Το 2020 έφτασε, και μετά την ήττα από τη Φενέρ στο Φάληρο η κατάσταση έγινε πιο έκρυθμη από ποτέ. Η ανάγκη για αλλαγές απομακρύνει από τη τεχνική ηγεσία τον Kęstutis Kemzūra και φέρνει ένα όνομα έκπληξη. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι, ανακοινώνουν τον Γιώργο Μπαρτζώκα και ντελίριο ενθουσιασμού επικρατεί στις τάξεις των φίλων του Ολυμπιακού. Διαβολοβδομάδα λοιπόν, με τις δύο Γερμανικές στον Πειραιά, η κατάρα του γεμάτου ΣΕΦ συνεχίζεται και 0-2.
Επικρατεί εκ νέου μουρμούρα, και οι αδερφοί Αγγελόπουλοι σε μια νέα κίνηση εκτός λογικής τον απολύουν, φέρνοντας στη θέση του τον Jeff Van Gundy, o oποίος στη συνέντευξη τύπου δηλώνει:
”Ήρθα για να αποκαταστήσω τις σχέσεις μου με τον Βασίλη, και γιατί όχι να κατακτήσουμε μαζί και μια Ευρωλίγκα”.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού υπογράφει νέο 3ετές συμβόλαιο και δηλώνει φαν του νέου προπονητή έχοντας αφήσει στο παρελθόν την κοινή τους περίοδο στο Houston. Παράλληλα, στην ομάδα επιστρέφουν οι Βαγγέλης Μάντζαρης και Δημήτρης Αγραβάνης, οι οποίοι αντικαθιστούν τους Cherry – Reed και τονώνουν ταυτόχρονα το ελληνικό στοιχείο.
Η ομάδα βρίσκει και πάλι τις αρχές της, κάνει 2 νίκες στο τέλος Γενάρη, ο Δημήτρης Αγραβάνης παρά το γεγονός ότι παίζει μόνο σε δύο παιχνίδια, ανακηρύσσεται σε MVP του μήνα για την Ευρωλίγκα και ο Jeff Van Gundy δηλώνει :
”Θα παίρνω τον Δημήτρη σε όποια ομάδα πηγαίνω”
Ο Φλεβάρης ξεκινά με ήττα απέναντι στη Žalgiris του Šarūnas Jasikevičius, στο Post-Game ο Νavaho θα μιλήσει για τα εγκλήματα του Jeff Van Gundy που σε κανένα σημείο δεν κατάφερε να ακολουθήσει τη 5-out διάταξη του Saras, και προς έκπληξη όλων θα ζητήσει τον Λιθουανό στον Ολυμπιακό. Στην επιστροφή από το Kaunas, Baldwin και Paul θα τσακωθούν για το ποιος θα κάτσει παράθυρο, ο coach Jeff θα ζητήσει το κεφάλι και των δύο καθώς τέτοιες στιγμές είναι από αυτές που επηρεάζουν την ψυχολογία της ομάδας, η οποία το τελευταίο δίμηνο πήγαινε από το καλό στο καλύτερο. Τελικά θα αποχωρήσει μόνο ο Baldwin ο οποίος ήταν και αυτός που ζητούσε να κάτσει σε άλλη θέση από αυτή που έγραφε το εισιτήριό του.
Ο Ολυμπιακός θα βγει στην αγορά για guard, με το πλεονέκτημα της γνώσης της αμερικάνικης αγοράς από τον coach. Τελικά, ο coach θα εισηγηθεί την άμεση ένταξη του Λαρεντζάκη στην ομάδα, καθώς όπως λέει :
”Πάντα ήθελα να συνεργαστώ με αυτόν τον παίχτη”.
Ο Γιαννούλης μπαίνει αμέσως στην ομάδα και συνθέτει ένα ”εξολοθρευτικό” δίδυμο μαζί με τον Βαγγέλη Μάντζαρη, το οποίο κάνει όλα αυτά τα μικρά πράγματα που δεν φαίνονται στη στατιστική, λύνοντας πια το πρόβλημα με την άμυνα στα αντίπαλα guard.
Με την ομάδα πια στο 11-14, ταξιδεύουμε στο Τελ-Αβίβ σε ματς – τελικό. Η Μaccabi θυμίζει και πάλι νοσοκομείο, έχοντας μάλιστα και 3 απουσίες της τελευταίας στιγμής. Κατεβάζει τελικά οχτώ παίχτες και ο Ολυμπιακός φεύγει μ’ ένα μεγάλο διπλό που με το τέλος του Φλεβάρη τον βάζει δειλά-δειλά στο κόλπο της 8άδας.
Είμαστε στις 3 Μαρτίου λοιπόν και το ντέρμπι με τον αιώνιο είναι γεγονός. Οι αδερφοί Αγγελόπουλοι γνωστοποιούν μέρες πριν στη λίγκα ότι δεν θα δεχθούν επιφανή φίλαθλο της ομάδας των Αθηνών στο ΣΕΦ. Εκείνος παρόλα αυτά αποφασίζει να ακολουθήσει την αποστολή της ομάδας στο Φάληρο, παραμένει στο πάρκινγκ του ΣΕΦ καθ’ όλη τη διάρκεια του παιχνιδιού, για την εξέλιξη του οποίου ενημερώνεται μέσω ραδιοφώνου. Στα του παιχνιδιού τώρα, η αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού απέναντι στα αντίπαλα γκαρντ συνεχίζει να είναι υποδειγματική, ο κόσμος κάνει άλλο ένα sold-out και η νίκη έρχεται. Στο αντίπαλο στρατόπεδο, ο προβληματισμός είναι έντονος και οι πρώτες σκέψεις για επιστροφή του Αργύρη Πεδουλάκη στον πάγκο της ομάδας είναι γεγονός.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη μετά τη νίκη απέναντι στους πράσινους, επαναπαύεται κάνει 3 συνεχόμενες ήττες και μετά και το νέο τραυματισμό Μilutinov, ο coach Jeff ζητάει μεταγραφή ψηλού. Έτσι μπαίνουμε σε συζητήσεις για την επιστροφή του Γιώργου Μπόγρη από την Tenerife, ωστόσο το ιδιαίτερα υψηλό buy-out κάνει τη μεταγραφή αδύνατη. Αποφασίζεται λοιπόν η ένταξη του Βασίλη Χρηστίδη στην πρώτη oμάδα μετά και τις πολύ καλές εμφανίσεις του στην αναπτυξιακή της Α2.
Η ομάδα πια χρειάζεται ένα 4/4 για να έχει ελπίδες πρόκρισης. Και οι πρώτες δύο έρχονται απέναντι σε Ερυθρό Αστέρα και Khimki, και με ρεκόρ στο 15-17 χρειαζόμαστε πια δύο νίκες στα δύο τελευταία παιχνίδια για την είσοδο στην 8άδα.
Τελική ευθεία λοιπόν και ο Red Emerald φτιάχνει άρθρο με τα 324 σενάρια των δύο τελευταίων αγωνιστικών, με τις πιθανότητες να μην είναι υπέρ μας. Για πρώτη φορά διεκδικούνται 3 θέσεις από 8 ομάδες και η αγωνία χτυπάει κόκκινο. Πρώτο παιχνίδι απέναντι στην συνδιεκδικήτρια μιας θέσης στα play-off, Fenerbahce η οποία μέχρι και την 33η αγωνιστική δεν βρήκε σταθερότητα και μοιραία ήρθε και η αλλαγή προπονητή. Στον πάγκο της λοιπόν βρίσκεται ο Μάκης ο Γιατράς ο οποίος μετά και τον αποκλεισμό του Προμηθέα από το Eurocup στη φάση των ”8”, εξαργύρωσε το έργο του στην ομάδα της Πάτρας και υπέγραψε συμβόλαιο 3 μηνών μέχρι και το καλοκαίρι, με προοπτική να επιστρέψει στην Πάτρα μετά το πέρας αυτού.
Ο Ολυμπιακός με πρωταγωνιστές και πάλι από την παλιά φρουρά, φεύγει με το πολύτιμο διπλό από την Τουρκία και πάει για τελικό με την μαθηματικά πρώτη Barcelona στο ΣΕΦ. Οι Καταλανοί όντας αδιάφοροι, κατεβαίνουν με αρκετές απουσίες, το ΣΕΦ φλέγεται, η ατμόσφαιρα θυμίζει γιορτή παλαιότερων ετών με τους αδερφούς Αγγελόπουλους να δηλώνουν δικαιωμένοι μετά τη νίκη, για τις επιλογές τους κατά τη διάρκεια της σεζόν. Μιας σεζόν που θα τους βρει τελικά μετά από μία αλλόκοτη 4πλή ισοβαθμία στην 7η θέση για να αντιμετωπίσουν την Anadolu Efes του Ergin Ataman.
Η στόχευση είναι ξεκάθαρη, ο Γιαννούλης στον Micić, ο Βαγγέλης στον Larkin και ο Βασίλης στο ‘3’ (για να παίζει και κάποιος επίθεση). Αυτό είναι, ο Αtaman κολλάει, ο Larkin με τον Micic πλακώνονται στ’ αποδυτήρια και όσο οι Τούρκοι τα έχουν χαμένα ο Ολυμπιακός φεύγει με 2 Break από την Πόλη.
Η σειρά έρχεται στο ΣΕΦ, στο οποίο έχουν μπει πτυσσόμενες εξέδρες λόγω αυξημένης ζήτησης, γίνεται ρεκόρ προσέλευσης κόσμου. Η Efes ταξιδεύει χωρίς τον Ergin Ataman, ο οποίος δηλώνει :
”Ποιος είμαι εγώ να στερήσω ένα ακόμα Final-4 στον Βασίλη Σπανούλη;”
Ιστορία ξαναγράφεται λοιπόν, είμαστε στο Final-4 της Κολωνίας, οι Aγγελόπουλοι δηλώνουν ότι είμαστε και επίσημα η πιο πετυχημένη ομάδα της 11ετίας.
Οι άλλες 3 ομάδες του Final-4 είναι προς έκπληξη όλων, η Barcelona, η Μaccabi και η Real η οποία απέκλεισε τον Παναθηναϊκό με 3-0.
Στον βραδινό ημιτελικό με Real λοιπόν, και αφού το απόγευμα ο coach Σφαιρό έχει σκορπίσει την Barcelona με 101-80, τα πράγματα δεν ξεκινάνε καλά η πρώτη περίοδος λήγει με 27-10. Στο σημείο αυτό, οι καταστάσεις στους 2 πάγκους είναι εκ διαμέτρου, και λογικά, αντίθετες… γελάκια στον δικό μας, συννεφιά σ’ αυτόν της Ρεάλ. Περιττό να σας πω το αποτέλεσμα…
Το πρωί του Σαββάτου, ο coach Jeff πηγαίνει για brunch την ομάδα σε μια προσπάθεια αποφόρτισης του άγχους… εκεί κάποιοι το παρακάνουν και μετά από καταγγελία για ληγμένα αυγά το μαγαζί κλείνει. Milutinov, Rochestie και Αγραβάνης μένουν εκτός του μεγάλου τελικού λόγω τροφικής δηλητηρίασης, ενώ η γαστρεντερίτιδα δίνει και παίρνει στις τάξεις του ερυθρόλευκου στρατοπέδου.
O coach Σφαιρό σε ένδειξη καλής θέλησης ζητά να αναβληθεί το παιχνίδι αλλά μάταια. Το παιχνίδι ξεκινάει κανονικά, ο Ολυμπιακός θυμίζει νοσοκομείο…και το τελικό 71-55 υπέρ της Maccabi είναι μάλλον τιμητικό.
Ο coach Σφαιρόπουλος γίνεται ο τρίτος Έλληνας προπονητής που κατακτά Ευρωλίγκα, δηλώνει πανευτυχής και αφιερώνει τον τίτλο στους οπαδούς της νυν αλλά και της πρώην ομάδας του… έτσι για να τους απαλύνει τον πόνο.
Ο υπόλοιπος μήνας κυλάει, η ομάδα δεν έχει υποχρεώσεις και τα σενάρια αποχωρήσεων και μεταγραφών δίνουν και παίρνουν. Παράλληλα, ο Προμηθέας (με την επιστροφή του Μάκη Γιατρά στον πάγκο μετά την αποτυχία εισόδου της Φενέρ στην 8άδα) κατακτά την Ελληνική Basket-League. Μια κατάκτηση που πανηγυρίζεται έντονα τόσο από τους φιλάθλους της ομάδας της Πάτρας, όσο και από τους πράσινους οι οποίοι φτιάχνουν μπλουζάκια τα οποία λένε:
Με το τέλος του Μαΐου, ο Jeff Van Gundy αποτελεί παρελθόν, και τα πρώτα σενάρια διαδοχής κάνουν την εμφάνισή τους…
