Λοιπόν δεν έχω ακούσει καλύτερη περιγραφή της κατάστασης για τον Ολυμπιακό από την παρακάτω απάντηση..
«Όταν ο Σπανούλης έμπαινε στα αποδυτήρια ή ερχόταν στο video, δεν μιλούσε κανείς από σεβασμό! Είναι κάτι απίθανο, κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ. Για μένα δεν θα έκανε κανείς ησυχία στο Πέζαρο. Θα έπρεπε να τους πληρώσω για να το κάνουν (γέλια)»…. Φυσικά είναι η απάντηση του λατρεμένου Daniel Hacket, σε ερώτηση για το πώς είναι να παίζεις μαζί με τον Βασίλη Σπανούλη. Αυτό ακριβώς υπήρξε το μοντέλο των επιτυχιών – ίσως και αποτυχιών ενίοτε – της ομάδας μας. Ο Ολυμπιακός υπήρξε ομάδα του Σπανούλη και για όσο παίζει ο Αρχηγός καλό είναι να έχουμε υπόψη μας ότι όταν θα πηγαίνει στο video ή θα μπαίνει στα αποδυτήρια αναμένεται η ίδια σιγή αγαπητοί μου φίλοι.
Και γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί πριν αρχίζουμε να αξιολογούμε και να σχεδιάζουμε το μέλλον, εμείς οι άρρωστοι δωδεκαδο-θειστές οπαδοί, πρέπει να έχουμε μια βασική σκέψη καρφωμένη στο μυαλό μας, περισσότερο από και από την τήρηση αποστάσεων λόγω κορονοϊού. Ο Αρχηγός θα περιφέρει την μεγαλειώδη μπασκετική του ευφυΐα αλλά και την τεράστια προσωπικότητα του εντός του παρκέ και των αποδυτηρίων και προβλέπεται να μας συγκινεί εμάς αλλά και να στοιχειώνει τα όνειρα των αντιπάλων για μια ακόμα χρονιά ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ. Για αυτό προσοχή-προσοχή. Όσοι τοποθετούν τον Βασίλη τριτο-τεταρτο-πεμπτο-έκτη λύση ας ξανακοιτάξουν τις σημειώσεις τους. Βασικά δεν ξέρω τι χρόνος ακριβώς θα του αναλογεί, αλλά θα είναι ΕΔΩ και θα είναι ο κυρίαρχος της ομάδας. Αναπόδραστα. Και επειδή προβλέπεται ύφεση και οικονομική στενότητα είμαι ανοικτός και σε οποιονδήποτε δια μέσω στοιχηματισμού επιθυμεί να τονώσει το πενιχρό εισόδημα μου.
Έχω λοιπόν την αίσθηση ότι πολλές αποφάσεις για την στελέχωση της επόμενης χρονιάς που θα πάρει ο κόουτς Μπαρτζώκας, θα πρέπει να υποθέτουμε ότι περιλαμβάνουν την παρουσία του αρχηγού και όχι την απουσία του. Είναι πολύ ενδιαφέρον λοιπόν πιο σχέδιο μπορεί να έχει ο κόουτς στο μυαλό του. Και κάπου εδώ, ως γαύρος που σέβεται τον εαυτό του, είμαι υποχρεωμένος να αρχίσω την Σλουκιάδα. Έχουμε ως δεδομένο την εκπεφρασμένη δημόσια άποψη του προπονητή μας ότι φυσικά θα ήθελε τον Κώστα Σλουκα στην ομάδα. Παράλληλα στις συζητήσεις μας με τους ρεπόρτερ της ομάδας Κωνσταντίνο Μελάγιες και Μιχάλη Στεφάνου, μάθαμε μέσα σε όλα τα άλλα ενδιαφέροντα που μας μετέφεραν, ότι υπάρχουν ρεαλιστικές πιθανότητες να υπογράψει στο Ολυμπιακό. Οφείλω να πω ότι η ιστορία επιστροφής του Σλουκα επί σειρά ετών έχει κουράσει λίγο, και μας έχει κάνει διστακτικούς για να το πούμε κομψά. Η ιδέα ειδικά ότι θα μπορούσε να έρθει ως ο επόμενος ηγέτης θα με έκανε αρκετά επιφυλακτικό. Η παρουσία όμως του Σπανούλη τον απαλλάσσει τρόπο τινά από αυτό τον άχαρο και βαρύ ρόλο που ίσως έπεφτε και βαρύς για τις πλάτες του. Από την άλλη, η παρουσία του Μπαρτζώκα στον πάγκο δημιουργεί κατά κάποιον τρόπο μια ασφάλεια σχετικά με τη επιλογή, την επιστροφή αλλά και την διαχείριση του Σλούκα. Για την επόμενη χρονιά λοιπόν, όσο η παρουσία του Σπανούλη ακόμα δεσπόζει στην ομάδα, το βάρος του ηγέτη έχει σίγουρες πλάτες.
Ενδιαφέρον όμως παρουσιάζουν οι αγωνιστικές ισορροπίες στην περίπτωση ενσωμάτωσης του Σλούκα. Ειδικά αν έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι ο υγιής Σπανούλης θα έχει σημαντικό χρόνο και ρόλο. Με βεβαιότητα μπορούμε να φτάσουμε στο συμπέρασμα ότι πολύ δύσκολα θα βρίσκονται – για πολύ ώρα τουλάχιστον – και οι δύο στο παρκέ. Ο ένας αποτελεί το ακαταλληλότερο συμπλήρωμα του άλλου. Φάγαμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας άλλωστε μετά το 2013 να ψάχνουμε νοερά τον κατάλληλο «σωματοφύλακα» του αρχηγού, τον νέο Acie Law. E μαντέψτε! Ακόμα τον χρειαζόμαστε και δεν τον βρίσκουμε στο πρόσωπο του Κώστα.
Θα ήταν ευχής έργο ο Κόνιαρης να εξελιχθεί σε μια βελτιωμένη, Vaggelis Manzaris 2010-2015 edition, αλλά αυτό μένει να φανεί, αποτελεί στοίχημα μεγάλο και για την επόμενη χρονιά μάλλον δεν θα αρκεί. Ιδανικά λοιπόν θα πρέπει να προσθέσουμε ένα παίκτη στην περιφέρεια που να μπορεί να παίξει με τον Σπανούλη, να έχει ποιότητα και επιπλέον να μπορεί να παίζει δυνητικά και με… Σλούκα! Σίγουρα πρέπει να έχει αμυντικές ικανότητες, να είναι καλός χειριστής, να έχει μέγεθος και σουτ. Όχι εύκολα να τα βρεις όλα σε ένα παίκτη και πάντως όχι φθηνά. Σαφώς λοιπόν και είμαι της άποψης ότι η ομάδα θα χρειαστεί – τουλάχιστον – δύο πολύ μεγάλα συμβόλαια στην περιφέρεια. Αν ισχύουν οι πληροφορίες ότι κινούμαστε σε τέτοια κατεύθυνση, με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο ακόμα και αν είναι σε βάρος μεγάλων συμβολαίων σε άλλες θέσεις.
Σίγουρα οι υπάρχοντες Αμερικάνοι της περιφέρειας δεν αρκούν. Ο Buycks δεν είναι τέτοιος, ο Rochestie κάποτε θα μπορούσε να κάνει κάτι από αυτά, και ο Baldwin… Ναι, πολλοί συνοπαδοί μου πιστεύουν ότι πρέπει να μείνει. Θα μπορούσε να μείνει αν υπήρχαν χρήματα ως μια έξτρα λύση πιθανότατα αλλά το θέμα είναι ότι το παιδί δεν βλέπει τον εαυτό του ως έξτρα λύση αλλά ως σούπερ λύση. Και από κάτι δηλώσεις που έκανε ο Μπαρτζώκας τον Φλεβάρη καταλαβαίνουμε όλοι ότι δεν έχει καμιά διάθεση να μετατρέψει τον Ολυμπιακό σε δοκιμαστήριο.
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει αλλά η άποψη του κόουτς είναι λίγο πολύ αυτή. Επίσης η άποψη ότι ίσως ο κόουτς πρέπει να δώσει στην περιφέρεια δύο μικρότερα συμβόλαια αντί ένα μεγαλύτερο, δεν με βρίσκει σύμφωνο. Αρχικά γιατί πάντα είναι προτιμότερο να βρίσκεις σε ένα παίκτη περισσότερα χαρακτηριστικά απ’ ότι σε δύο. Δεύτερον είναι πιο εύκολο να μοιράσεις ρόλους και τρίτον, είναι μια καλή ιδέα να χτίσεις μια ισχυρή περιφέρεια αρχικά και ας πας σε μια ημιτελή off season, Έχεις την δυνατότητα αργότερα στη σεζόν να κάνεις μια πιο «εύκολη» και «οικονομική» προσθήκη ως συμπληρωματική λύση. Μια περιφέρεια με υγιή Σπανούλη, Σλούκα, Κόνιαρη, McKissic και με μία επιπλέον «ακριβή» μεταγραφή παίκτη με τα στοιχεία που έγραψα παραπάνω προσωπικά με καλύπτει. Φυσικά μέσα στη χρονιά μπορεί να προβεί κανείς σε διορθώσεις.
Συνεχίζοντας με αυτή τη λογική, θα μπορούσε κανείς να πει ότι η ομάδα αρχικά χρειάζεται επιπλέον δύο συμβόλαια, ένα back up του Παπανικολάου και έναν ακόμα ψηλό. Προφανώς στη θέση 3 δεν χρειάζεται να δοθεί μεγάλο συμβόλαιο. Ιδανικά ένας παίκτης με προσωπική φάση και με παιχνίδι με την μπάλα θα μπορούσε να είναι συμπλήρωμα του Παπανικολάου. Αν είχε και ένα σταθερό σουτ ακόμα καλύτερα. Πρακτικά, κόουτς σε παρακαλώ, κάνε τα μαγικά σου και φέρε μας ένα Lojeski ξανά, please!
Για την προσθήκη ψηλού τα πράγματα επίσης είναι δύσκολα, γιατί ζητάμε πολλά πράγματα σε πακέτο του ενός παίκτη. Μέγεθος, παιχνίδι με πρόσωπο, σουτ, αθλητικότητα. Οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι «ευρωπαίοι» τύπου Singleton δεν κυκλοφορούν στην πιάτσα, ή είναι μάλλον ακριβοί (Evans), οπότε με μεγάλη αγωνία περιμένουμε την επιλογή του Μπαρτζώκα, που πιθανότατα θα είναι και η αμέσως επόμενη. Ερωτηματικό βέβαια είναι και η περίπτωση Vezenkov. Πιθανότατα ο κόουτς να θέλει την παραμονή του αλλά φαντάζομαι με όχι μεγάλη διαφορά από τις φετινές αποδοχές του. Εδώ που τα λέμε αν χρειαστεί να δοθεί ετήσιο συμβόλαιο που ξεπερνάει τις 500-600 χιλιάδες ίσως μπορεί να βρει κανείς στην αγορά καλύτερες λύσεις. Με δεδομένη, λοιπόν, την υπογραφή του Hasan Martin, πιστεύω ότι τελικά μπορούμε με ένα λογικό budget να έχουμε μια πολύ ανταγωνιστική ομάδα την επόμενη χρονιά. Ο Κώστας Σλούκας είναι προφανώς μια εξαιρετική επιλογή, και σίγουρα χωρίς το βάρος του να χρειαστεί να μπει στα παπούτσια του Σπανούλη (ποιος άλλωστε μπορεί) έχει την ευκαιρία να βοηθήσει την ομάδα ουσιαστικά και να καταφέρει να κερδίσει ξανά και τις καρδιές μας.
Η οικονομική συγκυρία είναι δύσκολη προφανώς για πολλές ομάδες, πιθανότατα να φέρει πολλές ανακατατάξεις στα roster και κατ’ επέκταση στις αγωνιστικές ισορροπίες την επόμενη χρονιά. Γνωρίζουμε εμείς οι ερυθρόλευκοι πολύ καλά άλλωστε ότι οι καθυστερημένες πληρωμές και γενικά η οικονομική δυσχέρεια μπορούν να τινάξουν μια χρονιά στον αέρα. Τώρα το βλέπουμε και σε άλλες ομάδες, γύρω μας, κοντά μας, δίπλα μας… Γιεπ για τους συμπαθείς rivals μιλάω. Μαύρα σύννεφα μαζεύονται πάνω από το ΟΑΚΑ. Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί και η μάνα το ζηλεύει. Η έλλειψη χρημάτων και η αλλοπρόσαλλη στάση της διοίκησης τους πάει να διαλύσει την πράσινη ομάδα.
Φυσικά εκείνος ο παίκτης που βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα είναι αυτός με το μεγάλο συμβόλαιο, ο Νικ Καλάθης. Το μέγα ερώτημα είναι το έξης. Ποιος έχει μεγαλύτερη ανάγκη ποιον; O Nick τον ΠΑΟ ή ο ΠΑΟ τον Nick; Πιστεύω ότι για τον Νικ αν φύγει υπάρχει η μισή Ευρώπη, ενώ ο ΠΑΟ θα χρειαστεί την μισή Ευρώπη για να φτιάξει ομάδα από το μηδέν. Θα χρειαστεί δηλαδή 3-4 guard, 1-2 small forward, 1 power forward, και δύο 5αρια. Μια σούμα δηλαδή 9 παίκτες περίπου οπότε ο ταλαντούχος Βόβορας θα έχει πολύ δουλειά. Για την ακρίβεια θα έχει να φτιάξει ένα puzzle χωρίς να έχει την εικόνα μπροστά του και χωρίς να το έχει ξανακάνει… good luck. Η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί… καλό είναι λοιπόν ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος να μη βροντοχτυπά τις χάντρες των socials και να βάλει το χέρι στην τσέπη.
Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω μια αναφορά στην ωραία κουβέντα που είχε ο Red Emerald και ο Navaho με τον Χρήστο Μαρμαρινό. Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαι γνώστης των advance analytics. Μπορώ να πω όμως με βεβαιότητα ότι μετά από αυτή την συζήτηση πραγματικά διαπίστωσα την πραγματική τους αξία. Είναι ένα σημαντικό εργαλείο κατανόησης του αθλήματος και βελτίωσης του. Είναι βασικά ένας ολόκληρος κόσμος που σε οδηγεί να καταλάβεις το εξής απλό. Πόσο «ατελές « παιχνίδι είναι το μπάσκετ, πόσο δύσκολο και περίπλοκο είναι και τι τεράστιες δυνατότητες εξέλιξης έχει. Είναι τρομερό πως τελικά η απλή ανάλυση στατιστικών μπορεί να μεγαλώσει την μαγεία του παιχνιδιού χωρίς να τη φθείρει.
Χαίρομαι πολύ που στο Blog επιμένουμε που να βλέπουμε το παιχνίδι από όσες περισσότερες πλευρές του. Οπαδικές ή επιστημονικές. Να το παρατηρούμε και να το αναλύουμε με την καρδιά αλλά και με το μυαλό. Δεν είμαστε επαγγελματίες ή δημοσιογράφοι και ούτε σκοπεύουμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε εμείς. Οπαδοί – εραστές της ομάδας και του παιχνιδιού είμαστε και τίποτα παραπάνω. Αλλά πιστέψτε με αυτό για μας είναι τα πάντα!
Πάνω σε αυτή τη βάση σας καλώ να διαβάσετε και το κείμενο το Navaho σχετικά με την αγωνιστική ανάλυση του τελικού με Μπανταλόνα το μακρινό πλέον αλλά πονεμένο 1994. Αυτή είναι και η ουσία άλλωστε. Ένας διάλογος με την ομάδα, το παρελθόν της, το παρόν και το μέλλον της, με σεβασμό στο παιχνίδι, με καλή διάθεση και πέρα από διάθεση για οπαδισμό. Το μπάσκετ και ο Oλυμπιακός μας ενώνουν όλους !
