Βροχερή μέρα η χτεσινή.
Βασικά το βροχερή ίσως να μην αποδίδει, στο πραγματικό του μέγεθος, το πόσο νερό έπεσε χτες στην Αθήνα. Το ξέρω από πρώτο χέρι γιατί περίπου ένας κυβικός τόνος έπεσε πάνω μου. Βρεγμένος, κουρασμένος από τη δουλειά, με λίγες ώρες ύπνου και επηρεασμένος από την “τσάμπα” ήττα του Μονάχου την Τρίτη, έκατσα στον καναπέ μου, άνοιξα τον υπολογιστή και παρακολούθησα τον Θρύλο στην εξόρμησή του στο Βερολίνο.
Παρακολουθώντας το παιχνίδι διαπίστωσα πως τα καιρικά φαινόμενα ήταν έντονα και στο παρκέ της έδρας της ομάδας από τη Γερμανική πρωτεύουσα. Υπεύθυνος για αυτό το βαρομετρικό χαμηλό που χτύπησε την καλοδουλεμένη ομάδα του coach Renneses, ήταν ο τυφώνας “Ολυμπιακός”.
Ο coach Kemzura, παρουσίασε ένα σύνολο τρομερά συγκεντρωμένο, με φοβερή ορμή και μαχητικότητα που δεν άφησε κανένα περιθώριο στο καλοκουρδισμένο σύνολο της Alba να του βάλει δύσκολα. Ουσιαστικά η χτεσινή εικόνα του Ολυμπιακού ήταν η εξέλιξη της εικόνας της Τρίτης. Το προπονητικό team είχε διαβάσει τα δυνατά και αδύναμα σημεία των αντιπάλων του, είχε εκπονήσει ένα ξεκάθαρο πλάνο και προσπάθησε αυτό να εκτελεστεί μέχρι κεραίας.
Για τρίτο διαδοχικό παιχνίδι ο Ολυμπιακός βρήκε τρόπο να τοποθετήσει στεγανά στην άμυνα του. Οι μικρές αποστάσεις, ο περιορισμός των Hedge outs, η προσπάθεια οι ψηλοί να μη μένουν προσκολλημένοι στον παίχτη τους, αλλά να παρακολουθούν την κίνηση του χειριστή και η σύγκλιση της αδύναμης πλευράς προς τη ρακέτα για μια έξτρα περιστροφή, αν χρειαστεί μετά από αλλαγές ή βοήθειες, έχουν δώσει μια κάποια ασφάλεια στα μετόπισθεν του Ολυμπιακού και έχουν διασφαλίσει σε σημαντικό βαθμό και τα rebound. Στην φύση της χτεσινής αντιπάλου και την εκπληκτική ικανότητά της να γυρίζει την μπάλα με μεγάλη ταχύτητα μέχρι να βγει το ιδανικό σουτ, ελλόχευαν κίνδυνοι. Ο coach Kemzura όμως έδειξε πως μπορεί να αποκωδικοποιήσει έναν αντίπαλο και να εκπονήσει πλάνο εξολόθρευσης.
Το χτεσινό σχέδιο άμυνας είχε όλα τα ακαταλαβίστικα που έγραψα στην παραπάνω παράγραφο, εμπλουτισμένα με πολλές αρνήσεις και πολλά περάσματα μπροστά από τον αντίπαλο. Επειδή γενικά δεν έχω ταλέντο στην περιγραφή και για να μη σας χάσω ακόμα δεν άρχισα ρίξτε μια ματιά στο παρακάτω gif
Η Alba, μην έχοντας το Siva που της δίνει κάτι έξτρα σε πλουραλισμό στην περιφέρεια και χωρίς να υπάρχει κάποιος άλλος στο roster της που να μπορεί να δημιουργήσει το δικό του σκορ, έχει επενδύσει στην κυκλοφορία μπάλας και στην ομαδική ροή της κίνησης. Πάνω σε αυτό πάτησε ο Kemzura και έδωσε εντολή στους παίχτες τους να κινούνται πάντοτε μπροστά από τους χρεωμένους επιτιθέμενους στα κοψίματα, να τους έχουν πάντα στην πλάτη τους και να έχουν υψωμένα χέρια για να βγάλουν όσα περισσότερα deflections (γύρισε ο Pitino επέστρεψαν και αυτά) καταστεί δυνατό. Κυρίως όμως ήθελε να βγάλει την Γερμανική ομάδα από τη ρουτίνα της και τον ρυθμό της.
Το πέτυχε σε σχεδόν απόλυτο βαθμό, αλλά είχε αρωγό σε αυτό την καταπληκτική άμυνα που έπαιξαν και ο Πρίντεζης και ο Rubit στο Sikma, που είναι αυτός που ακουμπάει η μπάλα στο post για έξτρα δημιουργία. Με το Λετονό εκτός αγώνα, η ρακέτα της Alba, παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του Nnoko, δεν είχε καμιά συμμετοχή στο παιχνίδι. Έτσι το μόνο που έμεινε στον Ισπανό δάσκαλο, ήταν να προσπαθήσει να ανεβάσει το τέμπο και να χτυπήσει τις αργές επιστροφές του Ολυμπιακού. Ατύχησε όμως γιατί χτες αυτές ήταν άριστες, αποτέλεσμα και της περισσότερο εύρυθμης και ισορροπημένης επιθετικής εμφάνισης.
Χτες το βράδυ ο Ολυμπιακός με μπροστάρη τον, καθημερινά βελτιωνόμενο Παπανικολάου, έσπρωξε, πίεσε και έσπασε αρκετά από τα plays των Βερολινέζων ενώ έβγαλε μεγάλη μαχητικότητα στον τομέα των Rebound (26 αμυντικά), όπου εκμεταλλευόμενος την σχεδόν 5 out επιθετική διάταξη των αντιπάλων του στην αναζήτηση του γρήγορου 3πτ, μάζεψε όλα τα σκουπίδια με ομαδική προσπάθεια και πολύ καλά block out, ειδικά μετά από καταστάσεις άρνησης κοντών σε ψηλούς.
Μέσα από την άμυνα ο Ολυμπιακός βρήκε αυτοπεποίθηση και ψυχολογία στην επίθεση. Πέρα από το κομμάτι όμως των συναισθημάτων, η καλή άμυνα, έδωσε κυρίως στο πρώτο δεκάλεπτο κάποιους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο που έκαναν τον Ολυμπιακό να νιώθει άνετος.
Όμως και σε σετ καταστάσεις η ομάδα του Πειραιά έδειξε βελτιωμένη. Συνέχισε να διατηρεί μεγαλύτερες αποστάσεις στο σχηματισμό της με σκοπό να δώσει χώρο στους χειριστές της να εκτελέσουν και εισήγαγε και ταυτόχρονες κινήσεις από τους παίχτες της αδύναμης πλευράς κυρίως με κοψίματα στη βασική γραμμή.
Οι Γερμανοί δε διαθέτουν αθλητικά παιδιά που να μπορούν να βάλουν πίεση στην μπάλα και παρότι διαθέτουν μέγεθος δεν βγάζουν δύναμη. Σε απόλυτα νούμερα έχουν το χειρότερο παθητικό στη διοργάνωση, αλλά αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα και του ρυθμού που δίνουν στα περισσότερα παιχνίδια τους (δε το γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής). Ο coach Kemzura γνωρίζοντας τα παραπάνω προσπάθησε να επιτεθεί πάνω τους και είτε να βρει άμεσο σκοράρισμα είτε μέσα από την πάσα έξω να βρει δημιουργία. Μετά από καιρό χτες είδαμε την ομάδα να βγάζει και έξτρα πάσα, κυρίως μέσα από το post.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, μιας και μιλάμε για post παιχνίδι, μου προκάλεσε η δουλειά που έγινε ώστε τα ψηλά παιδιά με τα κόκκινα να εκτελέσουν υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες κοντά στο καλάθι, όχι μόνο παίρνοντας την πρώτη πάσα (αρκετά early post μετά από επιτυχημένες άμυνες με πρίντεζη και Rubit), αλλά και σαν παράλληλη δράση μετά από σκριν στην μπάλα χωρίς να μιλάμε απαραίτητα για PnR
Ο Ολυμπιακός χτες έφερε και μια βροχή από τρίποντα τα περισσότερα εκ των οποίων ήταν υπό καλές προϋποθέσεις και αποτέλεσμα καλής κυκλοφορίας όχι μόνο από kick out, αλλά και μέσα από εναλλαγές PnR προσέγγισης σε post στόχευση και ταυτόχρονα κίνηση μακριά από την μπάλα.
Ο Θρύλος μετά από πάρα πολύ καιρό μπορεί να χαρακτηριστεί απολαυστικός. Αν δηλαδή εξαιρέσουμε την όχι και ιδανική αντίδραση του απέναντι στις box and 1 ζώνες του Aito, που στο 2ο μισό του παιχνιδιού εφαρμόστηκαν κατά κόρον, είτε αρχικά σαν 3-2 όταν η μπάλα πήγαινε στον Σπανούλη, είτε σε 2-3 στο 4ο, έβαλε ακόμα έναν παίχτη σε ενεργό ρόλο. Την Τρίτη ήταν ο Baldwin, που και χτες ήταν θετικός, χτες ήταν ο Rubit που πήρε στοχευμένα επιθέσεις είτε στο post είτε από μέσα απόσταση και ήταν καταπληκτικός και σε άμυνα (αυτός έβγαλε το Sikma εκτός αγώνα) και σε επίθεση.
Η ομάδα συνεχίζει να βελτιώνεται και να παρουσιάζει ένα πιο συγκεκριμένο πλάνο στο παιχνίδι της, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να ενθουσιαζόμαστε. Οι νίκες που έχουμε πετύχει είναι όλες απέναντι σε αντιπάλους που δεν έχουν αθλητικότητα και δε βγάζουν ένταση στην πίεση στην μπάλα, ενώ δεν μπορούν να χτυπήσουν στα πόδια τα guard μας. Το επερχόμενο παιχνίδι με την Armani θα είναι το ένα καλό τεστ για να δούμε πόσο πραγματικά έχουμε βελτιωθεί.
Η χρονιά ξέραμε ότι θα είναι δύσκολη, ας ζούμε αυτές τις νίκες και ας μην τρελαινόμαστε με τις ήττες. Μπορεί η μαυρίλα γύρω από την ομάδα να είναι βαριά, αλλά ερυθρόλευκες συντρόφισσες και σύντροφοι, στηρίζουμε και πιστεύω πως τελικά κάτι θα μείνει από φέτος.
Εις το επανειδείν.
