Pregame vol 16 @ Panathinaikos BC |

Χαίρετε, χαίρετε, χρόνια καλά (και πολλά)! Καλώς ήρθατε ξανά στο τελευταίο pregame για το 2022, λίγες ημέρες πριν υποδεχθούμε το νέο έτος. Σειρά αυτήν την φορά έχει ο Παναθηναϊκός, ο οποίος, παρά το 4-1 που έτρεξε από τα μέσα Νοεμβρίου έως τις αρχές Δεκεμβρίου, ακόμη αναζητά την ιδανική φόρμουλα, ώστε να κυνηγήσει με καλύτερες αξιώσεις τις πιθανότητές του για είσοδο στην τελική οκτάδα των play offs.

Έχοντας «καταστρώσει» έναν τουλάχιστον συζητήσιμο σχεδιασμό για πολλοστή φορά, ενώ οι οιωνοί ήταν καλύτεροι εν συγκρίσει με την προηγούμενη διετία με την απόκτηση «παιγμένων» παικτών στο επίπεδο της Euroleague, διεκδίκησε και εν τέλει απέσπασε την υπογραφή του Dwayne Bacon για δύο χρόνια. Η εξέλιξη αυτή ήρθε να «φορτώσει» περαιτέρω τον συνωστισμό στην θέση του «3» και ως εκ τούτου να δώσει μια heavy iso κατεύθυνση στην επιθετική λειτουργία της φετινής ομάδας, εν τη απουσία του Grigonis λόγω τραυματισμού.

Ας δούμε αναλυτικότερα τι προηγήθηκε στο «στρατόπεδο» της αθηναϊκής ομάδας το καλοκαίρι. Οι προβολείς του Red Point Guard στο παρκέ…

Πεδουλάκης στις επάλξεις, συμφωνία με Radonjic & recruiting

Με την απώλεια κυπέλλου και πρωταθλήματος από τον Ολυμπιακό, οι αλλαγές στο αγωνιστικό οικοδόμημα ήταν πολλές και ραγδαίες. Σε πρώτη φάση ανακοινώθηκε στις 24/6/2022 η πρόσληψη του Αργύρη Πεδουλάκη ως general manager, ο coach Βόβορας (είχε αναλάβει χρέη head coach μετά την αποπομπή του coach Πρίφτη) έμεινε στο προπονητικό επιτελείο ως assistant coach και στις 30/06/2022 επισημοποιήθηκε η συμφωνία ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και Dejan Radonjic, διάρκειας δύο ετών.

Παράλληλα, ο Ιωάννης Παπαπέτρου αποχώρησε με προορισμό την ανακάμψασα Partizan του σπουδαίου coach Obradovic, παρά τον έναν χρόνο συμβολαίου που προέβλεπε η τελευταία ανανέωση με τους «πράσινους». Οι Nemanja Nedovic, Daryll Macon, Howard Sant Roos, Jeremy Evans, Okaro White, Λεωνίδας Κασελάκης και Βασίλης Καββαδάς αποχώρησαν, για να έρθουν οι Paris Lee, Nate Wolters, Marius Grigonis, Derrick Williams, Γιώργος και Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, Arturas Gudaitis, Andrew Andrews και Mateusz Ponitka.

Οι δηλώσεις του Πεδουλάκη αναφορικά με τις αρχές, που είχε απωλέσει η ομάδα σε συνδυασμό με την πρόσληψη ενός defensive minded προπονητή προμήνυαν μια αγωνιστική προσέγγιση, που θα είχε ως εφαλτήριο μια συμπαγή αμυντική λειτουργία σε πρώτη φάση. Συνελόντι ειπείν, αυτή θα ξεκινούσε από την πίεση στην μπάλα (Lee), το παιχνίδι λίγων λαθών (Wolters), την χρήση ψηλών πλην ευέλικτων σχημάτων και την εδραίωση μιας πιο high tempo λογικής σε επίπεδο κατοχών και transition εν γένει. Επιπροσθέτως, ο Williams αποκτήθηκε, ώστε να τονωθεί το αυτόφωτο παιχνίδι επιθετικά, το μέγεθος & η αθλητικότητα, ενώ ο Gudaitis «κιλά» & post ups στο επιθετικό μισό.

Η στελέχωση που έλαβε χώρα αναπόφευκτα προκάλεσε απορίες. Η προσθήκη ενός «μονοκόμματου» power forward, όπως ο Williams, σε μια ήδη ρηχή frontline με Παπαγιάννη, Gudaitis εγκυμονούσε βάσιμα ερωτηματικά σχετικά με την προοπτική της frontcourt συνολικά, την ευελιξία της και την προσαρμοστικότητά της κατά μήκος της χρονιάς.

Επιπροσθέτως, η απόκτηση των αδελφών Καλαϊτζάκη, σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό all around Ponitka και τον versatile shooter Grigonis προκαλούσαν το ενδιαφέρον αναφορικά με τα σχήματα, που θα βλέπαμε και με τον βαθμό συμβατότητας σε όρους τεχνικών χαρακτηριστικών, σε ομάδα που υπολειπόταν σε πρώτη ανάγνωση κάθετου παιχνιδιού, επαρκούς shooting & ανεπτυγμένης ικανότητας στην πάσα – πάντα με στόχο το συνεχές μπάσκετ συνεργασίας. Λίγο πρίν πάμε και στο προκείμενο των πεπραγμένων του παρκέ, ας δούμε το depth chart των «πρασίνων» για φέτος…

Guards: Nate Wolters, Paris Lee, Andrew Andrews, Λεφτέρης Μποχωρίδης, Marius Grigonis, Νίκος Παππάς (;), Νεοκλής Αβδάλας

Forwards: Derrick Williams, Mateusz Ponitka, Dwayne Bacon, Γιώργος Καλαϊτζάκης, Παναγιώτης Καλαϊτζάκης, Λευτέρης Μαντζούκας, Νίκος Χουγκάζ, Αλέξανδρος Σαμοντούροβ

Bigs: Γιώργος Παπαγιάννης, Arturas Gudaitis

Hustle is back… then what?

Για κάθε νεόδμητο σύνολο απαιτείται χρόνος, ώστε να διαπιστωθεί (έως έναν βαθμό) η δουλειά που γίνεται σε αυτό, ιδίως όταν βασικοί άξονές του απουσιάζουν από το διάστημα της προετοιμασίας. Ο τραυματισμός του Wolters έφερε τον Lee σε ρόλο πρωτεύοντα χειριστή, ωθώντας τον coach Radonjic να δώσει λεπτά συμμετοχής στον Μποχωρίδη (13.6 κατά μέσο όρο έως τώρα σε 8 αγώνες) και ταυτόχρονα ρόλο facilitator στον all around forward Ponitka. Ο φανερά επηρεασμένος από τον τραυματισμό του το καλοκαίρι Παπαγιάννης απείχε (και απέχει) από τον παίκτη της περασμένης χρονιάς, που, ουσιαστικά, κρατούσε μια frontline μόνος του.

Ο Παναθηναϊκός στο ξεκίνημα της χρονιάς αδυνατούσε να βρει συνεπείς πυλώνες επιθετικής παραγωγικότητας. Ενώ έδειχνε σαφή διάθεση στα μετόπισθεν σε κάθε αμυντική συνθήκη (πίεση στην μπάλα, κάλυψη των αντίπαλων off guards, άμυνα σε κατά του post ups) και up tempo λογική (73.7 κατοχές έως την 15η αγωνιστική, 112.3 πόντοι στο DRT), δυσκολευόταν να απειλήσει με συνέπεια το αντίπαλο καλάθι, από την στιγμή που ο Grigonis κυμαινόταν (και κυμαίνεται) σε ρηχά νερά. Ο Andrews, στα 4 παιχνίδια που πρόλαβε να αγωνιστεί, είχε 19.8 λεπτά συμμετοχής, με 8 πόντους (42% στα δίποντα σε 3 σουτ, 60% στα τρίποντα σε 2 σουτ, 1.8 assist για 2.5 λάθη), 1.5 rebound, 0.8 κλεψίματα με 23% USG%. Ήταν φανερό ότι υπήρχε προοπτική στην περίπτωσή του, ωστόσο, δεν υπήρξε υπομονή και μοιραία βρέθηκε εκτός rotation, με την έλευση του Bacon να σηματοδοτεί μία νέα ρότα αγωνιστικά, όπως θα δούμε αναλυτικά στην συνέχεια.

Λαμπρή εξαίρεση αποτελεί ο Williams. O Αμερικανός forward πραγματοποιεί πολύ καλή σεζόν επιθετικά, έχοντας 32 λεπτά συμμετοχής με 14.7 πόντους με 52% στα δίποντα με 5.9 προσπάθειες, 42% στα τρίποντα σε 4.9 σουτ, 70% στις βολές με 4 εκτελεσμένες κατά μέσο όρο, όντας αποτελεσματικός (57% στο eFG% και 60% στο ΤS%). Όμως, η μη επιδραστική αμυντική του παρουσία (rebounding, 1 με 1, προστασία καλαθιού) σε συνδυασμό με τα πολλά λεπτά συμμετοχής του αναδεικνύει τον ελλιπή σχεδιασμό της frontline, όπως προαναφέραμε. Το να αποτελεί τον πιο αξιόπιστο shooter του φετινού roster δεν αποτελεί ακριβώς κατάκτηση, από την στιγμή που αυτό δεν συνοδεύεται από σταθερή απειλή στις υπόλοιπες θέσεις…

Το «τριφύλλι», λοιπόν, βρέθηκε πολύ κάτω σε επιθετικούς μέσους όρους στις 5 πρώτες αγωνιστικές. Οι 100.3 πόντοι στο ORT και το 43% στα δίποντα (35.6 σουτ), μολονότι σούταρε εξαιρετικά από τα 6.75 με 40% σε 23 προσπάθειες, καταδείκνυαν το πρόβλημα επαρκούς επιθετικής ροής. Ο σχετικά υψηλός δείκτης AST% με 65% (ποσοστό καλαθιών που προήλθαν από assist), άφηνε υποσχέσεις για μια επίθεση συνεργασίας, που μοιραία έμεινε πίσω, για να πάρει κατοχές ο Bacon και να δώσει score άμεσα. Το AST% των «πρασίνων» έως την 15η αγωνιστική φτάνει το 57%, στοιχείο που εν πολλοίς υπογραμμίζει την αλλαγή σε όρους επιθετικής τάσης.

Κεφάλαιο Bacon: active or inactive messiah (?)

Αναπόφευκτα ο ερχομός ενός χαρισματικού wing scorer, όπως είναι ο Dwayne Bacon, προκάλεσε εντύπωση, καθώς τα χαρακτηριστικά του είναι δυσεύρετα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Δυναμικό πρώτο βήμα, έντονη ροπή προς το drive ανεξαρτήτως χεριού, ικανός pull up shooter από μέση απόσταση & finisher απέναντι στην επαφή είναι ορισμένα στοιχεία του παιχνιδιού του.

Ταυτοχρόνως, στα μετόπισθεν φαίνεται να αγωνίζεται με διακόπτη. Συχνά παρουσιάζεται δίχως συγκέντρωση σε συνθήκες αμυντικής επικοινωνίας με τους συμπαίκτες του, σπάνια βρίσκεται σε σωστή αμυντική στάση, δεν χαμηλώνει έγκαιρα, καθώς ο νους του είναι κατά κύριο λόγο στο πώς θα κινηθεί επιθετικά, ώστε να γίνει παράγοντας για την επίθεση της ομάδας του.

Όπως αναμενόταν, ο Αμερικανός θα δέσμευε μεγάλο όγκο κατοχών, ώστε να παραγάγει score. Εντούτοις, το 35% στο USG% θυμίζει το αντίστοιχο του Alexey Shved στην Khimki των σεζόν 2017-2018, 2018-2019, που έφτανε το 36%. Πλέον ο Bacon σε 33.2 λεπτά συμμετοής «γράφει» 20.3 πόντους, με 46% σε δίποντα (10.9 ανα ματς), 27% στα τρίποντα σε 6 προσπάθειες, με 6.4 κερδισμένες βολές και ευστοχεί στις 5.5 (86%), 4.1 rebounds, 1.5 assist για 1.4 λάθη. Σίγουρα οι δείκτες αποτελεσματικότητας δεν ζαλίζουν – 43% στο eFG%, 52% στο TS% -, όμως, η δυναμική που φέρει στο παρκέ, παρέχει ώθηση και instant scoring, ακόμα και σε διαστήματα που έχει ξεκινήσει με 1/5 εύστοχα σουτ, όπως συνέβη στον αγώνα με την Barcelona. Τι συνέβη σε ομαδικούς δείκτες με την έλευση του 27χρονου forward;

Από τους 100.3 πόντους σε 100 κατοχές (15ος), όπως προαναφέραμε, στις 5 πρώτες αγωνιστικές, πλέον με την συνεισφορά του Bacon ο Παναθηναϊκός έχει ενεργητικό 107.7 πόντους (12η θέση στην σχετική λίστα), με την διαφορά να είναι αισθητή. Παράλληλα, η αθηναϊκή ομάδα καταφέρνει να κερδίζει 21.2 ελεύθερες βολές κατά μέσο όρο (2ος πίσω από την Monaco), με μέτρια, εντούτοις, αποτελεσματικότητα – 74% έως τώρα, 15ος στην σχετική λίστα. Σε μετάφραση νικών, από το 1-5 (πρώτο παιχνίδι που συμμετείχε ο Bacon) ο Παναθηναϊκός έφτασε το 6-9, απέχοντας 2 νίκες από τις ομάδες, που βρίσκονται στην διεκδίκηση της οκτάδας (Ερυθρός Αστέρας, Zalgiris, Anadolu Efes με 8-8).

Το αποψινό ματς με τον Ολυμπιακό αναμένεται να κρίνει πολλά για την εξέλιξη της φετινής πορείας του «τριφυλλιού». Οι 9 σερί νίκες – μετρώντας από την περασμένη χρονιά- του Ολυμπιακού απέναντί του καταδεικνύουν την σημασία του ροζ φύλλου αγώνος απέναντι στον «αιώνιο» ανταγωνιστή του, ώστε να κλείσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον 1ο γύρο της φετινής Euroleague και ως εκ τούτου με καλύτερες προϋποθέσεις διεκδίκησης μιας θέσης στην τελική οκτάδα.

Να σημειωθεί πως η 18η αγωνιστική του νέου έτους θα βρει τον Παναθηναϊκό να φιλοξενείται από την Bayern στο Μόναχο.