Διπλή αγωνιστική, διπλό encore από το postgame Task Force του RedPointGuard!
vs Maccabi Tel Aviv by TerrenceNesquick
Πέμπτο εκτός έδρας παιχνίδι για τη φετινή Euroleague λοιπόν και πρώτη ήττα στο Tel Aviv για τον Ολυμπιακό, σ’ένα παιχνίδι που η ομάδα παρουσίασε και τον καλό αλλά και τον κακό της εαυτό. Μια ήττα που μάλλον ήρθε φυσιολογικά αφού υπήρξε μια σχετική κατάρρευση κυρίως στην 4η περίοδο, πολλά λάθη και κακές επιλογές με αποτέλεσμα να χαθεί το όποιο προβάδισμα υπήρχε μέχρι τα τέλη του τρίτου δεκαλέπτου.
Πάμε να δούμε μερικά πραγματάκια από το παιχνίδι.
Επιθετικά άλλο ένα βράδυ ο Vezenkov αποτελούσε μια βασική σταθερά μας, πολύ συχνά στηνόταν ένα pick με εκείνον screener στις 45 μοίρες, με σκοπό να ποστάρει αμέσως μετά αφού πρώτα στο ιδανικό σενάριο, έπαιρνε την αλλαγή της άμυνας. Με το pick n roll από τις 45, αυξάνονται κάπως οι χώροι για την επίθεση αφού ουσιαστικά το παιχνίδι απομονώνεται σε 2 vs 2 λόγω του ότι δεν υπάρχει κοντινός διάδρομος για έξτρα βοήθειες. Ο Sasha με το post παιχνίδι του, αν δεν πήγαινε στο ένας μ΄ έναν συχνά έψαχνε την πάσα στην πλάτη του, είτε χαμηλά στον Fall είτε στην αδύνατη στη γωνία. Κάτι που ψάχνει όλο και περισσότερο και αυτό έχει φανεί και στον αριθμό των asts του (3.6 στα τελευταία 5 παιχνίδια).
Άλλη σταθερά φυσικά είναι το παιχνίδι μεταξύ Walkup–Fall, τόσο ως πρώτη επιλογή αλλά και ως λύση τελευταίας στιγμής σε περίπτωση που η επίθεση κολλήσει, τότε όλα θα γυρίσουν στο pick n roll τους. Ένα pick που συχνά στηνόταν πάνω στον Baldwin αφού, θέλαμε τον πρώην παίχτη μας να κολλήσει στο screen και ουσιαστικά να μείνει πίσω από την μπάλα και ενδεχομένως να ”χαθεί” στις αλλαγές, κάτι που θα τον έκανε λιγότερο επιδραστικό σε σχέση με την πολύ καλή πίεση που βάζει πάνω στην μπάλα. Ο Walkup να πούμε ότι, πέρα από τη συνεργασία με Fall έχει αρχίσει και βλέπει πολύ περισσότερες πάσες από την αρχή της σεζόν. Συνδέει σταθερά πλέον δυνατή με αδύνατη πλευρά και δεν θα ”κωλώσει” να ψάξει και πιο δύσκολες πάσες σε κίνηση ή σε κοψίματα προς το καλάθι.
Με την είσοδο φυσικά και του Σλούκα στο παρκέ, οι πηγές δημιουργίας αυξάνονται αφού ο Κώστας βρίσκεται σε μια διαρκή κίνηση για να ψάξει να βρει γωνία πάσας και επιλογές αμέσως μετά το screen. Κάτι που φαίνεται να προσπαθεί όλο και περισσότερο τελευταία είναι να γίνει επιθετικός στην πρώτη ντρίμπλα μετά το pick, κάτι που είτε θα του δώσει επιλογή για mid-range σουτ είτε θα τον πάει μέχρι το καλάθι και εκεί θα διαβάσει και πάλι τι του δίνει η άμυνα – τελείωμα ή πάσα έξω.
Αυτή η συνθήκη δίνει πολύ συχνά ελεύθερα σουτ στην ομάδα, αφού με δεδομένη την ικανότητα του Κώστα τόσο να τελειώνει όσο και να ψάχνει την πάσα στον ψηλό, η άμυνα αναγκαστικά θα κλείσει στη ρακέτα και θα δώσει το τρίποντο. Ή για να είμαστε πιο ακριβείς την επιλογή στο close-out και ουσιαστικά την ανισορροπία.
Ακόμα, η παρουσία Black αν κάτι δίνει σε σταθερό βαθμό είναι τα καλά dives μετά το pick. Αυτή η γρήγορη βύθιση σε συνδυασμό με το μέγεθός του αναγκαστικά θα ”μαγνητίσει” τον αντίπαλο ψηλό προς το μέρος του πράγμα που σημαίνει ότι θα τον απομακρύνει από το ενδεχόμενο hedge out στον Σλούκα κάτι που θα δώσει επιλογή mid-range pull-up ή αν μπει τρίτος παίχτης στη βοήθεια τότε πάσα έξω.
Το ζήτημα βέβαια που προκύπτει είναι το κατά πόσο μπορεί σταθερά η ομάδα να έχει δημιουργία όταν δε θα βρεθεί χώρος στο mid-range για να επιλέξει ο Κώστας ή ο Walkup ή όταν δεν θα μπορέσει να ακουμπήσει η μπάλα στο post (λέγε με Fall ή Sasha). Δηλαδή με αυτούς εκτός πεντάδας ή με μια άμυνα που σου κλείνει την εύκολη πάσα χαμηλά. Αφού η συνθήκη με την μπάλα να ακουμπάει στο post για να δημιουργηθεί κίνηση και να κλείσει την άμυνα πιο μέσα με σκοπό να ξαναβγεί η μπάλα έξω και να γυρίσει μετά, είναι κάτι που βλέπουμε συνεχώς.
Αμυντικά βλέπαμε συχνά αλλαγές σε πρώτο χρόνο, κάτι που έφερνε τον Walkup χαμηλά προσπαθώντας να παίξει από μπροστά τον ψηλό (συνήθως Sorkin) με τον Fall να βρίσκεται στο πλάι για να μην χρειαστεί να εμπλακεί σε πιθανό ένας μ’ έναν στην κορυφή. Είδαμε και τον Παπ να βοηθάει σ’ αυτό δίνοντας ουσιαστικά κάτι σαν τριπλή αλλαγή.
Ενώ η πίεση στην μπάλα ήταν σε καλά επίπεδα (Canaan σε Lorenzo, Walkup σε Baldwin), οι αλλαγές που επιλέγαμε να κάνουμε (ειδικά όταν γίνονταν μεταξύ των περιφερειακών μας), συχνά ήταν αργές και αποτέλεσμα λάθος συνεννόησης. Είδαμε περιπτώσεις όπου δύο παίχτες πήγαιναν under για το κόψιμο του screener και τον παίχτη με την μπάλα να μένει μόνος του, είδαμε δύο παίχτες να μένουν ψηλά με αποτέλεσμα να πρέπει παίχτης από τη ρακέτα να καλύψει μέσα και μια έξτρα πάσα να φέρνει ελεύθερο τρίποντο. Δύο παραδείγματα κακής επικοινωνίας, ίσως και μπέρδεμα ως προς τις οδηγίες.
Επιπλέον, το σχήμα με Martin–Nebo–Poythress την ώρα που εμείς παίζαμε με Σλούκα–Λάρυ–McKissic φάνηκε να μας μπερδεύει αρκετά και να μας μικραίνει το γήπεδο επιθετικά, αλλά και να μας δημιουργεί πρόβλημα σε rebound και μαρκαρίσματα.
Ακόμα η έξοδος του Fall στο δεύτερο ημίχρονο και το σχήμα με Bolomboy – Peters έφερε μεγάλο πρόβλημα τόσο στο αμυντικό rebound όσο και στο ότι η ρακέτα σταμάτησε να προστατεύεται στο βαθμό που το έκανε ο Γάλλος. Ο οποίος σε κάθε pick που κατέληγε χαμηλά στα 4-5 μέτρα, ήταν εκεί για να βάλει τα χέρια του στην αλλαγή και να προσπαθήσει να κλείσει οπτικό πεδίο. Αν τώρα το pick στηνόταν πιο ψηλά θα βλέπαμε <show and recover>, ή και κανονική αλλαγή αν το screen είχε γίνει σε δεύτερη περιστροφή της επίθεσης στα 8 δευτερόλεπτα και κάτω.
Ο Lorenzo ειδικά άρχισε να δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στους ενδιάμεσους χώρους αφού επιτέθηκε δυναμικά στο under του Ολυμπιακού με αποτέλεσμα τόσο να βρει μακρινά σουτ αλλά και να δημιουργήσει.
Τέλος η πίεση που έβαλε η Maccabi στον Σλούκα, είτε με τον Colson είτε με τον Lorenzo για να καθυστερήσει να πάρει την μπάλα, δημιούργησε μεγάλο πρόβλημα στη ροή της επίθεσής μας, στις αποστάσεις μας και τελικά στις κακές επιλογές.
Και επειδή την προηγούμενη βδομάδα έφαγα χέρι για τις αξιολογήσεις που δεν έκανα…πάμε!
Σλούκας (6) Ο τρόπος που κινείται μετά την πρώτη περιστροφή για να μπορέσει να βρει γωνία πάσας είτε προς τα μέσα, είτε στην περίμετρο είναι κάθε φορά για σεμινάριο. Δυσκολεύτηκε στην πίεση της 4ης περιόδου, έψαχνε συχνά να βρει σουτ για να ξεκολλήσει την ομάδα, κάτι που δε βγήκε.
Canaan (3) Φάνηκε να είναι αρκετά κινητικός στο δεύτερο ημίχρονο, ήθελε να πάρει αποφάσεις με την μπάλα στα χέρια. Τα δύο αντιαθλητικά σε λίγα λεπτά ωστόσο είναι ασυγχώρητα.
Walkup (6) Φοβερός για άλλο ένα βράδυ στην πίεση στην μπάλα (4 stls) και στη δημιουργία (9 asts), εκτελεστικά δεν πήρε προσπάθειες. Μόνο κακό που είδα, ότι χάθηκε 2-3 φορές στις αλλαγές, ίσως από υπερβάλλοντα ζήλο στο να πάρει πάνω του αρμοδιότητες που μάλλον δεν ήταν δικές του σ’ αυτές τις φάσεις.
Λαρεντζάκης (9) Φοβερό παιχνίδι επιθετικά παρόλο που ξεκίνησε με χαμένα ελεύθερα σουτ, ήταν ο παίχτης που μας ξεκολλούσε σταθερά στο δεύτερο ημίχρονο με δικές του φάσεις.
Mckissic (3) Άλλη μία κακή παρουσία από τον Αμερικάνο που δεν είναι σε καλό φεγγάρι. Προσπάθησε να τρέξει με την μπάλα δεν του βγήκε, κακές αλλαγές μακριά από την μπάλα, προσπάθησε και να κλέψει κάποιες φορές δημιουργώντας έξτρα ανισορροπίες.
Παπανικολάου (7) Πολύ καλός τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση, έδινε σταθερά σκορ σε σημεία που το είχαμε ανάγκη. Φάνηκε να μένει από ανάσες στο δεύτερο ημίχρονο και έκανε λάθη κούρασης.
Vezenkov (6) Το ότι κάνει ματς με 17 pts, 10 rebs και λέμε ότι ήταν σε μέτριο βράδυ δείχνει πόσο έχει ανέβει επίπεδο. Κακά τελειώματα (ίσως βιαστικά) για το τι μας έχει συνηθίσει – 6/16 εντός πεδιάς.
Peters (4) Έδωσε instant score με το που μπήκε, φάνηκε ότι πιθανά του ταιριάζει το παιχνίδι, ωστόσο στη δεύτερη είσοδό του μάζα με Bolomboy είχαν σοβαρά προβλήματα αμυντικά και στο rebound.
Fall (6) Είναι τόσο επιδραστική η παρουσία του στο παιχνίδι μας που όταν βγαίνει φαίνεται στη ροή τόσο της επίθεσής μας όσο και της άμυνάς μας. Δεν τροφοδοτήθηκε τόσο καλά για να βρει παραπάνω τελειώματα.
Bolomboy (3) Κακός αμυντικά, μεγάλο πρόβλημα στο rebound για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, έχασε σχεδόν όλα τα rebound που διεκδίκησε με αποτέλεσμα να δώσει εύκολους πόντους στη Maccabi. Δεν μπόρεσε να βρει ρυθμό ούτε στην επίθεση με τα dive μετά τα pick με αποτέλεσμα να μη βρει και τελειώματα που ενδεχομένως να τον ανέβαζαν ψυχολογικά.
Black (4) Ενώ επιθετικά φαίνεται να κινείται καλά και να έχει διάθεση, είναι συχνά μια ταχύτητα πιο αργός στα τελειώματα. Αμυντικά κάνει εύκολα foul όταν καταλήγει σε ένας μ’ έναν το παιχνίδι.
vs Alba Berlin by p3nnyhardaway
Την έβδομη φετινή μας νίκη πέτυχε η ομάδα μας, στο δεύτερο παιχνίδι της διαβολοβδομάδας, απέναντι στην Alba στο ΣΕΦ.
Πάμε να δούμε πως φτάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό.
Α’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Ο coach για δεύτερη φορά φέτος (μετά το εντός με τη Valencia) ξεκίνησε το παιχνίδι με τον McKissic στη θέση του Isaiah Canaan. Αρχικά τρέξαμε κάποιες κλασικές δράσεις με <empty side PnR> με τον Vezenkov να κάνει μόνιμα slip στο screen, ώστε να εκτελέσει ή να συνεχίσει τη δράση ανάλογα με το rotation των Γερμανών. Η Alba με τη σειρά της είτε έψαχνε early offense, είτε χτυπούσε την PnR άμυνά μας, με cuts στην πλάτη της άμυνας όταν πηγαίναμε σε βοήθειες από τη δυνατή πλευρά (Zoosman πολύ έξυπνος παίκτης). Στα μετόπισθεν χρησιμοποιήσαμε match up άμυνα την οποία δύσκολα διάβαζαν οι Γερμανοί, οι οποίοι κυρίως επέλεγαν να βρουν ένα γρήγορο σουτ από την περιφέρεια ή λόμπα προς τον Kumadje όταν έσπαγε η πίεση του Walkup στο χειριστή τους.
Η επίθεσή μας δεν παρήγαγε αρκετά πράγματα, είδαμε κάποια νωθρά <spain PnR>, αλλά βρίσκαμε λύσεις κυρίως χάρη στην εκπληκτική κίνηση του Sasha μακριά από τη μπάλα. Εδώ βλέπουμε ένα cut του στην αδύνατη πλευρά, ουσιαστικά αρνείται το screen του McKissic και τελειώνει εύκολα τη φάση.
Η παρουσία του Kumadje (μεγάλη η βελτίωσή του) στη ρακέτα απενεργοποιούσε το post up παιχνίδι του Fall, ενώ ταυτόχρονα δημιουργούσε ναρκοπέδιο, με τους παίκτες μας να σκέφτονται δύο φορές να κάνουν drive. Η Alba δε δίσταζε να πηγαίνει σε stunt and recover στην Pnr άμυνα, ειδικά όταν ο παίκτης που πήγαινε στο stunt μάρκαρε μέτριο σουτέρ (Walkup–Mckissic), καθώς ήμασταν πολύ άστοχοι σε αυτό το πρώτο δεκάλεπτο. Γενικά το σχήμα με βασικό χειριστή τον Walkup και δίπλα του τον McKissic δεν τράβηξε καθόλου και όπως καταλαβαίνετε το παιχνίδι φώναζε για Σλούκα, ο οποίος πήρε τη θέση του Walkup περίπου 2 λεπτά πριν λήξει το δεκάλεπτο. Εδώ να δείξουμε και 2 ωραίες φάσεις στην επίθεση, στο τέλος του δεκαλέπτου.
Β’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Στο δεύτερο δεκάλεπτο οι Λαρεντζάκης και Bolomboy μπήκαν αντί των Παπανικολάου και Fall, σε πεντάδα μαζί με Σλούκα–Vezenkov–McKissic. Αρχικά ψάξαμε το PnR μεταξύ Σλούκα–Bolomboy και αυτό το δίδυμο έκανε θραύση (Σλούκας 5 asts εν ριπή οφθαλμού – Bolomboy 9 γρήγοροι πόντοι) και σε συνδυασμό με τον τρόπο που η υπόλοιπη ομάδα εκτελούσε το πλάνο, ανοίγοντας τους χώρους, μας έδωσε εξαιρετικό flow στην επίθεση (37-31 στο 16’). Εδώ τέτοιες φάσεις.
Όλοι οι παίκτες που βρέθηκαν σε εκείνο το σημείο στο παρκέ έδωσαν πράγματα, όπως ο Canaan που με δύο καλές άμυνες (low post και καλό rotation), ένα τρίποντο και 2 drive and kicks μετά από PnR (πιο επιθετικός εκεί, πρέπει να το διατηρήσει) βοήθησε στο momentum που χτίσαμε. Στην άμυνα αρχίζαμε να αλλάζουμε συχνότερα στα screens στη μπάλα, βάζοντας δύσκολα στους Γερμανούς, από τους οποίους έλειπε το κάθετο παιχνίδι και οι σωστές γωνίες πάσας στα mismatches. Το ημίχρονο έκλεισε στο 39-38, αλλά η διαφορά ήταν για παραπάνω, κυρίως γιατί αστοχήσαμε σε 2 ελεύθερα σουτ με τον Peters και σε ένα lay up στο transition από τον Canaan.
Γ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Στο τρίτο δεκάλεπτο επανήλθε η αρχική πεντάδα και έβαλε αρκετή πίεση στην Alba, με σκοπό να ελέγξει το παιχνίδι από την άμυνα. Οι Walkup–McKissic δεν άφηναν τους χειριστές των Γερμανών να πάρουν ανάσα είτε πριν είτε μετά το screen στη μπάλα, δίνοντας χρόνο στον Fall να ελέγξει το PnR με το drop του (κολλάει καλύτερα μαζί του ο McKissic). Η επίθεσή μας με αυτό το σχήμα συνέχιζε να μην παράγει με συνέπεια και ο McKissic ήταν αυτός που έδωσε με προσωπικές ενέργειες μια ανάσα 8 πόντων (46-38 στο 24’), που τόσο είχαμε ανάγκη. Εδώ να δείξουμε 2 φάσεις που αποδεικνύουν πόσο σημαντικοί είναι για την επίθεση του coach Μπαρτζώκα οι cutters και οι παίκτες που παράγουν επίθεση με την κίνηση τους μακριά από τη μπάλα, σε ένα πλαίσιο read and react.
Το τρίτο δεκάλεπτο έκλεισε στο 61-59 με την Alba να βρίσκει πόντους από μακρινά σουτ και εκμεταλλευόμενη τα καλά rolls του Lammers.
Δ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Η πεντάδα Σλούκας-Walkup-Παπανικολάου-Vezenkov-Bolomboy ξεκίνησε την τελευταία περίοδο και επιστρέψαμε στη γνωστή συνταγή των <spain PnR>, αναζητώντας κυνικά το roll του Bolomboy, ο οποίος εμφανίστηκε σαφώς βελτιωμένος στο timing του μετά τα screens. Ο Παπανικολάου συνέχισε να παραδίδει μαθήματα στην κίνηση πάνω στη βασική γραμμή, ενώ κάτι ενδιαφέρον που είδαμε ήταν οι 4 out-1 in διατάξεις με τους Bolomboy–Sasha να παίρνουν μπάλες στο low post και να αποφασίζουν από εκεί.
Ο coach αποφάσισε να ρίξει τον Παπανικολάου πάνω στον Maodo Lo που ήταν ο μοναδικός χειριστής της Alba στο παρκέ και να πηγαίνει σε αλλαγή στα screens στη μπάλα με τον Bolomboy, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα στις επιλογές των Γερμανών στην επίθεση, όπως παρακάτω.
Η Alba έμεινε ζωντανή στο παιχνίδι ως το 37ο λεπτό (77-72) κυρίως γιατί μας χτύπησε στο transition (να το κοιτάξουμε λίγο αυτό). Εκεί ένα τρίποντο του Παπ από τη γωνία μετά από PnR με Λαρεντζάκη χειριστή (έχει αρχίσει να νιώθει άνετα στο PnR) και διαδοχικές καλές άμυνες (ο coach είχε τραβήξει στον πάγκο τον Σλούκα γιατί χρειαζόμασταν άμυνα) ουσιαστικά τελείωσαν το παιχνίδι.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΑΙΚΤΩΝ
Bolomboy (9) Η καλύτερή του εμφάνιση φέτος. Είχε το μεγαλύτερο +- στην ομάδα, εξαιρετικός και στις 2 πλευρές του παρκέ.
Λαρεντζάκης (7) Μπορεί να είχε μόλις 3 πόντους με 1/5 σουτ, αλλά χειρίστηκε σχετικά καλά τις μπάλες που πήρε στο κλείσιμο του αγώνα και πάλεψε αρκετά στην άμυνα. Θετική παρουσία.
Vezenkov (10) Τα λόγια περισσεύουν.
Walkup (7.5) Τον τελευταίο καιρό δεν παίρνει πολλές προσπάθειες και δε σκοράρει πολύ (3.9 π στα τελευταία 4 παιχνίδια), αλλά ταυτόχρονα έχει 6 asts και 3 κλεψίματα μ.o. Εξαιρετικά χρήσιμος, ακόμη και όταν δεν είναι στη μέρα του επιθετικά.
Canaan (6) Ήταν θετικός στην άμυνα, όσο έπαιξε, ήταν κάπως ενθαρρυντικό ότι πήγε δύο φορές επιθετικά προς το καλάθι μετά από PnR έχοντας στο νου του την πάσα, μια φορά για εύστοχο midrange του Bolomboy και άλλη μια για ωραία πάσα στον Fall που την έσπασε έξω. Πρέπει στις PnR δράσεις να κάνει αυτό ακριβώς, δηλαδή να ξεκολλήσει το μυαλό του από το σκοράρισμα. Έχει δρόμο ακόμη αλλά δε γίνεται να μη δούμε καλύτερα πράγματα από αυτόν στο μέλλον.
Σλούκας (9.5) Εντάξει το παιδί είναι χάρμα ιδέσθαι, πραγματικό κομπιούτερ.
Fall (6.5) Αρκετά καλός αμυντικά, αδιάφορος στην επίθεση, ο Kumadje τον έπαιξε στα ίσια και δεν του έδωσε εύκολους πόντους.
Παπανικολάου (9.5) Εξαιρετική εμφάνιση, με clutch καλάθια και άμυνες, είναι σε μεγάλη φόρμα τον τελευταίο μήνα και έχει εξελίσσει και ο ίδιος το παιχνίδι του μέσα από το σύστημα του coach.
Mckissic (7.5) Πολύ τίμια 2-way εμφάνιση μετά από καιρό για τον Shaq, έχουμε ανάγκη τα καλά παιχνίδια του.
Peters (5) Έπαιξε ένα επτάλεπτο, δεν πρόσφερε κάτι ουσιαστικό.
*Ευχαριστούμε πολύ την Celestie για την φωτογραφία εξωφύλλου του άρθρου. Βρίσκετε τις δημιουργίες της στο twitter και στο instagram.
