Η συντακτική ομάδα του Red Point Guard, καταφεύγοντας σε σολομώντειες πρακτικές, με επιστρατεύει για δεύτερη φορά αποκαλώντας με ως το γούρι που θα φέρει το δεύτερο διπλό φέτος από την Ισπανία. Βλέπετε, τους άνοιξε η όρεξη μετά το διπλό της Βαρκελώνης, όπου εξέπεμψα vibes νίκης, κάτι που επιβεβαιώθηκε πριν από περίπου 10 μέρες. Δε θα πράξω όμως το ίδιο και απόψε, όχι γιατί δεν πιστεύω το ίδιο στο διπλό όπως με τη Barca ή διότι κάτι άλλαξε στο τι μου εκπέμπει η ομάδα αλλά γιατί όπως και να το κάνουμε θεωρώ σοβαρότερο αντίπαλο (για την ώρα τουλάχιστον) την ομάδα του Chus Mateo από αυτή του Saras. Και μπορεί να μεσολάβησε το ισπανικό Classico πριν 5 μέρες, με την πρώτη ήττα της Real και την πρώτη νίκη της Barcelona αντίστοιχα στο τελευταίο χαμένο σουτ για τρεις του Llull στο -2 (παραλίγο κηδεία μέσα στη Βαρκελώνη) , όπως και για μας μεσολάβησε το 2/2 μέσα στο ψυχρό ΣΕΦ επί της αξιόμαχης Zalgiris (πήρε την πρώτη νίκη χθες επί της Virtus, έχασε στο καλάθι στο Τελ Αβιβ στην πρεμιέρα και θα κάνει αρκετές ζημιές – πάρτε screenshot) , εντούτοις θα μηδενίσω το κοντέρ του πρόσφατου παρελθόντος και θα προσεγγίσω το αποψινό ματς σα να είναι το πρώτο τη χρονιάς (είναι έτσι κι αλλιώς είναι η πρώτη διαβολοβδομάδα αφού σε 48 ώρες ακολουθεί η μάχη στη Βιτόρια). Άλλωστε, δεν αποτέλεσε σχεδόν ποτέ για μας και ευχάριστο προορισμό (προϊστορία παρακάτω) η Μαδρίτη.
Για πολλούς η Μαδρίτη είναι το πολύ καλό φαγητό, το θρυλικό «σπίτι» της Real Madrid, το στάδιο Santiago Bernabéu, μα και οι ταυρομαχίες που παρά τη δικαιολογημένη κοινωνική κατακραυγή, εδώ παραμένουν ζωντανές σαν αναπόσπαστο κομμάτι της τοπικής κουλτούρας. Στην ουσία, όμως, η Μαδρίτη είναι οι πολλές αντιθέσεις και το συνεχώς μεταλλασσόμενο συνονθύλευμα από διαφορετικούς πολιτισμούς που έχουν κάνει υπό κάποια έννοια αισθητή την παρουσία τους εδώ: ο αιγυπτιακός ναός Debod δεσπόζει στην καρδιά της πόλης, ενώ στο περίφημο παλάτι της Μαδρίτης τα κειμήλια από την εποχή της ισπανικής αυτοκρατορίας μαρτυρούν μία εναλλακτική ιστορία παγκόσμιου ιμπεριαλισμού. Φυσικά, τα σημαντικά μουσεία της πόλης είναι must, το ίδιο και τα μεγάλα πάρκα του κέντρου, με τα Parque del Buen Retiro και Parque del Oeste να ξεχωρίζουν – άλλωστε η Μαδρίτη είναι μία ιδιαίτερα πράσινη, δροσερή και χαλαρωτική πόλη. Όχι όμως για μας που κάθε τόσο φρόντιζε να μας υπενθυμίζει την όχι και τόσο φιλόξενη υφή της.
Από τα “κλασικά” ζευγάρια Euroleague είναι αυτό του Ολυμπιακού με την Real, καθώς οι “μονομαχίες” μας είναι πολλές και φτάνουν ακόμα και σε επίπεδο τελικών της διοργάνωσης, όπου έχουν τρία “ανταμώματα”(2-1 υπέρ τους). Οι δύο ομάδες μετρούν 46 αναμετρήσεις στο παρελθόν, αρχίζοντας από το μακρινό 1978. Μάλιστα, στις 16 Οκτωβρίου του 2000 είχαν δώσει στη Μαδρίτη τον πρώτο αγώνα της νέας Euroleague, με τη Real να επικρατεί 75-73. Αναλυτικά, σε σύνολο 46 αναμετρήσεων οι Ισπανοί προηγούνται με 25-21, ενώ στη Μαδρίτη ειδικότερα η στατιστική είναι ακόμα δυσμενέστερη για μας με μόλις 4 διπλά σε σύνολο 23 αγώνων, είτε αφορά regular season είτε σειρά playoff, χωρίς να συμπεριλάβω τους 2 εντός έδρας τελικούς της (Σαραγόσα 1995, Μαδρίτη 2015). Φυσικά και το Λονδίνο του 2013 θα αποτελεί μνημείο αναφοράς, είναι άλλωστε το πρώτο – μέχρι το επόμενο; – δισκοπότηρο του coach Μπι.
Μιας που είπα Μπαρτζώκας, σχετικά με την τεχνική προσέγγιση του αποψινού θέλω να σταθώ στις χθεσινές δηλώσεις του coach στο αεροδρόμιο, διότι εκεί βρίσκεται όλο το ζουμί της αναμέτρησης. Ανέφερε λοιπόν συγκεκριμένα 2 στοιχεία. Ένα, το προφανές, το τρομακτικό μέγεθος που έχει διαθέτει η Real σε όλες τις θέσεις, αναφέροντας ξεχωριστά τις φετινές προσθήκες των Hezonja και Musa, και δεύτερον το γεγονός ότι παρουσιάζει ποσοτικό έλλειμμα στα guards, αφού οι 2 Segio (Rodriguez και Llull) με ολίγον από Causeur είναι οι μοναδικοί καθαρόαιμοι χειριστές. Προσπαθεί λοιπόν να καλύψει αυτό το ποσοτικό έλλειμμα με το μέγεθος και τη δημιουργία από όλες τις θέσεις και με παιχνίδι από μέσα προς τα έξω, με αρκετά post ups. Αν συνυπολογίσουμε στο παραπάνω την, δεδομένη για μας, απουσία του Παπανικολάου, που είναι ο παίχτης κλειδί για αυτές τις καταστάσεις των mismatch, καταλαβαίνει κανείς το βαθμό δυσκολίας του αποψινού. Είπε βέβαια ο coach πως κάτι έχει ετοιμάσει, ακριβώς για να χτυπήσει σε αυτή την αχίλλειο πτέρνα της Real στα guards, μένει να δούμε πως ακριβώς θα το μετουσιώσει στο παρκέ. Ιδιαίτερη αναφορά στο ζευγάρι Tavares – Fall, τους 2 δεινόσαυρους της διοργάνωσης, αφού το match up αυτό θα καθορίσει πολλά. Μην ξεχάσω να αναφέρω τις 5 απουσίες του coach Mateo (Rudy, Hanga, Randolph, Goss, Alocen), ο οποίος με τη σειρά του προσπαθεί να μπει στα παπούτσια του σπουδαίου coach Laso, τον οποίο προσωπικά χαίρομαι που δε θα έχουμε απόψε απέναντι μας. Τα υπόλοιπα σε λίγες ωρες.
Hala Θρύλε μου!
