Φθάνουμε στο πρώτο 15ήμερο του Οκτώβρη και μόλις στη δεύτερη αγωνιστική της Euroleague η ομάδα μας καλείται να δώσει ένα «μίνι – τελικό» επιβίωσης απέναντι στη Βαλένθια!
Δεν τρελάθηκα (ακόμα), αλλά τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, έτσι φαντάζει αυτός ο αγώνας… Η ήττα – σοκ και κυρίως η εμφάνιση στο Αστρομπάλ, σε συνδυασμό με όσα έγιναν μετά την Παρασκευή, αναγάγουν την αναμέτρηση με τις Νυχτερίδες σε must win για τον Ολυμπιακό, κυρίως για ψυχολογικούς αλλά και για βαθμολογικούς λόγους.
Σίγουρα είναι νωρίς, αλλά ένα ρεκόρ 0 – 2 απέναντι σε δύο από τις θεωρητικά ασθενέστερες ομάδες της διοργάνωσης, θα μπορεί να καλυφθεί στη συνέχεια μόνο με μια ριζική αλλαγή προς το καλύτερο, η οποία ειλικρινά στην παρούσα φάση, δε βλέπω με ποιον τρόπο μπορεί να έρθει.
Αρκετά όμως με τον … επικήδειο, ας προσπαθήσουμε να ακτινογραφήσουμε την επερχόμενη αντίπαλο των ερυθρόλευκων.
Η Βαλένθια είναι η πολυνίκης στο θεσμό των ULEB Cup – Eurocup, με τέσσερις κατακτήσεις συνολικά και τελευταία την περσινή περίοδο απέναντι στην Άλμπα, η οποία της εξασφάλισε θέση στη φετινή Euroleague! Ωστόσο, το μεγαλύτερο ίσως κατόρθωμα της είναι ο τίτλος της πρωταθλήτριας (μοναδικός στην ιστορία της) στην ACB τη σεζόν 2016-17, απέναντι στη Ρεάλ!
Έχοντας σταθεροποιηθεί στην κορυφαία 5άδα των Ισπανικών ομάδων, αποτελεί από τους πλέον συνήθεις ύποπτους της Euroleague τα τελευταία χρόνια και μια υπολογίσιμη δύναμη.
Τη φετινή περίοδο ξεκινάει με αρκετές φιλοδοξίες, μετά από ένα έντονο μεταγραφικό παζάρι έχοντας πολλές λύσεις σε όλες τις θέσεις και ένα σύνολο, το οποίο φαντάζει ικανό αν όχι για τα play off, τότε πιθανότατα για ένα πλασάρισμα κοντά στη 12η θέση…
Στο τιμόνι της βρίσκεται μετά από τα μισά της περσινής σεζόν, ο μέχρι πρότινος assistant του Βιντορέτα, ο Πονσαρνάου. Χωρίς εμπειρία ως πρώτος προπονητής σε αυτό το επίπεδο, η πορεία της Βαλένθια αποτελεί «στοίχημα» και για τον ίδιο!
Ξεκινώντας με τον τομέα «στελέχωση» οι Νυχτερίδες επιχείρησαν να καλύψουν την απώλεια του sharpshooter Ματ Τόμας με τον ελπιδοφόρο Μαρίνκοβιτς, καθώς και του διδύμου Ντιό – Μαρτίνεθ στην περιφέρεια, με τους πιο νέους και «φρέσκους» Κολόμ και Λόιντ.
Από εκεί και πέρα η ήδη δυνατή front line με τους Ντούμπλιεβιτς, Λαμπεϊρί και Τόμπει, ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο με τους έμπειρους σε αυτό το επίπεδο και με διαφορετικά χαρακτηριστικά Ν’Ντουρ και Μότουμ.
Το υπόλοιπο ρόστερ παρέμεινε αναλλοίωτο με τους Βαν Ρόσομ και Βίβες να είναι οι βασικές λύσεις στα guard, τους Αμπάλδε, Σάστρε ως πλάγιους και τους Σαν Εμετέριο, Ντόορνεκαμπ να συμπληρώνουν τη γραμμή των forwards…
Εκ πρώτης όψεως το σύνολο του Πονσαρνάου, φαίνεται «γεμάτο» με λίγες ατέλειες, ωστόσο αναζητείται ακόμα η χημεία και η ισορροπία. Οι Μαρίνκοβιτς και Λόιντ δεν έχουν ενταχθεί πλήρως στο σύνολο, ενώ και ο Ν’Ντουρ έχει μείνει πίσω στο rotation στην αρχή της σεζόν!
Ενδεικτικό αυτών που λέω, είναι ότι στα 4 πρώτα παιχνίδια της Βαλένθια (3 για την ACB και 1 για την Euroleague) τη μερίδα του λέοντος στους χρόνους συμμετοχής έχουν οι παλιοσειρές με προεξέχοντες τους Βίβες (20,5’ μ.ο.), Βαν Ρόσομ (20’ μ.ο.), Ντούμπλιεβιτς (18,5’ μ.ο.) και Σαν Εμετέριο (18,5’ μ.ο.). Ο μόνος από τους νέους που έχει κερδίσει ενεργό ρόλο είναι ο Μότουμ με 18’ κατά μ.ο.
Ο Κολόμ μόλις την τελευταία αγωνιστική, στη νίκη επί της Μπέτις κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του με 11 πόντους και 3 ασίστ, ενώ ο Μαρίνκοβιτς παρουσιάζεται ασταθής…
Δύο παίκτες, που διανύουν το 2ο χρόνο τους στη Βαλένθια και έχουν σημαντικό ρόλο στα πλάνα του Πονσαρνάου, είναι ο Γάλλος F/C Λαμπεριέ και το stretch 5άρι Μάικ Τόμπει, που με το δυναμικό τους παιχνίδι και τα αλληλοσυμπληρούμενα χαρακτηριστικά τους, συνθέτουν ένα πολύ καλό δίδυμο που θέλει μεγάλη προσοχή!
Υπό κανονικές συνθήκες, ένας καλός Ολυμπιακός θα φάνταζε σαν το φαβορί στην αποψινή αναμέτρηση. Ωστόσο, όλα όσα έχουν προηγηθεί σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η Βαλένθια προέρχεται και αυτή από βαριά ήττα (από την ΤΣΣΚΑ εντός), συνεπώς ψάχνει για αντίδραση, με κάνουν αρκετά επιφυλακτικό…
Διαθέτοντας μια front line, η οποία μπορεί αποτελεσματικά να αντιμετωπίσει τα δικά μας «βαριά χαρτιά» Μιλουτίνοφ και Πρίντεζη, θα πρέπει τουλάχιστον ο Ρούμπιτ να βγει μπροστά δίνοντας λύσεις. Δεν είναι σίγουρο κατά πόσο θα δουλέψει η «στόχευση» στη ρακέτα, όπως έγινε στα πρώτα λεπτά στο Αστρομπάλ, συνεπώς θα πρέπει να δούμε και κάτι διαφορετικό.
Σε κάθε περίπτωση η γραμμή των ψηλών μας θα έχει πολλή δουλειά και αν ανταπεξέλθει με επιτυχία, θα έχει γίνει ένα πρώτο βήμα για την επίτευξη της νίκης!
Οι PF και C της Βαλένθια, πάνε στο επιθετικό ριμπάουντ, τομέας στον οποία υπήρχε θέμα με τη Βιλερμπάν και για αυτό, θα πρέπει να υπάρχει συγκέντρωση και καλά box out, για να μη δώσουμε ευκαιρίες για δεύτερες και τρίτες επιθέσεις.
Επίσης, οι τρεις εξ αυτών (Τόμπει, Μότουμ και Ντούμπλιεβιτς) είναι εξαιρετικοί spot shooters από το τρίποντο, συνθήκη η οποία αν οδηγήσει το Μιλουτίνοφ να βγαίνει στην περιφέρεια, θα διογκώσει το συγκεκριμένο πρόβλημα.
Το «κλειδί» για τη νίκη, εκτός από την κυριαρχία στα ριμπάουντ (κλισέ), είναι ο έλεγχος του ρυθμού και βασικά η αποφυγή «φθηνών» λαθών σε set παιχνίδι και στους αιφνιδιασμούς.
Με τη Βιλερμπάν, είδαμε τον Τσέρι κυρίως να μην … ξέρει τι να κάνει στην επίθεση και τους Πολ, Μπόλντγουιν να σπαταλάνε εύκολους πόντους στο transition με ακατανόητες πάσες!
Ελπίζω ο Κεμζούρα να έχει δουλέψει πάνω σε αυτές τις αδυναμίες και να παρουσιαστεί η επίθεση μας πιο κινητική, με προσπάθεια αξιοποίησης της αδύνατης πλευράς (σημαντικό να είναι σε καλή βραδιά από το τρίποντο οι Πάντερ, Πολ και Κουζμίνσκας) και καλή κυκλοφορία.
Αμυντικά, ελπίζω να εγκαταλειφθούν οι αλλαγές στο βαθμό που βλέπαμε μέχρι τώρα και να υπάρξει αποφασιστικότητα από όλους στις προσωπικές μονομαχίες. Η αλληλοκάλυψη, που δε δούλεψε στο παιχνίδι με τη Βιλερμπάν με τους αντιπάλους να κάνουν «πάρτι» μετά από κάθε screen και αρκετούς από τους παίκτες μας να μοιάζουν χαμένοι, είναι απαραίτητο αυτή τη φορά να λειτουργήσει άψογα και να είναι ο οδηγός μας αμυντικά.
Και φυσικά, πρέπει να δούμε πίεση στα αντίπαλα guard. Αν οι Τσέρι και Μπόλντγουιν, που ήρθαν με την ταμπέλα των καλών αμυντικών, δεν μπουν στο γήπεδο με το μάτι να γυαλίζει, να «τραμπουκίσουν» τα point guards της Βαλένθια, τότε δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει όταν κληθούμε να αντιμετωπίσουμε top περιφέρειες…
Όπως θα δούμε παρακάτω, είναι απαραίτητο να «κοπεί» στα δύο η Βαλένθια, περιορίζοντας δημιουργικά το Βαν Ρόσομ, ο οποίος είναι ο παίκτης που κινεί τα νήματα στην επίθεση της Ισπανικής ομάδας.
Αυτό που μου βγάζει μια σχετική αισιοδοξία, είναι ότι το ρόστερ μας ταιριάζει αρκετά με της Βαλένθια, καθώς και τα forwards και τα guards μας, ματσάρουν καλά με τα αντίστοιχα της Ισπανικής ομάδας. Ακόμα και σε περίπτωση χαμηλών σχημάτων, με τον Ολυμπιακό να ζητάει το «τρέξιμο» στην επίθεση, μπορούμε να δούμε τον Κουζμίνσκας στο 4 με αντίπαλο, είτε το Μότουμ, είτε τον Ντόορνεκαμπ.
Δεδομένων, ωστόσο, των ειδικών συνθηκών του αγώνα, οι τεχνικές αναλύσεις μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
Το βασικό είναι η ομάδα μας να μπει αποφασισμένη και προσηλωμένη στο στόχο της, χωρίς να επηρεαστεί από όσα έγιναν. Με τον Κεμζούρα να ξέρει τις αδυναμίες μας στην επίθεση, ελπίζω να έχει βρει ένα plan B, για να αιφνιδιάσει τον αντίπαλο. Σε αυτό το παιχνίδι, πρέπει να πάρει περισσότερο χρόνο ο Κουζμίνσκας και να αποτελέσει επιθετικό πόλο, όχι μόνο με πλάτη, αλλά και με την μπάλα στα χέρια.
Ο Μπόλντγουιν φάνηκε σε καλύτερη κατάσταση από τον Τσέρι και θεωρώ ότι πρέπει να είναι δίδυμο με το Σπανούλη στην περιφέρεια για αρκετά λεπτά. Τουλάχιστον έχει το μέγεθος να καλύψει τον αρχηγό αμυντικά, ενώ και σε μια – δυο φάσεις που πήρε κάποια pull up jumpers, έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει μια κάποια επιθετική απειλή, σε σχέση με το Γουίλ.
Ερωτηματικό είναι ο Πολ και περιμένω να δω πως θα χρησιμοποιηθεί, καθώς στο παιχνίδι στη Γαλλία ήταν φανερά έξω από τα νερά του. Σε set παιχνίδι, μπορεί να δράσει ως off guard και να βοηθήσει με το καλό του σουτ! Κρατήστε, επειδή του είχα κάνει και το scouting report, ότι είναι σουτέρ βραδιάς. Αν συνεπώς «μπει ζεστός» στον αγώνα πρέπει να μείνει μέσα, μη δούμε πάλι αλλαγές handball…
Σε γενικές γραμμές, σίγουρα κανείς μας δεν περιμένει θεαματικές αλλαγές σε σχέση με την πρεμιέρα. Η ομάδα φαίνεται αδούλευτη και παίρνει «λίγα», από λίγους παίκτες. Δε φαίνεται να υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλάνο και αμφιβάλω αν η προώθηση του υπηρεσιακού Κεμζούρα θα βελτιώσει την κατάσταση άμεσα.
Ωστόσο, κάτι η αλλαγή προπονητή, που συνήθως για δυο – τρεις αγώνες λειτουργεί σαν ένα ηλεκτροσόκ, κάτι ο κόσμος και φαντάζομαι η επιθυμία των παικτών να αποδείξουν ότι η ήττα στη Λυών ήταν απλά μια κακή παρένθεση, θα παίξουν το ρόλο τους.
Καθαρά αγωνιστικά, θεωρώ σημαντικό να υπάρχει συγκέντρωση καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, να μην αφήσουμε τα αντίπαλα guards να πάρουν ανάσα και με όπλο τα αμυντικά ριμπάουντ, να τρέξουμε στον αιφνιδιασμό, σκοράροντας εύκολους πόντους. Πολύ σημαντικό να μην εγκλωβιστούμε σε αργό tempo, γιατί αν δεν μπουν τα μακρινά σουτ, δε βλέπω που μπορεί να βασιστεί το επιθετικό μας playbook πλην της στόχευσης στη ρακέτα…
Και όσο δεν υπάρχει (πλην Σπανούλη και Πάντερ) ένα guard με προσωπική φάση, κάποιος να πάρει τις αποφάσεις, φοβάμαι ότι αν πάει το παιχνίδι καθαρά σε 5 εναντίον 5 θα είναι μια «ζαριά» για την ομάδα μας!
Κλείνοντας, θα μοιραστώ μαζί σας μερικά ενδιαφέροντα στατιστικά από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια της Βαλένθια, σε μια προσπάθεια να δούμε τα δυνατά και αδύνατα της σημεία:
→ Η Βαλένθια σκοράρει κατά μ.ο. 83,5 πόντους ανά αγώνα, ενώ δέχεται 79,8. Σημειώστε ότι στις δύο ήττες της πέτυχε κάτω από 80 πόντους (79 με την Μπιλμπάο και 71 με την ΤΣΣΚΑ). Ωστόσο δεδομένης και της δικής μας επιθετικής «δυσκοιλιότητας», θεωρώ ότι πρέπει πάση θυσία να την κρατήσουμε κάτω από τους 75 πόντους.
→ Το ποσοστό της στα δίποντα είναι ιδιαίτερα υψηλό (56,8%), χάρη στην αξιόλογη front line της. Ωστόσο και στις δύο ήττες της, έμεινε κάτω από 50%. Άρα, σε συνέχεια του πρώτου point, η άμυνα μας πρέπει να λειτουργήσει άψογα, μην αφήνοντας εύκολα καλάθια…
→ Στα τρίποντα είναι ή του ύψους ή του βάθους. Στις νίκες με Μπέτις και Ανδόρα είχε 40,7% και 43,5% αντίστοιχα, ενώ στην ήττα από την Μπιλμπάο σούταρε με 34,3%. Η αστοχία της με την ΤΣΣΚΑ έπαιξε ρόλο στην εύκολη ήττα της, καθώς με 5/21, δεν μπόρεσε να διεκδικήσει κάτι καλύτερο.
→ Εξαιρετική στα ριμπάουντ, είναι το μεγάλο της όπλο με 33 κατά μ.ο., εκ των οποίων τα 9,8 είναι επιθετικά. Ιδιαίτερη προσοχή στον τομέα αυτό!
→ Είναι μια ομάδα με χαμηλό μ.ο. λαθών, δείγμα ότι της αρέσει να ελέγχει το ρυθμό και να μην κάνει βιαστικές επιλογές. Παράγει 18,8 ασίστ ανά αγώνα, με assist/turnover ratio 1,79.
→ Σε ατομικό επίπεδο, πρώτοι σκόρερ σε αυτά τα 4 παιχνίδια είναι 3 ψηλοί, δείγμα των όσων λέγαμε. Ντούμπλιεβιτς με 11,8 πόντους κατά μ.ο., Μότουμ με 10,3 και Τόμπει με 10 είναι τα βασικά επιθετικά όπλα του Πονσαρνάου μέχρι τώρα. Από τα guards, οι Βίβες (8,3) και Βαν Ρόσομ (7,5) τραβάνε το κουπί στο σκοράρισμα…
→ Ο Βέλγος guard είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις, αποτελώντας το δημιουργικό πόλο της ομάδας με 5,3 ασίστ, κρατώντας προς το παρόν, τα σκήπτρα του βασικού play maker από το νεοαποκτηθέντα Κολόμ.
→ Στα ριμπάουντ κυρίαρχοι είναι οι Τόμπει (6,3 κατά μ.ο.), Λαμπεϊρί (5,8) και Ντούμπλιεβιτς (4,5).
Αντί επιλόγου και εκτός από τα καθιερωμένα ευχολόγια για τη νίκη και την καλή εμφάνιση, θα ήθελα απλά να πω το εξής:
Εδώ και πάνω από 8 μήνες βλέπουμε παίκτες δίχως τη «φλόγα» στα μάτια, χωρίς πάθος και αυταπάρνηση. Καμία σύμπνοια, χαμηλός δείκτης ομαδικότητας και το «εγώ» πάνω από το «εμείς». Μπορεί η ποιότητα να μετράει πάνω από όλα στο μπάσκετ, αλλά όταν ένα σύνολο είναι ΟΜΑΔΑ, μπορεί να πετύχει πολύ περισσότερα… Αυτό πρέπει να αλλάξει επιτέλους και νομίζω ότι τώρα που ο Ολυμπιακός είναι κάτω και ΠΡΕΠΕΙ να σηκωθεί, είναι η κατάλληλη στιγμή!
Προσωπικά μου έχει λείψει επίσης, η ασφυκτική πίεση στην άμυνα, πάνω στα αντίπαλα guards, που θα οδηγήσει σε κλεψίματα και σε αιφνιδιασμούς. Και δε μιλάω για λίγες φάσεις, αλλά για στρατηγικό πλάνο! Αν δεν υπολογίζεται ο Βεζένκοφ ή ο Χαππ, ας μείνει ένας τους εκτός 12άδας να πάρει χρόνο και ο Κόνιαρης. Μαζί με τον Τσέρι, να έχουν ένα ρόλο καμικάζι για λίγα λεπτά ο καθένας, αλά Κατσίβελη στα χρόνια του back2back. Αν δεν τρέχει η ομάδα, τώρα που είναι πιο ξεκούραστη, χωρίς ενδιάμεσους αγώνες, πότε θα το κάνει;;;
Αυτά από εμένα και ας ελπίσουμε το σημερινό βράδυ να μας βρει σε καλύτερο mood και να φύγει η μαυρίλα πάνω από την ατμόσφαιρα!
