο τους.
BACK UP POINT GUARDS
Isaiah Whitehead
Ένας από τους παίκτες, που είχαμε ξεχωρίσει πέρυσι στην ABA League, είναι ο Αμερικάνος combo guard, ο οποίος μοιράζεται τη θέση του PG στη Mornar Bar με τον Jacob Pullen. Φέτος ο Whitehead πραγματοποιεί εξαιρετική σεζόν, όντας από τους πρωταγωνιστές της καλής πορείας της ομάδας από το Μαυροβούνιο (Top 16 στο Eurocup και 4η στην Αδριατική Λίγκα μέχρι τώρα) και δεδομένου ότι διαθέτει κάποια χαρακτηριστικά που ζητάνε οι ερυθρόλευκοι, όπως μέγεθος / μάκρος (ύψος: 1.93 μ. / wingspan: 2.05 μ.), ικανότητα στο σκοράρισμα και στο iso, ένστικτα δημιουργίας (29% AST%), συν ανεκτή αμυντική συμπεριφορά, θα μπορούσε να είναι μια επιλογή για τον back up άσο, αλλά και ένας παίκτης, σε σχήματα μαζί και με το Σλούκα στην περιφέρεια.
https://redpointguard.com/archives/18416
Στο περσινό RPG Radar, η ετυμηγορία μας ήταν η επαναξιολόγηση, προκειμένου να δούμε πως θα ανταποκρινόταν κυρίως σε πνευματικό επίπεδο αλλά και στο κομμάτι αποφάσεων / επιλογών σε μια ανώτερη διοργάνωση. Σίγουρα, ο Whitehead δεν είναι και ο πιο εύκολος χαρακτήρας, αλλά φέτος έδειξε ότι μπορεί να «τρέξει» ικανοποιητικά μια ομάδα Eurocup και αυτό ίσως αποτελεί διαβατήριο για προαγωγή. Σε 14 αγώνες του Eurocup έχει 14.4 pts μ.ο. με μερικές σπουδαίες εμφανίσεις με clutch shots (όπως απέναντι στην Boulogne) και καλά ποσοστά (81.3% στις βολές, 51.6% στα δίποντα και 40% στις βολές). Ωστόσο, με υψηλό USG% (32%) και την μπάλα αρκετή ώρα στα χέρια του ήταν και φέτος error prone (3.3 λάθη μ.ο.), με το δείκτη ast/tov να είναι οριακά αρνητικός (0.93).
Συνεπώς, ο Whitehead είναι μεν μια value for money λύση για την περιφέρεια, σε πολύ καλή ηλικία (26 ετών) με 5ετή επαγγελματική εμπειρία (bonus τα 89 παιχνίδια στο ΝΒΑ), με πολλά στοιχεία στο παιχνίδι του και πολυσύνθετο profile, δεν παύει δε να αποτελεί και μικρό ρίσκο, δεδομένου του αγωνιστικού στυλ και «ιδιαίτερου» χαρακτήρα του. Εκτιμώ ότι θα μπορούσε να απασχολήσει τον Ολυμπιακό, μόνο σε περίπτωση, που παίκτες όπως οι Walkup, J. Grant και D. Thompson, τους οποίους θεωρώ πιο ταιριαστά fit, δεν «πιάσουν λιμάνι»…
Nick Johnson
Και εδώ έχουμε μια περίπτωση με έναν παίκτη, ο οποίος συνέχισε στην περσινή του ομάδα (υπέγραψε μετά το σοβαρό τραυματισμό του Tyler Ennis στην Turk Telekom) και εμφανίζεται πολύ βελτιωμένος σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού. Ο Nick Johnson είναι ένας κλασικός PG με καλό μέγεθος (ύψος 1.91 μ.) και αθλητικότητα, που τον βοηθάει στο ανοιχτό γήπεδο, αλλά και να «τρυπάει» τις αντίπαλες άμυνες με drive. Το θετικό, σε σχέση με τον Whitehead, είναι ότι πρόκειται για πιο σταθερό δημιουργό, ενώ έχει και καλύτερο αμυντικό φίλτρο. Η περσινή μας ετυμηγορία και εδώ ήταν «επαναξιολόγηση» και με αυτά που βλέπουμε φέτος, ο Johnson θα μπορούσε να αποτελέσει ένα καυτό outsider στη … μεταγραφική κούρσα του back up άσου για τον Ολυμπιακό!
https://redpointguard.com/archives/17184
Με 14.3 pts μ.ο. σε 31 αγώνες της τουρκικής ομάδας για το πρωτάθλημα και το BCL, ο Johnson έχει βελτιώσει το μακρινό του σουτ (38.7% στα τρίποντα σε 3.5 προσπάθειες ανά παιχνίδι) και γενικά την αποτελεσματικότητα του (TS% 55.5% έναντι 54.6% πέρυσι). Είναι πολύ καλός σουτέρ από τη γραμμή των βολών (81%), ενώ βοηθάει και στα rebs με 4.6 μ.ο. Ωστόσο, το πραγματικά εντυπωσιακό με εκείνον, είναι ότι συνδυάζει όλα τα παραπάνω με καλό decision making και δημιουργία. Έχει δείκτη ast/tov περίπου 2, με 5.7 asts για 2.9 λάθη μ.ο., αποτελώντας ουσιαστικά τη μοναδική αξιόπιστη επιλογή στον άσο για την Turk Telekom.
Βάζοντας στο mixer τη συνέπεια στην προσωπική / ομαδική άμυνα (μ.ο. κλεψιμάτων 1.5) και τα physical / athletic tools του, θεωρώ ότι είναι ένας παίκτης, που θα μπορούσε να βοηθήσει από τον πάγκο ομάδες της Euroleague. Σε σχέση με τον Whitehead, ίσως κουμπώνει πιο καλά με το Σλούκα, θυμίζοντας κάπως τη συνύπαρξη του Έλληνα άσου με τον Wanamaker σε ένα βαθμό.
SCORING GUARDS
Melo Trimble
Ο 2ος παίκτης που αναμένεται να συμπληρώσει την περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού θα είναι κάποιος scoring guard με έφεση στο 1vs1 και καλό μακρινό σουτ και ήδη τα ονόματα των Lloyd και Dorsey «παίζουν» πολύ στην επικαιρότητα της ομάδας. Αν, ωστόσο, για κάποιο λόγο κανείς από τους δύο δε συμφωνήσει και παράλληλα «στερέψουν» οι επιλογές από την Euroleague, ίσως ο ιδανικότερος για να καλύψει αυτό το ρόλο να είναι ο Melo Trimble, που μετά από τη 2ετή παρουσία του στην Αυστραλία, «φορτώνει» φέτος τα ισπανικά καλάθια, όντας 1ος σκόρερ της Liga Endesa!
https://redpointguard.com/archives/17004
Η αλήθεια είναι ότι ακόμη και εγώ, βλέποντας τον πέρυσι στα Ρ/Ο της NBL, να αποτελεί τον ηγέτη της Melbourne United, δε φανταζόμουν τόσο άμεσα να προσαρμόζεται στην Ευρώπη και να γίνεται ένα από τα top guards που δεν αγωνίζονται στην Euroleague. Είναι γνωστή η άψογη τεχνική του, ο τρομερός χειρισμός, η ικανότητα του στο iso και η … κουλτούρα νικητή που φέρνει στο γήπεδο. Μπορεί αυτά να τα κάνει σε μια μέτρια ομάδα όπως η Fuenlabrada, αλλά έχοντας μερικές επικές εμφανίσεις φέτος, στην προσπάθεια της να παραμείνει στην ACB, δεν μπορεί παρά να θεωρείται ένας παίκτης έτοιμος για το ανώτερο επίπεδο.
Στα 26 του, με ύψος 1.91 μ., ο Trimble είναι ο ορισμός του σύγχρονου combo guard. Φέτος έχει 18 pts μ.ο. με 35% στα τρίποντα (σε 6 προσπάθειες ανά παιχνίδι) με USG% 28.5%. Ακόμα και μετά την έλευση του Novak στον άσο και τη μετατόπιση του σε πιο ατόφιο SG, o Trimble είναι εκείνος που παίρνει τις αποφάσεις και αποτελεί τον go-to-guy της ισπανικής ομάδας. Στα συν του ότι είναι 1ος στα κλεψίματα στη Liga Endesa με 1.5 μ.ο. Στα μείον του ότι έχει μάθει σε όλη την καριέρα του να είναι πρωταγωνιστής και δεν ξέρουμε πως αυτό μπορεί να μεταφραστεί στην Euroleague (π.χ. ως off ball guard / ρολίστας ίσως αχρηστευθεί) και το γεγονός ότι το shot selection / decision making του, δεν είναι πάντα ιδανικό (3.4 asts για ισάριθμα λάθη)…
Για φέτος ανανέωσα το scouting report του και στο ακόλουθο video, μπορείτε να καταλάβετε γιατί τον θεωρώ την καταλληλότερη επιλογή για τη θέση του SG πλην του Lloyd!
Marcquise Reed
Ok προφανώς δεν «τρελάθηκα» για να έχω ως υποψήφιο, έναν άγνωστο, στο ευρύ κοινό παίκτη, προς κάλυψη μιας ίσως από τις κομβικότερες θέσεις της φετινής στελέχωσης για τους ερυθρόλευκους. Η επιλογή για την ομάδα πρέπει να είναι safe και από το «πάνω ράφι» σε κάθε περίπτωση, ωστόσο θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας την εξέλιξη ενός guard, τον οποίο «πιστεύω» πολύ και σταδιακά δείχνει ότι μπορεί να ανέβει επίπεδο… Να πούμε ότι ο Reed πέρυσι ήταν στο γαλλικό Radar, ως ένας από τους κορυφαίους σκόρερ της LNB με τη Roanne.
https://redpointguard.com/archives/19713
Ένας τυπικός shooting guard με έφεση στο σκορ, ο Reed ήταν από τα χρόνια του στο NCAA με το Clemson, πολύ παραγωγικός στην επίθεση με μεγάλη ποικιλία στο παιχνίδι του, καθώς μπορεί να αγωνιστεί και με την μπάλα στα χέρια, αλλά και ως off ball guard. Φέτος είχε μια περίεργη επιλογή στην αρχή της σεζόν, καθώς υπέγραψε νωρίς στην ουκρανική Dnipro, αλλά σύντομα επέστρεψε στη Γαλλία, όταν η Nanterre έψαχνε τον αντικαταστάτη του γνωστού μας Dwight Buycks, ο οποίος δεν εντυπωσίασε. Ο Reed δεν άφησε την ευκαιρία και ήδη είναι ο 2ος επιθετικός πυλώνας της ομάδας στην περιφέρεια, μετά τον Cordinier!
Σε 16 παιχνίδια συνολικά με τη Nanterre «μετράει» 13.8 pts μ.ο. (84.6% στις βολές, 48.3% στα δίποντα, αλλά μόλις 33.3% στα τρίποντα), 3.8 rebs, 1.6 asts για 1.2 λάθη και μια εντυπωσιακή επίδοση στα κλεψίματα με 2.9 ανά παιχνίδι (6.7% STL%). Παρά το ότι η αποτελεσματικότητά του από το τρίποντο φέτος δεν είναι τόσο υψηλή, καθώς πρόκειται για streaky shooter, μιλάμε για έναν guard, ο οποίος μπορεί να απειλήσει με πολλούς τρόπους, με drives, pull up jumpers από μέση απόσταση και με απρόβλεπτο στυλ παιχνιδιού, χωρίς πάντως να έχει κακές επιλογές ή να λειτουργεί αποκλειστικά ως on ball guard.
Επίσης διαθέτει 2-way στοιχεία, δεδομένου ότι στέκεται ικανοποιητικά στα μετόπισθεν (DRtg 105.2), ενώ αποτελεί αξιόπιστο on ball αμυντικό, που σε όλη την καριέρα του έχει υψηλούς μ.ο. κλεψιμάτων (δεν έχει πέσει κάτω από 1.6 ανά παιχνίδι σε μία σεζόν). Σίγουρα, από αυτά που διαβάζετε, το πακέτο του είναι αρκετά, ελκυστικό… Παρόλα αυτά ο Reed δεν παύει να είναι late bloomer, καθώς στα 26 του, αυτή είναι η μόλις 2η του επαγγελματική χρονιά, ενώ ακόμη δε φαίνεται να είναι έτοιμος για την Euroleague στο πνευματικό κομμάτι / τακτική. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι θα πάψουμε να τον παρακολουθούμε, γιατί ήδη η μετάβαση του από μια μέτρια ομάδα, όπως η Roanne, σε μια υψηλότερου επιπέδου, όπως η Nanterre, με σημαντικό μάλιστα ρόλο, κρίνεται επιτυχημένη.
COMBO FORWARDS
Dyshawn Pierre
Σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε προφανώς σε θεωρητική βάση, αφενός γιατί ο Ολυμπιακός ίσως κοιτάξει ενίσχυση στη θέση 3, μόνο αν αδειάσει θέση ξένου από την περιφέρεια (π.χ. απόκτηση Dorsey) ή τα νέα από την υπόθεση Παπανικολάου δεν είναι θετικά, αφετέρου διότι συγκεκριμένα ο Pierre έχει αφήσει το στίγμα του στην Euroleague, αποτελώντας ήδη «καυτό» όνομα στο μεταγραφικό παζάρι top ομάδων!
https://redpointguard.com/archives/18882
Πέρυσι σας τον είχαμε παρουσιάσει ως παίκτη της Sassari και η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με τις υπόλοιπες προτάσεις μας, που δοκίμασαν στην Euroleague (K. Hayes, Foster, Harrison, Hamilton κ.α.) τα έχει πάει πολύ καλύτερα. Ένας δυναμικός forward, με αθλητικό profile και 2-way στοιχεία, δε θα μπορούσε παρά να είναι ιδανικό fit για την ομάδα μας, εφόσον έψαχνε για τέτοιον παίκτη. Φυσικά, πλέον, μετά τη φετινή του σεζόν, οι «μετοχές» του έχουν ανέβει και δε θα μπορούσε να αποτελέσει μεταγραφικό στόχο για τους ερυθρόλευκους, οι οποίοι ακόμη και αν ψάξουν εκεί για ενίσχυση, θα είναι με κάτι πιο οικονομικό και εξελίξιμο (μια καλή λύση π.χ. θα ήταν ο Daulton Hommes, που είδαμε στο φετινό Radar Ιταλίας).
Φέτος ο Pierre μετά τους πρώτους … αναγνωριστικούς αγώνες, εκτοξεύθηκε στην Euroleague και μαζί με τους Eddie και Guduric συνθέτουν μια πολύ δυνατή και αλληλοσυμπληρούμενη τριάδα στα forwards. Σε 34 παιχνίδια για τη RS της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης έχει 9.5 pts (87.3% στις βολές, 61.3% στα δίποντα και 42.9% στα τρίποντα), 3.4 rebs, 2.3 asts, 0.5 κλεψίματα, 0.3 κοψίματα και 1.2 λάθη μ.ο. Από τα νούμερα του καταλαβαίνετε ότι μιλάμε για έναν άκρως πολυσύνθετο 3-4άρι, το οποίο όμως είναι και αποτελεσματικό (67.3% TS%, 13.0 Net Rating, 1.55 PPS), άρα έχει πάρει το δρόμο του, είτε για ανανέωση του συμβολαίου του στη Fenerbache είτε για μια ομάδα που ψάχνει τέτοιον παίκτη (π.χ. Real, CSKA)!
Erik McCree
Η άλλη περίπτωση είναι ένας παίκτης παρόμοιου αγωνιστικού στυλ (θυμίζει αρκετά έναν πιο σκληροτράχηλο Deshaun Thomas), αλλά πιο ρεαλιστική επιλογή, σε σχέση με τον Pierre. Ο λόγος για τον 27χρονο forward, ο οποίος διανύει την 3η του χρονιά στην Ευρώπη και 2η σερί στη γαλλική Gravelines, μετά από ένα πολύ σύντομο πέρασμα από τη Δανία, στις αρχές της σεζόν. Μπορεί το βιογραφικό του να μην εντυπωσιάζει, ωστόσο ο McCree είναι ένας combo forward, εργατικός και πολυσύνθετος, με ικανότητα σε άμυνα και επίθεση.
https://redpointguard.com/archives/19713
Με ύψος 2.03 μ., βάρος 102 κιλά και wingspan στα 2.10 μ., διαθέτει το φυσικό πακέτο για να μπορεί να καλύψει με επιτυχία και τις δύο θέσεις των forwards. Πρόκειται για ένα αξιόλογο σκόρερ, με καλό χειρισμό, ο οποίος απειλεί με πολλούς τρόπους το αντίπαλο καλάθι! Φέτος έχει 13.8 pts μ.ο. σε 11 παιχνίδια της LNB με 75.6% στις βολές, 50.8% στα δίποντα και 39.2% στα τρίποντα) με 59.5% TS%. Επίσης είναι καλός και δημιουργικά για τη θέση του (20% AST%), με ικανότητα όχι να λειτουργήσει ως Point forward, αλλά τουλάχιστον να μπορεί να δημιουργεί καταστάσεις και για τους συμπαίκτες του.
Το μεγάλο του ατού είναι η συνεισφορά του στα αμυντικά rebounds (1ος στην LNB με 5.9 μ.ο.), ένας τομέας που ειδικά τη φετινή περίοδο, πλήγωσε τους ερυθρόλευκους. Και εδώ το ερωτηματικό είναι αν ένας παίκτης με πρωταγωνιστικό ρόλο, μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλότερο επίπεδο ως βοηθητικός και κατά πόσο θα διατηρήσει την αποτελεσματικότητα του σε σκορ / δημιουργία. Στα αρνητικά του επίσης, επειδή λειτουργεί κυρίως με την μπάλα στα χέρια και έχει αρκετά υψηλό USG% (22.2%), είναι αρκετά επιρρεπής στο λάθος (2.5 μ.ο. / 19% TOV%).
ATHLETIC FACE UP TWEENERS
Cameron Oliver
Άλλος ένας παίκτης από το εξωτικό πρωτάθλημα της Αυστραλίας, με σύντομο πέρασμα πέρυσι από το Ισραήλ, όπου εντυπωσίασε, αλλά φέτος συνεχίζει στους Cairns Taipans. Να πούμε ότι δεσμεύεται με 2ετες συμβόλαιο, ενώ και φέτος αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων ψηλών της NBL! Φυσικά και εδώ η συζήτηση είναι θεωρητική, καθώς φαίνεται ότι ο Jean-Charles θα είναι στο ρόστερ του Ολυμπιακού και τη νέα σεζόν, οπότε πιθανότατα η ομάδα να μη χρειαστεί ενίσχυση σε αυτή τη θέση.
https://redpointguard.com/archives/17004
Φέτος, μπορεί οι Taipans να είχαν κακή παρουσία στο πρωτάθλημα (πέρυσι έφθασαν ένα βήμα πριν τους τελικούς), αλλά ο Oliver ήταν από τους top performers, με όπλα τα ultra athletic tools του, τη δύναμη και το πολυσύνθετο παιχνίδι του (ικανός στο p’n’r, στο μακρινό σουτ και γενικά στο above the rim game). Τα νούμερα του σε 24 παιχνίδια συνολικά είναι 17.3 pts (69.2% στις βολές, 59.6% στα δίποντα και 32.2% στα τρίποντα), 10 rebs (2.5 επιθετικά μ.ο.), 1.2 asts, 0.9 κλεψίματα και 1.4 κοψίματα μ.ο.
Είναι ένας F/C που βγάζει πολλή ενέργεια στο παρκέ και μπορεί να αγωνιστεί εξίσου ως 4 και ως 5 σε χαμηλά σχήματα, προσφέροντας σε πολλούς τομείς. Θα μπορούσε να είναι ιδανικός για την ομάδα μας, καθώς ο μόνος τομέας που φαίνεται να υπερτερεί ο Γάλλος, είναι η switch defense και η εμπειρία του από αγώνες της Euroleague. Κατά τα άλλα, όπως βλέπετε στο ανανεωμένο scouting report του, ο Oliver είναι μια ιδιαίτερα ελκυστική και value for money λύση!
Aric Holman
Μια περσινή ανακάλυψη ενός άγνωστου, αλλά με potential, παίκτη από την G League, έμελλε να είναι από τις ευχάριστες εκπλήξεις της φετινής Ulm του Jaka Lakovic! Ο λόγος για τον Aric Holman, ο οποίος μετά τη rookie season του στους Texas Legends, φέτος μόλις στα 23 του χρόνια, μετακόμισε στην Ευρώπη για λογαριασμό τη βαυαρικής ομάδας, φέρνοντας 3&D στοιχεία από τις θέσεις 4 και 5.
https://redpointguard.com/archives/19999
Η προσαρμογή του ήταν σχετικά καλή, με τον ίδιο να ανταποκρίνεται καλά στο ρόλο του face up ψηλού, δίπλα στον Osetkowski. Πολύ αποτελεσματικός από μακρινή απόσταση (με 41.7% στα τρίποντα σε 2.7 προσπάθειες ανά παιχνίδι) και με σημαντική προσφορά στα rebounds (4.3 μ.ο.), ο Holman κέρδισε με το σπαθί του μια θέση στο rotation, μπροστά από τον πιο μονοδιάστατο Isaiah Wilkins. Το μεγάλο πλεονέκτημα του Holman είναι η ικανότητα του στο spot shooting, σε συνδυασμό με την αθλητικότητα του. Είναι ένας F/C, που κινείται καλά μακριά από την μπάλα και βοηθάει στο spacing. Γενικά φαίνεται να μπορεί να ανταποκριθεί σε δευτερεύοντες ρόλους και αυτό τον κάνει χρήσιμο για ομάδες του υψηλότερου επιπέδου.
Επίσης είναι παίκτης, που αν και δεν πάει συχνά στη γραμμή του φάουλ, είναι εύστοχος (74% φέτος). Στο αμυντικό κομμάτι είναι αξιόπιστος μέσα στη ρακέτα και αρκετά καλός στο rim protection (αν και αυτό δεν έχει φανεί φέτος με 0.75 μπλοκ μ.ο.), με δείκτη DRtg 106.9 σε όλες τις διοργανώσεις. Στον αντίποδα, το footwork του ακόμη δεν είναι το ιδανικό για να μπορεί να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε άμυνα με αλλαγές, ειδικά σε επίπεδο Euroleague, ενώ σε κάθε περίπτωση δε χαρακτηρίζεται ως elite σε κανένα τομέα του παιχνιδιού, κάνει αθόρυβη δουλειά σε πολλές κατηγορίες, θυμίζοντας το Jean-Charles σε αυτό.
MOBILE CENTERS
Emmanuel Terry
Κλείνουμε με μια κατηγορία παικτών, η οποία μετά τα δημοσιεύματα για απόκτηση του Jock Landale, ή άλλου σεντερ με πληρες αγωνιστικό πακέτο και παραστάσεις από την Euroleague, καλό είναι να έχουμε στα υπ’ όψιν μας δύο περιπτώσεις, στο όχι απίθανο (μιας και μιλάμε για τον Ολυμπιακό) σενάριο τραυματισμού και κάποιας έκτακτης χειμερινής προσθήκης στη front line. Ο πρώτος παίκτης είναι γνωστός, καθώς πέρασε για ένα διάστημα από την Euroleague, με τον Ερ. Αστέρα, προτού κλείσει τη σεζόν με τους Agua Caliente Clippers στην G League.
https://redpointguard.com/archives/17466
Μιλάω για τον Emmanuel Terry, ο οποίος πέρυσι, με την Banvit κυρίως, πραγματοποίησε εξαιρετικές εμφανίσεις, δίνοντας του την ευκαιρία να μετακομίσει στη Hapoel Jerusalem και να πάρει προαγωγή και για τους ερυθρόλευκους του Βελιγραδίου! Αν και τα νούμερα του δεν ήταν άσχημα για rookie, o Radonjic (μετά την απομάκρυνση του Sasha Obradovic), δε φάνηκε να τον εμπιστεύεται και έτσι ο Αμερικάνος center αποτέλεσε παρελθόν. Σε 14 αγώνες της Euroleague είχε 4.9 pts (54% στις βολές και 57% στα δίποντα), 4.5 rebs, 0.6 ast και 0.8 κοψίματα μ.ο. Τα προτερήματα του γνωστά, καθώς πρόκειται για καλό ψηλό αμυντικά (DRtg 107.1 με 8.3% BLK%) με σπουδαία αθλητικά προσόντα!
Επιθετικά είναι ο τυπικός p’n’r center, αρκετά μονοδιάστατος, που δεν μπορεί να απειλήσει, παρά μόνο όταν τον «ταΐζουν» οι συμπαίκτες του, ενώ είναι άτεχνος γενικά, χωρίς επιλογή έστω ενός mid range shot ή παιχνίδι με πλάτη. Σίγουρα, αυτά τα χαρακτηριστικά που (δεν) έχει βάζουν περιορισμούς στο συνολικό skillset του, αλλά σε κάθε περίπτωση θα μπορούσε να είναι μια «τίμια» λύση χειμερινής προσθήκης, για να κάνει συγκεκριμένες δουλειές, εφόσον προέκυπτε ανάγκη για τέτοιου είδους παίκτη.
Kevarrius Hayes
Και η 2η επιλογή μου από το περσινό RPG Radar, είναι μια αντίστοιχη περίπτωση με τον Terry. Εξίσου αθλητικός ψηλός, με παρόμοια μειονεκτήματα, αλλά ίσως και μεγαλύτερο ταβάνι, είναι ο center της Villeurbanne, ο οποίος πέρασε δύσκολα φέτος στην Euroleague, αλλά δεν παύει να έχει όλο το μέλλον μπροστά του, καθώς είναι μόλις 24 ετών και χαρακτηρίζεται από εργατικότητα!
https://redpointguard.com/archives/18882
Ο Hayes αγωνίστηκε σε 20 παιχνίδια στην Euroleague με μικρό χρόνο συμμετοχής (11’ μ.ο.) και έδειξε τα δυνατά και αδύνατα σημεία του με το καλημέρα. Άγουρος ακόμη όσον αφορά το κομμάτι της τακτικής και των αποφάσεων στην άμυνα, ήταν δύσκολο να διαχειριστεί τόσο σύντομα την απότομη μετάβαση από την Cantu ως rookie, στη φιλόδοξη γαλλική ομάδα. Το στυλ παιχνιδιού του (p’n’r ψηλός με έφεση στο παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη) είναι αλήθεια ότι δεν ευνοήθηκε από τα guards της Villeurbanne, οι οποίοι είτε «κοίταζαν» πρώτα το σκορ (βλ. Cole και Freeman στην αρχή της σεζόν), είτε είχαν αμυντικές αρετές κυρίως, χωρίς έφεση στη δημιουργία (βλ. Diot και Walton).
Έχοντας υπογράψει μονοετές συμβόλαιο στην ομάδα από τα προάστια της Λυών, δύσκολα θα παραμείνει εκεί και τη νέα σεζόν, αλλά εξίσου δύσκολα δε θα βρει ομάδα (επιπέδου BCL / Eurocup έστω), καθώς εκτιμώ ότι είναι ένα ενδιαφέρον project, που σε λίγα χρόνια, αν βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον, μπορεί να εξελιχθεί σε ψηλό – δυναμίτη! Φέτος στην EL είχε 3 pts (63% στις βολές και 46% στα δίποντα), 2.6 rebs, 0.9 bls (με το υψηλό πάντως 8% BLK%) και 0.4 κλεψίματα μ.ο.
