Πάει λοιπόν και ο πρώτος γύρος της EuroLeague αφήνοντας μία στυφή γεύση με το 6-11. Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινούσε η σεζόν, πάνω κάτω ένα τέτοιο ρεκόρ υποθέταμε όλοι. Τα ψήγματα βελτίωσης που εμφανίστηκαν στην πορεία όμως, μας έκαναν όλους (σχεδόν) να αισιοδοξούμε για καλύτερο πλασάρισμα. Ακόμα και τώρα, αν θες να δεις το ποτήρι μισογεμάτο, μπορείς να πεις ότι απέχεις μόνο δυο νίκες από την 8αδα.
Εκεί που βρίσκεται η σημερινή μας αντίπαλος δηλαδή, η Valencia, στο 8-9. Οι νυχτερίδες του Jaume Ponsarnau αποτελούν, μαζί με τη Villeurbanne, τις 2 ευχάριστες εκπλήξεις της διοργάνωσης, αφού οι περισσότεροι στην αρχή της regular στοιχημάτιζαν ότι αποτελούσαν τα δυο φαβορί για ουραγοι της βαθμολογίας, αμφότερες όμως είναι σε τροχιά play off. Οι Ισπανοί συγκεκριμένα έχουν πετύχει και ορισμένες εμφατικές νίκες όπως η προ δυο αγωνιστικών άλωση της Πόλης, επι της ανερχόμενης Fener στην παράταση.
Γενικότερα η ισπανική ομάδα δείχνει να βρίσκεται σε καλό αγωνιστικό φεγγάρι, η προϊστορία όμως δείχνει ξεκάθαρη ερυθρόλευκη υπεροχή αφού οι δυο ομάδες έχουν αναμετρηθεί 9 φορές με εμάς να μετράμε 8/9, ενώ συγκεκριμένα στην έδρα τους έχουμε πάρει 4 φορές το ροζ φύλλο αγώνα σε ισάριθμες αναμετρήσεις. Ειδικότερα φέτος, η πιο εμφατική από τις 6 νίκες μας συντελέστηκε απέναντι τους τη δεύτερη αγωνιστική, με το 89-63 του ΣΕΦ να μοιάζει με όαση σε μια χρονιά που χαρακτηρίζεται από αγωνιστική ξηρασία.
Επειδή όμως η προϊστορία και τα ρεκόρ δεν παίζουν μπάσκετ πάμε να δούμε τι παίζουν οι ομάδες μέχρι τώρα. Ρίχνοντας μια γρήγορη μάτια στη στατιστική διαπιστώνω ότι οι δυο ομάδες δεν απέχουν πολύ αριθμητικά. Σκοράρουμε πάνω κάτω τους ίδιους πόντους στην επίθεση (82), έχουμε δεχτεί τους ίδιους πόντους στην άμυνα (1404), σουτάρουμε το ίδιο σε δίποντο/τρίποντο (54/35), μαζεύουμε τα ίδια ριμπάουντ (35) ενώ υστερούμε οριακά στο ισοζύγιο ασσιστ/λαθών (16/13 vs 18/12). Η στατιστική λοιπόν δείχνει…ισοπαλία ή σε κάθε περίπτωση ντέρμπι. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η Valencia είναι μια ομάδα που μας ταιριάζει σαν matchup.
Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής, που επιτάσσει αθλητικοτητα με στελέχωση από αθλητικούς Αφροαμερικανούς, έχει χτίσει ένα ρόστερ που υπερτερούν οι άσπρες γάμπες (Loyd, Ndour & Labeyrie οι μόνοι αθλητικοί) αποτελώντας μια κλασσικά ισπανική ομάδα που της αρέσει να παίζει σε γρήγορο τέμπο, όταν το επιτρέψουν οι αργές επιστροφές του αντιπάλου, ενώ και στο σετ παιχνίδι χαρακτηρίζεται από αρχές και καλή κυκλοφορία, απότοκο των δυο πολύ καλών χειριστών / κλασικών PG που διαθέτει, Van Rossom & Colom (10/18 ασσιστ παράγονται από τα χέρια τους).
Η Βαλένθια έχει την 9η καλύτερη επίθεση (Ortg) έναντι την 10η του Ολυμπιακού αλλά και την χειρότερη άμυνα 18η (Drtg) με τον Ολυμπιακό ελαφρώς καλύτερο (15η θέση). Σε ότι αφορά το USG% Dubjlevic, Tobey, Loyd και Colom είναι αυτοί που παιρνουν μεγάλο μέρος των επιθέσεων και των αποφάσεων – παρότι οι 5άδες με Van Rossom και Vives δείχνουν καλύτερη ισσοροπία στο +/-.
(Γράφημα από http://www.overbasket.com)
Σε ότι αφορά το σουτ η Valencia είναι η 4η ομάδα που χρησιμοποιεί περισσότερο το 3π φέτος στην Euroleague (πίσω από Real Madrid, CSKA και Khimki). Η επιλογή της όμως δεν δικαιολογείται από τα ποσοστά της (μόλις 35%). Σε κάθε περίπτωση θέλει προσοχή το μακρινό της σουτ και, ιδιαίτερα, από την κορυφή και τις 45 μοίρες δεξιά.
(Γράφημα από http://www.basketballburu.gr)
Eκπληκτική σεζόν διανύει η σταθερά της στην frontcourt, Bojan Dubljevic, με 15,2 πόντους, 60% δίποντο 40% τρίποντο 90% βολές με 19,4 PIR σε μόλις 23 λεπτά συμμετοχής ανά παιχνίδι!!! Ενδιαφέρον matchup με Milu, δε νομίζετε;;
Καλό νέο για μας και η απουσία του Loyd – στόχου μας επι Blatt- που αποτελεί σημείο αναφοράς στην επίθεση των νυχτερίδων (άλλος ένας υποψήφιος για ρεκόρ καριέρας απέναντι μας αν έπαιζε).
Σε ό,τι αφορά τον Ολυμπιακό η αλήθεια είναι ότι διανύσαμε μια περίεργη βδομάδα, από αυτές που σε κάνουν να μη βαριέσαι. Το επεισόδιο μεταξύ Reed & Cherry τους θέτει εκτός ομάδας, άγνωστο πως θα διαχειριστεί το τεχνικό staff τον έτερο εμπλεκόμενο Baldwin, ενώ νέο πρόσωπο στην αποστολή είναι ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος. Σε μια τέτοια χρονιά η συμμετοχή και ένταξη του νεαρού μπορεί και να είναι και το σημαντικότερο γεγονός. Στα θετικά η απρόσμενη επιστροφή Milu (λογικά παίζει).
H Valencia, που αυτή είναι η μόλις 4η συμμετοχή της στην Euroleague, κοιτάει να αποκομίσει κάποιο όφελος από κάθε αγώνα και το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό (σε αυτό το σημείο που βρίσκεται) είναι μια καλή ευκαιρία να μεγαλώσει το μύθο της. Καλό θα είναι να προετοιμαστούμε για ένα δύσκολο παιχνίδι.
🔥🔥 FONTETA TIME 🔥🔥
📰 ¡La previa de hoy!
🏆 J18 @EuroLeague@valenciabasket
🆚 @olympiacosbc
📺 DAZN
📅 Vi-21hENGhttps://t.co/vG5nB6qSfS pic.twitter.com/rnoMvhUikr
— Valencia Basket Club (@valenciabasket) January 10, 2020
Story to tell
Η μουρμούρα που επικρατεί για τον coach Κεμζουρα έχει εκδηλωθεί δημόσια τις τελευταίες μέρες και το παραπάνω περιστατικό καταδεικνύει μια τάση… επερχόμενων αλλαγών. Το τελευταίο 48ωρο στο social ακούγονται πολλά περί αντικατάστασης του ,ανεξαρτήτως σημερινού αποτελέσματος. Το μόνο που θα πω είναι το εξής: Πως τα φέρνει αυτή η ζωή ώρες ώρες. Το ματς του πρώτου γύρου ήταν το πρώτο με το Λιθουανό ως head coach στον πάγκο της ομάδας. Η σημερινή ρεβάνς λογικά θα είναι το τελευταίο του.
