Μπορεί να καθυστέρησα για ακόμη μια φορά να παραδώσω κείμενο, αλλά αυτή τη φορά δεν έχω καμία πρακτική δικαιολογία. Ήταν ένα από τα πιο εύκολα post game κείμενα που έχω γράψει. Πως να μην είναι, όταν αφορά ένα παιχνίδι που διήρκησε 10 λεπτά ουσιαστικά. Άντε για να μην είμαι υπερβολικός και μου βάλει χέρι ο Red Emerald, να πω ότι ήταν παιχνίδι ενός ημιχρόνου.
Ο Ολυμπιακός φρόντισε με την ετοιμότητα, την ενέργεια, την συγκέντρωση και την σχεδόν ανεπανάληπτη αποτελεσματικότητα του να μετατρέψει το ταξίδι της Maccabi στον μουντό Πειραιά, σε ατελείωτο βάσανο.
Όσο γρήγορο και ευμετάβλητο και αν έχει γίνει το μπάσκετ, χρειάζονται να συμβούν πολλά απίθανα πράγματα για να ανατραπεί μια διαφορά 27 πόντων. Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς πως ήταν ένα από τα σπάνια παιχνίδια, που στον Ολυμπιακό όλα πήγαιναν δεξιά και στην αντίπερα όχθη οι Ισραηλινοί (πολλά χαμένα «εύκολα» τελειώματα γύρω από το καλάθι) απλά δεν ήταν στη βραδιά τους.
Όμως δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα τύχης το ξεκίνημα – σοκ του Ολυμπιακού. Η ένταση στην άμυνα ήταν εκεί, όπως σε όλα τα ματς στο ΣΕΦ. Απλωμένα χέρια, γρήγορα <tag n recover>, ο Fall, ως κροκόδειλος, στο λάκκο του post να περιμένει κάθε <late switch> και να αποτρέπει την είσοδο των guards με τα κίτρινα και γύρω του οι υπόλοιποι να παίζουν αφόρητα και να ορμάνε στην μπάλα με ένταση και επιθετικότητα. Θεωρώ περιττή την ιδιαίτερη αναφορά στον Θωμά τον Walkup, που με τα <over n shadow> έβγαλε εκτός ρυθμού τον Wilbekin.
Επειδή το να φτιάχνω πολλά μικρά videos το θεωρώ κουραστικό και για εσάς και για μένα συγκέντρωσα τα κυριότερα, κατά τη γνώμη μου πάντα, αμυντικά στοιχεία που έπνιξαν μια από τις πλέον παραγωγικές επιθέσεις της Euroleague.
Αρχικά ο coach B επέλεξε να αφήσει τον Wilbekin να εκτελεί αποκλειστικά γνωρίζοντας πως με τον Walkup παρόντα δε γίνεται να κάνει ότι και στο Μονακό. Αυτό που δεν ήθελε ο προπονητής των γηπεδούχων ήταν να βρει δημιουργία ο Scottie. <Over n shadow> ο Walkup πάνω του στα screen κεντρικά, ο Fall διακριτά σε <flat/drop> κάπου στο midpost να ελέγχει το ρολάρισμα και την πάσα, με τους υπόλοιπους, κυρίως τον Παπανικολάου να δίνουν <tag/nail help> σε κάθε drive και να επιστρέφουν στον παίχτη τους. Όταν πάλι ο star της “ομάδας του λαού” προσπαθούσε να πάρει screen στις 45 μοίρες, ο Ολυμπιακός προσαρμόζονταν σε <ice>, αποτρέποντάς τον πάντα από το να πάρει τον κεντρικό διάδρομο.
Ίδια αντιμετώπιση επιφύλασσε κατά κύριο λόγο και στους πιο άπειρους, Williams & Evans. Ο μοναδικός τρόπος για να διασπαστεί η άμυνα των ερυθρολεύκων ήταν το <side PnR> με τον Zizic, που βρήκε πόντους και κέρδισε φάουλ μετά το short roll.
Ακόμα και όταν επιστρατεύτηκαν οι Nunnaly & Raynolds , ο Ολυμπιακός ήταν έτοιμος να τους αντιμετωπίσει σε ικανοποιητικό βαθμό. Τα <curls> του Nunnaly αντιμετωπίζονταν με shadow και τον Fall, κυρίως, να είναι έτοιμος να απλώσει μπροστά του τα πελώρια χέρια του, ενώ κι όταν προσπάθησε να ποστάρει κοντύτερο αντίπαλο ήταν εκεί κοντά να τον επιτηρεί, αφού ο coach αποφάσισε, σωστά, να μην στείλει βοήθειες.
Από την άλλη τον Raynolds τον άφησε να φανεί μόνο σε early post συνθήκες. Στα <cross screens> επέλεξε να κάνει <early switch> (στέλνοντας αρχικά τον κοντό πάνω του), στη συνέχεια όμως αναλάμβανε ο Fall, δυσκολεύοντας τις εκτελέσεις του. Μια δεύτερη παράμετρος του παιχνιδιού του, που είναι η τοποθέτηση του στο <elbow> για να γίνει σκαλοπάτι δημιουργίας, ήταν η εντολή για deny στους υπόλοιπους, ώστε να μη δοθεί πάσα και πίεση από τον Fall ή τον Hassan όταν ξέμενε με την μπάλα στα χέρια.
Σε όλα τα παραπάνω οφείλω να επισημάνω την <jump to the ball> αντίδραση της πειραϊκής άμυνας σε κάθε drive αλλά και σε κάθε προσπάθεια επίθεσης στην close out. Αποτέλεσμα όλου αυτού ήταν η παντελής απουσία έξτρα πάσας αλλά και η απενεργοποίηση του <kick out> που αγαπάνε αρκετά. Γενικά η Maccabi δεν μπόρεσε να κυκλοφορήσει μπάλα, .
Μοναδική παραφωνία τα 21 επιθετικά rebounds που επέτρεψε ο Ολυμπιακός, με τον Sorkin να εκμεταλλεύεται το μέγεθος του ερχόμενος από την αδύνατη, ανανεώνοντας παρά πολλές.
Μέσα λοιπόν από την αμυντική προσήλωση ο Ολυμπιακός βρήκε πάρα πολλές ευκαιρίες για <early offense>, τις οποίες και εκμεταλλεύτηκε παίζοντας για πρώτη φορά πραγματικά σωστά στην επίθεση του. Μπορεί να μην είναι συχνό να ευστοχεί μια ομάδα στις 9 πρώτες επιθέσεις της, αλλά γίνεται πιθανό όταν παράγει σωστά σουτ. Και η πλειονότητα των σουτ της πρώτης περιόδου ήταν ολόσωστη.
Καλά έχει ντέρμπι & δε θα δώσετε σημασία αλλά ακολουθεί 📽 με το πως ο #OlympiacosBC επιτέθηκε άμεσα , με ταχύτητα & αποφασίστηκα όσες φορές βρήκε την άμυνα της Maccabi σε αστάθεια ειδικά σε transition καταστάσεις.Τα υπόλοιπα στο , αργοπορημένο ,post game του #RedPointGuard pic.twitter.com/3XipCdfUfO
— Navaho (@navahospetses) November 21, 2021
Ο Ολυμπιακός επιτέθηκε γρήγορα και στο ρολόι, αρκετό <early post> και <early side PnR>, αλλά και σε set, μοιράζοντας γρήγορα την μπάλα και χτυπώντας τόσο την close out αμυνα των Ισραηλινών, που δεν άλλαζαν, όσο κυρίως το <low tag>.
Τι εστί <low tag> ή <last>?
Ο παίχτης της αδύνατης πλευράς που έχει σαν ρόλο να καλύψει το ρολάρισμα και να κλείνει γενικά σε κάλυψη του post. Στο παρακάτω βίντεο έβαλα τις πλέον χαρακτηριστικές τέτοιες περιπτώσεις που δεν ήταν λίγες.
Το τρίπτυχο κίνηση-λίγη ντρίμπλα, καλές αποστάσεις, γρήγορη πάσα μπορεί εύκολα να τρελάνει μια άμυνα, που δεν ήθελε να αλλάξει και προσπαθούσε διαρκώς να είναι πάνω στην μπάλα, ειδικά με hedge out.
Η επιθετική απόδοση, το είχα καημό να το καταγράψω, ήταν αυτή που για μένα έκανε την διαφορά και κεφαλαιοποίησε στο μέγιστο την αμυντική σταθερά. Σε όλο το παιχνίδι ο Ολυμπιακός, ακόμα και όταν η Maccabi προσπαθούσε να αντιδράσει, έβρισκε λύσεις για να την τιμωρήσει.
Στόχος του Ολυμπιακού θα πρέπει να είναι λοιπόν η διατήρηση αυτής της επιθετικής εμφάνισης και κυρίως των αρχών της, της αναγνώρισης των εκάστοτε συνθηκών και της προσαρμογής σε αυτές.
Αν το καταφέρει αυτό η ομάδα, είτε μπαίνουν είτε δεν μπαίνουν τα σουτ, σπάνια θα γίνεται προβλέψιμη και θα παρουσιάζει κενά διαστήματα.
