Κυριακή, καφεδάκι χαλαρή μουσικούλα να παίζει από πίσω και θα διαβάσετε μερικά σύντομα σχόλια για τους 6 αγώνες που ξεχωρίσαμε από την 3η αγωνιστική της Euroleague.
Σπανούλαρος
Zalgiris – Real Madrid
Στο παιχνίδι Zalgiris – Real Madrid έγινε η έκπληξη της εβδομάδας. Η λιθουανική ομάδα ερχόταν από δύο αρνητικά αποτελέσματα, ενώ η ισπανική από δύο δύσκολες νίκες. Μέχρι τα μέσα της 4ης περιόδου το παιχνίδι έδειχνε πως θα κριθεί στο τέλος, με την Real να έχει το προβάδισμα μέχρι το 35′. Το κρίσιμο σημείο του αγώνα είναι όταν περνάει η Real Madrid μπροστά με 57-62 και δείχνει να παίρνει σημαντικό προβάδισμα, όμως η Zalgiris με σερί 14-5 και πρωταγωνιστή τον Zach Leday προηγήθηκε με 71-67. Εκεί η Real δεν αντέδρασε και έδωσε την ευκαιρία στον Ulanovas, προς το κλείσιμο του παιχνιδιού να βάλει ταφόπλακα με τρίποντο στη λήξη της επίθεσης 1′ πριν το τέλος με το σκορ εκείνη την στιγμή στο 77-73.
Campazzo, Llull, Rudy ήταν αρκετά άστοχοι, ενώ ο Anthony Randolph ουσιαστικά μόνος του δεν μπόρεσε να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα. Η άμυνα της Zalgiris προσπαθούσε να κλείσει τους διαδρόμους στη Real και ήταν αρκετά physical, κάτι που αποδείχτηκε αποτελεσματικό διότι η Real δεν άντεξε στο δυνατό παιχνίδι και το 8/22 τρίποντα το αποδεικνύει. Στη τελευταία περίοδο είχε μόλις 4/13 σουτ ενώ η Zalgiris 10/15 ,με το 29-13 να αποδίδεται στο ποσό σκληρά αντιμετώπισε η λιθουανική ομάδα την Real, πολλές φορές κάνοντας “σκληρά” fouls. Βέβαια δεν μπορούν να παραλειφθούν οι κατοχές που ανανέωσε η ομάδα του Jasikevicius, με τα 11 επιθετικά να το αποτυπώνουν στην στατιστική. Φυσικά MVP της αναμέτρησης ο πρώην ερυθρόλευκος Zach Leday , με άξιους συμπαραστάτες του Nigel Hayes , Marius Grigonis , Edgaras Ulanovas.
Manolo
CSKA Moscow – Khimki Moscow
Στη Μόσχα, στο ρωσικό ντέρμπι, ζήσαμε ένα déjà vu με την CSKA να επικρατεί σχετικά άνετα όπως και πέρυσι. Από την αρχή του παιχνιδιού φάνηκε το αγωνιστικό πλάνο του Ιτούδη, ο οποίος με James και Hilliard στην περιφέρεια στόχευσε στις αμυντικές αδυναμίες των αντιπάλων τους, Zaytsev και Shved. Αντίστοιχα στα μετόπισθεν φρόντιζε να έχει τον Kurbanov πάνω στο Shved και στις αλλαγές να τον αντιμετωπίζουν παίκτες ψηλοί, που θα του έκρυβαν το οπτικό πεδίο, όπως ο Voigtmann και ο Bolomboy αργότερα.
Μέχρι ο Kurtinaitis να καταλάβει τι γίνεται η διαφορά είχε φτάσει στους 10. Η πρώτη του αντίδραση ήταν να δοκιμάσει ένα σχήμα με Evans και Gill στη front line, το οποίο προσωρινά, με τον πρώτο κυρίως, έκανε αισθητή την παρουσία του στη ρακέτα. Γενικά, η Khimki έδειξε αυτά που περίμενα, με πολλά σουτ, λίγες συνεργασίες και αμυντική ανωριμότητα. Αντίθετα η CSKA, παρά τα πολλά νέα πρόσωπα φάνηκε αρκετά δουλεμένη, Και μου έκανε εντύπωση ότι ο Hilliard παίρνει σχεδόν όλο του το χρόνο ως SG και ήταν λίγα τα λεπτά που είδαμε τον Τζέιμς μαζί με Hackett ή Baker.
Με 23/45 δίποντα και 14/29 τρίποντα, θα ήταν εξαιρετικά δύσκολο για την CSKA να χάσει στην έδρα της. Από την άλλη η Khimki σούταρε περισσότερα τρίποντα (31) από δίποντα (29) και αν δεν εμφανιζόταν ο καλός Booker στο 2ο ημίχρονο, ίσως η αναλογία να ήταν ακόμη χειρότερη. Εκτός των άλλων μου έκανε αρνητική εντύπωση το γεγονός ότι ο Karasev δεν έχει ενταχθεί ακόμα στο σύνολο, ενώ και ο Bertans, που θεωρητικά θα ήταν το άλτερ έγκο του Shved, δε φαίνεται προς το παρόν να «κολλάει» καλά μαζί του σαν off guard. Η απουσία του Jovic είναι καθοριστική, αλλά ήταν γνωστό το ρίσκο με τα προβλήματα τραυματισμών του.
Εν κατακλείδι, η νίκη της CSKA ήταν δίκαιη και πάνω στο πλαίσιο που μας έχει συνηθίσει τα τελευταία χρόνια, δηλαδή καλή κυκλοφορία, off ball movement και στόχευση στα αδύνατα σημεία του αντιπάλου.
Weekendman
Bayern Munich – Villeurbanne
Οι Γερμανοί επέβαλαν τον νόμο τους από νωρίς, με τον Barthel να ποστάρει απέναντι στον μακρύ αλλά και ελαφρύ Jean-Charles σκοράροντας και δημιουργώντας, τον μέτριο αμυντικά Edwin Jackson να σημαδεύεται από τον Djedovic και στα πρώτα λεπτά την ατομική περιφερειακή άμυνα των Γάλλων να μην λειτουργεί με τίποτα (Lo 10 πόντους μετά από 5 λεπτά). Η Villeurbanne δοκίμασε τον Charles στην θέση του σέντερ στο τέλος του πρώτου δεκαλέπτου, με hedge out και αλλαγές στα screen, οι Βαυαροί όμως, με τον Zipser να ολοκληρώνει με καλάθι και φάουλ ένα close-out έπειτα από δυναμική άμυνα του Charles και τον Koponen να κόβει στην ρακέτα, διαμόρφωσαν το σκορ του πρώτου δεκαλέπτου στο 30-13.
Παρά τον προβληματισμό στο περιβάλλον της Bayern για την έλλειψη ενός floor feneral, εν τη απουσία του T.J. Bray, στο συγκεκριμένο ματς δεν αντιμετώπισε πρόβλημα. Τόσο μέσω των ψηλών της, Barthel και Monroe που είχαν μοιράσει 6 assists στα πρώτα 20 λεπτά, όσο και μακριά από το ζωγραφιστό με 2 τρίποντα στην αδύνατη πλευρά των Lucic και Lo έπειτα από πικ εν ρολ που ξεκίνησαν οι Flaccadori και Koponen, και ένα ακόμα τρίποντο στην δυνατή πλευρά με τον Lo να παίζει αυτήν την φορά το pnr, αλλά τον Lessort να δίνει την πάσα προς τα έξω.
Η σεμνή τελετή ολοκληρώθηκε ουσιαστικά από το πρώτο ημίχρονο αφού, παρά τις προσπάθειες της Villeurbanne σε αυτό το χρονικό διάστημα να βρει σκορ από τον Jackson μέσω sceen, οι playmaker της δεν μπορούσαν να φτιάξουν παιχνίδι. Οι Γάλλοι μάζεψαν μόλις 6 rebounds και ο Monroe κατάφερε σε συνδυασμό με την άμυνα της Bayern να περιορίσει τον πρωταγωνιστή της Villeurbanne στα 2 προηγούμενα παιχνίδια, Jekiri. Αυτό δεν το κατάφερε με εντυπωσιακό rim-protection ή ανεβαίνοντας υπερβολικά ψηλά στην άμυνα αλλά απλά με σωστές τοποθετήσεις.
Red Emerald
Maccabi Tel Aviv – Crvena Zvezda
Αν κάποιος έβλεπε την 1ή περίοδο του Maccabi – Crvena Zvezda και μετά έβλεπε το τελικό σκορ θα πίστευε πως η ομάδα του coach Σφαιρόπουλου πέρασε ένα εύκολο βράδυ. Η πραγματικότητα όμως ήταν πολύ διαφορετική. Ο Αστέρας έφτασε πολύ κοντά στο να κλέψει το παιχνίδι στην τελευταία δική του επίθεση της κανονικής περιόδου αλλά ο Baron αστόχησε σε τρίποντο. Το παιχνίδι όμως ξεκίνησε εντελώς διαφορετικά οι παίκτες της ισραηλινής ομάδας πίεσαν ασφυκτικά στην άμυνα και έτρεξαν το γήπεδο σε κάθε ευκαιρία.
Ο Casspi, ο οποίος επέστρεψε στην ομάδα που τον ανέδειξε μετά από 10 χρόνια καριέρα στο ΝΒΑ, ήταν απολαυστικός. Ξεκινώντας από έξω πολλές προσπάθειες του κατόρθωνε να βγάλει εκτός ισορροπίας την άμυνα των Σέρβων με προσποιήσεις, κινήσεις Pivot, αλλαγής κατεύθυνσης και τιμωρούσε το οποιοδήποτε κενό έβρισκε.
Από κοντά είχε συμπαραστάτες τους Nate Wolters (18π.) και Wilbekin (16π.), όμως η ενέργεια που έβγαζε σε μεγάλες ποσότητες η Maccabi σταδιακά άρχισε να μειώνεται, κυρίως όταν ο coach Tomic άρχισε να παρεμβαίνει στο παιχνίδι. Ο Milan είχε σχεδιάσει να τρέξει την αρχή του ματς με τον Lorenzo Brown όμως αυτός, αφού έχασε ένα άχαστο κάρφωμα στην αρχή του αγώνα, δέχθηκε μια αγκωνιά κάτω από το μάτι σε μια προσπάθεια για cut, έφυγε για τα αποδυτήρια και όταν γύρισε αγωνίστηκε ελάχιστα.
Ο Tomic υποχρεώθηκε να ανακατέψει την τράπουλα, έδωσε πολλές μπάλες στον Περπέρογλου ο οποίος έκανε σπουδαίο ματς 18π (4/6 2π, 3/6 3π). Ταυτόχρονα άφησε τον έμπειρο Jenkins να πάρει προσωπικές φάσεις, που τον οδήγησαν στις ελεύθερες βολές σε αρκετές περιπτώσεις. Τα time out του Αστέρα θύμιζαν Obradovic, τόσο στην έκρηξη όσο και στην στόχευση, οι Σέρβοι επέστρεψαν στο ματς, καθώς οι Kovic και Dobric έβαλαν μεγάλα σουτ, κι έτσι φτάσαμε σε φινάλε θρίλερ. Το σουτ του Baron δεν μπήκε και στην παράταση η Maccabi δεν έχασε την ψυχραιμία της, εκμεταλλεύτηκε την γενικότερη ποιότητα της απέναντι στους Σέρβους και πήρε την 1η φετινή της νίκη.
Penny Hardaway
Fenerbahce – Kirolbet Baskonia
Πολύ ενδιαφέρον παιχνίδι μεταξύ των Fenerbahce και Baskonia με τους Τούρκους να επικρατούν σχετικά εύκολα, με πρωταγωνιστή τον αφηνιασμένο De Colo, ο οποίος σκόραρε το 45% των πόντων τους. Σε αυτό το σημείο της χρονιάς και οι δύο ομάδες ψάχνονται ακόμη, δείχνουν να είναι σε καλό δρόμο αλλά, δειλά δειλά, γίνονται εμφανή και κάποια σημάδια ανορθογραφίας στη στελέχωσή τους.
Η Fener στο παιχνίδι της Πέμπτης έμοιαζε να δουλεύει υπερβολικά για τον De Colo, καθώς οι υπόλοιποι παίχτες της περιφερειακής της γραμμής αδυνατούσαν σε σετ παιχνίδι να βάλουν σε ανισορροπία της αντίπαλη άμυνα ή να σκοράρουν με συνέπεια. Έτσι, ο Obradovic προσπαθούσε να βρίσκει τον De Colo στα κατάλληλα σημεία και πάντα πάνω στις περιστροφές της άμυνας της Baskonia. Στόχος ήταν να επιτεθεί προς το καλάθι μέσα από ανεπάλληλα screen (pindowns – curl screens), μακριά από τη μπάλα, ξεκινώντας πολλές φορές με horns διατάξεις (horns five για παράδειγμα) τραβώντας μακριά από το καλάθι τη frontline των Ισπανών.
Ο De Colo ηταν πραγματικά απολαυστικός βγάζοντας πολλή ενέργεια και τιμωρώντας τον αντίπαλο με κάθε πιθανό τρόπο (μέτριοι στην άμυνα οι Βάσκοι αν και βελτιωμένοι σε σχέση με το προηγούμενο παιχνίδι – 4 μπλοκ ο Eric). Υπάρχουν και κάποιοι παίχτες που παίζουν χρόνια στην ομάδα και προσφέρουν μια σιγουριά στην επίθεση της Fener, όπως οι Σλούκας και Datome (τρομερός off ball πλάγιος). Μέχρι στιγμής όμως φαίνεται ότι υπάρχει έλλειμα ποιότητας στα γκαρντ. Επίσης είναι εμφανής η έλλειψη ενός αξιόπιστου σουτερ από τη θέση 4, μία παράμετρος που τόσο έχει ανάγκη το σύστημα του Obradovic. Επίσης λείπει και ένας center που θα μπορέσει να βγάλει ενέργεια, κυρίως αμυντικά, διότι μέχρι να πατήσει καλά στα πόδια του ο Vesely και να επιστρέψει ο Lauvregne (?), ο Duverioglu και ο Stimac (ανεξήγητη μεταγραφή) κάνουν την ομάδα πολύ βαριά στα μετόπισθεν.
Από την άλλη η Baskonia συνέχισε να έχει πολλή κίνηση στην επίθεσή της, χωρίς να βασίζεται υπερβολικά σε κεντρικά PnR, προσπαθώντας συνολικά να μην αποκωδικοποιείται εύκολα από τον αντίπαλο. Έπαιζε συνήθως 4 out – 1 in μετακινόντας ασταμάτητα τη μπάλα, εμπλέκοντας όλους της τους παίχτες σε αυτό, δουλεύοντας κυρίως για τους Shengelia και Shields. Ο τελευταίος έχει πολύ αναβαθμισμένο ρόλο φέτος και δείχνει το πως πρέπει να παίζει ένα σύγχρονο small forward. Πρόκειται για έναν παίκτη που κινείται διαρκώς στο χώρο. Μάλιστα πολλές δράσεις ξεκινούν από δική του κίνηση στην βασική γραμμή και στήσιμο κάποιου cross screen ή staggered ώστε να βρεθεί στα σημεία όπου μπορεί να γίνει αποτελεσματικός. Από εκεί μπορεί να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο από οπουδήποτε στο παρκέ, ακόμη και μετά από τρίπλα, αλλά και να πάει ως το καλάθι χωρίς να φοβηθεί την επαφή. Αξιοσημείωτη και η βελτίωσή του στο χειρισμό της μπάλας.
Γενικά η Baskonia έχει θέματα στο δημιουργικό κομμάτι, βασίζεται πολύ στο ατομικό ταλέντο των παιχτών της και έχοντας μόνο 2 guards (πολλά λάθη απειρίας από Vildoza) θα δυσκολευτεί να επιβάλλει το παιχνίδι της, με συνέπεια, κατά τη διάρκεια της σεζόν. Συνολικά, για άλλο ένα παιχνίδι, αποδεικνύεται ότι τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο την κάνουν οι σταρ και ο De Colo στα 32 του συνεχίζει να αποτελεί έναν από αυτούς.
RednGun
Παναθηναϊκός – Armani Milano
Ο Παναθηναϊκός ήθελε να επιστρέψει στις νίκες, μετά από μία κακή εκτός έδρας ήττα εναντίον της Villeurbanne. Απέναντί του η Armani Milano του Etore Messina, μία ομάδα που θεωρητικά αποτελεί βασική αντίπαλο των «πράσινων» για την είσοδο στην 8αδα. Οι Ιταλοί ξεκίνησαν το ματς «χτυπώντας» τον Παπαγιάννη με PnR, ενώ και ο Παναθηναϊκός επιχειρούσε συνεχείς διεισδύσεις. Το παιχνίδι είχε χαμηλό ρυθμό, ο Παναθηναϊκός ήταν πολύ άστοχος από τα 6,75 (0/5 στο 1ο δεκάλεπτο), ο Wiley βοηθούσε και η 1η περίοδος έκλεισε με το 20-24 υπέρ της Armani.
Ο coach Πεδουλάκης ξεκίνησε την 2η περίοδο με Wiley και Bentil ταυτόχρονα στο παρκέ, προσπαθώντας να εκμεταλλευτεί την «αδύναμη» γραμμή ψηλών του αντιπάλου, ενώ οι «πράσινοι» συνέχισαν να χτυπάνε με συνεχείς διεισδύσεις. Οι εναλλαγές στο σκορ και οι ισοπαλίες ήταν συνεχείς, ο Παναθηναϊκός συνέχισε να είναι άστοχος από το τρίποντο και το ημίχρονο έκλεισε στην ισοπαλία (38-38) ύστερα από το 1ο εύστοχο τρίποντο (1/8) με buzzer beater step back από τον Καλάθη. Οι Ιταλοί είχαν εκτός του Sergi με 2 φάουλ από το 15’ και τον Roll να είναι αρκετά απειλητικός και να έχει 10 πόντους.
Λίγο μετά την έναρξη της 3ης περιόδου ο Παναθηναϊκός ήταν ακόμα άστοχος και να έχει πολύ χαμηλή δημιουργία (μόλις 6 assists) την ώρα που η Armani συνέχιζε το κρεσέντο της από τα 6,75. Ο Πεδουλάκης δεν κατάφερε να βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί τον Fredette και ο Wiley σε εκείνο το σημείο βοήθησε σημαντικό έχοντας στο 25’ 12 πόντους και 6 rebounds, όλα επιθετικά. Ο Παναθηναϊκός έχοντας κακές αποστάσεις στην άμυνα συνέχισε να δίνει ελεύθερα σουτ στην Armani.
Η ιταλική ομάδα από την άλλη έμοιαζε ανεπαρκής στο να προστατέψει την ρακέτα της και το 3ο δεκάλεπτο τους βρήκε να προηγούνται με 4, έχοντας 11/19 στα τρίποντα σε αντίθεση με τα 1/13 των «πρασίνων». Οι τελευταίοι ξεκίνησαν την τελευταία περίοδο με 11-0 και με τον Wiley σε ημιάγρια κατάσταση έμοιαζαν να ελέγχουν το ματς. ΦΕΥ. 3 σερί τρίποντα (Micov, Brooks, Roll) και όλα τούμπα. Σε εκείνο το σημείο το ματς έγινε Καλάθης vs Micov, μέχρι που ο Έλληνας guard έκανε ένα, μάλλον αχρείαστο, φάουλ στον Moraschini (2/2 βολές).
Ο Nick πήρε και την τελευταία επίθεση, η οποία σαν επιλογή ήταν πολύ καλύτερη σε σχέση με το ματς στο Astroballe. Ήταν ένα floater που είχε επιχειρήσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού και είχε ευστοχήσει απλά αυτή τη φορά το τελείωμα δεν ήταν το ίδιο καλό. ΟΙ Ιταλοί, παρά τις απουσίες τους, πέρασαν από το Ο.Α.Κ.Α, με τους Scola και Roll να είναι οι διακριθέντες και τον Micov να «κουβαλάει» στα δύσκολα. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός είχε σε εξαιρετική μέρα τον Καλάθη (έχοντας όμως σαν ψεγάδι τις τελευταίες φάσεις), τον Wiley και τον Μήτογλου να είναι πολύ κοντά στο double-double.
Για το παιχνίδι του Ολυμπιακού με την Zenit μπορείτε να διαβάσετε το Post game ΕΔΩ.
Αυτά για την ώρα περισσότερα την επόμενη εβδομάδα.
Σημείωση: Οι φωτογραφίες των αγώνων προέρχονται απο το http://www.euroleague.net τις οποίες και αναδημοσιεύουμε χωρίς να έχουμε την ιδιοκτησία του υλικού.
