Πάει πολύς καιρός από τότε που τα είπαμε διαδικτυακά. Λόγω πολλής δουλειάς δεν προλαβαίνω να γράψω όσο θα ήθελα. Σήμερα ήταν μία καλή ευκαιρία, λίγο πριν τα κρίσιμα παιχνίδια.
Η ομάδα βρίσκεται σε πολύ καλό δρόμο, αγωνιστικά και διοικητικά. Οι προηγούμενες δύο σεζόν ήταν πολύ δύσκολες και, απ’ όπου και να το πιάσεις, υπήρχαν κενά. Τώρα όμως, ενωμένοι προχωράμε με σωστά βήματα. Η ομάδα πληγώθηκε από πολλές μεριές, όμως βρήκε τον δρόμο της και τώρα ενωμένοι θα ξανά πάμε την ομάδα ψηλά.
Όταν κανείς δεν πίστευε στην ομάδα και την επόμενη μέρα της, με τον μεγαλύτερο παίκτη της ιστορίας του Συνδέσμου να μεγαλώνει και ολόκληρος ο οργανισμός να δείχνει πως βρίσκεται στα χαμένα, άλλη μία κίνηση Έλληνα παίκτη αποδεικνύει πως η διοίκηση είναι εδώ και δυνατή. Ο Κώστας Σλούκας, σαν άλλος Βασίλης Σπανούλης, παίρνει το ρίσκο να έρθει στον Ολυμπιακό μας. Του μεγάλου αρχηγού ήταν δύσκολο. Πολύ δύσκολο. Όμως του Σλούκα περιείχε εξίσου ρίσκο. Δεν ερχόταν στον Ολυμπιακό του final four του 2010, αλλά στον Ολυμπιακό των 3 σερί χρόνων αποτυχιών. Αυτή η κίνηση για μένα ήταν η απόδειξη πως λευκή πετσέτα θα αναγκαστείτε να πετάξετε εσείς και όχι εμείς. Εμείς θα ακολουθήσουμε τον δρόμο μας και θα ξανά κάνουμε το αδύνατο, δυνατό. Ο Σλούκας, όπως είπε και ο προπονητής μας μετά την νίκη επί της Barcelona, παρέσυρε και άλλους παίκτες να έρθουν και μας ανέβασε επίπεδο σαν οργανισμό ή καλύτερα να συμπληρώσω εγώ μας επανέφερε εκεί που μας αρμόζει.
Αν και έχω κάνει έντονη κριτική στον προπονητή μας Γιώργο Μπαρτζώκα, ειδικότερα λόγω rotation και της ανεπάρκειας του επιθετικού πλάνου -τουλάχιστον στα μάτια μου-, η εικόνα του τελευταίου ειδικά διμήνου μας έχει κάνει να τον ευχαριστούμε. Coach και παίκτες πάμε τώρα να κλείσουμε την χρονιά όπως μας αξίζει. Όπως σας αξίζει, γιατί εσείς μας κρατήσατε στο γήπεδο και εσείς μας κάνατε να περιμένουμε πως και πως να ξανά δούμε την ομάδα. Μετά από πολλές δυσκολίες, καταφέρατε όλοι σας να μας κάνετε να γουστάρουμε. Ενωμένοι, όπως τώρα, που πηγαίνεις ΣΕΦ και το χαίρεται η ψυχή σου. Από το 1ο παιχνίδι εντός με Baskonia η ατμόσφαιρα είχε αλλάξει. Το ένιωθες στο γήπεδο, γούσταρες που ήσουν εκεί και επιτέλους η ομάδα συνέχισε μέχρι τώρα να μην μας ‘’ξενερώνει’’
Όλοι θυμόμαστε πολλές σεζόν εκεί που ο κόσμος ερχόταν στο ΣΕΦ μετά από μεγάλες νίκες, απότομα και ανώμαλα προσγειωνόταν. Φέτος αυτό δεν έγινε. Φέτος υπήρχε γηπεδική τρέλα. Το #mexritelous ένωσε τον κόσμο του Ολυμπιακού. Οι δημοσιογράφοι που έβγαιναν και έλεγαν με περίσσιο θάρρος πως το μεγαλύτερο ποσοστό είναι εναντίον αυτού, μάλλον δεν είχαν ιδέα την ιδιοσυγκρασία του κόσμου του. Το #mexritelous ξεκίνησε την σεζόν 2021-2022.
Τα play offs με την Monaco βέβαια είναι μία άλλη ιστορία. Η ομάδα έχει χρόνο να προετοιμάσει τα παιχνίδια, απέναντι σε μία ομάδα που ναι μεν δεν έχει την φανέλα ( sic, το γνωρίζω) όμως έχει την απαραίτητη αθλητικότητα και σκληράδα στα forwards που χρειάζονται στους 8. Θεωρώ και ελπίζω πως η ομάδα θα δείξει και πάλι το καλό της πρόσωπο και όλοι (αυτό ψυχανεμίζομαι) είναι συγκεντρωμένοι στον πιο σημαντικό στόχο. Να πάμε final four στο κόκκινο Βελιγράδι.
Τέλος θα ήθελα να σταθώ σε 3 παίκτες ατομικά.
Σλούκας: ΗΓΕΤΗΣ. Γιατί όμως είναι ηγέτης; Η χρονιά που κάνει ο Κώστας Σλούκας, αν λεγόταν Delaney, θα μας έτρεχαν τα σάλια. Στην φετινή χρονιά έχει πάλι buzzer beater, κρίσιμα σουτ. Τι όμως διαφορετικό κάνει εδώ και 2,5 μήνες; Οργανώνει και στήνει όλη την ομάδα. Ακόμα και όταν δεν έχει την μπάλα προσαρμόζονται ώστε να μην έχει ανοιχτή επιλογή και ανοιχτό πεδίο. Αυτά που κάνει τον τελευταίο καιρό συμβαίνουν και γιατί πήρε περισσότερο χρόνο από τον προπονητή αλλά και γιατί χρησιμοποιείται και με τους Vezenkov, Παπανικολάου, Fall. Οι καλοί με τον καλύτερο ακολουθούν. Αυτό για μένα είναι ηγέτης μέσα σε μία ομάδα με πολλούς ακόμα ηγέτες. Ο Σλούκας δείχνει απελευθερωμένος και με τον Ολυμπιακό στο f4 θα δείξει πως αυτό που είχε πει την 1η μέρα της επιστροφής θα γίνει πραγματικότητα. Κώστας Σλούκας, ένας πολύ μεγάλος παίκτης.
Vezenkov: Ο Power Forward του Ολυμπιακού έχει φτάσει σε επίπεδο που και στην βραδιά που δεν θα τον πάρεις χαμπάρι ότι ήταν καλός, θα έχει διψήφιο αριθμό πόντων χωρίς πολλές προσπάθειες. Θυμάμαι σε αρκετές συζητήσεις να λέμε πως έχει αδυναμία στα αμυντικά του καθήκοντα. Πια είμαι σίγουρος κανείς δεν το λέει. Αυτό που κρατάω ως πολύ σημαντικό είναι πως έχει βάλει στο παιχνίδι του το post-game και αυτό τον κάνει ολοκληρωμένο forward.
McKissick: Ο Αμερικάνος παίκτης είναι μεταμορφωμένος. Έχει εξελίξει το παιχνίδι του σε όλους τους τομείς, ειδικότερα στον τομέα της δημιουργίας. Παλαιότερα δημιουργούσε καταστάσεις μόνο για τον εαυτό του και αρκετές φορές με λάθος τρόπο. Όμως σε έναν προβληματικό Ολυμπιακό μπορούσε και ήταν ανεκτό να το κάνει. Φέτος και ειδικότερα από την αρχή του έτους είναι σε όλους τους τομείς μεταμορφωμένος. Σουτάρει πιο άνετα με αριστερό stepback διότι του δίνει ισορροπία – αν και περίεργο λόγω μηχανικής – και έτσι νιώθει ασφάλεια και αυτοπεποίθηση. Είναι ο παίκτης που θέλουμε να έρχεται από τον πάγκο και να δίνει το κάτι διαφορετικό.
Πιο ενωμένοι από ποτέ, πιο δυνατοί από ποτέ για να πάμε ξανά στο final four.
ΥΓ 1: Ξαφνικά, βγαίνουν αρκετοί δημοσιογράφοι και δηλώνουν ταγμένοι εχθροί του πρώην μόνιμου προέδρου της ΕΟΚ. Μόνο που τώρα είναι η εύκολη λύση αυτό
ΥΓ 2: Τι σε κάνει ειδικό στο μπάσκετ; Απλά να βλέπεις; Δεν νομίζω…
ΥΓ 3: Kill Bill καλή αρχή ΑΡΧΗΓΕ!
