Χαίρετε για πολλοστή φορά, και στην κατά τεκμήριο απαιτητικότερη για τις ομάδες περίοδο. Όπως σωστά θα υποθέσατε, τα play offs βρίσκονται στο κατώφλι μας, με τον δικαιωματικά πρωτοπόρο στην κανονική περίοδο Ολυμπιακό να φιλοξενεί την φιλόδοξη Fenerbahce, που εν τέλει κατέλαβε την όγδοη θέση.
Όσο παρακινδυνευμένες κι αν είναι οι προβλέψεις σε μια σειρά play off αυτού του επιπέδου, θα προσπαθήσουμε να κοιτάξουμε βαθύτερα, ώστε η προσέγγισή μας να είναι όσο το δυνατόν πιο βάσιμη, για τα όσα πρόκειται να δούμε στο παρκέ, βάσει των τάσεων που χαρακτήρισαν τους δύο μονομάχους.
Δίχως χρονοτριβή, λοιπόν, πάμε στο προκείμενο και στην ανάλυση της πρωταθλήτριας Τουρκίας.
Η αναδόμηση της Fenerbahce
Με το πέρας της προηγούμενης σεζόν και παρά την κατάκτηση του πρωταθλήματος απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης Anadolu Efes, οι ιθύνοντες της Fener θέλησαν να δώσουν τα ηνία σε μια πιο παιγμένη μορφή της Euroleague, με εμπειρία, διακρίσεις, μα πάνω από όλα κατακτήσεις και σύγχρονη προπονητική αισθητική. Μοιραία η κρούση στον Δημήτρη Ιτούδη δεν άργησε να μετατραπεί σε τριετή συμφωνία.
Εν συνεχεία, οι «κυανοκίτρινοι» κινήθηκαν αρκετά στοχευμένα στην μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού, έχοντας ως κύριο γνώμονα τον καλύτερο δυνατό συνδυασμό σε όρους εμπειρίας (Καλάθης, Bjelica, Jekiri), ευελιξίας ρόλων (Hayes, Motley), αθλητικής ικανότητας (Motley, Hayes), playmaking (Καλάθης) & προοπτικής. Καθώς οι Καλάθης, Bieljca, Jekiri πλαισίωσαν τους επίσης νεοφερμένους Wilbekin, Edwards, δίπλα στους ήδη υπάρχοντες Guduric, Mahmutoglu, Pierre, Booker, Hazer, Birsen, ενώ μεσούσης της χρονιάς προστέθηκαν οι Κώστας Αντετοκούνμπο και Tyler Dorsey. Διόλου αναίτια, οι Τούρκοι κίνησαν το ενδιαφέρον του κοινού ως προς το τι θα παρουσίαζαν υπό τις οδηγίες του coach Ιτούδη. Τι μας έμεινε από την εικόνα της διαχρονικά φιλόδοξης Fener; Σε τι επίπεδο ανέπτυξε βάσεις, για να θεωρείται ξανά powerhouse;
Η τάση ευέλικτων σχημάτων ως οδηγός στην επίθεση
Είναι γεγονός ότι ο πρώτος γύρος της πρωταθλήτριας Τουρκίας ήταν τω όντι αρκετά καλός, έχοντας ρεκόρ 10-7 και την 6η θέση στην κατάταξη. Η διάθεση για εδραίωση ταχύτατων επιθετικών δράσεων στα πρώτα 7-8 δευτερόλεπτα (early offense) βασισμένη σε spread διατάξεις με την ταυτόχρονη παρουσία των Wilbekin, Guduric, Hayes, ώστε να δομηθεί μια καλή βάση αποστάσεων, ήταν ξεκάθαρη.
Οι Hayes, Pierre αποτέλεσαν την ραχοκοκκαλιά της ομάδας σε όρους αγωνιστικής ευελιξίας και σχημάτων, όντας καθοριστικοί με την συνέπειά τους στην περιφερειακή spot up εκτέλεση και το αμυντικό τους φίλτρο – αμφότεροι αγωνίζονται με άνεση στις θέσεις των forwards, σπανιότερα και σε αυτήν του center -, με τον Motley να ηγείται της frontline, όντας ένας εκ των κορυφαίων rookies της φετινής διοργάνωσης.
Οι Wilbekin, Guduric έδωσαν σημαντική ώθηση σε επίπεδο αποφάσεων και εκτελέσεων, συμπληρώνοντας εξαιρετικά τον Καλάθη, βγάζοντας από πάνω του τον μεγαλύτερο όγκο αυτών (μόλις 19% στην στήλη του USG% είχε ο 34χρονος PG φέτος), πλαισιώνοντας ιδανικά την αποτελεσματικότητα του συνόλου στο επιθετικό rebound (34% στην στήλη του ORB%, 3η μαζί με Barcelona, Monaco).
Η αντίθεση ανάμεσα σε αθλητικότητα, versatility, χημεία & αμυντικό rebound
Στα μετόπισθεν ήταν αναμενόμενο πως θα προκύψουν διακυμάνσεις. Ομάδες με μεγάλο όγκο νεαποκτηθέντων παικτών σπάνια κατορθώνουν να δημιουργήσουν επαρκή κώδικα αμυντικής επικοινωνίας και συνεργασιών σε χρονικό διάστημα μιας σεζόν και κάτω. Η κατάσταση μπορεί να γίνει ιδιαίτερα απαιτητική σε περιπτώσεις μαζικών απουσιών λόγω τραυματισμών – όπως συνέβη.
Οι Wilbekin, Jekiri, Pierre έχασαν σεβαστό αριθμό αγώνων (9, 9 και 10 αντίστοιχα), με τον βασικότατο Motley να χάνει 3 (ο Bjelica 27).
Τούτου δοθέντος ο ερχομός του Κώστα Αντετοκούνμπο έγινε με γνώμονα την «επιβίωση» της frontline και την προοπτική σταδιακής εξέλιξης ενός φέρελπι rim runner ψηλού (10 λεπτά συμμετοχής σε 9 ματς). Παράλληλα, η φανερά απαιτητική περίοδος προσαρμογής του Edwards με την ταυτόχρονη απουσία του Wilbekin προετοίμασαν την απόκτηση του Tyler Dorsey (8 αγώνες με 20.1 λεπτά συμμετοχής). Όπως καταλαβαίνει κανείς, η συνοχή μιας νεόδμητης ομάδας υφίσταται αναπροσαρμογές όσο απουσιάζουν και προστίθενται παίκτες.
Ομάδες με αποδεδειγμένα υψηλό επίπεδο επιθετικής λειτουργικότητας και ροής είχαν τον πρώτο λόγο απέναντι στην άμυνα της τουρκικής ομάδας. Σε συνθήκες άμυνας απέναντι σε ball movement από πλευρά σε πλευρά και με διάρκεια το σύνολο του coach Ιτούδη δυσκολευόταν φανερά να ακολουθήσει , γεγονός που αποτυπώθηκε στους αριθμούς.
Η Fener στον πρώτο γύρο είχε παθητικό 110.5 πόντους στον δείκτη του DRT, φτάνοντας την 5η θέση, πέφτοντας σημαντικά στην συνέχεια με παθητικό 115 και στην 9η θέση της σχετικής λίστας.
Ένα από τα στοιχεία που συνέβαλαν σε αυτήν την πτώση αφορά την αδυναμία εξασφάλισης του αμυντικού rebound. Το 69% σε όρους DRB% έπεσε στο 67% και στην 15η θέση – φανερή η τάση για switches, ώστε να περιοριστεί ο μεγάλος όγκος εκτελέσεων από τα 6.75 (μόλις 23.3 ανά ματς, 3η μαζί με την Zalgiris).
Τα ερωτηματικά των τραυματιών Wilbekin, Guduric εν όψει του ματς της Τετάρτης
Η χρονική στιγμή των play offs δεν βρίσκει στην καλύτερη δυνατή κατάσταση τους πρωταθλητές Τουρκίας. Η πιθανή (?) απουσία των Wilbekin–Guduric από το πρώτο ματς με τον Ολυμπιακό σε συνδυασμό με την δεδομένη απουσία του Booker συνθέτει έναν αρκετά απαιτητικό γρίφο σε όρους rotation για τον coach Ιτούδη και το επιτελείο του. Αντίθετα, οι «ερυθρόλευκοι» αναμένεται να παρουσιαστούν πλήρεις.
Η πολυαναμενόμενη αναμέτρηση, που θα ανοίξει την αυλαία της εν λόγω σειράς, θα διεξαχθεί αύριο βράδυ, στις 21:45.
Πηγές
https://www.sport24.gr/basket/fenermpachtse-episima-me-itoydi-ston-pagko-gia-tin-epomeni-trietia.9671062.html
https://hackastat.eu/en/euroleague-stats-2022-2023/
