Ωπ! Τι έχουμε εδώ; Νέο τεύχος από το RPG Daily; Το πρώτο για το 2024! Δεν μπορεί, δεν μπορεί! Και όμως είναι αλήθεια αγαπητοί αναγνώστες! Το ηλεκτρονικό τυπογραφείο της σελίδας δούλεψε πυρετωδώς και νάτο-νάτο έφτασε ζεστό, σχεδόν αχνιστό στις οθόνες σας. Είχαμε καιρό να τα πούμε από εδώ, όμως δεν θέλω γκρίνιες! Γιατί έπεσε και ένας Καζαμίας στο ενδιάμεσο κάναμε και ένα RPG Quiz αλλά και γίνονται συχνά Podcast με το Aperitif και το Τρυφερό Αβοκάντο να παρακολουθούν και να σχολιάζουν την επικαιρότητα σε εβδομαδιαία βάση. Ενώ και καθημερινά, με όσους συχνάζουν στις ηλεκτρονικές στοές του RPG στο Discord όλο και καμμιά κουβέντα ανταλλάσσουμε. Εκεί ανάμεσα σε μυστικές μπασκετικές τελετές, σεξουαλικά «μεταφορικά» λεκτικά όργια και ανταλλαγές ξορκιών για να επηρεάσουμε θετικά τα αποτελέσματα του Θρύλου γράφονται διάφορα – ενίοτε και πολύ σοβαρά. Η κοινότητα έχει δημιουργήσει δικούς τις κώδικες επικοινωνίας και δυναμική και αυτό ελπίζω ότι κάνει την καθημερινότητα των συμμετεχόντων λιγότερο μουντή και πιεστική. Θα μπορούσαν πολλά από όσα συζητάμε εκεί να κατέληγαν σε κάποιο κείμενο αλλά ο προσωπικός χρόνος είναι ελάχιστος για τους περισσότερους από εμάς. Κάπως έτσι καταλήγουμε να τα λέμε και με μεγάλη απόσταση από το προηγούμενο κείμενο – ίσως να είναι και καλύτερα έτσι.
Από την τελευταία φορά που τα είπαμε αρκετά έχουν αλλάξει, καταρχήν έχουν ενταχθεί οι Petrusev και Mitrou Long στο βασικό rotation σε Ελλάδα και Euroleague. O Milutinov τραυματίστηκε σοβαρά (με τραγελαφικό αλλά και 100% Ολυμπιακό τρόπο) στο ΟΑΚΑ από τον Παπανικολάου και η ομάδα υποχρεώθηκε και σε νέα προσθήκη ξένου και έτσι έφτασε αισίως τους 10! (Goss, Canaan, Brazdeikis, McKissik, Peters, Petrusev, Sikma, Fall, Milutinov, Wright), αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους Ελληνοποιημένους Walkup και Mitrou-Long (που ωστόσο είχε εξαρχής δικαίωμα διαβατηρίου) έχουμε μια 12αδα ξένους. Αυτό λέει όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για το βασικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα αλλά και για την συνέχεια του ο Ολυμπιακός. Και αυτό δεν είναι άλλο από την έλλειψη καλών παικτών επιπέδου EL με Ελληνικό διαβατήριο. Δεν “ανακαλύπτουμε την Αμερική” τώρα ξαφνικά. Ειδικά κάποιοι το είχαμε θέσει ως σημαντική ανησυχία στο παρελθόν. Όμως έρχονται πλέον τα αποτελέσματα και οι ατομικές αποδόσεις για και το επιβεβαιώσουν.
Όπως ίσως να θυμάστε, στο προηγούμενο κείμενο του RPG Daily (Vol.20) μιλήσαμε για το νέο εργαλείο που βάλαμε στην συζήτηση από φέτος στην σελίδα μας το, Stats Player Assessment. Για όποιον δεν το γνωρίζει ή δεν το θυμάται συγκρίνει 3 παραμέτρους σε κάθε αγώνα (Χρόνο Συμμετοχής = mins, Παραγωγικότητα στην οικονομία ενός αγώνα = PIR και συνεισφορά στην διαφορά του σκορ εν τη παρουσία ενός παίκτη μέσα στον αγώνα = +/-). Η σύγκριση καταλήγει με μια αναγωγή με άριστα το 10 (με ίσο βάρος μεταξύ των τριών μεταβλητών και γίνεται μεταξύ όλων όσων αγωνίστηκαν στο κάθε παιχνίδι. Με αυτό τον τρόπο, καταλήγουμε στο να έχουμε μια στατιστικά αντικειμενική αξιολόγηση σε κλίμακα 0-10 για το πόσο καλός ήταν ο κάθε παίκτης σε κάθε αγώνα και συγκρινόμενος με όλους όσους αγωνίστηκαν (συμπαίκτες και αντιπάλους). Στην βάση αυτού του εγχειρήματος έχουμε καταγράψει όλους τους αγώνες που έδωσε ο Ολυμπιακός μέχρι σήμερα στην περίοδο (2023-24) σε Euroleague και Basket League και έχουμε αξιολογήσει όλους τους παίκτες που αγωνίστηκαν σε κάθε αγώνα. Την σύνοψη αυτής της δουλειάς μπορείτε να την βρείτε ΕΔΩ. Kαι θα την επικαιροποιούμε σε τακτά διαστήματα.
Ας περάσουμε λοιπόν στα συμπεράσματα για την Euroleague:
Στο πρωτάθλημα της περιόδου (2023-24) έχουν αγωνιστεί μέχρι σήμερα 17 παίκτες με την ερυθρόλευκη (ή αυτή την άσπρη πιτζάμα που φοράμε σε αρκετά μάτς) εκ των οποίων ήταν 5+2 Έλληνες / Ελληνοποιημένοι και 10 ξένοι. Ας δούμε όμως πως απέδωσαν μέχρι σήμερα.
ΕΛΛΗΝΕΣ & Ελληνοποιημένοι στην Euroleague
Λούντζης σε 12 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 12 (100%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 7 (58%) ήταν <2,5.
Λαρεντζάκης σε 26 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 21 (81%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και σε 5 (19%) άνω του μετρίου >5.
Τανούλης σε 1 ματς που αγωνίστηκε ήταν < του μέσου όρου απόδοσης.
Παπανικολάου σε 26 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 14 (54%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 12 (46%) ήταν άνω του μετρίου >5. Ενώ αναδείχθηκε και 2 φορές MoM (Man of the Match).
Πάπας σε 3 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 5 (100%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και μάλιστα είχε απόδοση <2,5.
Walkup σε 26 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 8 (31%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 18 (69%) ήταν άνω του μετρίου >5. Ενώ αναδείχθηκε και 3 φορές MoM.
Mitrou Long σε 4 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 4 (100%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 3 (75%) ήταν <2,5.
Αναλυτικά μπορείτε να βρείτε τα στοιχεία για την απόδοση όλων στον ακόλουθο πίνακα:
Γίνεται λοιπόν φανερό ότι από τα 7 Ελληνικά διαβατήρια μόνο οι Walkup (31χρ) και Παπανικολάου (33χρ) στέκονται και αποδίδουν σε αυτό το επίπεδο. Όταν οι απαιτήσεις είναι να έχουμε τουλάχιστον 5 αυτού του επιπέδου.
Ταυτόχρονα, η εικόνα τους δεν είναι εντυπωσιακά καλύτερη στην Basket League όπως θα διαπιστώσετε.
ΕΛΛΗΝΕΣ & Ελληνοποιημένοι στην Basket League
Λούντζης σε 15 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 10 (67%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 5 (33%) ήταν άνω του μετρίου >5. Ενώ αναδείχθηκε και 1 φορά MoM.
Λαρεντζάκης σε 17 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 8 (47%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και σε 9 (53%) άνω του μετρίου >5.
Τανούλης σε 10 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 10 (100%) < του μέσου όρου απόδοσης.
Παπανικολάου σε 16 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 5 (31%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 11 (69%) ήταν άνω του μετρίου >5. Ενώ αναδείχθηκε και 1 φορά MoM.
Πάπας σε 10 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 10 (100%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και μάλιστα στα 4 (40%) είχε απόδοση <2,5.
Walkup σε 18 ματς που αγωνίστηκε ήταν στα 5 (38%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα 13 (72%) ήταν άνω του μετρίου >5. Ενώ αναδείχθηκε και 1 φορά MoM.
Mitrou Long σε 8 ματς που αγωνίστηκε ήταν και στα 4 (50%) < του μέσου όρου απόδοσης <5 και στα υπόλοιπα 4 (40%) ήταν >5.
Από ότι φαίνεται ορισμένοι από αυτούς δεν είναι καν καλοί ακόμη και για το επίπεδο της Basket League. Και μάλλον αυτό εξηγεί και την απελευθέρωση του «Lets Ride» George Pappas αλλά και το παρκάρισμα του Τανούλη και τον περιορισμό των συμμετοχών και του χρόνου του Λούντζη. Και μπορεί ανά περίπτωση να βρούμε και κάποιες δικαιολογίες για ορισμένους παίκτες αλλά η μεγάλη εικόνα θα παραμείνει η ίδια. Τα παιδιά αυτά δεν ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις του Ολυμπιακού – οι οποίες ίσως και λόγω συνθηκών να είναι και μεγάλες.
Αναλυτικά και ο πίνακας της Basket League:
Δεν γνωρίζω τι φταίει περισσότερο, είναι η έλλειψη εγχώριου ταλέντου, η ανικανότητα να το εντοπίσουμε έγκαιρα, η μη προσήλωση των νέων Ελλήνων στην προπόνηση, τα ποτά και τα ξενύχτια, ο λανθασμένος συνδικαλισμός του ΠΣΑΚ, η τεχνογνωσία που δεν έχουμε, τα παιχνιδάκια των ατζέντηδων, η νοοτροπία των Ελλήνων παραγόντων; Σε κάθε περίπτωση η διαπίστωση αυτή είναι πραγματικά ανησυχητική για το μέλλον της ομάδας. Ιδιαιτέρως γιατί τα τελευταία χρόνια οι καλοί Έλληνες σπανίζουν. Και όταν δεν υπάρχει πρώτη ύλη ενώ όπως έχει αποδειχθεί απ΄ όλα αυτά τα χρόνια με εξαίρεση την σύγχρονη περίοδο Ivkovic, ο Ολυμπιακός, δεν ξέρει πως να αναδεικνύει νέα ταλέντα… τότε νομοτελειακά θα βρεθούμε σε δύσκολες καταστάσεις. Και μεταξύ μας, αυτό συμβαίνει και φέτος απλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει λόγω των αρκετών τραυματισμών και των σημαντικών απωλειών πρωταγωνιστών της περασμένης περιόδου. Ίσως αυτό να εξηγεί και γιατί κάποιοι ταλαντούχοι Έλληνες όπως οι Μαντζούκας και Samonturov επέλεξαν να ρισκάρουν στο απέναντι στρατόπεδο και όχι σε εμάς – γιατί ρίσκαραν και δεν τους βγήκε επίσης. Ταυτόχρονα όμως και ο Ολυμπιακός δεν προσπάθησε να φέρει λιγότερο ταλαντούχους αλλά περισσότερο έμπειρους Έλληνες από την Basket League – ενδεχομένως και επηρεασμένος από την ιδεοληψία που επικοινωνήθηκε και αρκετά άκομψα το καλοκαίρι ότι «Όλη η Ευρώπη σε εμάς θέλει να έρθει». Το είδαμε πόσο καλά πήγε αυτό φέτος..
Πριν από λίγες ημέρες, με την προτροπή του Αταραξία θυμηθήκαμε τι γράφαμε πριν από 5 χρόνια για το #ΜέχριΤελους ενώ στην κοινότητα του RPG ήδη αρκετοί έχουν κάνει τον απολογισμό τους σε ένα ξεχωριστό Thread που δημιουργήσαμε. Ανάμεσα σε πολλά ενδιαφέροντα που γράφηκαν θυμήθηκα και την δική μου πεποίθηση ότι θα μπορούσαμε να τραβήξουμε μια ανεξάρτητη πορεία εκτός Ελλάδας και με άγκυρα την παρουσία μας στην Euroleague και ενδεχομένως με φιλοξενία στην ΑΒΑ League. Δυστυχώς για εμένα, απεδείχθη εντελώς λανθασμένη αυτή η άποψη. Η πραγματικότητα έδειξε ότι η ομάδα δεν ήταν ευπρόσδεκτη στην ABA, δεν γίνεται να διατηρήσει αγωνιστικό ρυθμό με ένα ματς την βδομάδα και κυρίως σε επίπεδο νοοτροπίας τρέφεται από την παρουσία της στον χώρο που την δημιούργησε και την ξεχώρισε. Οι αθλητικές και όχι μόνο ρίζες μας είναι καλώς ή κακώς εδώ και μέσα. Και σε αυτό το τόσο κακοφτιαγμένο και τοξικό περιβάλλον οφείλουμε να μάθουμε να μαχόμαστε και να ξεχωρίζουμε. Ακόμη και αν αυτό σημαίνει ότι πρέπει να λερώσουμε τα χέρια μας. Όσο και αν δεν μου αρέσει αυτό 5 χρόνια μετά – it is sad but true.
Επιστρέφω όμως στα των παικτών. Στο παρελθόν τις αποδόσεις των ξένων τις υποστήριζαν αντίστοιχες Ελλήνων (Σπανούλης, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Μάντζαρης, Σλούκας, Περπέρογλου, Παπαπέτρου κλπ) Τώρα ελλείψει καλών Ελλήνων, είτε θα έχεις πανάκριβους ξένους και θα επενδύσεις σε κλειστό rotation, είτε θα μοιράσεις την τράπουλα σε πολλές και φθηνότερες λύσεις ξένων με την ελπίδα κάποιοι να κάνουν μέσα στην χρονιά το step up. Και αναλαμβάνοντας ταυτόχρονα το πρόβλημα να φτιάξεις μια ανταγωνιστική ομάδα χωρίς να είναι κοινό το ρόστερ μεταξύ των διοργανώσεων. Με ό,τι όλο αυτό συνεπάγεται..
Για να είμαστε δίκαιοι όμως, δεν είναι πρόβλημα μόνο του Ολυμπιακού, το βλέπουμε και στην μπασκετομάνα Σερβία που και στο δικό της δίπολο (Ερυθρού Αστέρα και Παρτιζάν) αγωνίζονται με πληθώρα ξένων και ελάχιστους ποιοτικούς γηγενείς. Ενώ ακόμη και η πάντοτε παραγωγική σε ταλέντα Ισπανία στηρίζεται ολοένα και λιγότερο στους Ισπανούς και περισσότερο στους ξένους με διαφορετικά καθεστώτα π.χ. τύπου Κοτονου. Η απορρόφηση του ευρωπαϊκού ταλέντου από την μηχανή παραγωγής χρήματος που λέγεται ΝΒΑ αλλά και η γήρανση της Ευρωπαϊκής ηπείρου δημιουργεί νέα δεδομένα. Επειδή λοιπόν το ερχόμενο καλοκαίρι θα υπάρξουν ελάχιστες περιπτώσεις αξιόλογων Ελλήνων που θα είναι διαθέσιμοι, καλό θα είναι να έχουμε κάνει τα κουμάντα μας από τώρα και όχι όταν θα βγουν για ψώνια τα μεγάλα πορτοφόλια.
Φαντάζομαι ότι θα περιμένετε να πω κάτι για το Final 8 του Κυπέλου Ελλάδος. Όμως δεν πρόκειται να το κάνω γιατί τα ανέλυσαν πολύ καλά οι Filman και Navaho στο τελευταίο επεισόδιο του Τρυφερού Αβοκάντο που αν δεν το έχετε ακούσει θα σας το πρότεινα. Μέχρι την επόμενη φορά να περνάτε καλά και ας ελπίσουμε να μην χορέψει ο Havalencia πεντοζάλη. (inside joke)