Ακόμη μια οδυνηρή ήττα υπέστη ο Ολυμπιακός την Πέμπτη το βράδυ απέναντι στην CSKA. Αν και αποφύγαμε τα χειρότερα, καθώς η διαφορά σε κάποιο σημείο έφτασε και το -25, παρ’ όλα αυτά δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε την μεγάλη ανατροπή. Η εικόνα μας συνολικά στο πρώτο ημίχρονο ήταν απογοητευτική. Μια ομάδα χωρίς ξεκάθαρο πλάνο, η οποία είχε βαλτώσει απλά από το γεγονός ότι ο αντίπαλος ήταν πιο αθλητικός, με μεγαλύτερο όγκο και μέγεθος. Η CSKA χωρίς να κάνει κάτι πολύ σύνθετο μας δημιούργησε σοβαρό πρόβλημα στο οποίο ο κόουτς Μπαρτζώκας αδυνατούσε να βρει οποιαδήποτε ουσιαστική λύση.
A’ Περίοδος
Αρχικά ο κόουτς Ιτούδης επέλεξε να ρίξει τον ύψους 2.02 μ. Kurbanov πάνω στον Σλούκα προσπαθώντας να του “κρύψει” τον ήλιο, γνωρίζοντας ότι ο Κώστας αποτελεί το Α και το Ω της επίθεσής του Ολυμπιακού. Μεγάλη ρόλο στην αμυντική τακτική των Ρώσων έπαιζαν τα <hedge out> του Bolomboy στα screen στη μπάλα τα οποία ανάγκαζαν τον Σλούκα να ξεφορτώνεται τη μπάλα από πάνω του και ουσιαστικά να απέχει από τη λήψη απόφασης, ενώ ο παίχτης της αδύνατης πλευράς ήταν πάντα έτοιμος να δώσει βοήθεια στο ρολάρισμα του screener προς το καλάθι. Έτσι η CSKA απενεργοποιούσε το <pick n roll> μας και μας ανάγκαζε να μεταφέρουμε τη μπάλα. Το βλέπουμε και στην παρακάτω φάση, όπου ο Bolomboy θα πρέπει να πιστωθεί και το ωραίο <recover> που κάνει, όπως και την άμυνα στον Σλούκα στη συνέχεια. Βεζένκοφ και Σλούκας θα μπορούσαν εδώ να είναι πιο αποφασιστικοί.
Και μια καρμπόν φάση με την παραπάνω, εδώ ο Σάσα είναι αποφασιστικός και εκτελεί όμορφα για τρεις.
Το σχήμα μας στο παρκέ (Σλούκας-Λαρεντζάκης-Mckissic-Βεζένκοφ-Ellis) δεν ευνοούσε την σωστή μεταφορά της μπάλας, κάτι που ήταν αναγκαίο απέναντι στους ψηλούς αλλά ευέλικτους παίκτες της CSKA (Hilliard-Kurbanov-Senghelia-Bolomboy) και ταυτόχρονα έλειπε η επιθετικότητα από τους παίκτες μας ώστε να δημιουργηθεί κάποιο ρήγμα στην άμυνα των Ρώσων. Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση και να πούμε ότι αυτή η έλλειψη επιθετικότητας από τους παίκτες μας φέτος (με εξαίρεση τον Mckissic, με ότι αυτό συνεπάγεται σε έλλειψη ικανοτήτων) και ειδικά από τα γκαρντ, μας έχει πληγώσει. Αυτό θα μπορούσε να είχε εξισορροπηθεί εν μέρει από off ball δράσεις, οι οποίες φέτος απουσιάζουν από το επιθετικό μας πλάνο γενικότερα. Εκτός του ότι λείπει κάποιος κλασσικός off ball παίχτης τύπου Kuric, Caroll, Milaknis, Rivers κλπ που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως βαλβίδα αποσυμπίεσης, δεν επιλέγουμε καν πιο απλές δράσεις μέσα από <curl screens> στον αγκώνα για παράδειγμα, ή για να είμαι πιο ακριβής δεν χρησιμοποιούνται με συνέπεια, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μπορούν να παράγουν αποτέλεσμα. Ο Μπαρτζώκας ο οποίος στο παρελθόν έχει χρησιμοποιήσει παίκτες όπως ο Lojeski ή ο Janning γι αυτό ακριβώς τον λόγο, φέτος μάλλον βασίστηκε υπέρ το δέον σε on ball δράσεις. Ίσως να είχε στο μυαλό του τον Harrison ως εν μέρει off ball παίχτη αλλά αυτό δεν έχει στηριχθεί στην πράξη από τον κόουτς παρά ελάχιστα.
Συνεχίζοντας στον αγώνα, ο Μπαρτζώκας προσπάθησε να βρει λύσεις μέσα από κάποια <pick n roll> που έτρεξαν ο Λαρεντζάκης και ο Mckissic, αλλά η CSKA έπαιζε κυνικά <under> στα screens με τους δύο παίκτες του Ολυμπιακού να είναι εντελώς άστοχοι σε κάποια ελεύθερα τρίποντα. Εδώ να δείξουμε και μια φάση στην άμυνά μας όπου ο James τιμωρεί την παθητική μας άμυνα και ειδικά την αντίδραση του Ellis. Ο Ellis έχει αποδείξει ότι μπορεί να πηγαίνει σε πιο δυναμικά <hedge n recover> ή ακόμη και σε παγίδες στην <pick n roll> άμυνα, αλλά φέτος είναι απορίας άξιο γιατί δεν βλέπουμε να εμπλέκεται σε τέτοιες καταστάσεις συχνότερα.
Στην πρώτη περίοδο πετύχαμε μόλις 9 πόντους στα πρώτα 9’ και 12 στο τέλος της, αλλά παρά τα προβλήματα που προαναφέραμε, η επιθετική μας εικόνα αδικείται λίγο, διότι ήμασταν εκνευριστικά άστοχοι σε αρκετά ελεύθερα τρίποντα ή σε κάποια πολύ εύκολα τελειώματα γύρω από το καλάθι. Ο Σλούκας πήρε μόλις ένα σουτ σε αυτό το διάστημα, αλλά δημιούργησε ευκαιρίες μέσα από <pick n roll> ή και από <drag screens>, καθώς ψάξαμε το ανοιχτό γήπεδο τις οποίες δυστυχώς δεν εκμεταλλευτήκαμε. Η πρώτη περίοδος έκλεισε στο 12-24, με την CSKA να εκμεταλλεύεται στο <transition> τις κακές επιστροφές μας αλλά και την υπέρ το δέον στόχευσή μας στην προστασία της ρακέτας μας ευστοχώντας σε ελεύθερα περιφερειακά σουτ.
Β’ Περίοδος
Στη δεύτερη περίοδο ο Μπαρτζώκας πέρασε στο παρκέ τους Σπανούλη–Jenkins–Harrison–Βεζενκοφ και Jean Charles. Στην πρώτη κιόλας επίθεση βγάλαμε μια ωραία συνεργασία, μετά την γρήγορη μεταφορά της μπάλας στον Σπανούλη στις 45 μοίρες, ο Harrison αδειάζει την πλευρά ώστε να στοχεύσουμε στο <missmatch> του Βεζένκοφ με τον Lundberg. Ωραίο <spacing>, τέλεια εκτέλεση από τον Harrison.
Δυστυχώς όμως στη συνέχεια αντιμετωπίσαμε τα ίδια επιθετικά προβλήματα καθώς δεν πήραμε τίποτα από κάποια plays απομόνωσης για τον Harrison και τον Σπανούλη. Και όχι μόνο αυτό, αλλά δεχόμασταν το ένα καλάθι πίσω από το άλλο στον αιφνιδιασμό καθώς οι επιστροφές μας δεν υπήρχαν. Έτσι η CSKA προηγήθηκε για πρώτη φορά με 15 (19-34) στα μισά της δεύτερης περιόδου. Εδώ να δείξουμε και μια φάση απομόνωσης στην οποία ο Harrison φτάνει μέχρι το καλάθι.
Έπρεπε να περάσουν 15 αγωνιστικά λεπτά για να δούμε κάποιον περιφερειακό μας παίχτη να πατάει ζωγραφιστό με αποφασιστικότητα και το παραπάνω δεν το λες και το πιο <aggressive drive> στον κόσμο. Αυτό εντάσσεται και στην κουβέντα για την έλλειψη επιθετικών γκαρντ στο ρόστερ, κάτι που θα αναλυθεί κάποια άλλη στιγμή εκτενέστερα. Η συνέχεια ήταν κυριολεκτικά η μέρα της μαρμότας, καθώς επιθετικά σπαταλούσαμε επιθέσεις σε φάσεις που ενώ βλέπαμε ότι δεν έβγαιναν επιμέναμε να τις τραβάμε από τα μαλλιά, ενώ κάποια παιδικά λάθη οδήγησαν σε ακόμη περισσότερα άνετα καλάθια για την CSKA στον αιφνιδιασμό. Ήταν πραγματικά απίστευτο το πόσο εύκολα κάναμε το λάθος, η παρακάτω φάση είναι ενδεικτική της σύγχυσης που επικράτησε στο πρώτο ημίχρονο.
Έτσι πήγαμε στα αποδυτήρια στο ημίχρονο με το σκορ στο 26-44. Παρά τη μεγάλη διαφορά ήταν εμφανές ότι αν στο δεύτερο ημίχρονο σταματούσαμε να πουλάμε την μπάλα σε κάθε δεύτερη κατοχή και εμφανιζόμασταν στοιχειωδώς πιο εύστοχοι και αποφασιστικοί, θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε στο παιχνίδι, κάτι που έγινε εν τέλει.
Γ’ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στην τρίτη περίοδο αρχικά υπήρξαμε θεατές στο ίδιο έργο, με τον Ιτούδη να συνεχίζει να αντιμετωπίζει το κεντρικό <pick n roll> μας με <hard hedges> από τον Voigtmann (!) στα οποία ο Κώστας κόλλαγε ενώ οι υπόλοιποι παίκτες μας παρακολουθούσαν βιδωμένοι στο πάτωμα. Ακόμη και όταν βρίσκαμε ελεύθερα σουτ ήμασταν απλεπιστικά άστοχοι αν και τα συγκεκριμένα σουτ πρέρχονταν από μέτριους σουτέρ όπως οι Mckissic και Jean–Charles. Θα έλεγε κανείς ότι χρειαζόμασταν κάποιου είδους ηλεκτροσόκ σε εκείνο το σημείο. Να κάνουμε μια γρήγορη δεύτερη παρένθεση εδώ και να πούμε (και με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον) ότι, εφόσον έχουμε έναν ελίτ <pick n roll> παίχτη όπως ο Σλούκας, θα πρέπει να έχουμε καλούς screeners τουλάχιστον από τη θέση 5, κάτι που λείπει τρομερά από το ρόστερ μας. Τα screens του Ellis είναι πολύ soft και πολλές φορές απλά νιώθει πιο άνετα να κάνει <slip> στο screen. Ένας πολύ καλός screener θα βοηθούσε στις 2-2 συνεργασίες ακόμη και παίκτες όπως ο Mckissic αλλά αυτό θα αναλυθεί περισσότερο στο μέλλον, μαζί με το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποιο σημείο αναφοράς στη ρακέτα στους center ώστε με το μέγεθός του και μόνο να δημιουργεί προϋποθέσεις για παιχνίδι μέσα-έξω.
Συνεχίζοντας στον αγώνα, η CSKA συνέχιζε να εκμεταλλεύεται την επιθετική μας δυσπραγία, εκτοξεύοντας τη διαφορά στο +25 (26-51) στο 23’. Σε εκείνο το σημείο λοιπόν ήρθε το ηλεκτροσόκ που λέγαμε παραπάνω με κάπως ανορθόδοξο τρόπο η αλήθεια είναι. Ο Mckissic λοιπόν ήταν αυτός που με τα κλεψίματα που έκανε σε απόσταση μιας πάσας μας οδήγησε στο ανοιχτό γήπεδο. Ο Αμερικάνος guard/forward με 9 προσωπικούς του πόντους μετέτρεψε το 26-51 σε 35-51 μέσα σε 1.5 λεπτό εκμεταλλευόμενος και την καλή άμυνα στις αλλαγές από τους Jean–Charles και Βεζένκοφ, οι οποίοι έκρυψαν τους διαδρόμους στα <isolation plays> για James και Hilliard. Εδώ βλέπουμε το δεύτερο από τα 3 συνεχόμενα κλεψίματα του Mckissic ο οποίος πάντα έχει το νου στο στο <deflection> σε απόσταση μιας πάσας, κάποιες φορές και με ρίσκο βέβαια αλλά εδώ όχι μόνο κλέβει τη μπάλα αλλά τελειώνει και ο ίδιος στο ανοιχτό γήπεδο.
Και μια ακόμη παρόμοια φάση με την ίδια κατάληξη.
Έτσι πήραμε παράταση ζωής σε ένα σημείο όπου η κατάσταση έδειχνε να μην έχει γυρισμό. Η CSKA συνέχιζε να είναι πολύ στατική στις επιθέσεις της εκβιάζοντας καταστάσεις κυρίως με τον James ο οποίος είχε μπει σε attack mode. Εδώ να δείξουμε και μια φάση που επιβεβαιώνει αυτό που λέγαμε πιο πάνω για την έλλειψη σημείου αναφοράς στο ζωγραφιστό μας. Κοιτάξτε πως ο Ellis μετά την αλλαγή στο screen δυσκολεύεται να κλειδώσει χαμηλά τον James που είναι 20+ κιλά ελαφρύτερος και 20 πόντους κοντύτερος. Βασικά πράγματα, οδηγός και για το μέλλον.
Αργά αλλά σταθερά λοιπόν ροκανίζαμε τη διαφορά, καταφέρνοντας να μειώσουμε στους 10 με τη λήξη της τρίτης περιόδου. Εδώ χρειάζεται να πούμε και ένα τεράστιο μπράβο στον Βεζένκοφ, διότι πραγματικά στην άμυνα που δεν ήταν το δυνατό του σημείο, έχει μεταμορφωθεί σε παίχτη που δίνει ουσιαστικές λύσεις, είτε αυτό αφορά <post up> άμυνα, είτε <help defense> είτε άμυνα στο <1vs1>. Οι μεγάλες άμυνές του στα isolation plays του James βοήθησαν τρομερά την ομάδα σε εκείνο το σημείο. Να πούμε επίσης ότι μετά από 30 λεπτά είχαμε αστοχήσει σε 22 από τα 27 τρίποντα που επιχειρήσαμε με αρκετά εξ αυτών να είναι εντελώς ελεύθερα, κάτι που πρέπει να μας απασχολήσει επίσης στο μέλλον σε επίπεδο στελέχωσης (3 point shot makers).
Δ ΠΕΡΙΟΔΟΣ
Στην τέταρτη περίοδο η CSKA ανέβασε ξανά τη διαφορά στο +16 μετά από κάποια ανόητα λάθη μας, αλλά η ομάδα αρνούνταν να παραδοθεί και με μπροστάρη ξανά τον Mcksisic έριξε τη διαφορά στους 3 με αυτό το κάρφωμα στον αιφνιδιασμό. Ξανά η εξαιρετική προσωπική άμυνα του Βεζένκοφ στον James οδήγησε στο ανοιχτό γήπεδο.
Εδώ να δείξουμε και αυτό που λέγαμε πιο πάνω για την έλλειψη καλών screeners. Κοιτάξτε πως ένα απλά καλό screen δίνει την ευκαιρία στον Mckissic να εκμεταλλευτεί τον διάδρομο που ανοίγεται.
Έτσι φτάσαμε να ολοκληρώσουμε την ανέλπιστη ανατροπή και να προηγηθούμε με έναν πόντο 2.5 λεπτά πριν από τη λήξη, με τα φαντάσματα του παρελθόντος να επισκέπτονται ξανά τον Vatutin. Στα 44 δευτερόλεπτα πριν το τέλος ο Mckissic έτρεξε όλο το γήπεδο για να βρει τον Jean–Charles ο οποίος μας έδωσε εκ νέου το προβάδισμα (72-71). Η CSKA ευστόχησε στην επόμενη επίθεση, το ίδιο έκανε και ο Πρίντεζης για το 74-73 και στην τελευταία επίθεση των Ρώσων ο James κέρδισε το φάουλ στο τρίποντο που εκτέλεσε το οποίο τον έστειλε στη γραμμή των βολών διαμορφώνοντας το τελικό 74-75 καθώς η μπάλα δεν έκανε το χατίρι στον Πρίντεζη στο buzzer beater.
Δυστυχώς, αν και βαθμολογικά ουσιαστικά η πρόκριση έχει χαθεί, θέλαμε μια νίκη για να σπάσουμε το πρόσφατο πολύ αρνητικό σερί αλλά δεν τα καταφέραμε. Κρατάμε την εξαιρετική αντίδραση της ομάδας στο -25 και την ηρεμία με την οποία ο coach διαχειρίστηκε την κατάσταση όταν αυτή στράβωσε για τα καλά, κάτι που και ο ίδιος πρέπει να δουλέψει καλύτερα καθώς σε πολύ πιο κλειστά παιχνίδια κάποιες φορές θολώνει και δεν σκέφτεται πως θα μπορούσε να αλλάξει την κατάσταση. Η συνέχεια θα είναι δύσκολη, όμως θα πρέπει να τη διαχειριστούμε με ψυχραιμία και να εξετάσουμε τι μπορεί να κρατήσουμε από πλευράς στελέχωσης για το μέλλον.
