Για Καλή Χρονιά…

Κατ’αρχήν να ευχαριστήσω τα παιδιά για την πρόσκληση σε αυτόν εδώ τον χώρο…Ο οποίος είναι υπερβολικά επαγγελματικός που αν ασχολείσαι με το μπάσκετ θα βρεις άπειρα διαμάντια που σε βοηθούν να δεις και να ανακαλύψεις το άθλημα από άλλο μάτι…Αυτά που θα έπρεπε να κάνουν οι “ειδικοί” του είδους και οι επαγγελματίες του χώρου, το πράττουν παιδιά με μεράκι και αγάπη…Τέλος πάντων, δεν είμαι εδώ για να ευλογήσω τα γένια τους…Ούτε θα μπω στην διαδικασία ανάλυσης αφού δεν το κατέχω…

Πρώτο μου άρθρο λοιπόν με το ξεκίνημα της νέας χρονιά, θα προσπαθήσω να κάνω αυτό που έχω συνηθίσει χρόνια τώρα για την προσωπική μου ζωή…Θα παραλείψω τον απολογισμό και θα ασχοληθώ μόνο τις επιθυμίες μου όσο αναφορά τον μπασκετικό Ολυμπιακό…Ή αλλιώς με το παιδικό πνεύμα του Άη Βασίλη…Τι θέλω να μου φέρει λοιπόν αυτή η χρονιά και ο Άγιος Βασίλης για την ομάδα που έχουμε αφιερώσει ένα τεράστιο κομμάτι της ζωής μας;…Πάμε λοιπόν…

Υγεία..

Ξέρω τετριμμένο, αλλά το πιο ουσιαστικό..Αν δεν υπάρχει, είναι μάταιο να συζητάμε για οτιδήποτε…Η σχέση του Ολυμπιακού και της υγείας, έχει περάσει σε άλλο επίπεδο…Πέρα από τραυματισμούς και άλλες ατυχίες που συμβαίνουν κάθε χρόνο, η ομάδα έχει χτυπηθεί μέχρι και από απώλειες ανθρώπινων ζωών…Τι άλλο να συζητήσουμε μετά από αυτό;

Triple crown..

Δύσκολο αλλά σε καμία περίπτωση ακατόρθωτο…Λένε, ότι στον πρωταθλητισμό αυτό συμβαίνει μια φορά στα 20 χρόνια…Το μοναδικό triple crown που έχει κάνει αυτή η ομάδα, ήταν τη σεζόν 1996-97…do the maths…

Γήπεδο..

Λατρεύω Σεφ, αποτελεί totem για το τμήμα, αλλά επειδή τα πάντα στη ζωή προχωράνε και αλλάζουν, θεωρώ πως αυτό το γήπεδο, αυτό το σπίτι, χρειάζεται μια τεράστια ανακαίνιση…ή μετακόμιση…Σε μια εποχή που όλα κρέμονται από μια κλωστή και πολλές φορές η επιτυχία από την αποτυχία κρίνονται στις λεπτομέρειες, η ομάδα πάσχει σε αυτό το κομμάτι…Είναι μακράν το χειρότερο και πιο αντι-μπασκετικό γήπεδο της Ευρώπης και της διοργάνωσης…Βάζω στοίχημα, πως αν το σπίτι του Ολυμπιακού ήταν διαφορετικό είτε στην όψη, είτε στην τοποθεσία, οι εντός έδρας ήττες κάθε χρόνο, από ελάχιστες θα γίνουν μηδαμινές…Δε ξέρω πως θα γίνει αυτό…Είπαμε…Άγιος Βασίλης είναι αυτός…

Διοίκηση..

Αγαπώ αδερφούς Αγγελόπουλους…έχουν κάνει τα πάντα για την ομάδα και για εμάς…και θα συνεχίσουν να το κάνουν…Ταβάνι τους και ταβάνι μας, ο ουρανός…Για μένα, οι μεγαλύτεροι πρόεδροι στην ιστορία του συλλόγου…Πολλοί θα διαφωνήσουν με αυτό…αλλά δε μπορώ να μην τους βάλω στην 1η θέση, τη στιγμή που με αυτούς στο τιμόνι έχουμε ζήσει τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συλλόγου και μάλιστα σε μια εποχή που οικονομικά μόνο χαμένοι βγαίνουν…Καμία περίπτωση οικονομικού κέρδους και στο παρελθόν και στο παρόν και λογικά και στο μέλλον…Και αυτοί εκεί…το βιολί τους…Παρ’όλα αυτά, σε κάθε οικογένεια υπάρχουν “παραπονάκια”…Δε γίνεται να μην έχουμε εμείς ως οπαδοί…Τους ζητώ λοιπόν 2 πράγματα…Να συνεχίσουν να είναι επαγγελματίες και ψυχροί στους υποψήφιους μελλοντικούς παίκτες, αλλά να βάζουν λίγο περισσότερο συναίσθημα και λογική στα “δικά μας” παιδιά..Δεν αναφέρομαι στα παιδιά που έφυγαν, αλλά σε αυτά που μπορεί να φύγουν…Ναι μεν, ο Ολυμπιακός είναι τόσο τεράστιος που δε στέκεται σε πρόσωπα, αλλά στην εποχή του άκρατου επαγγελματισμού, ο ρομαντισμός αποτελεί λεπτομέρεια που μπορεί να κάνει τη διαφορά..Το δεύτερο που τους ζητώ, είναι να ανοίξουν την τεράστια αγκαλιά τους και σε άλλες κατευθύνσεις και πρόσωπα…Δεν είναι της στιγμής, αλλά κάποια στιγμή στο κοντινό μέλλον, θα προσπαθήσω να αναλύσω τι εννοώ γιατί για μένα αποτελεί ξεχωριστό κεφάλαιο το θέμα αυτό…

ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ

Σπανούλης-Πρίντεζης..

Τι άλλο να ζητήσω από τα παιδιά αυτά; Μόνο να προσέχουν τον εαυτό τους και να συνεχίσουν να είναι οι ηγέτες της ομάδας εντός και εκτός παρκέ..Να καθοδηγούν τα υπόλοιπα παιδιά και όταν έρθει η ώρα (αργεί ακόμα) που θα τους νικήσει ο χρόνος, να παραδώσουν τα κλειδιά στους επόμενους..

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΟΛΑ

Παίκτες-ομάδα..

Μια κουβέντα και μόνο…Να βάζετε την ομάδα πάνω από τους εαυτούς σας και δεν έχετε να φοβάστε τίποτα…Και κάτι ακόμα…Όπως η διοίκηση, έτσι και εσείς, όταν έρχεται η κρίσιμη επαγγελματική στιγμή, όσοι λέτε ότι αγαπάτε και τιμάτε αυτή την οικογένεια και έχετε δεθεί μαζί της, να βάζετε λίγο πιο πάνω το συναίσθημα και τη λογική…Δε βγαίνει τόσο εύκολα ο δαφνοστεφανωμένος από πάνω μας ρε παιδιά…

Σλούκας..

Συγχωρείστε με γι’αυτό, αλλά ο καθένας μας έχει τις αδυναμίες του…Αυτό το παιδί πρέπει να επιστρέψει στον Ολυμπιακό, όπως έγινε με τον συνονόματό του…Προσωπική άποψη που ελπίζω να γίνει σεβαστή…Θα έβαζα κι άλλον έναν στη λίστα, αλλά ας το αφήσουμε για το 2018..

Refuse to lose..

Το 2017 θέλω να ξαναδώ αυτό το φαινόμενο που εδώ και 2 χρόνια σχεδόν, έχει χαθεί…Θέλω να δω την ομάδα να κάνει μία από τις γνωστές ανατροπές της σε κάποιο “κακό” της βράδυ..Αν συμβεί μία φορά, τότε το έπος θα μεγαλώσει..Μου έχει λείψει..

Παπαπέτρου..

Επιτέλους αυτό το παιδί να καθιερωθεί και να παίξει βάση του ταλέντου του, της αξίας του, του πάθους του και της παιδείας του…Έχει όλα τα προσόντα να είναι ένας από αυτούς που θα πάρει τα κλειδιά…