Την προηγούμενη φορά που διαβάσατε δικό μου “ευφυολoγικό” πόνημα, aka pregame με την Anadolu Efes, είχαμε αναφερθεί στον παράγοντα ατυχία και πως αυτός καθορίζει ή ανατρέπει της μοίρας τα γραμμένα. Δυστυχώς επιβεβαιώθηκα πανηγυρικά, αφού έμελλε ο Larkin να κάνει ντεμπούτο με μας, προτού ξαναβγεί άμεσα στα pit stop. Πρόλαβε να μας κάνει τη ζημιά – χωρίς καν να πιάσει τα συνήθη στάνταρ απόδοσης – και να μας στείλει προσωρινά ευτυχώς στο 3-3.
Ευτυχώς την προηγούμενη βδομάδα ανέλαβε το pregame με τη Zenit ο @weekendman και το διπλό στην Αγία Πετρούπολη, με καλή εμφάνιση μάλιστα, αποκατέστησε λίγο την ανοδική πορεία που είχε αρχίσει να προδιαγράφεται μετά το 3-1 που είχε διαμορφωθεί με το τρίποντο buzzer του Harrison. Harrison είπα ε; Ας μείνουμε λίγο ακόμα στην ατυχία, μιας που τη μνημονεύσαμε πάλι στην εισαγωγή. Δε λέει να αγιάσει αυτή η ομάδα. Καημό το έχω μια σεζόν να ξεκινήσει και να τελειώσει χωρίς ένα παρατράγουδο. Δηλαδή εκεί που πας να χαρείς ένα ωραίο και δύσκολο διπλό σε μια έδρα που υπό φυσιολογικές συνθήκες (επλήγη από τον covid πολύ η ομάδα του Xavi Pasqual στην αρχή) δε θα περάσουν πολλοί με το ροζ φύλλο, σου κάθεται αυτή η ατυχία με τον Aaron και σε ξενερώνει.
Μιλάμε άλλωστε για έναν παίχτη κομβικό για τον τρόπο που έχει δομήσει φέτος την ομάδα ο coach Β, έναν παίχτη που ομορφαίνει το παιχνίδι της ομάδας, που αποκτήθηκε για να αποτελεί σημείο αναφοράς στην επίθεση της και ταυτόχρονα δεύτερο πόλο δημιουργίας δίπλα στον Σλούκα. Και παρότι το ζητούμενο ακόμα και για τον ίδιο και για την ομάδα είναι αγωνιστική συνέπεια (μην ξεχνάμε η έλλειψη αγώνων πόσο καθυστερεί αυτή την πραγμάτωση αυτής της προσδοκίας), η απουσία του θα αλλοιώσει ξεκάθαρα της επιθετικές αρετές των σχημάτων που θα δούμε τις επόμενες τέσσερις εβδομάδες τουλάχιστον. Περιμένω να δω, αρχής γενομένης από απόψε, που θα μετατοπιστεί αυτή η ανάγκη για εύκολο σκορ και μακρινή απειλή. Περιττό να αναφέρω ότι οι απόψεις που έχουν εκφραστεί πως αυτή η απουσία αποτελεί μια ευκαιρία ή καλή συγκυρία για να βγουν Έλληνες παίχτες μπροστά, που έως τώρα είχαν συμπληρωματικό ή καθόλου ρόλο στη 12αδα, μου προκαλούν μόνιμα θυμηδία. Ας ελπίσουμε να μην υπάρξουν άλλες αναποδιές αν και μεταξύ μας, μέχρι τώρα τουλάχιστον όσον αφορά το κομμάτι κρουσμάτων και αναβολές παιχνιδιών, είμαστε τυχεροί.
Κάτι που δεν έχει συμβεί με την αποψινή αντίπαλο μας Alba Berlin, της οποίας έχουν ήδη αναβληθεί 2 παιχνίδια. Θεωρητικά μιλώντας μιλάμε για την ίσως πιο αδύναμη ομάδα της διοργάνωσης και πρώτο φαβορί για τη 18η θέση της regular. Είναι όμως έτσι; Μιλάμε για την πιο απρόβλεπτη ομάδα. Βρίσκεται στο 1-4 μέχρι τώρα και είναι ικανή να χάσει από την Barcelona με 40 πόντους εντός έδρας (67-103) την προηγούμενη αγωνιστική, και να πάρει διπλό στη Μόσχα, στην μοναδική της νίκη (88-93 την CSKA) την αμέσως προηγούμενη. Υπενθυμίζω οτι δεν έχουν περάσει ούτε 2 μήνες από τα δυο σερί φιλικά που δώσαμε στο Βερολίνο απέναντι τους, ως πρόβα τζενεράλε για την Εuroleague, έχοντας μια νίκη και μια ήττα με διαφορά 48 ωρών. Να μην ξεχνάμε και το περσινό διπλό που πήραν στο ΣΕΦ στο ντεμπούτο/επιστροφή του Γιώργου Μπαρτζώκα στον πάγκο, όταν έβλεπαν τα στεφάνια του ΣΕΦ σαν βαρέλι γερμανικής μπύρας (86-93). Αυτή είναι και η μοναδική νίκη που έχουν πετύχει εναντίον μας στις συνολικά έξι φορές που έχουμε αναμετρηθεί (5-1 εντός κι εκτός).
Αγωνιστικά λοιπόν η ομάδα του δασκάλου Aito Reneses, στον οποίο προσωπικά τρέφω μεγάλο μπασκετικό θαυμασμό, έχει τρεις πυλώνες δημιουργίας. Πρώτα, τον Jayson Granger που δείχνει να έχει αφήσει πίσω του τους τραυματισμούς, αποτελώντας τον πρώτο σε PIR παίκτη με 10 μονάδες, σουτάροντας σταθερά με 40% εντός πεδιάς και μοιράζοντας 5 τελικές. Είναι ο baller της ομάδας κάνοντας τον, μέχρι πέρυσι «υπεύθυνο» σχετικά, Hermanson απλή ανάμνηση. Δίπλα του ο αμφίβολος για αποψινό ματς Αμερικανός Payton Siva, που προσφέρει σταθερά 8.5 πόντους, 4 τελικές με 55% δίποντο 29% τρίποντο και το εντυπωσιακό 90% από τη γραμμή των βολών. Τρίτος πόλος δημιουργίας ο ίσως πιο οξυδερκής ψηλός της διοργάνωσης Luke Sikma, ο οποίος αν και φέτος δυσκολεύεται να συνδεθεί με το καλάθι (7.2 πόντοι με 11% τρίποντο) σε σχέση με πέρυσι, κατεβάζει σταθερά 5 rebounds με 4 τελικές και 10 μονάδες στο σύστημα αξιολόγησης.
Κίνδυνος-θάνατος είναι και τα 2 βαριά πυροβολικά της ομάδας, ο Σουηδος Ericsson που έχει χτίσει παράδοση απέναντι μας (πέρυσι με Alba, πρόπερσι με Gran Canaria) με 12.5 πόντους μ.ο. και 42% τρίποντο, αλλά και ο Ιταλός φόργουορντ Simone Fontecchio με 13.5 ποντους και 42% τρίποντο, που μπαίνει στα παπούτσια του προκατόχου του Giedraitis, ο οποίος «πετάει» φέτος στη Baskonia. Χαμηλές πτήσεις για την ώρα για τον περσινό δήμιο μας με τη Bayern στο ματς του Μονάχου Maudo Lo, του οποίου η στατιστική κυμαίνεται χαμηλά και δημιουργικά και κυρίως εκτελεστικά, που είναι το φόρτε του.
Όσον αφορά εμάς; Είναι ξεκάθαρη η υπέροχη μας στους ψηλούς, είτε στο rebound (32 έναντι 27) είτε σε ατομικά χαρακτηριστικά, αφού πιστεύω ότι οι ψηλοί τους δε μπορούν να ματσάρουν τους δικούς μας. Θεωρώ δεδομένο ότι θα αξιοποιήσουμε αυτό το χαρτί περνώντας αρκετά τη μπάλα μέσα, ενώ και στο ανοιχτό γήπεδο οι πολλές λευκές γάμπες που θα βρει μπροστά του ο Mckissic μπορούν να του προσφέρουν άνετα ένα career high, αν βρεθεί σε καλό φεγγάρι. Ερωτηματικό το πως θα εμφανιστεί εκτελεστικά ο Σλούκας, ειδικά τώρα που με την απουσία Harisson επιβάλλεται να βγει μπροστά και σε αυτό το πεδίο.
ΥΓ: Τυχεροί μες την ατυχία μας . Δε φτάνει που απαγορεύεται η κυκλοφορία μετά τις 9, δε φτάνει που απαγορεύεται το take away (Σημ. Διορθωτή: δεν είναι take away, είναι παραλαβή από το κατάστημα ή Ε.ΠΑ.ΦΥ. ελάτε-πάρετε-φύγετε), δε φτάνει που στο τσακ δεν κόπηκαν και delivery (Σ.τ.Δ.: δεν είναι delivery, είναι τροφοδιανομή κατ’ οίκον ή ΦΕ.Τ.ΣΠΙ.Φ. φέρτε-το-σπίτι-φχαριστώ), πάλι καλά έμεινε ζωντανό το μπασκετάκι μας και τουλάχιστον θα βλέπουμε Euroleague μέσα στο lockdown (ΣτΔ: με βαρέθηκα ρεεεε… χαχαχα!) και θα τα λέμε μετά παρέα στο Αperitif.
ΥΓ.2: Παίξτε Eriksson στο στοίχημα εύστοχα τρίποντα > 2.5 με απόδοση 2.25. Κλοπή εκκλησίας. Μην πείτε ότι δεν σας το είπα.
