Το ρολόι δείχνει λίγα λεπτά μετά τις 12 και εγώ ξεκινάω να γράψω ένα σχόλιο για το συναπάντημα του Ολυμπιακού με την CSKA στο ΣΕΦ που ολοκληρώθηκε πριν από λίγη ώρα.
Αν ήθελα να είμαι λακωνικός και να χρησιμοποιήσω την εικόνα, που ως γνωστό ισοδυναμεί με 1000 λέξεις, για να σας μεταφέρω τα όσα συνέβησαν θα μπορούσα να αρκεστώ σε αυτό το στιγμιότυπο :
Η φωτογραφία είναι από την, βραβευμένη με όσκαρ ταινία “The Revenant”, αποτελώντας μάλιστα, το πιο δημοφιλές κομμάτι της.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν, για ένα ημίχρονο πάλεψε, έμεινε κοντά στην ομάδα του κόουτς Ιτούδη, αλλά στο δεύτερο μισό έγινε βορά στο ταλέντο και στην αθλητικότητα των Ρώσων. Μπορεί μετά από 2 μήνες γεμάτους κακές επιθετικές εμφανίσεις να κατάφερε να σκοράρει αρκετά, όμως σε καμιά περίπτωση δεν μπόρεσε να περιορίσει την επιθετική δραστηριότητα της CSKA και δέχτηκε οριακά λιγότερους από 100 πόντους.
Αν κάτι μπορεί να κρατήσει μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα ο κοουτς Blatt, αυτό θα μπορούσε να είναι η θετική εμφάνιση του Leday. Ο νεαρός Αμερικάνος έκανε αισθητή την παρουσία του επιθετικά μετά καιρό. Δε δίστασε να επιτεθεί κατα μέτωπο όπως το συνηθίζει, δε μάσησε στο δυναμικό παιχνίδι των Hines και Hunter και γενικά δεν κρύφτηκε. Πέραν τούτου όμως ουδέν για τον κόουτς. Τα περισσότερα κομμάτια του παιχνιδιού είναι για να μπουν στο κομμάτι της βιντεοθεραπείας που αφορά τα “don’ts”.
Για ακόμα ένα ματς τα λάθη ήταν πάρα πολλά σε σχέση με τις ασσιστς (15 ασσίστς για 12 λάθη), αυτή τη φορά ούτε στον τομέα των ριμπάουντ διακρίθηκε η ομάδα του Πειραιά ( 30-33 το σύνολο αλλά έδωσε 15 επιθετικά στην CSKA ) και τέλος το ποσοστό στα δίποντα για ένα ακόμα παιχνίδι, ειδικά εντός έδρας, ήταν πάρα πολύ χαμηλό (47%).
Όμως επειδή έχω ένα θέμα με τη φλυαρία και εύκολα μπορεί να προκληθεί χάος , πάμε να δούμε το τι συνέβη τμηματικά σε άμυνα και επίθεση.
ΕΠΙΘΕΣΗ
Ο Ολυμπιακός έτσι και αλλιώς σε όλη τη διάρκεια της σεζόν έχει σαν κύριο τρόπο έκφρασης της επιθετικής του δραστηριότητας το παιχνίδι από το ποστ, είτε αυτό αφορά την εκτέλεση, είτε τη δημιουργία.
Η απουσία του Strelnieks, που επέφερε ακόμα μεγαλύτερο περιορισμό των επιλογών στην περιφερειακή ανάπτυξη, μετέτρεπε σε μονόδρομο την ποστ στόχευση για τον κόουτς Blatt. Άλλωστε πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι όσο πιο βαθειά επιτίθεσαι τόσο περισσότερο ελέγχεις και το ρυθμό.
Ο έλεγχος του ρυθμού ήταν άλλωστε και το πρώτο ζητούμενο για τους ερυθρόλευκους στο σημερινό παιχνίδι. Ο coach Blatt ξεκίνησε με ψηλό σχήμα το παιχνίδι και με το Leday στη θέση 4 με σκοπό να χτυπήσει στα πόδια τον ψηλό και με όχι ιδιαίτερη ευχέρεια στο “χαμήλωμα” στην άμυνα Vorontsevich , αλλά και να αναγκάσει με το κατα μέτωπο παιχνίδι του να ανοίξει χώρους στο ζωγραφιστό για τον Milutinov.
Η ταυτόχρονη παρουσία του Toupane στο 2 στόχευε στην εκμετάλλευση της πάσας έξω, αν και εφόσον έβγαινε βοήθεια πάνω στον κινητικό Αμερικάνο. Ο Leday λειτούργησε άριστα επιθετικά είτε μέσα από fake screens και κόβοντας γρήγορα κάθετα είτε σε καταστάσεις spain pick n roll κινούμενος στην πλάτη του σκριν που έστηναν οι Milutinov και Μπόγρης, ενίοτε και ο Πρίντεζης.
Κύριος τροφοδότης του υπήρξε ο Σπανούλης που άλλωστε είναι ο μοναδικός πικ εν ρολ δημιουργός σε αυτό το ρόστερ. Μάλιστα σε κάποια στιγμή είδαμε και την προσπάθεια πλαινής συνεργασίας ανάμεσα στους 2, μέσα από μια αλληλουχία screen – handoff – rescreen η οποία στη συνέχεια εγκαταλήφθηκε.
Ο Σπανούλης, για την ακρίβεια, ο προερχόμενος από τραυματισμό Σπανούλης ήταν η κύρια πηγή επιθετικότητας για την ομάδα του Πειραιά. Ο Ολυμπιακός στη φετινή εκδοχή του μπορεί να μη ζει και να πεθαίνει από το pick n roll, τουλάχιστον δημιουργικά, αλλά εκτελεστικά το χρησιμοποιεί για να δώσει χώρους εκτέλεσης στους χειριστές.
Ο αρχηγός λοιπόν βρήκε χώρους και εκτέλεσε από το τρίποντο δείχνοντας να πατάει αρκετά καλά. Δεν εκβίασε επιθέσεις μέχρι το καλάθι φοβούμενος και τα κορμιά που είχε συσσωρεύσει ο κόουτς Ιτούδης κάτω από το καλάθι. Γενικά ο coach Blatt προσπάθησε να περιορίσει να high screens για να μη δώσει τη δυνατότητα στους Ρώσους να παγιδεύσουν τον αρχηγό του με hedge out και έτσι κατέφυγε σε αρκετα σκριναρίσματα ανάμεσα στους ψηλούς του ώστε να δοθελι το κατάλληλο στον αρχηγό με σκοπό είτε να εκτλέσει είτε να δημιουργήσει κυρίως με το Λεντέι, αλλά και με τον Μπόγρη όταν αυτός ήταν στο παρκέ.
Ο κόουτς των ερυθρόλευκων προσπάθησε να βάλει στην επιθετική εξίσωση και τον Toupane. Η απουσία του Strelnieks, αλλά και οι απαιτήσεις στην άλλη μεριά του παρκέ απέναντι σε μια υπερταλαντούχα και υπερκινητική περιφερειακή γραμμή, ανάγκαζαν τον τεχνικό του Ολυμπιακου να δώσει αυξημένο χρόνο στον Γαλλο ακόμα και στη θέση 2.
Γνωρίζοντας όμως πως η μπάλα δύσκολα θα έφτανε στην περιφέρεια με kick out εξαιτίας των μακριών χεριών της Ρώσικης άμυνας, προσπάθησε να δώσει μπάλες στον Toupane χρησιμοποιώντας τον σαν cutter (αυτός που κόβει) στην πλάτη των παγίδων που έστηνε ο Ιτούδης στο πλάι πάνω στον Σπανούλη. Όμως επειδή ο Σπανούλης δεν μπορούσε να βρίσκεται στο παρκέ επί 40 λεπτά, ο Ολυμπιακός έπρεπε να λειτουργήσει εν τη απουσία του.
Ο Goss λοιπόν είτε έχοντας την μπάλα από την αρχή της επίθεσης, είτε σαν παραλήπτης της εισαγωγικής πάσας προσπάθησε κυρίως να εκτελέσει μετα από σκριν με το αγαπημένο του floater, όντας όμως απελπιστικά άστοχος και σε αρκετές περιπτώσεις άτολμος. Δεν κατάφερε να τιμωρήσει την επιλογή Ιτούδη να μην αλλάζει στα σκριν πάνω του και να επιλέγει να προστατεύσει την πασα στο ζωγραφιστό. Το χειρότερο όμως ήταν πως δεν κατάφερε ούτε να δημιουργήσει για τους συμπάικτες του.
Ο Ολυμπιακός έκλεισε το ημίχρονο έχοντας πετύχει 50 (ναι καλά διαβάσατε ) πόντους κυρίως γιατί και οι δύο ομάδες είχαν μια 2 εναντίον 2 λογική στην άμυνα τους χωρίς πολλές βοήθειες.
Στο δεύτερο ημίχρονο όμως ο κόουτς Ιτούδης αποφάσισε διαφορετική προσέγγιση στο κομμάτι της άμυνας. Περισσότερη επιθετικότητα στους χειρίστες, double team σε κάθε προσπάθεια για ποσταρισμα και περισσότερη επιθετικότητα στη μάχη της θέσης. Οι αλλαγές εφαρμόζονταν παντού εκτός από το screen στον Σπανούλη κι οι Hunter και Hines είχαν εντολή να βγάινουν σε βοήθεια σε όποιο επιτίθεται στο καλάθι τους.
Με τον Ολυμπιακό να μην έχει κάθετο παιχνίδι έτσι και αλλιώς και με την πηγή του ποστ στερεμένη από ενέργεια και χώρους ήταν έυκολο οι Ρώσοι να κλέψουν μπάλες και να τελειώσουν φάσεις στο ανοιχτό γήπεδο. Τα γρήγορα 4 φάουλ του Σπανούλη, αλλά και του Weber, απονεύρωσαν την ηδη φτωχή περιφέρεια του Ολυμπιακού και το μόνο που έμεινε ήταν η προσπάθεια να τοποθετηθεί στο χαι ποστ για υποδοχή ο Πρίντεζης, που όμως δεν είχε τιε δυνάμεις για να ανταπεξέλθει στο ρόλο.
Ο Ολυμπιακός σούταρε συμπαθητικά από το τρίποντο αλλά δεν το έψαξε με συνέπεια. Ο Timma έπαιξε ελάχιστα , ο Toupane ήταν εκτός κλίματος και ο Goss διστακτικός. Με τα 4 άρια να μη σουτάρουν (Πρίντεζης , Leday ) ή αυτά που δυνητικά μπορούν να το κάνουν να μην παίζουν (Vezenkov) ο κοουτς μπλατ ζει και πεθαίνει με το σκορ από τη ζώνη των 2- 4 μέτρων που είχε φροντίσει να θωρακίσει ο Ιτούδης.
ΑΜΥΝΑ
Στον αμυντικό τομέα ο κόουτς Μπλατ κατέφυγε σε πολλές διαφορετικές μεθόδους.
Αρχικά όταν είχε τον Weber στο παρκε προσπαθούσε να εφαρμόσει ένα ιδιότυπο zone press με σκοπό να μην επιτρέψει στον εκάστοτε χειριστή (κυριως στον υπερκινητικό και φτεροπόδαρο Chahco) να επιτεθεί σε πρώτο χρόνο. Το τρικ λειτούργησε σε μεγάλο βαθμό για περίπου 25 λεπτά.
Γενικά μέχρι και το 25 ο Ολυμπιακός είχε καταφέρει να οδηγήσει την CSKA σε set καταστάσεις και να μην της δωσει ανοιχτό γήπεδο. Για ακόμα ένα ματς ο coack Blatt κατέφυγε στις αλλαγές στα screen προφανώς για να περιορίσει τη δημιουργία των Ρώσων και για να κρύψει τον Σπανούλη από τα άβολα γιααυτόν 1 εναντίον 1 με τα πυραυλοκίνητα γκαρντ των Ρώσων. Τιμωρήθηκε η επιλογή αυτή με δύο γρήγορα φάουλ του Milutinov και με πολλά τελειώμτα τόσο του De Colo όσο, σε μικρότερο βαθμό , των Higgins και Rodriguez.
Ο Γάλλος super star βέβαια τιμωρησε όλα τα miss match που βρέθηκαν στο διάβα του. Είτε παίζοντας στα πόδια τον ψηλό στην περιφέρεια, είτε ποστάροντας τον κοντό. Το στοίχημα Toupane απέτυχε για ακόμα μια φορά αφού ο Γάλλος εκτέθηκε και από τον συμπατριώτη του De Colo αλλά και από τον Clyburn όσες φορές ετυχε να τον συναντήσει. Μάλιστα δεν είναι μόνο η άμυνα του πάνω στην μπάλα που προκάλεσε απορίες αλλά και η γενικότερη τοποθέτηση του στι αμυντικές περιστροφές όπου έχασε αρκετές αλλαγές, δεν έδωσε τις σωστές βοήθειες και γενικά δεν ήξερε που πατούσε και που βρισκόταν.
Ο Weber έβγαλε τη γνωστή του ενέργεια, προσπάθησε να εκνευρίσει τους αντιπάλους του (το κατάφερε με τον Hackett ) αλλά έδειξε πως έχει αδυναμία να μαρκάρει στο ποστ και πως δύσκολα σπάει τα screen. Ο coach Blatt έστειλε αρκετές βοήθειες κυρίως στο close out αλλά δεν δούλεψαν όπως θα έπρεπε με αποτέλεσμα, κυρίως στο δεύτερο μισό, να δεχθεί πολλά καλάθια στην πλάτη της άμυνας.
Ο Παπανικολάου για ακόμα ένα παιχνίδι ανέλαβε τις ειδικές αποστολές αλλά δεν μπορούσε να βρίσκεται παντού. Απέναντι στον Clyburn δεν τα πήγε άσχημα. Μάλιστα όταν συνδυάστηκε στο ιδιο σχήμα με Μάντζαρη, έδωσε τη δυνατότητα στον κόουτς να εφαρμόσει μια προ -περιστροφή με σκοπό μετά τις αλλαγές να βγαίνει αυτός πάνω στον Clyburn ή τον De Colo. Βέβαια αυτό δε διήρκησε για πολύ.
Ο κόουτς Ιτούδης επέμεινε αρκετά σε motion καταστάσεις για αναγκάσει τον Ολυμπιακό να αλλάξει για παραπάνω από μια φορά στη ίδια άμυνα και μάλιστα μετά από καιρό περιόρισε την iso εκτέλεση αναζητώντας την έξτρα πάσα που θα του έδινε το ιδανικότερο miss match. Έτσι ανάγκασε μια ομάδα με εμφανή έλλειψη ποδιών στην άμυνα να κινηθεί περισσότερο από όσο θα ήθελε.
Γενικά σε ένα ακόμα ματς ο coach Blatt εγκατέλειψε την flat αμυντική προσέγγιση που όχι μόνο εξέθεσε τους ψηλούς του αλλά αποδυνάμωσε και το ριμπάουντ που είναι ένα από τα όπλα του.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Για να κλείσω και να μη σας κουράζω με την πολυλογία μου, ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να βγάλει την αναμενόμενη αντίδραση μετά από ένα γεματο προβληματικές εμφανίσεις δίμηνο. Μπορεί να κατάφερε επιτέλους να ξεπεράσει τους 70 πόντους στην επίθεση αλλά σε ένα ακόμα παιχνίδι με ομάδα της πρώτης πεντάδας δεν κατάφερε να ακολουθήσει το ρυθμό και μάλιστα έδειξε πάλι την ίδια εικόνα παράιτησης.
Το να μιλαμε πλέονγια ντεφορμάρισμα είναι τουλάχιστον προκλητικό.
Coach και παίχτες μοιάζουν να έχουν αδειάσει από κίνητρο, διάθεση και ιδέες.
Το rotation παραμένει ουσιαστικά πολύ ρηχό και οι ρόλοι δεν έχουν γίνει ευδιάκριτοι παρότι περπατάμε στο τελευταίο κομμάτι των υποχρεώσεων.
Πλέον ακόμα και η πρόκριση μπορεί να τεθεί εν αμφιβόλω , αν η ομάδα δεν συνέλθει άμεσα ξεκινώντας από το must win παιχνίδι που ακολουθεί στην Ποντγκόριτσα.
Ο coach μάλλον πρώτα πρέπει να δουλέψει στην ψυχολογία και μετά στο αγωνιστικό κομμάτι.
Τίποτα δεν έχει χαθεί ακόμα.
ΥΓ: Θέλω να ευχαριστήσω την ομάδα του Red Point Guard για την πρόσκληση να λάβω μέρος σε μια πολύ όμορφη προσπάθεια.
