RPG Radar: Justin Robinson Scouting Report |

Μετά την τελευταία ανάρτηση από το τουρκικό πρωτάθλημα, το RPG Radar συνεχίζεται τον Ιούλιο (πριν ρίξει αυλαία φέτος τον Αύγουστο με δύο κείμενα – έκπληξη), με μια βόλτα στις ΗΠΑ, για να εξετάσουμε δύο περιπτώσεις από την G League και μετά στην Αυστραλία, για έναν παίκτη από την NBL! Σήμερα σειρά παίρνει ένας ακόμη αριστερόχειρας point guard (από τους αρκετούς που σας παρουσιάσαμε φέτος), o Justin Robinson, ο οποίος τη φετινή σεζόν αγωνίστηκε στην G League και στο ΝΒΑ με δύο δεκαήμερα συμβόλαια.

Το παρελθόν

Γεννημένος στις 12/10/1997 στο Manassas της Virginia, o Justin ήταν ο μικρότερος από τα 4 παιδιά της οικογένειας Robinson. Αδύναμο αγόρι και χωρίς ιδιαίτερο ύψος, ξεκίνησε την ενασχόληση του με τον αθλητισμό από το baseball. Ωστόσο, η πατρική φιγούρα του Verdell Robinson, πρώην κολεγιακού παίκτη στο Charleston και νυν προπονητή στο Manassas Park High School, ήταν αυτή που τον έσπρωξε στο μπάσκετ, «μεταδίδοντας του το μικρόβιο»!

Ήταν τα χρόνια, που ο Justin είχε εισιτήριο διαρκείας στους Wizards και μεγάλωσε, βλέποντας τη μετάβαση από την εποχή του Gilbert Arenas σε εκείνη του John Wall. Ο ίδιος ξεκίνησε από το γυμνάσιο Montrose τα πρώτα χρόνια, χωρίς να έχει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο, από όπου και έφυγε λίγο πριν την junior season του, λόγω της αποχώρησης του προπονητή και “δάσκαλου” Stu Vetter. Ο επόμενος σταθμός του θα ήταν το St. James HS, ως επιλογή του τότε assistant του Γυμνασίου, Don Shopland.

Στο St. James θα ξεκινούσε σιγά, σιγά να «ανθίζει», παρόλο που δεν είχε εντυπωσιακό στυλ παιχνιδιού. Στην junior season είχε 13 pts και 6 asts μ.ο., έχοντας το ρόλο του βασικού point guard και οργανωτή της ομάδας, με τον προπονητή Dan Prete να του δίνει το ελεύθερο να αποφασίζει εντός του παρκέ. Ως senior θα έδειχνε ακόμη μεγαλύτερα σημάδια βελτίωσης και το όνομα του θα ξεκινούσε να «ακούγεται» όλο και περισσότερο! Ολοκλήρωσε τη σεζόν με 21.8 pts, 4.3 rebs, 7.7 asts και 2.2 κλεψίματα ανά αγώνα και έχοντας στα χέρια του προτάσεις από πανεπιστήμια όπως UNLV, Providence και Virginia Tech. Τελικά θα επέλεγε το τελευταίο, καθώς είχε διαβεβαιώσεις ότι θα είχε άμεσα αυξημένες αρμοδιότητες και σημαντικό ρόλο στο back court των Hokies.

Ωστόσο, παρά την καλή senior χρονιά του και τις διακρίσεις που κέρδισε (καλύτερος παίκτης της Washington County και νικητής του βραβείου Gatorade Maryland Boys), ο Robinson ήταν ένας 3-star recruit από τα περισσότερο γνωστά ΜΜΕ (ESPN, 247Sports και Rivals.com), χωρίς ιδιαίτερη προοπτική. Ο ίδιος, πάντως, low profile χαρακτήρας και πολύ εργατικός, έσπευσε να τα διαψεύσει από τη freshman κιόλας χρονιά του!

Ο προπονητής Buzz Williams πίστεψε σε αυτόν από την πρώτη στιγμή, διαβλέποντας την ωριμότητα και all around στυλ παιχνιδιού του και δίνοντας του σημαντικό ρόλο στο rotation, ουσιαστικά το ρόλο του 6ου παίκτη. Ο Robinson αγωνίστηκε βασικός σε 19 από τα 35 παιχνίδια της freshman season, με μ.ο. συμμετοχής 23’ και έχοντας 7.3 pts (73% στις βολές, 42% στα σουτ εντός παιδιάς και 35.1% στα τρίποντα), 1.8 rebs, 0.6 κλεψίματα και 2.8 asts για 1.6 λάθη ανά αγώνα.

Η επόμενη περίοδος θα ήταν εκείνη της καθιέρωσης, με τον Robinson να παίρνει το χρίσμα του βασικού άσου, αγωνιζόμενος στη starting line up των Hokies και στα 33 παιχνίδια! Σε ένα ρόστερ που υπήρχαν παίκτες όπως οι Zach LeDay, Kerry Blackshear Jr., Ahmed Hill και Johnny Hamilton (δηλαδή καλοί φόργουορντ και σέντερ), ο ίδιος θα ήταν ο ιθύνων νους, ο παίκτης που καθοδηγούσε τους υπόλοιπους. Παρόλο που δεν κατάφερε να οδηγήσει το Virginia Tech πιο μακριά από τον 1ο γύρο του NCAA Tournament (αποκλείστηκε από το Wisconsin των Nigel Hayes και Ethan Happ), ο Robinson πραγματοποίησε εξαιρετική sophomore season, έχοντας 10.4 pts (76.9% στις βολές, 41.3% στα σουτ εντός παιδιάς και 35.8% στα τρίποντα), 3.0 rebs, 0.7 κλεψίματα και 4.8 asts για 2.4 λάθη μ.ο. Θα έκανε ατομικό ρεκόρ πόντων (22) στη νίκη επί του New Mexico, ενώ η κορυφαία επίδοση του σε assists, μέχρι τότε, ήταν 11 εναντίον του Boston College.

Την περίοδο 2017 – 18, ο Robinson θα παρέμενε επιδραστικός και στις δύο άκρες του παρκέ, αποτελώντας ξανά το βασικό point guard του VT. Παρά το γεγονός ότι το Κολέγιο είχε χάσει τους LeDay και Hamilton που αποφοίτησαν, υποδέχθηκε στο πρόσωπο του Nickeil Alexander-Walker, ένα μεγάλο ταλέντο, που θα συνέθετε ένα πολύ καλό περιφερειακό δίδυμο με τον Robinson. Ωστόσο και αυτή τη σεζόν, οι Hokies δεν κατάφεραν να περάσουν από τον 1ο γύρο του NCAA Tournament, καθώς ηττήθηκαν με 83 – 86 από την Alabama, παρά τη σπουδαία εμφάνιση του Robinson με 19 pts και 7 asts. Η συνολική του παρουσία του έδωσε μια θέση στη 2η καλύτερη 5αδα της ACC και μαζί την αναγνώριση από όλο και περισσότερο κόσμο. Ως junior είχε 14 pts (78.2% στις βολές, 46.4% στα σουτ εντός παιδιάς και 39.8% στα τρίποντα), 2.8 rebs, 1.2 κλεψίματα και 5.6 asts για 2.5 λάθη μ.ο.

Ο Robinson θα έμπαινε στη senior season, θεωρούμενος ως ένας εκ των κορυφαίων guards της περιφέρειας, χάρη στο μεστό και καλό δημιουργικά παιχνίδι του, το οποίο εμπλούτιζε με συνεπή αμυντική συμπεριφορά και αξιόπιστο μακρινό σουτ. Παρόλο που το Virginia Tech είχε χάσει και τον Justin Bibbs (μετά τους LeDay και Hamilton την περσινή χρονιά), ο οποίος αποφοίτησε, εμφανίστηκε πιο δυνατό και έτοιμο από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια, με τους Robinson, Blackshear Jr. και Alexander-Walker να είναι μπροστάρηδες!

Ο Robinson έφθασε στο peak της απόδοσης του στις 28/1/2019, όταν και ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης της εβδομάδας για την ACC, με 35 pts και 8 asts στη νίκη με 78 – 56 απέναντι στο Syracuse. Δυστυχώς όμως, λίγες ημέρες μετά, στάθηκε άτυχος, καθώς τραυματίστηκε και θα έχανε το run των Hokies (μένοντας εκτός σε 12 παιχνίδια), οι οποίοι έφθασαν μέχρι το Sweet-16 NCAA Tournament, όπου ηττήθηκαν από το Duke του Zion Williamson.

Αν και η συμμετοχή του στον αγώνα ήταν αμφίβολη, ο Robinson όχι μόνο αγωνίστηκε και πέτυχε 14 pts, αλλά μαζί με το συγκινητικό Blackshear Jr. (18 pts και 16 rebs) ήταν αυτοί που κράτησαν όρθιο το VT. Στο τέλος μάλιστα η ομάδα του είχε την ευκαιρία δύο φορές να πάρει τη νίκη, αλλά τα άστοχα τρίποντα στο φινάλε από τους Ahmed Hill και Ty Outlaw, έστειλαν στον επόμενο γύρο το Duke, που νίκησε με 73 – 75, έχοντας ως κορυφαίους τους star Zion Williamson και RJ Barrett με 23 και 15 pts αντίστοιχα.

Η senior season έκλεισε με γλυκόπικρη γεύση για τον Robinson, καθώς μπορεί να έγραψε το όνομα του με «χρυσά γράμματα» στο βιβλίο του Virginia Tech, ως κορυφαίος σε assists όλων των εποχών (μάλιστα έχει και το all-time single record με 13) και 23ος σε πόντους, μαζί με την καθολική αναγνώριση των αντιπάλων, αλλά έχασε μεγάλη ευκαιρία να οδηγήσει το VT σε ένα F4 και αυτό ήταν κάτι που του στοίχισε.

Παρόλο που είχε πιθανότητες να επιλεγεί στο 2^ο γύρο του ΝΒΑ draft, δεν τα κατάφερε, πληρώνοντας την έλλειψη μεγέθους κυρίως, αλλά και τον τραυματισμό του, που τον είχε «αφήσει πίσω». Στο Portsmouth Invitational Tournament δεν εντυπωσίασε με 7.7 pts και 6 asts μ.ο. στα 3 παιχνίδια που έδωσε, ενώ το ίδιο συνέβη και στο SL του 2019, όπου πήρε μέρος με την αγαπημένη του ομάδα, τους Wizards, έχοντας 8.8 pts, 4 asts, αλλά και 3 λάθη μ.ο.

Ωστόσο η Washington του έδωσε την ευκαιρία να αγωνιστεί στην G League με τους Capital City Go-Go, με τους οποίους σε 33 αγώνες είχε 14.2 pts (65.8% στις βολές, 44.3% στα σουτ εντός παιδιάς και 34.3% στα τρίποντα), 3.6 rebs, 1.4 κλεψίματα και 5.5 asts για 3.4 λάθη μ.ο. Οι εμφανίσεις του αυτές αποτέλεσαν διαβατήριο για να ντεμπουτάρει στο ΝΒΑ με τους Wizards! Μπορεί να αγωνίστηκε μόλις σε 9 παιχνίδια με 5’ χρόνο συμμετοχής μ.ο. και να είχε χαμηλά νούμερα (1.4 pts, 0.6 ριμπάουντ και 0.8 ast ανά αγώνα), ωστόσο έκανε το όνειρο του πραγματικότητα!

Το περασμένο φθινόπωρο προτίμησε να περιμένει, μη υπογράφοντας στο εξωτερικό, για να κυνηγήσει ξανά το όνειρο του ΝΒΑ. Πήρε μέρος στο SL με τη Philly, με τον Rivers να δείχνει ότι του έχει εκτίμηση. Κάπως έτσι υπέγραψε με τους Delaware Blue Coats, τη θυγατρική των 76ers, με τους οποίους έδειξε και πάλι πολύ καλά στοιχεία, φθάνοντας μάλιστα μέχρι τον τελικό, όπου όμως ηττήθηκαν με 97 – 78 από τους Lakeland Magic (12 pts ο Robinson).

Σε 13 παιχνίδια είχε 15.5 pts (63% στις βολές, 39% στα σουτ εντός παιδιάς και 40% στα τρίποντα), 3.4 rebs, 1.7 κλεψίματα και 6 asts για 2.1 λάθη μ.ο. Βρήκε και πάλι θέση στο ΝΒΑ, με δύο 10ήμερα συμβόλαια, στους OKC Blue, με τους οποίος αγωνίστηκε σε 9 παιχνίδια, έχοντας σε 10’ χρόνο συμμετοχής μ.ο., 2.3 pts, 0.8 reb και 1 ast ανά αγώνα.

Το προφίλ

Πλέον ο Robinson είναι ελεύθερος και ανεξαρτήτως αν θα δοκιμάσει ξανά την τύχη του στο SL, τον επέλεξα για έναν εκ των δύο παικτών της φετινής G League, επειδή το skillset του και το στυλ παιχνιδιού του ταιριάζουν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Εξάλλου η έλλειψη μεγέθους και αθλητικότητας είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να μπορέσει να σταδιοδρομήσει στο ΝΒΑ και αργά ή γρήγορα, λογικά θα εξετάσει και την επιλογή να αγωνιστεί στο εξωτερικό.

Μπορεί η κουβέντα να μην περιλαμβάνει, στην παρούσα φάση, τον Ολυμπιακό, αλλά καλό είναι να έχουμε στο ραντάρ μας έναν point guard, ο οποίος κάνει πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο, έχει 2-way profile σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό και ανεπτυγμένα δημιουργικά ένστικτα, με υψηλό δείκτη ασίστ / λαθών κάθε σεζόν.

Σπανίζουν οι Αμερικάνοι παίκτες σε τέτοια ηλικία, που είναι σε θέση να «τρέξουν» τόσο επιτυχημένα την επίθεση με low mistake παιχνίδι και υψηλό μπασκετικό IQ. Ο Robinson είναι ένας pass first PG, ο οποίος ελέγχει το ρυθμό, διαθέτει καλό χειρισμό και πάσα, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να απειλήσει με το καλό μακρινό σουτ του. Ουσιαστικά αυτό που χρειάζεται επιθετικά είναι να αυξήσει την αποτελεσματικότητα και σταθερότητα από το τρίποντο, καθώς και να γίνει πιο aggressive, καθώς δυσκολεύεται να τελειώνει φάσεις κοντά στο καλάθι μετά από drive. Επίσης σίγουρα θα χρειαστεί να βελτιώσει τα ποσοστά του από τη γραμμή του φάουλ, καθώς αρκετές φορές στην καριέρα του έχει μείνει χαμηλότερα από 70%, το οποίο είναι χαμηλό για περιφερειακό.

Αμυντικά, είναι συνεπής και συγκεντρωμένος και «πληγώνεται» κυρίως από την έλλειψη μεγέθους και φυσικών / αθλητικών προσόντων. Ωστόσο, όσον αφορά την Ευρώπη εκτιμώ ότι σε πρώτη φάση, μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς στο επίπεδο του Eurocup / BCL και να «χτίσει» σταδιακά καλό όνομα στην από εδώ πλευρά του Ατλαντικού. Στα συν του, επίσης, όπως θα δούμε και στην επόμενη ενότητα, ότι έχει καλό χαρακτήρα και είναι ομαδικός παίκτης, που δε δημιουργεί προβλήματα.

Προτού λοιπόν, σας παρουσιάσουμε το video που επιμελήθηκα, από τους αγώνες που έδωσε στη φετινή G League, ας δούμε τι έχουν πει για το πρόσωπο του διάφοροι άνθρωποι του μπάσκετ.

Έχουν πει γι αυτόν

Brian Field (Former Head Coach at Providence Day School): “Είχαμε δύσκολο πρόγραμμα τη φετινή σεζόν, αγωνιζόμενοι απέναντι σε 4 από τις κορυφαίες ομάδες σε εθνικό επίπεδο και μπορώ να πω ότι ο Justin Robinson είναι ο καλύτερος PG που αντιμετωπίσαμε. Σήμερα μας «σκότωσε», αλλά εντυπωσιάστηκα επίσης από τη συμπεριφορά του και τις αρχές του ευ αγωνίζεσθαι που επέδειξε.”

Buzz Williams (Virginia Tech Head Coach): “Πέραν των αγωνιστικών του στοιχείων, το πιο σημαντικό προσόν πάνω του είναι ότι είναι ανθρώπινος και ενδιαφέρεται. Όλα αυτά που κάνει για τους συμπαίκτες του απεικονίζονται και στη στατιστική.”

Jim Boeheim (Syracuse Head Coach): “Σήμερα ήμασταν κακοί αμυντικά απέναντι στον Justin Robinson. Μας έβαλε τα 2-3 πρώτα σουτ και μετά δεν μπορούσαμε να τον σταματήσουμε.”

Ahmed Hill (Former teammate at VT): “O Justin είναι σαν μικρός αδελφός μου. Στέκεται πάντα δίπλα μου και με στηρίζει, μερικές φορές ακόμη πιο πολύ και από την ίδια τη μητέρα μου.”

Verdell Robinson (Justin’s father and Manassas Park High School Head Coach): “Ο Justin έχει υψηλό μπασκετικό IQ και ηγετικά προσόντα από μικρή ηλικία. Μπορεί να διαβάσει κάποιες καταστάσεις πολύ πριν αυτές συμβούν. Ό,τι και αν γίνει στο μέλλον, πιστεύω πως όταν φθάσει σε επαγγελματικό επίπεδο, θα πετύχει τους στόχους του.”

Ryan Richman (Capital City Go-Go Head Coach): “Στόχος μου με τον Justin είναι να χτίσω έναν guard που θα μπορέσει να αγωνιστεί με επιτυχία στο NBA στους Wizards.”