Τι να πεις και τι να γράψεις για εισαγωγή για το χθεσινό ματς. Το μόνο ερώτημα που μου έρχεται στο μυαλό μερικές ώρες μετά το παιχνίδι. Είναι που εξαφανίστηκε η ομάδα του πρώτου γύρου;
Αναζητείται το σύνολο που έβγαζε διάθεση να γυρίσει την μπάλα και να βρει το κατάλληλο σουτ. Αναζητούνται βασικά πράγματα όπως π.χ. μια περιστροφή μετά την εισαγωγική πάσα που δεν θα βρεθεί (μετά από το Hand off) ο χειριστής μας να προσπαθεί να περάσει ανάμεσα από 2 κορμιά για να βρει ένα κεντρικό διάδρομο. Αναζητείται παίκτης που να μπορεί να διαβάσει τι του δίνει η αντίπαλη άμυνα! Αναζητείται καθαρό μυαλό στις επιλογές των σουτ! Δεν προσπαθούμε να τα δημιουργήσουμε τώρα όλα αυτά – τα είχαμε και τα χάσαμε!
Τι είδους μετάλλαξη έχει πάθει το σύνολο του coach Blatt;
Ορισμένα ζητήματα γύρω από την συνεχιζόμενη επιθετική ανα-αποτελεσματικότητα τα είχαμε εντοπίσει σε σειρά αγώνων. Και μπορεί να υπήρξε μια ικανοποιητική εμφάνιση στο παιχνίδι με την αδύναμη Budcnost – αλλά εκεί έπαιζες απέναντι σε μια πολύ κακή άμυνα.
Καταλαβαίνω πως είναι εύκολο στο συγκεκριμένο παιχνίδι να πεις πως χωρίς τον Strelnieks και με τον Σπανούλη να βρίσκεται με άσχημο τρόπο έκτος αγώνα δεν είχαμε πολλές επιλογές στο να διαβάσουμε την αντίπαλη άμυνα και να τρέξουμε ορθολογικά Plays. O Webber είναι ένας παίκτης που ήρθε για να πιέσει την μπάλα και να τρέξει την ομάδα στο transition από τον οποίο δεν πρέπει να έχουμε απαιτήσεις στην δημιουργία. Και ιδιαίτερα με τον χθεσινό μας αντίπαλο το up tempo θα ήταν μάλλον καταστροφικό.
O Goss από την άλλη δεν κρύφτηκε πήρε πρωτοβουλίες έβαλε 11π και μοίρασε 6 assist αλλά ήταν απελπιστικά μόνος δημιουργικά απέναντι σε μια Αρμάνι που έχει την αθλητικότητα και τα γρήγορα πόδια για να κλείσει διαδρόμους και να σε υποχρεώσει να ζήσεις με το μακρινό η να πάς να αντιμετωπίσεις τον rim protector. Με τα σουτ να μπαίνουν θα είχαμε κάποιες ελπίδες αλλά με τις υποθέσεις δεν γίνονται πραγματικότητες. Και ο Ολυμπιακός σούταρε με 2/16 (12,5%) στο 3π οπότε τα λόγια είναι περιττά.
Με την επίθεση στείρα και σε δημιουργική σύγχυση για ένα ακόμα παιχνίδι, το βάρος έπεσε στον έλεγχο του ρυθμού και των κατοχών. Εκεί ο Ολυμπιακός πήρε καλό βαθμό αφού περιόρισε την Αρμάνι των περίπου 84 κατοχών (με την μέτρηση του Overbasket.com) στις 77 ενώ οι ερυθρόλευκοι είχαν μια παραπάνω. Στη δε διαχείριση της μπάλας υπήρξε ισορροπία με τον Ολυμπιακό με 14 ασσιστ και 11 λάθη και του Ιταλούς με 12 και 9 αντίστοιχα. Στα Rebound και εκεί είμασταν ανώτεροι με 40 έναντι 37.
Παρόλα αυτά χάσαμε με 9 πόντους και σχετικά εύκολα.
O λόγος της ήττας δεν είναι πολύπλοκος αλλά μάλλον απλός! Η Αρμάνι υπέρηχε καταλυτικά σε ποιότητα στην περιφέρεια και με ένα απλό High pick τραβούσε τον James στο πλάι για να βρεθεί 1-on-1 με κάποιο εν των Μιλουτίνοφ, Βεζένκοφ και εκεί ο αθλητικότατος αμερικανός έκανε πάρτυ. Ο coach Blatt προσπάθησε να τον περιορίσει με ταυτόχρονη παρουσία των Γκος και Μάτζαρη, Γκος και Τουπαν. Δοκίμασε μια match up zone για ορισμένες φάσεις αλλά όσα deffensive stops και να έβγαζε το Offensive in-efficiency ήταν θηλιά στο λαιμό.
Επίθεση
Η ομάδα απογοήτευσε για ένα ακόμα παιχνίδι απέναντι σε γρήγορα και αθλητικά κορμιά. Και δεν είναι σωστό να ασκούμε κριτική μόνο στο Frontcourt αφού το ίδιο απογοητευτικό ήταν και το Backcourt. Οι φορές που η μπάλα ακούμπησε στο Post για τους Πρίντεζη, Leday και Μιλουτινοφ ήταν αρκετές αλλά με εξαίρεση τον Σέρβο οι 2 άλλοι πυλώνες του παιχνιδιού μας μέσα στη ρακέτα κορνιοτοποιήθηκαν από τον Tarzewski και τον Brooks. Ιδιαίτερα ο Πρίντεζης με 2/10 εντός παιδιάς ήταν για ένα ακόμα παιχνίδι αρνητικός.
Η ομάδα ξεκίνησε με Weber, Toupane, Παπανικολαου, Πρίντεζη και Μιλουτινοφ προφανής στόχευση η πίεση στην μπάλα στην άμυνα και να ακουμπήσει η μπάλα στο ζωγραφιστό για παιχνίδι inside out είτε συνεργασίας μεταξύ των ψηλών. Το αρχικό πλάνο πήγε άσχημα – αφού ο Pianigiani έκλεισε τη ρακέτα. Και η περιφερειακοί του – οδηγούσαν τον χειριστή στα δίχτυα Tarczewski. Χάσαμε 2 προσπάθειες στο Post και η κυκλοφορία μπάλας ήταν προβληματική. Στην απέναντι πλευρά δεχόμασταν τα drive από τον αριστερό διάδρομο χωρίς απάντηση ενώ ο James έβαλε ένα 3π με Step back (κάτι που δυστυχώς του έγινε συνήθεια στη συνέχεια του αγώνα) και καλώς τα παιδιά 13-2!
Η αποτυχία του αρχικού σχεδίου υποχρέωσε τον Blatt σε γρήγορο time out στο 8-2. Ο Vezenkov ήρθε από τον πάγκο στην θέση του Πρίντεζη και η αρχική διάταξη στην επίθεση μετατράπηκε σε 4 Out 1 in. O Sasa έδωσε πόντους με 2 drive και ένα καλάθι στο Transition η ομάδα έβγαλε 2 φάσεις PnR με Σπανούλη / Milutinov και η 1η περίοδος έληξε με 18-10. Χαρακτηριστικό του πόσο αντιπαραγωγικός ήταν ο Ολυμπιακός είναι ότι σουταρε με 5/16 εντός παιδιάς.
Στη 2η περίοδο ο Ολυμπιακός ξεκίνησε με Σπανούλη, Toupane, Παπανικολάου, Πρίντεζη και Leday. Αλλά και πάλι η εικόνα στην επιθετική ροή δεν βελτιώθηκε απλά μπήκαν ορισμένα σουτ. Ένα 3π από τον Παπανικολαου, 2π από επιθετικό Rebound του Πρίντεζη, μια φάση PnR με τον Σπανούλη να ρολάρει μέχρι το καλάθι και κάπως έτσι ο Ολυμπιακός μάζεψε την διαφορά στο 21-19. Όταν και έγινε η φάση που έβαλε φρένο στις βλέψεις της ομάδας για κάτι καλύτερο. Ο Σπανούλης έκανε μια προσπάθεια να κινηθεί κάθετα και γύρισε τον δεξιό του αστράγαλο πολύ άσχημα (πρώτες εκτιμήσεις είναι διάστρεμμά και θα πρέπει να δούμε αν όντως είναι έτσι).
Με 5:34 πριν το τέλος της 2ης περιόδου ο Ολυμπιακός έμεινε με 1 δημιουργό (Goss) και χωρίς τον κατεξοχήν καλύτερο οργανωτή του σε σετ καταστάσεις. Μέχρι το τέλος του ημιχρόνου ο Weber έβαλε ένα step back o Παπανικολάου ποσταρε σε μια φάση τον James και κάπως έτσι το ημίχρονο τελείωσε με το «φαντασμαγορικό» 23-23 και τον Ολυμπιακό να έχει True Scoring 26,7% όταν ο μέσος όρος του φέτος ήταν 48,5% κοινώς τα σπάσαμε. Θα περίμενε κανείς να δούμε μια πολύ καλύτερη εικόνα επιθετικά στο 2o μισό.
Δυστυχώς όμως ούτε 2ο ημίχρονο δεν διεκδικεί δάφνες επιθετικής ποιότητας με εξαίρεση κάποιες προσπάθειες του Goss ο οποίος είτε με floater είτε χρησιμοποιώντας έξυπνα το ταμπλό έβαλε μερικούς εύκολους πόντους και τους πόντους από το Post που δίνει η σωματοδομή του Milutinov. o Ολυμπιακός έμοιαζε να μην μπορεί ούτε να στήσει ένα καλό High screen (με τι γωνίες των screen να δείχνουν κακό συντονισμό μεταξύ χειριστή και ψηλού) δεν έβγαζε φάσεις PnR για τους ψηλούς του, δεν τιμωρούσε το under με τον Weber, και δεν προσπάθησε να αλλάξει την αμυντική ισορροπία των Ιταλών με Iso, Cut ή Off Screen. Η μπάλα μετά από αρκετό Hand Off έμενε σε κάποιο περιφερειακό ή τον Παπανικολάου για ένα απελπισμένο σουτ – και αυτό όταν δεν τελείωνε ο χρόνος της επίθεσης…
Η δε επιλογή 4 out 1 in δεν τιμώρησε την επιλογή Pianigiani να μην ακολουθεί στην περιφέρεια ο 2ος ψηλός του τους Vezenkov και Leday – καθώς και οι 2, είτε δεν πήραν είτε δεν έβαλαν τα μακρινά όταν τους δόθηκαν. Γενικότερα το shot selection ήταν απογοητευτικό για ομάδα επιπέδου Ολυμπιακού. Π.χ. ο Weber δεν παίρνει ότι του έδινε το Under αλλά σουτάρει με προσποίηση από τα 8μ. Τα λάθη και η αστοχία έφεραν εκνευρισμό η διαφορά άνοιξε και το ότι χάσαμε με μόνο 9π είναι μάλλον κολακευτικό με μια τόσο τραγική επιθετική εμφάνιση.
Οι ερυθρόλευκοι είχαν πολύ χαμηλά ποσοστά απόρροια και του κακού shot selection αλλά πρωτίστως γιατί δεν είχαν καθαρό μυαλό για να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για καλό σουτ. Είδαμε περιορισμένη κίνηση χωρίς τη μπάλα και κατάχρηση τρίπλας από τον κύριο χειριστή στα τελευταία δευτερόλεπτα της επίθεσης. Όπως είπε ο coach Kezmoura μετά το τέλος του αγώνα “Η Αρμάνι έχει παίκτες που έχουν τη δυνατότητα να δημιουργούν για τον εαυτό τους, όπως είναι ο James. Αυτό δεν το έχουμε εμείς”. Το ερώτημα βέβαια θα έπρεπε να είναι γιατί δεν τους αποκτήσαμε μέχρι τώρα…
Και αν θέλουμε να αφήσουμε για λίγο την ομαδική επιθετική δυσλειτουργία και το τι παίκτες δεν έχουμε. Σε ατομικό επίπεδο πολλοί παίκτες δεν θα πρέπει να νιώθουν καλά με την αποψινή τους εμφάνιση. Ειδικά η φάση που ο Βεζένκοφ δεν μπορεί να ποσταρει τον Jerrells μάλλον θα τον σημαδέψει για το υπόλοιπο της ερυθρόλευκης καριέρας του. Όταν παίζεις σε αυτό το επίπεδο Σάσα το Miss match το τιμωρείς σε κάθε ευκαιρία – αλλιώς θα βρεθείς εκτός Euroleague.
Όταν το spacing, η κυκλοφορία μπάλας, το διάβασμα της αντίπαλης άμυνας και το shot selection παίρνουν αρνητικό πρόσημο αυτό θα καταγραφεί και στον πίνακα του σκορ.
Αμυνα
Η άμυνα μας παρότι η εικόνα του αγώνα έδειχνε στα περισσότερα σημεία να ακολουθούμε καθυστερημένα τα Drives, Iso και Drive and Kick του James – δεν ήταν κακή. Ο coach Blatt επέλεξε να αμυνθεί χωρίς αλλαγές στα screen. Στο 1ο ημίχρονο δέχθηκε συνεχομένους πόντους από κάθετο παιχνίδι και αφού σταμάτησε την αρχική αιμορραγία με μια ζώνη 2-3 στην 2η περίοδο – πίεσε όσο περισσότερο μπορούσε τον Nedovic – για να οδηγήσει το παιχνίδι να κριθεί από τις τρέλες του James και τα μακρινά 3π που έδινε απλόχερα στους συμπαίκτες του όταν δεν έπαιζε 1 εναντίον 1.
Και ρεαλιστικά αυτή ήταν η σωστότερη επιλογή γιατί οδήγησε την Αρμάνι σε πολλά επιπόλαια 3π από τα οποία και χάθηκαν πολλά σουτ (7/26 3π) τα οποία ο Ολυμπιακός τα έκανε δικές του κατοχές ελέγχοντας τα αμυντικά rebound – άσχετα αν στην δική του επίθεση έβρισκε σίδερο. Αυτό που δεν μπόρεσε να ελέγξει ο αμερικανο-ισραηλινος τεχνικός ήταν το επιθετικό ταπεραμέντο του James o οποίος βρήκε ρυθμό με ορισμένα buzzer beater και στην συνέχεια ότι πέταγε έγραφε – ακόμα και ορισμένα circus shots.
Όταν όμως ρίχνεις τον ρυθμό σε μια High pace ομάδα και κρατάς τον Nedovic στα 3/11 FG, τον Nunnally στα 3/9 FG και τον Jerrells στα 0/4 FG αμυντικά πρέπει να τα έχεις ήσυχα με την συνείδηση σου. Τώρα αν ο ταλαντούχος James που σουτάρει με step Back από τα 8μ γράφει θα πρέπει να αποδεχθείς πως ήταν ένα ρίσκο που έπρεπε να πάρεις. Άλλο χαρακτηριστικό της καλής αμυντικής λειτουργίας ήταν οι μόλις 6π που δεχθήκαμε στο Transition από μια ομάδα που το χρησιμοποιεί ως κύριο όπλο.
Αυτό που δεν λειτούργησε αποτελεσματικά στην άμυνα ήταν ταυτόχρονη παρουσία των Webber και Μάντζαρη και των Μάτζαρη – Toupane αλλά με τους τραυματισμούς των Strelnieks και Σπανούλη – αυτούς είχαμε. Και όπως σε όλη τη χρονιά – η γνωστή αδυναμία του Leday να μαρκάρει ψηλά κορμιά όπως οι Omic και Tarczewski – κάτι που θα μπορούσε να υποστηριχθεί με τον Αγραβάνη στο 5 για λίγα λεπτά αλλά δεν επιλέχθηκε. Στην προσωπική άμυνα δεν τα πήγαμε άσχημα εκτός από τις περιπτώσεις που οι Ιταλοι έβρισκαν miss match και οι όποιες βοήθειες δίναμε δημιουργούσαν ελεύθερο σουτ στην περιφέρεια. Καταλαβαίνω πως όταν χάνουμε τα βλέπουμε όλα μαύρα αλλά αμυντικά δεν ήταν κακή η εμφάνιση όσο κάποιοι θέλουν να τα ισοπεδώνουν όλα.
Συμπέρασμα
Η ήττα έρχεται να μας υπενθυμίσει το πόσο ασταθείς επιθετικά και τρωτοί συνολικά είμαστε σε αυτό το επίπεδο. Θα περίμενε κανείς η ομάδα να είναι σε φάση καλής ετοιμότητας για τα Play Off αλλά πολύ φοβάμαι πως θα ζοριστούμε ακόμα και για να εξασφαλίσουμε θέση στην 8αδα. Η καλοκαιρινή στελέχωση με τα λάθη Τίμμα και Leday (ως 2o center) οι τραυματισμοί βασικών περιφερειακών και η γενικότερη έλλειψη ποιότητας και αθλητικότητας στο ρόστερ έγιναν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις μεγάλες ομάδες και από ομάδα που διεκδικούσε είσοδο στο F4 μας έχει μετατρέψει σε ομάδα που παλεύει για τα Play off.
Δεν υπάρχει πρόβλημα όμως καθώς αυτή την στιγμή παίρνουμε ότι αξίζουμε.
Η ομάδα μπορεί να κάνει 4/4 στα επόμενα αλλά το πιο πιθανό είναι πως θα χάσει κάποιο παιχνίδι και θα καταλήξει με 16 νίκες. Τι θα σημαίνει αυτό για την τελική της κατάταξη θα το δούμε εν καιρώ. Η πορεία της μέχρι τώρα δεν αφήνει πολλές υποσχέσεις για την συνέχεια της αγωνιστικής περιόδου στην Euroleague και εκτιμώ πως το μυαλό πολλών έχει δηλητηριαστεί με την τοξικότητα του Ελληνικού περιβάλλοντος και την αβεβαιότητα της αποχώρησης από την Α1.
Αλλά αυτή είναι η ζωή και πρέπει να την αποδεχόμαστε όπως είναι και όχι με φαντασιώσεις και φανταστικούς εχθρούς.
Τα επόμενα 4 ματς δίνουν μια τελευταία ευκαιρία για να πετύχουμε κάτι καλύτερο για φέτος – ειδάλλως θα πούμε καλό καλοκαίρι από τον Απρίλη και θα ασχοληθούμε με το πόσους χορηγούς μπορεί να βρεί το τμήμα Marketing και αν υπάρχει μαφία πίσω από την ΑΒΑ και που πάμε να μπλέξουμε. (Αυτό θα κυκλοφορήσει σε λίγο καιρό ως κινδυνολογία καθώς το σύστημα καταρρέει και οι Πραιτωριανοί πρέπει να δημιουργήσουν επικοινωνιακά εργαλεία για το επιχείρημα το μη χείρον βέλτιστον)
Θα έχουμε πολλά να πούμε και να σχολιάσουμε τις επόμενες εβδομάδες οπότε stay tuned..
