Καλησπέρα σε όλους. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα και τόσο πολύ όρεξη να γράψω κείμενο και γενικότερα να ασχοληθώ με το μπάσκετ όπως και με οτιδήποτε άλλο προκαλεί ευθυμία, αφού το πρόσφατο περιστατικό στα Τέμπη με κρατάει μουδιασμένο και σχεδόν ναρκωμένο στα ψυχικά μου ερεθίσματα. Ζητάω προκαταβολικά συγνώμη αν το κείμενο αφήσει γεύση αγγαρείας, αλλά νομίζω οι περισσότεροι από σας θα συμμεριστούν τον ψυχισμό μου, έως θα ταυτιστούν.
Καταρχάς, ήταν μεγάλο φάουλ της EuroLeague να μην αναβάλλει τα 2 παιχνίδια των ελληνικών ομάδων. Η χώρα βιώνει εθνικό πένθος άνευ προηγουμένου, ο κόσμος άλλη όρεξη δεν είχε από το να τρέχει στα γήπεδα, αλλά προτεραιότητα είναι οι ημερομηνίες που δεν υπάρχουν για να χωρέσει εμβόλιμο παιχνίδι. Αν αυτό αναβαθμίζει το προϊόν, τι να πω. Η ήττα στο Μιλάνο ελάχιστους φρονώ πως ενόχλησε, ακόμα και οι παίχτες στις δηλώσεις τους το τόνισαν ότι το μπάσκετ ήρθε σε δεύτερη μοίρα. Προς θεού, δε θέλω να ρίξω τα αιτία της ήττας στο δυστύχημα, άλλωστε η ομάδα επιβεβαίωσε το κακό της φεγγάρι και προχθές στη Ρόδο, αλλά σε κάθε περίπτωση αυτό που αντικρίσαμε στο Μediolanum Forum ήταν εκ προοιμίου δρομολογημένο.
Δεν άλλαξε και κάτι σχετικά με τη βαθμολογία, αφού η ομάδα παραμένει πρώτη στην ισοβαθμία με την αποψινή αντίπαλο Barcelona και την έτερη ισπανική Real, η οποία βέβαια έχει έναν αγώνα λιγότερο. Επειδή όμως ξεκινά διαβολοβδομαδα και ο Μάρτιος είναι η αρχή της τελικής ευθείας στη regular, το ματς τόσο το αποψινό όσο και της Πέμπτης με τη Bayern, απέκτησαν καίρια σημασία. Όχι μόνο γιατί είναι αμφότερα εντός έδρας μετά από καιρό, και θα πρέπει να προστατέψεις το κάστρο σου, αλλά γιατί η ευμετάβλητη κατάσταση που διαμορφώνεται ανά βδομάδα στην 8αδα κάνει κάθε πιθανή πρόβλεψη για σταύρωμα στα playoffs, τελείως αβάσιμη. Τι κι αν είμαστε πρώτοι, μπορεί ξαφνικά να βρεθούμε τρίτοι. Γενικά το 1-3 ανάμεσα σε μας την Barca και τη Real είναι σχεδόν κλειδωμένο, όμως το ποιος θα βγει κερδισμένος από το τελικό πλασάρισμα κανείς δεν μπορεί να το προβλέψει.
Κι ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι η πρωταθλήτρια Ευρώπης Efes, η οποία σε μια σεζόν παρόμοια με την περσινή, ανέβασε στροφές πριν το τέλος και συνεχώς κινείται προς 6αδα. Την θεωρώ δεδομένη στα paly-off, οπότε ο άτυχος της υπόθεσης είναι αυτός που θα πέσει πάνω της, γιατί εκεί δεν αστειεύεται. Οπότε μπορεί να τερματίσεις πρώτος και οι Τούρκοι 8οι και να έχεις δυσκολότερο έργο από αυτόν που θα τερματίσει 3ος και ο 6ος μπορεί να είναι θεωρητικά πιο βατός. Η σφαγή που γίνεται από τις θέσεις 6-8, με 6 συνολικά ομάδες σχεδόν ισόβαθμες για 3 θέσεις, είναι παροιμιώδης. Αρκετά όμως με την μελλοντολογία , πάμε πάλι στον σημερινό αντίπαλο που δεν είναι άλλος από την Barca του Σάρας.
Αρχικά, να αναφέρουμε ενδεικτικά την προϊστορία των αποψινών μονομάχων. Μπορεί οι Καταλανοί να έχουν την… αριθμητική υπεροχή με 22 νίκες έναντι 15 σε σύνολο 37 αγώνων, όμως οι Πειραιώτες μπορούν να καυχιούνται πως, με εξαίρεση τον τελικό του 2010 στο Παρίσι, έχουν χαμογελάσει σε όλα τα μεγάλα ραντεβού με τους «blaugrana». Το 1997 ο Ολυμπιακός είχε νικήσει με 73-58 στον τελικό της Ρώμης, το Μάιο του 2012 ξεπέρασε το εμπόδιο της Barca στον ημιτελικό της Πόλης, για να φτάσει στον δεύτερο τίτλο Euroleague στην ιστορία του, ενώ τη σεζόν 2014-15 την απέκλεισε με μειονέκτημα έδρας, φτάνοντας μέχρι τον τελικό. Ειδική αναφορά θα κάνω και στο παιχνίδι του πρώτου γύρου, στην πρεμιέρα της φετινής διοργάνωσης, όταν με εκείνο το εκκωφαντικό διπλό (70-80) έστειλε μήνυμα σε όλη την Ευρώπη ότι φέτος η ομάδα είναι dominant, ακολούθησαν και τα άλλα δυο διπλά στην Ισπανία(Μαδρίτη-Βιτορια) και η ομάδα τρόμαξε κόσμο από νωρίς.
Σήμερα όμως είναι άλλη ιστορία και ο βαθμός δυσκολίας είναι απείρως μεγαλύτερος από αυτόν της Βαρκελώνης. Καταρχάς, πλέον μας ξέρουν, μας έχουν μελετήσει, κι ο Saras αν για κάτι φημίζεται προπονητικά είναι στο πως θα αποδομεί τα ατου του αντιπάλου, παρά στο πως θα παράγει ο ίδιος μπάσκετ κυριαρχίας. Τουλάχιστον φέτος, κάπου πήρε το μάτι ένα στατιστικό) ότι η Barcelona είναι ουραγός στους πόντους που παράγει ανα κατοχή (PPP) την ίδια στιγμή που…μαντέψτε ποιος είναι πρώτος. Έχω ξαναπεί ότι το αρτηριοσκληρωτικό παιχνίδι που εγκαθίδρυσε ο Saras στη Βαρκελώνη, με ένα τρόπο σχεδόν δογματικό και κατά την άποψη μου παρωχημένο, είναι κάτι που προσωπικά εμένα με απωθεί. Θα πείτε όμως σωστά, πως ισοβαθμεί με σένα, έχει τον ίδιο στόχο, μπορεί τελικά να πλασαριστεί σε καλύτερη θέση ενώ είναι ξεκάθαρα ένα από τα φαβορί για f4. Κι ομως εμένα, αν κάτι με τρομάζει, είναι περισσότερο το κακό αγωνιστικό timing που οσμίζομαι στην ατμόσφαιρα, παρά η δυναμική της Barca αυτή καθαυτή. Το γεγονός ότι έχασαν και στο πρωτάθλημα από την Τενερίφη θα τους κάνει ακόμα πιο πεινασμένους. Γενικά έχουν και εκείνοι τα θέματα τους φέτος, παίκτες έχουν καταφερθεί σε ανύποπτο χρόνο εναντίον του μπάσκετ που παράγουν. Άτρωτη δεν είναι, αν πιάσουμε τα συνήθη στάνταρ του προηγούμενου μήνα πιστεύω θα κερδίσουμε, αν και προβλέπω πολύ κλειστό παιχνίδι έως νευρικό.
Υ.Γ.: Για το θέμα Dorsey απλά να πω πως πιστεύω η ομάδα έπραξε στην παρούσα φάση το σωστό. Δεν διαταράσσεις τις ισορροπίες στην ομάδα για οποιοδήποτε παίχτη τη στιγμή που παίζεις τέτοιο μπάσκετ και η σεζόν οδεύει προς κορύφωση. Είναι άδικο για όλους τους άλλους και την προσπάθεια τους.
Υ.Γ.2.: Να δούμε τι απόφαση θα πάρουν οι gm της EuroLeague σχετικά με την είσοδο ή όχι ομάδας από το Ντουμπάι στο μέλλον. Προσωπικά έχω εκφράσει την άποψη μου, είμαι ανοιχτός σε καινοτόμες ιδέες που θα ενισχύσουν το προϊόν κυρίως οικονομικά αφού η διοργάνωση διψάει για έσοδα που μέχρι τώρα τα λες… αστεία.
