Καλημέρα ή και καλησπέρα σε όλους! Άλλο ένα παιχνίδι στο ΣΕΦ φέτος, απέναντι στην Maccabi αυτή τη φορά, με άλλο ένα sold out απ’ τον κόσμο (το τρίτο συνεχόμενο), με την ομάδα να στέκεται εκεί που πρέπει και να παίρνει μία ακόμα σημαντική νίκη, παρόλο που κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είδε τον Κώστα Σλούκα να αποχωρεί με πρόβλημα τραυματισμού.
Πάμε λίγο να δούμε μερικά πραγματάκια από το παιχνίδι.
Η ομάδα ξεκίνησε προσπαθώντας να βάλει μεγάλη πίεση στα guards, κάτι που συνέχισε και καθόλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, είδαμε τον Walkup να παίζει από μπροστά τον Baldwin για να τον δυσκολέψει όσο περισσότερο μπορεί να πάρει την μπάλα για την αρχή του play. Είδαμε ακόμα τον Fall να βγαίνει περισσότερο σε αλλαγή παρά σ’ ένα show and recover, αφού μάλλον στόχος εκεί ήταν να αποφύγουμε εντελώς το mid range του Baldwin. Έτσι με την αλλαγή θα έχανε αυτό το ένα δευτερόλεπτο πλεονεκτήματος μετά το screen για να εκτελέσει. Ακόμα, ο Γάλλος ψηλός θα του δυσκόλευε την εκτέλεση στα pull-up με τα μακριά του χέρια. Εκεί που φυσικά θα είχαμε θέμα θα ήταν στην περίπτωση που ο Αμερικάνος έπαιζε πάνω στον Fall για να φτάσει στο καλάθι, εκεί όπου θα αναλάμβαναν οι βοήθειες, είτε μ’ένα tag απ’το πλάι, είτε με βοήθεια από την πίσω ζώνη. Επίσης ο Baldwin, είδε κάποιες πάσες όσο πιεζόταν από τον Fall με αποτέλεσμα να βρεθεί miss match – κάτι που φυσικά υπήρχε και στη διεκδίκηση του rebound με τον Γάλλο εκτός ρακέτας.
Με τον Canaan αναγκαστικά κάτω απ’ το καλάθι, το αμυντικό rebound είναι ζήτημα.
Επιθετικά, την ίδια ώρα ο Walkup ξεκινούσε απ΄ το πλάι, για να πάρει την μπάλα ψηλά και να ξεκινήσει τα γνωστά spain pick n rolls, ακόμα και με τον Canaan στο κάτω screen και όχι πάντα τον Παπ. Όταν όμως βλέπαμε τον Παπ εκεί για το pop out, ο Walkup θα έψαχνε στην αδύνατη τον Canaan, ο οποίος, αν μη τι άλλο, σουτάρει χωρίς να το πολυσκέφτεται και με κάποια δείγματα περισσότερης αυτοπεποίθησης τελευταία. Ακόμα μία επιλογή, φυσικά οι συνθήκες που δημιουργεί ο Fall, με την μπάλα στα χέρια του χαμηλά. Η άμυνα αναγκαστικά θα κλείσει όλη πάνω του για να του κόψει το ένας μ΄ έναν στο low post, ή για να κόψει τις κοντινές πάσες στα cuts προς το καλάθι, έτσι αν επιλέξει τα παραπάνω δύο, θα υπάρχει χώρος στη γραμμή του τριπόντου.
Cuts to the basket, Maccabi κλείνει, Canaan ελεύθερος.
Με την είσοδο του δεύτερου rotation, ο Ολυμπιακός αύξησε ακόμα περισσότερο την πίεση πάνω στην μπάλα, με τον Black να βγαίνει δυναμικά μετά τα screen (αν ο Baldwin έβρισκε πλεονέκτημα τότε βλέπαμε jump to the ball απ’τον πλαινό παίχτη, ακόμα και δυνατής πλευράς) και να πηγαίνει σταθερά στο rebound τόσο σε άμυνα όσο και σε επίθεση. Ο Black επιθετικά τώρα, δίνει όπως έχουμε ξαναπεί, σταθερά δύο πράγματα. Το πρώτο και σημαντικότερο είναι τα πολύ καλά dive στο pick n roll, εκεί ακόμα και αν δεν τροφοδοτηθεί σε πρώτο χρόνο, ”ψαρώνει” τις αντίπαλες άμυνες αφού μπαίνει πολύ δυναμικά προς το καλάθι (ακόμα και χωρίς μπάλα), έτσι αντανακλαστικά η άμυνα θα προσαρμοστεί σε αυτό (όταν ειδικά έχει για χειριστή τον Σλούκα ο Ολυμπιακός εκείνη τη στιγμή). Έτσι η παραπάνω συνθήκη, δίνει ευκαιρία στη read n react επίθεση του coach B για έξτρα κυκλοφορία, για έξτρα πάσες και παράλληλα cuts.
Εδώ σε πρώτο χρόνο η μπάλα πάει στο πλάι μετά το pick για να ξαναπάει μέσα σε πιο σίγουρο τελειώμα με την άμυνα να είναι σε ανισορροπία
Ένα δεύτερο, που προσπαθεί όσο περνάει ο καιρός να πάρει επιθετικά από τον Black ο coach, είναι το να πάρει θέση στο post ο Αμερικάνος. Όχι μόνο για να παίξει στο ένας μ’ έναν αλλά και για πιθανή έξτρα πάσα ξανά έξω (αλά Fall), ή ακόμα παίρνοντας την επαφή στην πλάτη του, να ψάξει πιθανό κόψιμο γυρνώντας προς το καλάθι. Κάτι που μπορεί να κάνει ο Αμερικάνος, ο οποίος από την αρχή της χρονιάς φαινόταν να μην έχει καλή ισορροπία στα τελειώματα του, και να είναι κάπως ασύνδετα τα άλματά του στις πάσες, κάτι που όσο περνάει ο καιρός δείχνει να βελτιώνεται.
Με τον Mckissic να είναι σε φοβερή κατάσταση, ψάξαμε το ένας εναντίον ενός ακόμα και σε πρώτο χρόνο αμέσως με το κατέβασμα, έτσι κι αλλιώς προσπαθούσαμε από την αρχή να τρέξουμε και να πάρουμε ο,τι δώσει η άμυνα των Ισραηλινών. Ένας μ΄ έναν με Shaq; Δημιουργία απ’ το post με Peters, Sasha, Black; Σύνδεση με την αδύνατη πλευρά μετά το pick n roll για Canaan, Λάρυ; Όλα τα παραπάνω. Και όλα σε γρήγορο tempo, κάτι που παρέσυρε και τη Maccabi να πάει εκεί, χωρίς ωστόσο να έχει τόσο σωστές επιλογές, όσο βιαστικές – κάτι που μας έδινε νέα ευκαιρία για αιφνιδιασμούς.
Η σταθερά Sorkin ήταν αυτή που κακώς υποτιμήθηκε, αφού είναι σταθερά καλός και χρήσιμος για την ομάδα του coach Kattash σε όλη τη σεζόν. Ο Sorkin λοιπόν κυρίως στην 3η περίοδο θα πήγαινε σε ένα πολύ γρήγορο pick στα πρώτα δευτερόλεπτα, για να πάρει την αλλαγή του Fall και μετά να έχει το miss match κάτω απ’ τη ρακέτα, εκεί που δεν θα έπαιρνε την μπάλα απαραίτητα αφού το ένας μ’ έναν ακόμα και με πλεονέκτημα δεν είναι το φόρτε του, ωστόσο θα έφερνε μεγάλο πρόβλημα στο αμυντικό rebound. Ακόμα η Maccabi θα έβρισκε με αυτή τη γρήγορη αλλαγή του Fall εκτέλεση από τον Baldwin ή τον Colson από μέση απόσταση (αυτά που είχαμε καταφέρει να αποφύγουμε στο πρώτο μέρος). Αυτο που προσπαθήσαμε να κάνουμε βλέποντας τον Sorkin να κάνει party κάτω απ’τη ρακέτα και να φέρνει πόντους από επιθετικά rebound, ήταν να περιορίσουμε το miss match, βάζοντας τον Παπανικολάου στον χειριστή για να είναι μετά αυτός που θα αναλάβει τη διεκδίκηση του rebound μαζί με τον Sorkin (7 επιθετικά rebs και 10 pts από αυτά στην 3η περίοδο η Maccabi).
Aπό την άλλη ο coach Kattash έπαιζε κάτι σαν ζώνη (ή και ζώνη δεν θα τα χαλάσουμε), με τον Ολυμπιακό να πηγαίνει την μπάλα με πάσα κατευθείαν στο πλάι, για να μην μπορέσει να απλώσει την άμυνα και να καταφέρει να έχει ένα screen πάνω στην μπάλα, πράγμα πολύ δύσκολο να γίνει από κεντρικό διάδρομο με τον αντίπαλο σε διάταξη 2-3. Ακόμα από το πλάι ψάχναμε ακόμα και την απευθείας απομόνωση και το ένας μ’έναν με Canaan, Παπ, ή και Sasha πιο χαμηλά, τα cuts προς το καλάθι δεν σταματούσαν, και ήταν αυτά ακριβώς που μπέρδευαν την πίσω γραμμή άμυνας της Maccabi, αφού δεν υπήρχε καλή επικοινωνία με αποτέλεσμα να βρίσκει ο Ολυμπιακός χώρους προς το καλάθι.
Η ομάδα όσο περνούσε το παιχνίδι γινόταν ακόμη πιο σκληρή αμυντικά (κάτι που φαίνεται ότι συμβαίνει γενικά όσο προχωράει η σεζόν), περισσότερες βοήθειες χαμηλά, περισσότερα χέρια μέσα στη ρακέτα, σωστά foul στα miss-match, και συγκέντρωση από τα guard για το αμυντικό rebound (Λάρυ 8 αμυντικά!).
Kρατάμε λοιπόν, το παραπάνω, την άμυνα που δείχνει να επιστρέφει σιγά σιγά σε περσινά επίπεδα σκληράδας και συνοχής, κρατάμε τον πολύ καλό Black που δίνει σοβαρές λύσεις, την άνοδο του McKissic σε πολύ σημαντικό σημείο, την ώρα που ο Canaan ακόμα δυσκολεύεται (φαίνεται πάντως όλη η ομάδα να δουλεύει για να τον ”ανεβάσει). Τι άλλο ; Τις σταθερές μας, Sasha, Παπ, Walkup, Fall και το ότι η ομάδα δεν κώλωσε ακόμα και τον τραυματισμό Σλούκα στην αρχή του παιχνιδιού, κάτι που έχει κάνει όλη τη σεζόν στις αντίστοιχες στιγμές και στις απουσίες (Sasha – Παπ). Kαι φυσικά κρατάμε άλλη μια νίκη στο δρόμο προς το πλεονέκτημα.
