Γράφω πάντοτε με βασικό συστατικό την ειλικρίνεια, και δε σκοπεύω ν’ αλλάξω […]
Μπασκετόγαυρος
Σημαίες και βαριές φανέλες
Αν το να είσαι οπαδός του Ολυμπιακού ήταν επάγγελμα, θα έπρεπε να […]
In Blatt we (didn’t) trust
Ένα γράμμα, από καρδιάς, στον David Blatt. Καλησπέρα coach, Έφτασε, πολύ νωρίτερα […]
No one like us… we don’t care
Βρισκόμαστε στο τέλος του Μάρτη, το 2011… «Θα τους διώξω όλους, δε […]
Παίρνω θέση στην κερκίδα..
Οι μέρες περνάνε, ο καιρός να ανοίξει η αυλαία της Ευρωλίγκας πλησιάζει. […]
Παύσατε Πύρ!
4 Αυγούστου. Και για να καταστήσω πιο σαφές το παρασκήνιο της σύνταξης […]
Φουσκοθαλασσιές
Πλήρωμα επιστράτευσης, με μεγάλο, καλοζυγισμένο αλλά γέρικο σκαρί, επιστρέφαμε για το δεύτερο […]
At the Edge of Darkness
(Ο Γιώργος, ή όπως τον ξέρουν οι περισσότεροι με nick ως Σπανούλαρο, […]
Πλανώμεθα πλάνην οικτρά!
(Καλωσορίζουμε στην παρέα μας από σήμερα την Canastaa. Μια εναλλακτική θηλυκή πένα […]
Η πορεία προς το μέλλον
Ξεκινώ το γράψιμο στις 3 το ξημέρωμα. Λίγες ώρες μετά τον οριστικό αποκλεισμό του Ολυμπιακού από τη συνέχεια της Euroleague. Δε ξέρω αν και πότε θα το ολοκληρώσω. Όπως μου βγει. Δεν γράφω εν βρασμώ ψυχής. Ούτε επιδιώκω τον ρομαντισμό. Είναι σκέψεις και συναισθήματα 2 χρόνων. Είναι η ψυχανάλυση μου. Απευθύνομαι στους κυρίους Αγγελόπουλους. Δε…
Eres un buen campeon de causas perdidas
«Eres un buen campeon de causas perdidas.(1)» “Είσαι ένας καλός πρόμαχος χαμένων […]
Το φράγμα των αναμνήσεων
Του Re(d) Bound Προσπαθώ μέρες τώρα, ή ίσως και περισσότερο καιρό, να […]