Καλημέρα και χρόνια μας Πολλά.
Ελπίζουμε να περάσατε όμορφα αυτές τις ημέρες και να ξεκουραστήκατε. Τα Χριστούγεννα είναι μια ιδιαίτερη γιορτή για τον Δυτικό κόσμο και αφορμή για να ενωθούν οικογένειες και φίλοι για λίγες ώρες / ημέρες. Προφανώς φέρνει και κάποιες αρνητικές τάσεις για υπέρ-καταναλωτισμό και επηρεάζει την ψυχική υγεία όσων αποζητούν, πράγματα και καταστάσεις που θα ήθελαν και δεν έχουν, ή ακόμη χειρότερα ανθρώπους που τους λείπουν. Όμως όλα αυτά είναι μέρος της ανθρώπινης φύσης και δεν πρέπει να μας παραξενεύουν. Μας αρέσει το καλύτερο και αναζητούμε την ευδαιμονία, όπως και να την ορίζει ο καθένας μας. Κάποια στιγμή όμως, οι γιορτές τελειώνουν και οι υποχρεώσεις μας προσγειώνουν στην καθημερινότητα. Το ίδιο ισχύει και για τις ομάδες μας που μοιάζουν να μην σταματούν ποτέ να δουλεύουν, αλλά ξέρουμε όλοι ότι δεν είναι ακριβώς έτσι. Οι παίκτες και θα ξενυχτήσουν και θα φάνε λιγάκι παραπάνω και ίσως αυτό να τους επηρεάσει στο πρώτο επίσημο ματς μετά τις γιορτές. Η επιστροφή λοιπόν από την εορταστική ατμόσφαιρα μπορεί και να είναι αρκετά απότομη αν ο Ολυμπιακός δεν είναι σοβαρός την Παρασκευή στο Βερολίνο. Αλλά θέλουμε να πιστεύουμε ότι έχουν γνώση οι φύλακες..
Γιατί με δεδομένες τις δύο αναπάντεχες (?) ήττες (δεν ξέρω πόσο δόκιμος είναι ο όρος «αναπάντεχες» όταν στην φετινή Euroleague, όλοι μπορούν να κερδίσουν όλους παντού εκτός από την Real Madrid) με Baskonia και Valencia στο ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός δεν έχει περιθώρια για άλλες γκέλες στα must win παιχνίδια του. Και η Alba είναι ένα τέτοιο ματς, όχι μόνο σήμερα αλλά διαχρονικά. Βλέπετε μπορεί το Βερολίνο να είναι μεγάλη αγορά και να έχουν ένα από τα καλύτερα γήπεδα στην διοργάνωση, που το γεμίζουν με συνέπεια, αλλά μπασκετικά τα Άλμπατρος δεν κάνουν βήματα προόδου. Είναι ως ομάδα η χαρά του ατζέντη νέων παικτών. Χαλαρή, ζεν που αφήνει τα παιδιά της να κάνουν το κέφι τους. Παίζει χωρίς απαιτήσεις και πίεση και έχει την ικανότητα να ταΐζει το κοινό της με ένα ανάλαφρο θέαμα, με συστηματικά αρνητικό αγωνιστικό αποτέλεσμα. Και όλοι μοιάζουν ευχαριστημένοι με αυτό, αφού παράγουν παίκτες που μάλιστα αγωνίζονται στην συνέχεια στο υψηλότερο επίπεδο, όπως οι Wagner και Fontecchio. Για να καταλάβει κανείς τι εστί Alba σκεφτείτε ότι ο Sikma ήταν σταθερά ο καλύτερος τους παίκτης για 4 χρόνια… Sorry Luke αλλά μας έχεις απογοητεύσει ρε φίλε. Having said that, η νίκη στην Mercedes Benz Arena είναι μονόδρομος λοιπόν και ελπίζουμε να την πάρουμε με μια πειστική εμφάνιση.
Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν πείθουμε. Σίγουρα υπάρχουν σοβαρές δικαιολογίες, κυρίως λόγω των τραυματισμών και των πολλών νέων παικτών, αλλά όπως και αν τα στρογγυλέψει κανείς… θα έπρεπε να είμαστε καλύτεροι. Τουλάχιστον ως εικόνα ομάδας μέσα στο γήπεδο και ας ήταν τα αποτελέσματα τα ίδια μέχρι σήμερα. Βέβαια αν είναι κανείς περίεργος, όπως εγώ, δεν θα εμπιστευτεί το μάτι του μόνο αλλά θα θελήσει να επιβεβαιώσει τα όσα βλέπει με νούμερα και δείκτες. Γιατί φίλοι μου, αν είμασταν όλοι Ναβάχοι ποιος θα έμπαινε στο Aperitif μετά από κάθε ματς του Θρύλου και ποιος θα διάβαζε τα Encore που με τόσο κόπο φτιάχνουν οι P3nny, Terrence και Navaho; “Κανείς!”, είναι η απάντηση, παρότι το crew Θύμιου με τους 14 φανζ του θα έκαναν και πάλι σαματά, ενθυμούμενοι που βρισκόμασταν στα 80ς και θα καλούσαν τους μπασκετόγαυρους να αγοράσουν τώρα εισιτήρια και για το F4 του 2025. Αν είμασταν όλοι Ναβάχοι… θα τα είχαμε όλα ταχτοποιημένα στο μυαλό μας πριν γίνουν και θα τρέχαμε τα σενάρια για να δούμε τι μπορεί να γίνει. Και το πολύ πολύ να αφήναμε τον Τσαρλς να τρέχει πάνω κάτω την σκηνή και να σολάρει τα δικά του, μέχρι να ψελλίσει κάτι ο Θύμιος και να τον αρπάξει από τα μούτρα… Δεν είμαστε όμως! Sad but True. Το μόνο θετικό μιλώντας για τον εαυτό μου είναι ότι αν είμασταν Ναβάχοι θα είχαμε και μούσι παχιό παχιό (που λένε και στο χωριό μου) το οποίο δεν το παλεύω με τίποτα προσωπικά. Sorry φίλοι hipster και λοιποί μουσάτοι που έχετε καταλάβει την χώρα – nothing personal. Αλλά σοβαρά πως την παλεύετε ρε σεις με όλη αυτή την τρίχα; Τέλος πάντων προχωράω που είχαμε μείνει;
Στο μάτι του Ναβάχου!
Σαν τώρα τα θυμάμαι που τα έλεγε ο έρμος ο Ινδιάνος των Σπετσών μέσα στο κατακαλόκαιρο:
– Μιλουτίνοφ – «Γιατί και δεύτερο δεινόσαυρο ο πρώτος δεν φτάνει; Θα πέσει μετεωρίτης και κάνουμε κάβα;»
– Γκος – «Ποιος Γκος το κρύσταλλο Βοημίας μου μέσα; Δεν μπορεί να τρέξει το 2nd unit μόνος του!»
– Σικμα – «Γελάω… Μακριά δεν κάνει. Λίγος»
– «Χρειαζόμαστε 3ο χειριστή επειγόντως! Έχει βγάλει μαλλιά η γλώσσα μου»
– «Αγαπώ την Σοσιαλδημοκρατία αλλά ζούμε σε εποχές στυγνού Φιλελευθερισμού φέρε ρε Β και έναν «άριστο» να την κάνει κομπολόι και να ματώνει το δυχτάκι και άσε τις θεωρίες για αργότερα»
– «Mike James σε αγαπώ έλα και πάρε μας από εδώ!»
Έλεγε και κάτι άλλα ακατάληπτα για κάποιον Έκτορα αλλά δεν τα πολύ κατάλαβα. Εντάξει μπορεί να μην είναι ακριβή η καταγραφή των όσων άκουσα, αλλά μέσα στην ινδιάνικη σκηνή έχει κάποιες φορές κακή ηχητική ελπίζω να πιάσατε την βασική ιδέα. Τώρα πείτε μου πόσο έξω έπεσε; Χμμμ… βλέπω αναβρασμό στο αναγνωστικό μας κοινό. Αλλά μην ετοιμάζεστε για καυγά, είναι ημέρες αγάπης, ας φερθούμε πολιτισμένα και ας πρυτανεύσει η λογική. Των αριθμών χο χο χο χο! Ας δούμε λοιπόν τα δεδομένα των πρώτων 16 αγωνιστικών και ας προσπαθήσουμε να τα συνδέσουμε με την όποια οπτική παρατήρηση έχουμε στις μνήμες μας.
Απόδοση Ομάδας
Ο Ολυμπιακός την περυσινή περίοδο στο τέλος Δεκεμβρίου είχε ρεκόρ 10-5. Σήμερα βρίσκεται στο 8-8. Δηλαδή έχει -2 νίκες σε σχέση με πέρυσι και με ένα αγώνα περισσότερο. Αν μάλιστα συγκρίνουμε τους ίδιους αγώνες στις αντίστοιχες έδρες με πέρυσι και πάλι βρίσκεται με -2 νίκες. Υπό διαφορετικές συνθήκες αυτό δεν θα έπρεπε να μας προβληματίζει αλλά υπάρχουν κάποια σημαντικά δεδομένα που πρέπει να καταγραφούν.
1) Η επιθετική του καθίζηση.
α. Την περίοδο 2022-23 ο Ολυμπιακός σκόραρε 82.8 pts και φέτος στις 16 πρώτες αγωνιστικές 76.4 pts (ΥοΥ -6.4 pts)
β. Είχε υψηλότερη επιθετική αποτελεσματικότητα με 119.2 pts ανά 100 κατοχές και ήταν η 2η ΚΑΛΥΤΕΡΗ επίθεση της περυσινής Euroleague. Ενώ φέτος αποδίδει 113.5 pts σε 100 κατοχές (YoY -5.7 pts) με αποτέλεσμα να κατρακυλήσει στην 4η ΧΕΙΡΟΤΕΡΗ επίθεση της φετινής διοργάνωσης.
2) Είναι χειρότερος και στην άμυνα.
α. Την περίοδο 2022-23 δεχόταν 75.2 pts στην άμυνα και φέτος στις 16 πρώτες αγωνιστικές 74.4 pts (ΥοΥ -1.2 pts) και θεωρητικά μοιάζει καλύτερος.
β. Όμως αν παραβλέψουμε το ποσοτικό μέρος και εστιάσουμε όπως οφείλουμε στην αμυντική αποτελεσματικότητα (δεν ξέρω γιατί τα ξαναγράφω αυτά βέβαια σε αναγνώστες του RPG αλλά μπορεί να έχουμε και κανέναν καινούργιο στην παρέα) θα δούμε ότι δεχόμενος 111.1 pts σε 100 κατοχές έχει την 4η ΚΑΛΥΤΕΡΗ άμυνα φέτος όταν πέρυσι με 108.1 pts είχε την 2η ΚΑΛΥΤΕΡΗ άμυνα.
γ. Το ζήτημα της μειούμενης απόδοσης και στην άμυνα γίνεται πιο εμφανές και από την πτώση στο DRB% όπου από το περυσινό εντυπωσιακό 71.8% (2η καλύτερη επίδοση στην διοργάνωση) έπεσε φέτος στο 69.4% (7η καλύτερη επίδοση στην διοργάνωση) ενώ υποχρεώνει και τους αντιπάλους του σε λιγότερα λάθη σε σύγκριση με πέρυσι TOV% 18.9% φέτος vs 19.3% πέρυσι.
Σας παραθέτω δυο πίνακες από το εξαιρετικό 3StepsBasket για να μην νομίζετε ότι βγάζω νούμερα από το κεφάλι μου. Επίσης να πω ότι τα νούμερα που παρακολουθώ εγώ ανά Play και όχι ανά κατοχή είναι χειρότερα αλλά δεν τα βάζω για να μην κάθομαι να εξηγώ την διαφορά Possessions με Plays για πολλοστή φορά. Σημασία έχει η τάση και οι λόγοι και λιγότερο το ποιος δείκτης είναι πιο ακριβής.
Και για να μην συνεχίσω με πολλούς αριθμούς και δείκτες, καταλήγω ότι το ρεκόρ της ομάδας αλλά και οι -2 νίκες με ένα περισσότερο ματς είναι αντιπροσωπευτικό της αγωνιστικής μας παραγωγικότητας και αποτελεσματικότητας. Είμαστε κατά πολύ χειρότεροι στην Επίθεση και, λιγότερο αλλά, χειρότεροι και στην Άμυνα.
Τις πταίει όμως; Ανέβηκε τόσο ο ανταγωνισμός ή πέσαμε μόνο εμείς; Δεν είναι εύκολο αυτό να απαντηθεί και σίγουρα οι απουσία τραυματισμών την τελευταία διετία, σε αντίθεση με φέτος, δημιούργησε και διαφορετικές συνθήκες. Παρόλα αυτά πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι αφαιρώντας τον ελέφαντα από το δωμάτιο / συζήτηση (aka την αποχώρηση Σάσα και του άλλου που όλο ξεχνάω το όνομα του), η έλλειψη ποιότητας είναι μέρος της εξίσωσης αλλά όχι απαραίτητα η βασική αιτία.
Απόδοση Παικτών
Κάτι που επίσης θα πρέπει να συζητηθεί είναι κατά πόσο μας έχουν βοηθήσει οι καλοκαιρινές προσθήκες. Για αυτό το ζήτημα θα χρησιμοποιήσω το νέο εργαλείο που βάλαμε στην συζήτηση από φέτος στην σελίδα μας το, Stats Player Assessment. Για όποιον δεν το γνωρίζει ή δεν το θυμάται συγκρίνει 3 παραμέτρους σε κάθε αγώνα (Χρόνο Συμμετοχής = mins, Παραγωγικότητα στην οικονομία ενός αγώνα = PIR και συνεισφορά στην διαφορά του σκορ εν τη παρουσία ενός παίκτη μέσα στον αγώνα = +/-). Η σύγκριση καταλήγει με μια αναγωγή με άριστα το 10 και γίνεται μεταξύ όλων όσων αγωνίστηκαν στο κάθε παιχνίδι. Άρα καταλήγουμε στο να έχουμε μια στατιστικά αντικειμενική αξιολόγηση σε κλίμακα 1-10 την οποία και μπορείτε να βρείτε συνοπτικά στους πίνακες που ακολουθούν. Τι μας λένε όμως αυτοί οι πίνακες;
1) Αρχικά ότι μόλις 6 από τους 15 που έχουν αγωνιστεί στα φετινά ματς έχουν απόδοση πάνω του μέσου όρου (>5) και άρα δεν έχουν βοηθήσει σημαντικά την ομάδα μας στον χρόνο και τον ρόλο που τους ανατέθηκε.
2) Όλοι οι νεοφερμένοι είτε δεν έχουν αγωνιστεί αρκετά (πχ Goss έχει χάσει 7 από τα 16 ματς), είτε όποτε και όσο αγωνίζονται αποδίδουν πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όσο αξιολόγησης (δηλ. <5). Πχ (Sikma 3.1, Brazdeikis 3.1, Petrusev 3.5, Τανούλης 1,5). Ο Mitrou Long (με το τιμημένο #8 του Ζάρκο και του Eddie) δεν έχει αγωνισθεί ακόμη στην Euroleague.
3) Ενώ και αρκετοί από τους έμπειρους και στυλοβάτες της περυσινής πορείας δεν αποδίδουν θετικά (Λαρεντζάκης 3.8, McKissik 3.5 και 9 DNP, Παπανικολάου 5.2 αλλά με μόλις 6/16 φορές άνω του μετρίου 5>)
4) Σε ότι αφορά τις δυο σημαντικότερες κινήσεις του καλοκαιριού (Goss 4.8 και Milutinov 5.0 και οι δύο αποδίδουν οριακά στον μέσο όρο της κλίμακας), άρα τα πολλά λεφτά μας δεν απέδωσαν ακόμη τα αναμενόμενα.
5) Ενώ μια ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι στα 13 ματς που αγωνίστηκαν μαζί Fall και Milutinov μόνο 3 φορές είχαν και οι δύο ταυτόχρονα απόδοση 5>. Συνήθως ένας από τους δύο ξεχωρίζει και ο άλλος κινείται σε χαμηλή απόδοση. Οπότε η συνύπαρξη τους μέχρι τώρα δεν έχει αποδώσει όσα θα θέλαμε. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα αναφέρεται σίγουρα στο double dinosaur call. (Σημ: Αν διαβάζεις αυτό το κείμενο δες και κανένα ματς μην λουφάρεις!)
6) Τέλος, αυτοί που αποδίδουν συστηματικά καλά είναι οι Peters με 6.5 (11/15 φορές 5>, 4 φορές Game MVP) σε χρονιά καριέρας, Fall 5.9 (9/15 5>, 3 MVP), Walkup 5.6 (9/16 φορές 5>, 1 MVP), Canaan 5.4 (9/16 5>) και Milutinov 5.2 (7/14 5>, 1 MVP). Μπορείτε να δείτε την απόδοση των παικτών μας ανά αγώνα αλλά και συνοπτικά στους ακόλουθους Πίνακες.
Που καταλήγουμε; Στο ανέκδοτο με το μούσι του Μήτσου.
Ο Μήτσος που λέτε είναι με την γκόμενα. Εκείνη του ζητάει να ξυρίσει το μούσι του.
– Μήτσο μου, δεν λέω, ωραίο το μούσι σου, αλλά θα προτιμούσα να το ξυρίσεις, να βλέπω το όμορφο πρόσωπό σου.
– Τρελή είσαι; Θα με σκοτώσει η γυναίκα μου!
– Έλα, αγάπη μου, επιμένει η γκόμενα.
– Με τίποτα! Η γυναίκα μου το λατρεύει το μούσι μου. Θα έχω μεγάλο πρόβλημα, σου λέω.
– Έλαααααα!… (η γκόμενα επιμένει, του κάνει φωνίτσες, μουρίτσες, ναζάκια…). Έεεεεελα, Μήτσο μουυυυυυ!
Ο Μήτσος μετά από όλα αυτά τα κόλπα, πείθεται. Το ξυρίζει και το βράδυ πάει και πέφτει σιγά σιγά στο συζυγικό του κρεβάτι, μη ξυπνήσει τη γυναίκα του.
Εκείνη, για κάποιο λόγο, μισοξυπνάει, και γυρνώντας προς το μέρος του, τον χαϊδεύει στο πρόσωπο, και μισοκοιμισμένη, λέει:
– Μμμμμ… Κώστα, μωρό μου, δεν θα ‘πρεπε να είσαι ακόμα εδώ. Όπου να’ναι θα γυρίσει ο άντρας μου!
Δεν έχω ιδέα τι πρόκειται να γίνει στην συνέχεια αλλά πολύ φοβάμαι ότι πάμε για ξύρισμα φίλοι μου.
Τα σέβη μου στην ευρύτερη κοινότητα του Red Point Guard να περάσετε καλά, Καλή Πρωτοχρονιά και ραντεβού στο πρώτο RPG Daily του 2024 (όσες και οι λέξεις αυτού του κειμένου, κοίτα κάτι συμπτωματικές συμπτώσεις). Που ίσως να σημαίνει ότι θα πάμε και θα το πάρουμε στο Βερολίνο! Ρε λες; Το λένε άλλωστε όλοι ο Θύμιος, ο Διονύσης, ο Φίλιππος…
