Η Zenit πραγματοποίησε την καλύτερη φετινή της εμφάνιση, “περνώντας πάνω” από την Efes με 79-90, σε ένα ματς που η διαφορά είχε φτάσει τους 24 pts (!) στις αρχές της τέταρτης περιόδου. Το βάθος έκανε την διαφορά επιθετικά, αλλά η άμυνα έδειξε τον δρόμο, καθώς οι διαρκείς αλλαγές στην αμυντική της τακτική απέτρεψαν την Efes να βρει σταθερό επιθετικό ρυθμό. Λίγο πριν προχωρήσουμε στην ανάλυση του αγώνα, ας περιγράψουμε την φετινή εικόνα των δύο ομάδων.
Το προφίλ των μονομάχων
Με ρεκόρ 2-5 η Efes έχει δείξει ότι απέχει παρασάγγας από την περσινή της εικόνα. Έχοντας ήδη ένα δείγμα 7 αγώνων στην Euroleague, η ομάδα του Ergin Ataman για την ώρα δεν παράγει μπάσκετ Efes. Τραυματισμοί παικτών (Micic, Simon, Dunston, Anderson), ελλιπής στο επίπεδο της ενέργειας αμυντικά, αργά close outs, υψηλοί χρόνοι στις αμυντικές περιστροφές καθιστούν ένα ιδιόμορφο παζλ αμυντικής δυσλειτουργίας, γεγονός που αποτυπώνεται καταφανώς σε ιδιαίτερα σημαντικούς στατιστικούς δείκτες, που θα αναφέρουμε παρακάτω.
Οι 110.5 πόντοι παθητικό στο defensive rating τής δίνουν την 13η θέση στην σχετική λίστα. Επιπροσθέτως, επιτρέπει 28.1 σουτ τριών πόντων στους αντιπάλους της, ούσα δεύτερη, πίσω μόνο από την Fenerbahce, η οποία φτάνει τα 28.7 σουτ. Ωστόσο, αυτό που είναι σπουδαιότερο αφορά το ποσοστό αυτών των σουτ, το οποίο φτάνει το 39.1%, ίδιο με αυτό της Alba, μοιραζόμενες την κορυφή της σχετικής λίστας. Επιθετικά η κατάσταση είναι καλύτερη, αλλά με εμφανή περιθώρια βελτίωσης. Οι 108.1 οι συνιστούν την 8η καλύτερη επίδοση φέτος, δίχως να θυμίζει σε τίποτε την αντίστοιχη περσινή που έφτανε τους 119.2 στην κανονική περίοδο.
Αντιθέτως, η Zenit με ρεκόρ 4-3 είναι σε καλύτερη φάση παρά την κομβική απουσία του κύριου εκφραστή της επιθετικής της λειτουργίας, Shabazz Napier. Προς το παρόν οι αρκετές αλλαγές στο υλικό της (Napier, Loyd, Frankamp, Kulagin, Kuzminskas, Karasev, Mickey στις θέσεις των Pangos, Rivers, Hollins, Khvostof, Thomas) χρειάζονται εύλογο διάστημα προσαρμογής στην προπονητική φιλοσοφία του coach Pasqual, ώστε να ξεκαθαριστούν τα σχήματα, οι χρόνοι συμμετοχής και τo σχετικό rotation. Τα αποτελέσματά της πιστοποιούν τα προαναφερθέντα. Συντριβή από την Barcelona, ήττα από την Real στην Αγία Πετρούπολη, εύκολη επικράτηση απέναντι στην Baskonia ως γηπεδούχος, υποδεικνύουν την εύλογη αστάθεια που παρουσιάζει προς στιγμήν.
Με την γλώσσα των αριθμών η ομάδα του coach Pasqual βρίσκεται σε μέση κατάσταση σε όρους επιθετικής και αμυντικής παραγωγικότητας, έχοντας ως ρεαλιστική βάση τον ρυθμό, στον οποίο αρέσκεται να παίζει και αποτελεί ένα από τα πιο low pace σύνολα της διοργάνωσης. Για την ακρίβεια έχει offensive rating 104.8 και defensive 104.6, παρουσιάζοντας πτώση και στις δύο κατηγορίες. Πέρσι σκόραρε 114.6 και δεχόταν 110.8 κατά μέσο όρο σε 100 κατοχές, διαθέτοντας την τέταρτη καλύτερη επίθεση βάσει offensive rating στην περσινή διοργάνωση και βάσει defensive την ένατη.
Σημαντικό ρόλο στην πολύ καλή αμυντική της απόδοση διαδραματίζει η συνέπειά της στα μετόπισθεν. Η παρουσία των Poythress, Mickey στις θέσεις των ψηλών προσδίδει ταχύτητα χαμηλά και δυνατότητα για αλλαγές στα μαρκαρίσματα, όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο. Επέκταση αυτού αποτελούν οι κοντινότερες αποστάσεις που έχουν να διανύσουν οι guards και οι πλάγιοι υπό καθεστώς ομαδικής άμυνας, δίχως να υπάρχει ο καθαρός defensive stopper guard στο roster. Ως εκ τούτου η Zenit επιτρέπει μόλις 18.8 σουτ τριών πόντων ανά αγώνα, δεχόμενη 7, με ποσοστό 37%, έχοντας την 13η θέση στην εν λόγω λίστα. Σαφώς και το ποσοστό δεν αποτελεί επίτευγμα, όμως, ο χαμηλότατος όγκος σουτ που δέχεται, δείχνει τον δρόμο για τους Ρώσους αμυντικά.
Ώρα να ξετυλίξουμε το κουβάρι της αναμέτρησης.
Πρώτο ημίχρονο: υπομονή στις επιθετικές κατοχές και βάθος = 47 πόντοι
Στο ξεκίνημα της αναμέτρησης οι γηπεδούχοι παρατάχθηκαν με τους Micic, Larkin, Simon, Moerman και Petrusev, ενώ οι φιλοξενούμενοι με τους Frankamp, Loyd, Ponitka, Mickey και Poythress. Οι δύο μονομάχοι αντάλλαζαν συνεχώς καλάθια κατά την διάρκεια της πρώτης περιόδου, με το score να φτάνει το 20-22 υπέρ της Zenit. O coach Ataman, θέλοντας να βασιστεί σε 2 εναντίον 2 συνεργασίες με τον Κροάτη πλάγιο, του έδωσε κατοχές στα πρώτα λεπτά, έχοντας 6 πόντους με άριστα διαβάσματα σε pick ‘n’ roll καταστάσεις, πηγαίνοντας αντίθετα από το screen των Pleiss, Petrusev.
Ο coach Pasqual, γνωρίζοντας την σπουδαιότητα του Simon στο επιθετικό παιχνίδι της Efes, επέλεξε τον Mickey στο μαρκάρισμά του λόγω μεγέθους και ταχύτητας. Σταδιακά με τις διαρκείς αλλαγές στην αμυντική τακτική των screens στην μπάλα (από over & flat σε αλλαγές μετά το πρώτο screen, soft hedge υποστηρίζοντας τον εκάστοτε guard) η Zenit πήρε τα ηνία του ρυθμού, αποπροσανατολίζοντας την Anadolu.
Στην επίθεση η αρχική κατεύθυνση ήταν η εισαγωγή της μπάλας στο post, με την παρουσία των Ponitka, Kuzminskas, Mickey να δεσπόζει. Είδαμε αρκετές φορές <cross screen> του guard για τους δύο παίκτες και <screen the screener> δράσεις ταυτοχρόνως, ώστε να απασχολείται η help side των Τούρκων, δημιουργώντας συνεχώς προϋποθέσεις για καλά σουτ τόσο από το short post όσο και από την περίμετρο.
Η σπουδαία υπομονή που επέδειξε η ομάδα του Pasqual στις επιθετικές κατοχές παρείχε εξαιρετικά διαβάσματα και επιθετική ροή (εκπληκτικοί οι Baron, Frankamp, Loyd στην λήψη αποφάσεων με skip πάσες-ξυράφι για την άμυνα της Efes), αποκτώντας πλουραλισμό στο score από κάθε σημείο του παρκέ, με τους Frankamp, Kuzminskas, Mickey και Baron να είναι διψήφιοι με 18, 15, 10 και 10 πόντους αντίστοιχα, ανακόπτοντας οποιαδήποτε διάθεση από πλευράς Anadolu για επιστροφή στο παιχνίδι. Μοιραία οι φιλοξενούμενοι έφτασαν στο υπέρ τους 33-47 στο πέρας του πρώτου ημιχρόνου.
Δεύτερο ημίχρονο: επιθετικό transition, Larkin και 79-80
Κατά την διάρκεια της επανάληψης η Zenit αξιοποιούσε στο έπακρο τις κατά βάση βιαστικές αποφάσεις των Beaubois, Micic με πόντους στο transition, με τους Frankamp και Ponitka να δείχνουν τον δρόμο με τελειώματα στο καλάθι και <catch ‘n’ shoot> επιλογές στο ανοιχτό γήπεδο αντίστοιχα:
Με τέτοιες ανισορροπίες στο αμυντικό της transition η Efes αδυνατούσε να βρει επαρκή ρυθμό σε επίθεση και άμυνα, όσο κι αν προσπαθούσαν οι Larkin, Pleiss και Beaubois. Στην παρακάτω φάση ο Larkin βλέπει το κενό στην ρακέτα, περνώντας εύκολα τους Ponitka, Gudaitis, για να φτάσει στο lay up, σε μία από τις ελάχιστες φάσεις που οι Ρώσοι πιάστηκαν απροετοίμαστοι αμυντικά.
Παρά τις προσπάθειες του Αμερικανού star ήταν πασιφανές πως η αναμέτρηση είχε κριθεί. Οι φιλοξενούμενοι διαθέτοντας τέτοια πολυφωνία και βρίσκοντας πόντους σχεδόν σε κάθε συνθήκη (<transition>, <drive ‘n’ kick> στον ελεύθερο παίκτη, <pull up iso>, βολές μετά από fouls στα <off ball screens>), ήταν αδύνατο να απωλέσουν τα ηνία του ματς. O coach Ataman ουδέποτε άλλαξε την αμυντική τακτική του στα ball screens κατά την διάρκεια του αγώνα, μένοντας πιστός στην, ως επί το πλείστον, <over & flat> αντιμετώπιση, αλλά οι αποστάσεις των αμυντικών εκτός μπάλας ήταν πολύ μεγάλες, για να καλυφθούν με γρήγορα close outs.
Το τελικό 79-90 κολακεύει αρκετά την Efes, η οποία ήταν κοντά στο score μέχρι τα μέσα της δεύτερης περιόδου. Το επιμέρους 28-17 της τέταρτης περιόδου ήταν το μόνο θετικό της στοιχείο. Πλέον με ρεκόρ 2-6 ισοβαθμεί με τον Παναθηναϊκό στις προτελευταίες θέσεις της κατάταξης, ενώ η Zenit εδραίωσε για την ώρα την θέση της στην οκτάδα, κάτω από την Villeurbanne (6-2) και πάνω από την Monaco (4-4).
Επόμενη αγωνιστική
Εν όψει της ένατης αγωνιστικής της Euroleague η Efes θα αντιμετωπίσει την Alba στο Βερολίνο στις 11/11, με την Zenit να υποδέχεται τον Ολυμπιακό, μία ημέρα μετά, στην Αγία Πετρούπολη.
Τα στατιστικά που χρησιμοποιήθηκαν, πάρθηκαν από την ιστοσελίδα https://public.tableau.com/app/profile/andreas.christophorou/viz/EUROLEAGUETEAMSTATS/ELTMABBV του Ανδρέα Χριστοφόρου (www.badbasket.gr).
