Τη δεύτερη συνεχόμενη εκτός έδρας νίκη πέτυχε η ομάδα μας την Παρασκευή το βράδυ, απέναντι στην Unics στο Kazan. Μετά από ένα παιχνίδι για γερά νεύρα, καταφέραμε να πάρουμε την πολύτιμη νίκη και να φτάσουμε τις 9 συνολικά σε 13 αγώνες. Πάμε να δούμε πως φτάσαμε σε αυτήν τη νίκη και τι συμπεράσματα μπορούμε να βγάλουμε.
Α’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Ο Μπαρτζώκας ξεκίνησε τον αγώνα ως κλασικά με την πεντάδα Walkup – Dorsey – Παπανικολάου – Vezenkov – Fall, ενώ ο coach Perasovic έριξε στο παρκέ τους Lorenzo Brown – Uzinsky – Timma – Hezonja – John Brown. Η εντολή του Perasovic για αλλαγές σε όλα τα screens ήταν σαφής εξαρχής καθώς, με σύμμαχο αυτή την άμυνα, η Unics σκόπευε να βάλει μεγάλη πίεση στον αντίπαλο, ώστε να τον οδηγήσει σε λάθη παρεμβαίνοντας στις γραμμές πάσας και να το εκμεταλλευτεί στο transition. Ο Μπαρτζώκας, ξέροντας τι μας περίμενε, είχε δώσει με τη σειρά του κυνική εντολή για εισαγωγικές πάσες στον Fall μετά τις αλλαγές. Το μόνο που έπρεπε να κάνουν οι παίκτες ήταν να βρίσκουν υπομονετικά τη σωστή γωνία για να περάσουν τη μπάλα με ασφάλεια. Η παρακάτω φάση είναι ενδεικτική και την συναντήσαμε σε ολόκληρο το παιχνίδι (με παραλλαγές), όποιος και αν έπαιζε στη θέση του center.
Το θέμα αρχικά ήταν ότι, όταν δεν ακουμπούσαμε τη μπάλα στον Fall, τα βρίσκαμε σκούρα στην άμυνα με αλλαγές, ειδικά όταν οι χειριστές μας έπεφταν πάνω στον τρομερό αμυντικό John Brown, ο οποίος είναι απολαυστικός στο πως μιλάει και κατευθύνει τους συμπαίκτες του στα αμυντικά rotations (πιθανός DPOY). Προσπαθήσαμε να στήσουμε και κάποια <pick n roll> με τον Vezenkov αλλά οι Ρώσοι τα έσβησαν με τις αλλαγές με Timma και Uzinsky (μπήκε για να δείρει). Πάνω σε αυτό να δείξουμε και μια φάση για τον Vezenkov. Όταν μιλάμε για τον Sasha συνήθως αναφέρουμε την ικανότητά του στο σκοράρισμα (ήδη κινείται εξαιρετικά και μακριά από τη μπάλα), όμως φέτος έχει ενδιαφέρον να παρατηρούμε το πως εξελίσσεται και σε άλλους τομείς, όπως η πάσα και η εν γένει αμυντική του συμπεριφορά (5 κλεψίματα, πολύ βελτιωμένος σε help defense και 1vs1 σε χειριστές). Εδώ βλέπουμε μια όμορφη πάσα πάνω από την άμυνα της Unics, που εντάσσει όλο και περισσότερο στο παιχνίδι του. Η βελτίωση του court vision του αλλά και της τεχνικής του στην πάσα θα τον (μας) ανεβάσουν επίπεδο.
Ακόμη μια φάση που η πάσα του οδηγεί στην καλή κυκλοφορία της μπάλας και σε σουτ που κατά βάση θα βάλει ο Dorsey. Πολύ σημαντικό να έχεις παίκτες όπως οι Dorsey – Vezenkov, που μπορούν να βάλουν τέτοια πίεση στην close out και να πάρουν διάδρομο.
Η Unics εκμεταλλεύτηκε την αστοχία μας και έψαχνε άμεσα να επιτεθεί σε ανοργάνωτη άμυνα και εκεί βρήκε αρκετούς πόντους μαζεμένους στο πρώτο πεντάλεπτο (13-6). Είναι αρκετές οι φάσεις που οι Ρώσοι έκαναν επίθεση σε λιγότερο από 6-7 δευτερόλεπτα, με τους Lorenzo Brown και Hezonja να μεταφέρουν την μπάλα από την άμυνα στην επίθεση με τρομερή ταχύτητα και τον John Brown να ακολουθεί φουριόζος κάθε transition (ίσως έπρεπε να κάνουμε καλύτερη χρήση των φάουλ).
Ο coach τράβηξε γρήγορα στον πάγκο τον Fall όταν έκανε το πρώτο του φάουλ και πέρασε στο παιχνίδι τον Martin, ο οποίος φάνηκε ξανά να πατάει πολύ καλύτερα. Ο επιθετικός μας απολογισμός ήταν κακός γενικά, καθώς σκοράραμε μόλις 8 πόντους στα πρώτα 7.5’ και η διαφορά στο πρώτο δεκάλεπτο θα ήταν μεγαλύτερη, αν οι Ρώσοι δεν έκαναν δύο χαζά φάουλ σε προσπάθεια για τρίποντο από Vezenkov και Παπανικολάου. Τελικά το δεκάλεπτο έκλεισε στο 20-17.
Β’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Στο δεύτερο δεκάλεπτο ξεκινήσαμε με τους Σλούκα – Mckissic – Παπανικολάου – Πρίντεζη και Martin. Εδώ βλέπουμε μια από τις πιο ωραίες φάσεις που βγάλαμε στο παιχνίδι. <Staggered screen> για Mckissic, handoff με Σλούκα και <high pick n roll> για το τελείωμα του Martin.
Η είσοδος των Λαρεντζάκη και Jean-Charles (εξαιρετικός αμυντικά στο β’ δεκάλεπτο), αντί των Παπανικολάου και Martin, μας έδωσε ώθηση σε άμυνα και επίθεση και με δύο καλάθια του Γάλλου και ένα τρίποντο του Σλούκα στον αιφνιδιασμό προηγηθήκαμε με 24-29 στο 15’. Οι Ρώσοι είχαν κολλήσει άσχημα στην επίθεση όταν σταμάτησαν να βρίσκουν transition, καθώς μετρούσαν μόλις 10 πόντους από το 5’ έως το 15’, παγιδευμένοι στη στατικότητα και στην έλλειψη διάθεσης να μετακινήσουν τη μπάλα στο μισό γήπεδο. Ήταν ενδεικτικό το γεγονός ότι η Unics δεν βρήκε τρόπο να ακουμπήσει τη μπάλα στο low post, είτε με εισαγωγική από το πλάι εφόσον δεν έβγαινε από τον άξονα είτε με flash cuts, σε τουλάχιστον 3 mismatch Σλούκα με Jekiri!
Έτσι συνεχίσαμε να διατηρούμε ένα μικρό προβάδισμα, έχοντας πλέον φέρει το παιχνίδι στα μέτρα μας. Εδώ να δείξουμε ακόμη μια όμορφη συνεργασία στην οποία η μπάλα ακουμπάει σε 4 διαφορετικούς παίκτες. Ο “κάθετος” Mckissic κάνει αυτό που θα τον βοηθήσει να μένει στο παρκέ σε αυτό το επίπεδο (kick out πάσα) και κατόπιν ξανά αυτό που λέγαμε, για το πως ο Sasha χτυπάει την closeout και βρίσκει πάσα ακριβείας. Είναι τέτοιες “απλές” δράσεις που ανεβάζουν και τον μέσο όρο σε assists (26 συνολικά) για τις οποίες μίλησε ο coach.
Το ημίχρονο έκλεισε τελικά στο 40-42 με τον Lorenzo Brown να καταφεύγει με επιτυχία σε hero ball με drives και σουτ μέσης απόστασης για να μαζέψει λίγο τη διαφορά, που έφτασε και τους +7 για την ομάδα μας.
Γ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Η αρχική πεντάδα επανήλθε στο παρκέ και γρήγορα είδαμε καλή κυκλοφορία της μπάλας, χτίζοντας γύρω από τον Fall και τις βοήθειες που τράβαγε πάνω του μετά τις αλλαγές στα screens. Εδώ μια πολύ ωραία συνεργασία που βασίστηκε στις διαρκή κίνηση των παικτών (αδειάζουμε τις πλευρές) και στην κλασική cross court πάσα του Walkup, ο οποίος είναι κομβικός στην γρήγορη και ασφαλή μεταφορά της μπάλας.
Και εδώ το ίδιο ισχύει για τον Walkup, εξαιρετική πάσα ακριβείας στον Fall μετά το <spain pick n roll> που στήνεται.
Η Unics δημιούργησε μια μικρή διαφορά χάρη στα σουτ φαρμάκι του Canaan από την περιφέρεια, όμως εμείς επιμείναμε υπομονετικά στο πλάνο μας και δεν τους αφήσαμε να ξεφύγουν, σε σημείο που είχαν αποκτήσει μομέντουμ. Σε αυτό προφανώς βοήθησε και η άμυνά μας. Εδώ για παράδειγμα βλέπουμε μια φάση που είναι δείγμα της φιλοσοφίας του coach στην άμυνα, μετά την αλλαγή στο screen ο Vezenkov παίζει στον Hezonja, ο Dorsey στήνεται για zone up (δείτε το σήμα που του κάνει ο Sasha) και ο Vezenkov οδηγεί τον Hezonja στο κακό του χέρι και σε drive και δύσκολη πάσα, όταν εμείς κάνουμε <pack the paint> κι έτσι οδηγούμε την επίθεση της Unics στο λάθος.
Το δεκάλεπτο έκλεισε στο 62-59 και το παιχνίδι προμηνυόταν δραματικό όπως και αποδείχθηκε τελικά. Να τονίσουμε ότι σε αυτό το σημείο είχαμε μόλις 5 λάθη, αυτό σημαίνει ότι πουλήσαμε 10 κατοχές στην 4η περίοδο και την παράταση.
Δ’ ΔΕΚΑΛΕΠΤΟ
Ο Σλούκας ξεκίνησε ορεξάτος και μας έδωσε έναν σημαντικό “αέρα” 3 πόντων στις αρχές του 4ου δεκαλέπτου, με 5 προσωπικούς του πόντους. Η άμυνά μας συνέχιζε να στέλνει στο ζωγραφιστό τους χειριστές της Unics όπου, όπως είπαμε, πηγαίναμε σε <pack line defense> και τους αναγκάζαμε να διώχνουν τη μπάλα προς την περιφέρεια και να παίρνουν σουτ τραβηγμένα από τα μαλλιά στο τέλος των 24’’ (Hezonja τα έσπασε). Ο Vezenkov βρήκε μεγάλο σουτ για να κάνει το 69-72 και εκεί για κάποια λεπτά οι ομάδες έτρεξαν το γήπεδο εκτελώντας γρήγορα, η μεν Unics για να μειώσει ή να ισοφαρίσει, ο δε Ολυμπιακός για να αυξήσει κι άλλο τη διαφορά. Το παιχνίδι ήταν για γερά στομάχια με εκατέρωθεν άστοχα σουτ στο κλείσιμο, με τον Dorsey τελικά να βρίσκει τεράστιο τρίποντο για το 72-75 στο 38’ και τον Canaan να απαντάει με τρίποντο 1’ πριν τη λήξη για το 75-75. Ο Fall μετά από έξυπνο backscreen του Dorsey μας έδωσε προβάδισμα 2 πόντων στα 43’’, μετά από ATO play… Δυστυχώς ο Jekiri ισοφάρισε σε 77-77 μετά από επιθετικό rebound και παιχνίδι πήγε στην παράταση, αφού το τελευταίο σουτ του Dorsey κατέληξε airball, με τον Tyler να διαμαρτύρεται για φάουλ πάντως.
ΠΑΡΑΤΑΣΗ
Στην παράταση ο Fall μας έδωσε τεράστια ανάσα καθώς αφενός σκόραρε, αφού πήρε χαμηλά τη μπάλα από τον Σλούκα, και αφετέρου γιατί στην επόμενη φάση ακουμπήσαμε ξανά στα σίγουρα χέρια του και, μετά τις κλασικές βοήθειες πάνω του, βρήκε πάσα για τον Vezenkov, που κέρδισε φάουλ και έβαλε 2 βολές για το 77-81. Ο Σλούκας δεν εκμεταλλεύτηκε 2 καθαρές ευκαιρίες στο tranisiton και έτσι η άποντη για 3 λεπτά Unics μείωσε σε 79-81 με τον Lorenzo Brown. Ο Λαρεντζάκης έβαλε ψυχωμένο καλάθι μπροστά στον Hezonja κάνοντας το 79-83 αλλά πάλι ο Brown μείωσε σε 81-83. Εκεί ουσιαστικά καθάρισε το παιχνίδι ο MVP Vezenkov με τρίποντο καρμπόν με το παιχνίδι της περυσινής σεζόν στο Tel Aviv.
Αυτόν τον παίχτη τον έχουμε με κλειστό συμβόλαιο ως το 2024. Cheers!
Συμπερασματικά, ήταν μια αρκετά καλή εμφάνιση απέναντι σε μια ομάδα που ήταν πολύ φορμαρισμένη και μπήκε στο παιχνίδι για σκυλομαχία. Πατώντας στις αρχές που έχει βάλει ως τώρα ο coach σε άμυνα και επίθεση φέραμε το παιχνίδι εκεί που θέλαμε, σε μια έδρα που θα δυσκολευτούν οι περισσότερες ομάδες φέτος. Αν δεν κάναμε κάποια εντελώς ανόητα λάθη στο τέλος του αγώνα πιθανότατα το παιχνίδι θα είχε λήξει πολύ πιο νωρίς και οφείλουμε να μην τα επαναλάβουμε. Όσο υπάρχει υγεία στην ομάδα δε φοβόμαστε τίποτα και κανέναν.
