Σλουκάκια

Είναι ένα από τα καυτά ζητήματα της μπασκετογαυρικής επικαιρότητας, εδώ και πέντε χρόνια. Το πως έφυγε, το αν θα γυρίσει και πότε και γιατί, το τι δηλώνει ή πως αντιδρά. Ως βαρετά συνηθισμένοι Έλληνες, μας διχάζει (ή τρι…χάζει) και η επικείμενη ας ελπίσουμε επιστροφή του. Στο Red Point Guard δεν καταφέραμε να ξεφύγουμε από το κλίμα και σας παραδίδουμε τα αφιερωμένα, στον Σλούκα, σφηνάκια, ή Σλουκάκια αν μας επιτρέπετε.

Ως συνήθως, δεν ανταποκριθήκαμε όλοι και βεβαίως οι προδιαγραφές για σύντομες και περιεκτικές τοποθετήσεις πήγαν περίπατο, μιλάμε για κοκτεϊλάκια πια. Αυτή τη φορά όμως, κάθε τοποθέτηση θα είναι και ενυπόγραφη για να ξέρετε σε ποιον θα τα χώσετε!

Υπάρχουν ανάμεσά μας λοιπόν αυτοί που τον θέλουμε μεν, έχουμε τα συναισθηματικά μας ίσως, ανησυχούμε ολίγον και μπασκετικά… αλλά θέλουμε να μας κάνει να το βουλώσουμε.

Red Emerald

Αν η “αρπαγή” Σπανούλη ήταν η κίνηση της 10ετιας, για τον Ολυμπιακό, η επιστροφή Σλούκα μετά από 5 χρόνια μοιάζει ανάλογης σημασίας. Όχι όμως για τους ίδιους λόγους. Ο Σπανούλης ήρθε για να δώσει πνοή και χαρακτήρα πρωταθλητισμού, σε μια ομάδα που είχε υλικό αλλά δεν είχε χαρακτήρα. Σε αντίθεση με τον συμπαθή Σλούκα, που έρχεται σε ένα μέτριας δυναμικής σύνολο που επαναπροσδιορίζει τις αρχές και ρόλους με την έλευση Μπαρτζώκα.

Ο Σλουκι Λουκ όμως θα έχει ακόμα να διαχειριστεί την “άκομψη” αποχώρηση του πριν από 5 χρόνια (5 πάνω 5 κάτω… θα τα βρούμε) αλλά και το βάρος της ηγεσίας ενός club με τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού. Πολύ φοβάμαι ότι δεν είναι έτοιμος για αυτό πού θα κληθεί να αντιμετωπίσει όσο και αν όλοι θέλουμε να πιστεύουμε το αντίθετο! Μακάρι να με διαψεύσει.

Despoina Konto

Για ένα Σλουκα-κι στο «όρθιο» ήρθα και θα φύγω. Κώστας Σλούκας! Ένα όνομα, μια ομάδα, μια επιστροφή, ένα κακοσκηνοθετημένο σίριαλ. Το 2015 – αν με ζητούσε ο Zoτς – θα πήγαινα, έστω για να του κρατάω τη τσάντα. Ναι, ο μικρός Κώστας ωρίμασε αγωνιστικά. Έγινε από τους πιο περιζήτητους παίκτες. Και όχι, δεν με πείραξε που έφυγε. Και εγώ μαζί του!

Το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού είναι γνωστό. Το κακό είναι ότι με έχει καλομάθει αυτή η ομάδα με παίκτες που πονάνε την φανέλα. Ο Σλούκας στερείται, φοβάμαι, προσωπικότητας. Τη στόφα του ηγέτη-αρχηγού δεν την έχει, γιατί ο αρχηγός είναι και αυτός που κάθε στιγμή θα αναλάβει την ευθύνη. Και ο συγκεκριμένος είναι ευθυνόφοβος. Δεν θα μιλήσω για τον περιβόητο πανηγυρισμό, ούτε για το πανό, αλλά για πέρυσι. Ο όρος του κακοσκηνοθετημένου σίριαλ δεν είναι τυχαίος. Να εκμεταλλεύεσαι το ενδιαφέρον της πρώην ομάδας σου για να κάνεις καλύτερο deal, με άρθρα γραμμένα στο κινητό και με το ένα χέρι, με δήθεν αστρονομικές προτάσεις. Την ίδια στιγμή που συμπαίκτες σου είχαν όρους να πληρώνονται κάθε μήνα.

Η βαλίτσα έχει τραβήξει πολύ. Τα μέσα θεωρούν δεδομένη τη μεταγραφή. Ποιος ξέρει; Τα χρόνια της πρώτης νιότης πέρασαν, ο Σλούκας δεν είναι ο ίδιος, ούτε ο Ολυμπιακός και οι άνθρωποί του. Ενδεχόμενη άφιξή του με προβληματίζει. Θα έρθει να κάνει τη βεντέτα ή θα έρθει να θα στρωθεί στη δουλειά; Θα έρθει για το αρχηγιλίκι ή θα έρθει για να γίνει ενορχηστρωτής όταν η μπάλα ζεματάει; Αν έρθει, ΜΑΚΑΡΙ να με διαψεύσει… και θα είμαι η πρώτη που θα τον χειροκροτήσει όρθια.

Red Label

Είναι η τρίτη αισίως σεζόν που υπάρχει σίριαλ για τη συνεργασία μεταξύ Κώστα Σλούκα και Ολυμπιακού. Όχι δεν πρόκειται για κάποια σειρά του Netflix. Μια απλή καταγραφή των άρθρων και η εξέλιξη της όλης ιστορίας μοιάζουν με μια ιστοριούλα με αίσιο τέλος, για μικρά ερυθρόλευκα παιδιά. Οι ιστορίες και τις 3 σεζόν είναι γνωστές, γι’ αυτό ας πάμε στην ουσία.

Τεχνικά μιλώντας, η έλευση Σλούκα σημαίνει αναβάθμιση της γραμμής των guard, καθώς είναι καλός δημιουργός, καλός αμυντικός και με δυνατό ποσοστό ευστοχίας από τη γραμμή του τριπόντου (40.5% ποσοστό καριέρας). Η ανησυχία μου είναι αν μπορεί να ηγηθεί της ομάδας του Πειραιά, παρά την αγωνιστική ωριμότητα που τον διακρίνει σε σχέση με το 2015 και ενώ στη Fenerbahce έχουμε δει αρκετές φορές να σηκώνει το βάρος δύσκολων σουτ με επιτυχία.

Η Fenerbahce όμως δεν είναι Ολυμπιακός. Άλλο βάρος φανέλας έχει η ερυθρόλευκη αφενός και αφετέρου στην Fenerbahce είχε δίπλα του παιχταράδες, οπότε σχεδόν καμιά σεζόν δε χρειάστηκε να είναι ο παίχτης που ηγείται ξεκάθαρα ο ίδιος. Στον Πειραιά καλείται να ανταπεξέλθει σε έναν πολύ πιο ηγετικό ρόλο, χωρίς να έχει δείξει μέχρι στιγμής τα αντίστοιχα χαρακτηριστικά. Ήθελε από παλιά αυτό το ρόλο, γι’ αυτό και επέστρεψε την ώρα που η καριέρα του Βασίλη Σπανούλη βαδίζει προς δυσμάς. Ήρθε η ώρα να αποδείξει στο παρκέ και τα αποδυτήρια ότι τον αξίζει.

Ο τρόπος που έφυγε, οι πανηγυρισμοί στο ΣΕΦ και οι δηλώσεις του υπέρ των αντίπαλων οπαδών, έχουν δημιουργήσει αναμφισβήτητα ένα, όχι καλό, κλίμα όλα αυτά τα χρόνια. Θα το ανατρέψει; Ιδού η Ρόδος…..

Ataraxias 7

«Άντε γ@μήσου εσύ και ο γρύλος σου!». Ναι, σε αυτό το σημείο έχω φτάσει με την υπόθεση Σλούκα. Τον έχω υπερασπιστεί για την απόφασή του να φύγει. Για το ότι δεν είχε επιστρέψει ως τώρα, το έβλεπα άκαιρο. Για το ότι και καλά έρχεται τώρα, που φεύγει ο Ζοτς και δεν έχει λεφτά η Fenerbahce, λες και δεν μπορεί να βρει θέση στα 3-4 γερά πορτοφόλια που έψαχναν και πλήρωσαν guard φέτος. Για τις άστοχες δηλώσεις του, επισημαίνοντας και τις «καλές» δηλώσεις, που αποσιωπούνται. Όπως και το ότι δεν πήγε στους απέναντι, ενώ είχε προτάσεις. Τον υπερασπίστηκα απέναντι στο θυμικό των σύγαυρων.

Όμως έχω κουραστεί, πάλι όχι ίσως με ευθύνη δική του αλλά, η υπόθεση επιστροφής του είναι ανέκδοτο πλέον. Είμαι οριακά να πω πως «δεν τον θέλω τον κιαρατά!» Όχι μόνο για το σήριαλ. Έχω αμφιβολίες για την επάρκειά του, ειδικά σε σχέση με τις προσδοκίες μας.

Ο Κώστας στην Fenerbahce ποτέ δεν ήταν το πρώτο όνομα, ο ηγέτης. Πάντα υπήρχε μπροστά του ένας Bogdanovic, ένας DeColo, ακόμα και ο Ali έπαιρνε πιο πολλές clutch μπάλες. Ειδικά μια φάση που σηκώνεται σε κρίσιμο σημείο για τρεις, διστάζει και πασάρει στον αέρα δίπλα στον Ali με 2¨ να μένουν στο ρολόι, με έχει στοιχειώσει. Επίσης το μαρς του Ζότς, «εγώ θα σου πω τι θα παίξεις;», με ανησυχεί. Διότι εμείς περιμένουμε έναν πάνω στο άσπρο άλογο, να πάρει τα ηνία από τον μοναδικό Βασίλη Σπανούλη, κάνοντας τα ίδια μαγικά. Τέτοιος δεν θα ξαναϋπάρξει, και είναι κρίμα να το ζητήσουμε αυτό από τον Κώστα.

Ο Κώστας είναι μέσα στους 4-5 καλύτερους στην θέση του στην Ευρώπη, με ταλέντο και ποιότητα, δοκιμασμένος στα ζόρια του Ζοτς, δουλευταράς και με όρεξη να έρθει και να θριαμβεύσει με την ομάδα που τον ανέδειξε, συνδέοντας παρελθόν με παρόν και εγγυώμενος το μέλλον. Είναι η σωστή στιγμή να έρθει, με τον Μπίλαρο στην δύση της καριέρας του, με τον caoch B στο τιμόνι, με το τμήμα να αποπνέει υγεία πλέον.

Ας έχουμε τις προσδοκίες που του πρέπουν, ας ελπίζουμε να πάνε όλα καλά. Προφανώς θέλω να έρθει, αλλά έχω στραβώσει. Με αυτόν, με τους Αφούς που τον άφησαν να φύγει και για τόσο καιρό δεν τον έφερναν, με τους συνοπαδούς που ασχολούνται με μ@λ@κίες… «Άντε γ@μήσου εσύ και ο Σλούκας σου!»

…υπάρχουν αυτοί που είναι θετικοί αγωνιστικά για τον ίδιο, άντε να κοιτάξουν δίπλα την στελέχωση και βάζουν μόνο συναισθηματικούς όρους ίσως…

Red Finisher

Σλούκας εδώ, Σλούκας εκεί, που είναι ο Σλούκας; Πλησιάζουμε αισίως στα μέσα Ιουλίου και το σίριαλ του Κώστα Σλούκα θα το ζήλευε μέχρι και ο αείμνηστος Νίκος Φώσκολος. Περιμένουμε να μείνει ελεύθερος από την Fenerbahce, κάθε βδομάδα λέμε την επόμενη θα ανακοινωθεί, νέες ομάδες μπαίνουν (;) στο παιχνίδι και γενικά είμαστε σε αναμμένα κάρβουνα για άλλο ένα καλοκαίρι.

Αγωνιστικά, δεν συζητιέται ότι θα ανεβάσει επίπεδο την ομάδα, θα δυναμώσει σε τεράστιο βαθμό τον ελληνικό κορμό και θα δώσει μια πολύ μεγάλη ένεση αισιοδοξίας στον κόσμο. Όμως, μέχρι να ανακοινωθεί και επίσημα θα αποφύγω να επεκταθώ περαιτέρω στην ουσία του πράγματος, γιατί πολλά έχουν δει τα μάτια μου και δεν θέλω ούτε να ενθουσιάσω, ούτε να ενθουσιαστώ.

Αν στραβώσει το θέμα, μιλάμε για το μεγαλύτερο μεταγραφικό κάζο της σύγχρονης ιστορίας της ομάδας και ο Σλούκας θα γίνει ο παίκτης που θα μας έχει αδειάσει περισσότερο από τον καθένα. Κώστα έλα, πριν με πιάσει τρέλα.

Red n gun

Με τον Σλούκα να προβάρει τα «ερυθρόλευκα» το roster, φαινομενικά, έχει κλείσει. Υπάρχουν ερωτήματα φυσικά, αλλά το καρπούζι και το μαχαίρι είναι στα χέρια του coach Μπαρτζώκα. Από την 1η στιγμή εξέφρασε την επιθυμία, ο Σλούκας να επιστρέψει στον Ολυμπιακό, με κάθε τρόπο. Υπάρχουν όμως και ερωτήματα που αφορούν τον ίδιο τον Κώστα. Με κυριότερο, το αν μπορεί να πάρει τη μπαγκέτα και να ηγηθεί της προσπάθειας του Ολυμπιακού για πρόκριση στην 8αδα, στο Final-4 ή ακόμα και στον τίτλο. Ο ίδιος ο Σλούκας, προς τιμήν του, δεν αποδέχτηκε ποτέ ότι μπορεί να μπει στα παπούτσια του Σπανούλη. Και θα είναι λάθος και από την πλευρά μας να περιμένουμε κάτι τέτοιο. Είναι και στο χέρι του να αποδείξει τι μπορεί να κάνει και τι όχι.

Penny Hardaway

Αν εν τέλει αποκτηθεί ο Σλούκας, η ομάδα θα έχει μετά από χρόνια ένα guard εγνωσμένης άξιας, στην ίσως πιο παραγωγική φάση της μπασκετικής του καριέρας. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι, ουσιαστικά, θα δούμε μια νέα ομάδα, η οποία θα χρειαστεί χρόνο για να βρει τα πατήματά της, οπότε καλό θα είναι να οπλιστούμε με υπομονή. Αν η ομάδα δεν τραβάει σε κάποια παιχνίδια ας μη ρίξουμε όλο το ανάθεμα στο Σλούκα.

Ο Σλούκας δεν είναι Shved, ούτε Larkin. Το ταβάνι της ομάδας θα κριθεί εν πολλοίς από τους παίχτες που θα παίζουν γύρω του. Προσωπικά είμαι πολύ χαρούμενος που το βασικό κέντρο λήψης αποφάσεων και το “μυαλό” του κόουτς στο παρκέ θα είναι ο Σλούκας.

Ας περιμένουμε όμως να ολοκληρωθεί η απόκτησή του γιατί όπως λέει και το γνωστό άσμα στο ρυθμό του “λιωμένου παγωτού” από Ξύλινα Σπαθιά “κι όμως τρέμω μην ξαναδώ κι αυτό το καλοκαίρι αντί για leading guard να έρθει Cherry…”

Mairh Kotrotsiou

Σε κάθε ανακοίνωση που βλέπω, αναμένω να δω την φωτογραφία του. Γύρνα πίσω ή έστω τηλέφωνα έγραφα πέρσι στο twitter, περίπου τέτοια εποχή. Καλό είναι να είμαστε ειλικρινείς, ποιος μπορεί να αρνηθεί την βαρύτητα μιας τέτοιας προσθήκης; Tην αναβάθμιση του roster; Tην ενίσχυση του ελληνικού κορμού και την δημιουργία μιας “κομπανίας” καλώς οχυρωμένης; O Σλούκας θα αποτελούσε, ή αν προσθέσουμε μια αισιόδοξη νότα θα αποτελέσει, έναν άξιο διάδοχο του Σπαν, μια κίνηση που μόνο αλυσίδα θετικών εξελίξεων μπορεί να επιφέρει.

Ωστόσο, μεγάλο θυμό και απογοήτευση, για να είμαστε δίκαιοι και αντικειμενικοί, έχουν προκαλέσει τόσο ορισμένες αντιδράσεις του όσο και αυτή η εξαντλητική αναμονή χρόνων, με τις ατελείωτες ατελέσφορες συζητήσεις. Μην ανησυχείς όμως κύριε Κώστα μας, σούταρε και πάσαρε πιο γρήγορα από την σκιά σου με την ερυθρόλευκη από τον Οκτώβρη, και… συγχωρεμένος!

Aggela

Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και φέτος, προστέθηκε ακόμη ένας κύκλος στο σίριαλ επιστροφής του Σλούκα. Αυτή τη φορά βέβαια τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά (θεωρητικά πάντα), καθώς είμαστε αρκετά κοντά στην επιστροφή του. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για μια από τις καλύτερες προσθήκες που θα έχουμε κάνει. Η εξέλιξή του τα τελευταία 5 χρόνια είναι εμφανής και νομίζω πως όλοι αναγνωρίζουμε την ποιότητά του και το πόσο θα προσφέρει στην ομάδα (με την κατάλληλη στελέχωση βέβαια) ασχέτως άμα τον συμπαθούμε ή όχι.

Ωστόσο, αυτά τα 5 χρόνια έχουν συμβεί και κάποια πράγματα τα οποία προσωπικά δε μπορώ να περάσω στα ψιλά. Όχι, δεν είμαι αρνητικά προδιατεθειμένη απέναντί του αλλά δεν είμαι και από αυτούς που πετάνε την σκούφια τους. Για αυτό, λοιπόν, αν έρθει ελπίζω με τις πράξεις του να διώξει αυτή την “πίκρα” που μου άφησε φεύγοντας και να αποδείξει πως τελικά άξιζε η αναμονή για την επιστροφή του.

Thimios Kavaklis

Η επιστροφή του Κώστα (αν τυχόν επιτευχθεί) έχει διπλή ανάγνωση. Πρώτον, αποκτούμε ένα tοp παίχτη, σε μία θέση που έχουμε πονέσει τα τελευταία χρόνια, και που αποτελεί σημείο αναφοράς, αλλά και ένδειξη ποιότητας, συνολικά μίας ομάδας (δείξε μου τον guard σου να σου πω ποιος είσαι). Δεύτερον, δυναμώνει τον ελληνικό κορμό (οι παρέες γράφουν ιστορία) και προσθέτει κίνητρο και προοπτική συνολικά στην ομάδα. Δεν χρειάζεται να το πω εγώ, αλλά μπορείτε να ρωτήσετε ή να ανατρέξετε σε παλιότερες δηλώσεις των αρχηγών, για να δείτε την γνώμη τους για τον Κώστα. Η κίνηση και οι συνθήκες είναι καλές ώστε να τεθεί ένα τέλος στην απομυθοποίηση που έχει υπάρξει (ακόμα και εντός της ομάδας) σε σχέση με τι και με ποιο τρόπο πέτυχαν στο παρελθόν.

… και υπάρχει κ το φιγουρίνι μας, σίγουρος για την εκτόξευση στα χέρια του Σλούκι, ο συναισθηματικός συναισθηματίας μας!

Figure8

Πόσο πολύ ζυγίζει αυτή η φανέλα!!! Πως να μετρηθούν 100 χρόνια ιστορίας, αμέτρητοι θρίαμβοι, πικρές στιγμές, δάκρυα χαράς και αίμα… Πόσο ζυγίζει αυτή η φανέλα… Πως να μετρήσεις εκατομμύρια χτύπους καρδιάς που συντονίζονται στην θέα της ερυθρόλευκης;… Πόσο ζυγίζει αυτή η φανέλα; Ένα πεταχτάρι, ένα buzzer beater του Σπανούλη, ένα μπάσιμο του Rivers; Τόσα κοινά μας σημάδια, τόση κοινή μνήμη, τόσο δική μας ζωή… Πόσο ζυγίζει αυτή η φανέλα τελικά… Δεν ξέρω. Πόσο αλήθεια θα μπορούσε να ζυγίζει όλο το σύμπαν μας; Σας ζητάω να μου δείξετε αγαπητοί μου φίλοι ένα ζευγάρι ώμους που μπορεί να την αντέξει και σας υπόσχομαι να σας δείξω έναν Κώστα Σλούκα… Welcome back home boy!!!