RPG Radar: Kyle Alexander Scouting Report |

Μετά το σύντομο πέρασμα μας από το Ισραήλ, σειρά στο RPG Radar παίρνει η Ισπανία και η Liga Endesa, στην οποία θα αφιερώσουμε 3 αναρτήσεις, με ένα μίγμα ταλαντούχων αλλά και έμπειρων παικτών, οι οποίοι είναι Euroleague ready!

Ο πρώτος παίκτης στη λίστα μας είναι ο Kyle Alexander, ένας mobile αθλητικός center, με μεγάλο ταβάνι, που έχει όλα τα φόντα να εξελιχθεί σε έναν κυριαρχικό ψηλό, ειδικά για τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Το παρελθόν

Γεννημένος στις 21/10/1996 στο Scarborough, στο Ontario του Καναδά, ο Alexander είχε όλα τα εφόδια από μικρός, για να ασχοληθεί με το μπάσκετ. Ο πατέρας του, Joseph, υπήρξε σπουδαίος Κολεγιακός παίκτης, στο Πανεπιστήμιο του Niagara, με +1.200 πόντους στο ενεργητικό του, ενώ και η μεγαλύτερη αδελφή του Kayla, έγινε επαγγελματίας με θητεία τόσο στο WNBA, όσο και σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, όπως Ρωσία, Πολωνία, Τουρκία και εσχάτως Βέλγιο.

Παρόλα αυτά ο Kyle δεν είχε δείξει ιδιαίτερη κλίση στον αθλητισμό σε μικρή ηλικία και κυρίως προτιμούσε να περνάει τον ελεύθερο χρόνο του παίζοντας video games. Στο high school ξεκίνησε να ασχολείται με το βόλεϊ (λόγω ύψους, ήταν ήδη 1.98 μ. στα 15 του), και γενικά δεν έδειχνε ιδιαίτερη ροπή και ταλέντο σε κάποιο σπορ. Ώσπου ένα πρωινό, ο πατέρας του, αποφασισμένος, ανέβηκε στο δωμάτιο του γιου του και του άνοιξε την πόρτα. “Λέω να ασχοληθείς πιο σοβαρά με το μπάσκετ Kyle, ποια είναι η γνώμη σου;” του είπε… Εκείνος χωρίς να το καλοσκεφτεί, απάντησε θετικά και κάπως έτσι ξεκίνησε η σχέση του με το μπάσκετ, σε μεγάλη ηλικία, στα 16, χωρίς κανείς, πάντως, να περιμένει την εξέλιξη του.

Είπα κανείς; Γράψτε λάθος… Ο μόνος που από την αρχή πίστεψε στις δυνατότητες του Alexander, έστω και αν η πρώτη του επαφή με το άθλημα, όπως έχει διηγηθεί και ο ίδιος, ήταν τραυματική, ήταν ο προπονητής του, Allen, στο γυμνάσιο Milton District του Ontario. Στην αρχή η παρουσία του Alexander στις προπονήσεις ήταν μάλλον αστεία, καθώς παρά το ύψος του τα έβρισκε δύσκολα με μικρότερους και κοντύτερους αντιπάλους, ενώ πολλές φορές δεν ήξερε «που πατούσε και που βρισκόταν»! Ωστόσο, ο προπονητής του δούλεψε σκληρά μαζί του, με ατομικές προπονήσεις και σταδιακά θα έβλεπε τον άγουρο και … ατσούμπαλο παίκτη να μεταμορφώνεται σε έναν εξελίξιμο ψηλό!

Διαβλέποντας το ταλέντο του, ο Allen, σε συνεννόηση με τον πατέρα του Alexander, ήθελε να πάρει μια δεύτερη γνώμη για τον Kyle και τον έστειλε για trials στο Orangeville Prep., ένα γνωστό προπαρασκευαστικό πρόγραμμα στο Ontario, όπου φοιτούσαν αρκετοί γνωστοί παίκτες, που μετέπειτα έκαναν καριέρα στο NCAA και στο ΝΒΑ. Ο προπονητής Larry Blunt έμεινε εντυπωσιασμένος με τα προσόντα του Alexander και το μέλλον του πια είχε γραφτεί! Συνέχισε στο Orangeville Prep., όπου μάλιστα θα γινόταν καλός φίλος και συγκάτοικος με τον νυν αστέρα του NBA, Jamal Murray! Η πρόοδος του, μέρα με τη μέρα ήταν εντυπωσιακή σε τέτοιο βαθμό που δέχθηκε προτάσεις για υποτροφία από πολλά Κολέγια της Division I.

Ο πατέρας του ρεαλιστής, καθώς ο γιος του έπαιζε μόλις 3 χρόνια μπάσκετ, συμβούλευσε τον Alexander να πάει σε ένα μικρό πρόγραμμα χωρίς υψηλές απαιτήσεις, όπου θα είχε και περισσότερο χρόνο συμμετοχής. Όμως, ο Kyle ακολούθησε το δύσκολο δρόμο, επιλέγοντας το Tennessee και γνωρίζοντας ότι για να καθιερωθεί θα έπρεπε να ρίξει σκληρή δουλειά. Το 2015, λοιπόν, ένώ ήταν ήδη 19 ετών, ο Alexander θα ερχόταν σε μια πρώτη επαφή με το υψηλότερο επίπεδο, χωρίς η προσαρμογή του να είναι άμεσα ικανοποιητική. Σε ένα ρόστερ όπου δέσποζαν οι seniors Kevin Punter και Armani Moore, ο Kyle θα έβρισκε λίγο χρόνο, με ένα ρόλο back up center, χωρίς όμως να είναι έτοιμος να «σταθεί» καλά, κυρίως σε θέμα τακτικής. Αγωνίστηκε σε 32 παιχνίδια (11 ως βασικός) με 12’ χρόνο συμμετοχής μ.ο. και 1.7 pts , 3.2 rebs και 1 bl. ανά αγώνα. Οι Volunteers θα έχαναν στα προημιτελικά του τουρνουά της περιφέρειας SEC και έτσι θα έμεναν εκτός NCAA Tournament.

Την επόμενη περίοδο (2016 – 17), ο Alexander θα μοιραζόταν και πάλι τη θέση “5” με τον Lew Evans, με τον ίδιο πάντως σαφώς βελτιωμένο, έχοντας βάλει και άλλα στοιχεία στο παιχνίδι του (σουτ) και πιο familiar πλέον σε επίπεδο τακτικής. Και αυτή η σεζόν θα έληγε άδοξα, πάντως, καθώς το Tennessee ηττήθηκε στο 2ο γύρο του SEC Tournament από το Georgia. Ο Alexander αγωνίστηκε σε 32 παιχνίδια (23 ως βασικός) με 14’ χρόνο συμμετοχής μ.ο. και 3.3 pts (46.6% στα σουτ εντός παιδιάς, 16.7% στα τρίποντα και 50% στις βολές), 4 rebs και 1 κόψιμο ανά αγώνα.

Η junior season σήμανε την καθιέρωση του ως βασικού center στο rotation των Vols, μετά την αποφοίτηση του Evans. Ο Alexander είχε καταφέρει μέσα σε λίγα χρόνια να γίνει ένας κυριαρχικός ψηλός στην άμυνα και παράλληλα να βελτιώσει την τεχνική και την «αίσθηση» του για το παιχνίδι στην επίθεση. Παρόλα αυτά ένας τραυματισμός, λίγο πριν το φινάλε της χρονιάς, του άφησε γλυκόπικρη γεύση.

Αυτή τη φορά, το Tennessee με αστέρια τους Admiral Schofield και Jordan Bone θα έφτανε μέχρι τον τελικό του τουρνουά της περιφέρειας SEC, όπου ηττήθηκε από το Kentucky. Κάπως έτσι προκρίθηκε για το NCAA Tournament, όπου αφού κέρδισε εύκολα στον 1ο γύρο το Wright State, στη συνέχεια αποκλείστηκε από το Loyola-Chicago, σε μια δραματική αναμέτρηση (ήττα με 62 – 63). Ο Alexander αγωνίστηκε σε 34 παιχνίδια (όλα ως βασικός) με 20’ χρόνο συμμετοχής μ.ο., έχοντας 5.6 pts (71.2% στις βολές και 68.1% στα σουτ εντός παιδιάς), 5.6 rebs και 1.7 bls ανά αγώνα.

Η senior season του (2018 – 19) θα εξελισσόταν ονειρικά, τόσο σε ατομικό, όσο και σε ομαδικό επίπεδο. Το Tennessee κατετάγη 2ο στην περιφέρεια SEC, φθάνοντας ξανά μέχρι τον τελικό, αφού στον ημιτελικό απέκλεισε το Kentucky, χάνοντας όμως εύκολα από το Auburn με 64 – 84. Το NCAA Tournament θα ήταν διαφορετική υπόθεση, με τους Vols να είναι σε μεγάλη φόρμα και έχοντας τους Schofield, Alexander σε πολύ καλή κατάσταση!

Μετά την εύκολη νίκη στον 1^ο γύρο επί του Colgate, το Tennessee βρέθηκε αντιμέτωπο με το Iowa του «πολύ» Luka Garza. Ο Alexander θα ήταν κομβικός με 8 pts – 9 rebs, μένοντας για 33’ στο παρκέ με καλή δουλειά απέναντι στο λευκό σέντερ του Iowa. Μάλιστα με τον Schofield φορτωμένο με 4 φάουλ, ο προπονητής του, Rick Barnes, προτίμησε να αφήσει τον Alexander μέσα στο παρκέ μέχρι το τέλος (καθ’ υπόδειξη και του ίδιου του Schofield) και ο Καναδός ψηλός τον δικαίωσε στο έπακρο! Το τέλος βρήκε τους Volunteers νικητές με 83 – 77.

Η παρουσία στο Sweet16 ήταν πια γεγονός και σε ένα άλλο δραματικό παιχνίδι ο Alexander θα ήταν καθοριστικός, χωρίς όμως αυτή τη φορά να καταφέρει να οδηγήσει το Tennessee στη νίκη. Το Purdue επικράτησε με 99 – 94 στην παράταση και θα ανέκοπτε την πορεία των Volunteers προς το Elite8. Σε αυτόν τον αγώνα ο Alexander είχε 9 pts και 8 rebs. Στην τελευταία του χρονιά στο Κολέγιο αγωνίστηκε σε 37 παιχνίδια συνολικά με 24’ χρόνο συμμετοχής μ.ο., έχοντας 7.4 pts (65.8% στις βολές, 61.9% στα σουτ εντός παιδιάς και 41.9% στα τρίποντα), 6.7 rebs και 1.7 bls ανά αγώνα.

Ο Alexander δεν επιλέχθηκε στο draft, αλλά ήταν κάτι που περίμενε, όπως έχει δηλώσει. Πάντως οι Heat του έδωσαν ευκαιρία στο SL, όπου είχε θετική παρουσία αγωνιζόμενος κατά 17’ μ.ο. και έχοντας 4.8 pts και 6 rebs ανά παιχνίδι. Το Miami είδε καλά στοιχεία σε αυτόν και του έδωσε θέση στη θυγατρική του ομάδα στην G League, τους Sioux Falls Skyforce. Σε 23 αγώνες στο αναπτυξιακό πρωτάθλημα, ο Alexander είχε 10.6 pts με 71.4% στις βολές, 69.2% στα σουτ εντός παιδιάς και 33.3% στα τρίποντα (με λίγες προσπάθειες), 9.1 rebs και 2.2 κοψίματα μ.ο.

Με τον Pat Riley να έχει σε μεγάλη εκτίμηση τον Καναδό σέντερ, δεν άργησε να πάρει και προαγωγή για τους Heat, αγωνιζόμενος, όμως, σε 2 μόλις παιχνίδια της RS στη «φούσκα» του Orlando. Πάντως η παρουσία του στο Miami «χαιρετίστηκε» από όλους με καλά λόγια κυρίως για τα φυσικά προσόντα, την αμυντική ικανότητα και το work ethic του.

Μετά τη λήξη της σεζόν στο ΝΒΑ, ο Alexander δεν κατάφερε να βρει νέο συμβόλαιο, παρά το ότι συμμετείχε στο training camp των Suns, ωστόσο δεν έμεινε για πολύ ελεύθερος… Η Ισπανική Fuenlabrada, έχοντας μείνει απογοητευμένη από τις εμφανίσεις του Upshaw, βγήκε νωρίς στην αγορά προς ανεύρεση center και έτσι ο Kyle θα γινόταν συμπαίκτης του Melo Trimble!

Η παρουσία του στην ισπανική ομάδα ξεκίνησε διστακτικά, όμως παιχνίδι με το παιχνίδι, ο Alexander «έπαιρνε τα πάνω του» και αποτέλεσε μια σημαντική μονάδα στην επιτυχημένη προσπάθεια της Fuenla για αποφυγή του υποβιβασμού! Ήταν 5ος σε επιθετικά rebounds και κοψίματα στη Liga Endesa και γενικά ένα από τα βαρόμετρα της ομάδας, ειδικά στην άμυνα. Σε 24 παιχνίδια «μέτρησε» 9 pts (66.7% στις βολές, 60% στα σουτ εντός παιδιάς και 43.8% στα τρίποντα), 6.2 rebs (2.6 επιθετικά) και 1.1 bls μ.ο.

Για να καταλάβετε την επιρροή του, αξίζει να αναφέρουμε ότι ήταν ο καλύτερος παίκτης της Fuenlabrada στο δείκτη +/ –, ενώ ήταν 2ος στο σύστημα αξιολόγησης πίσω μόνο από τον Melo Trimble. Γενικά, παρά τις αλλαγές προπονητή και παικτών (στη front line παρέλασαν και οι Shevon Thompson, Josh Sharma, Cheick Diallo, Kwan Cheatham, μέχρι και ο νεαρός υπερταλαντούχος Bassala Bagayoko στο τέλος), o Alexander είχε βασικό ρόλο σε άμυνα και επίθεση καθόλη τη διάρκεια της σεζόν.

Πλέον το συμβόλαιο του έληξε και περιμένουμε να δούμε αν θα καταφέρει να είναι στο τελικό ρόστερ του Καναδά (τον επέλεξε ο Nick Nurse στην προεπιλογή των 22, μαζί με τον άλλο radar-ίσιο Melvin Ejim), το οποίο θα αντιμετωπισει την Ελλάδα στο προολυμπιακό τουρνούα. Σίγουρα, στη συνέχεια, θα κυνηγήσει ξανά να βρει θέση στο ΝΒΑ, αν δεν τα καταφέρει, ωστόσο, εκτιμώ ότι είναι μια πολύ καλή επιλογή, ακόμη και για ομάδες της Euroleague, ως back up λύση.

Το προφίλ

Και κάπου εδώ φτάνει η κουβέντα μας στον Ολυμπιακό, που θεωρητικά ψάχνει από το 2^ο (?) σέντερ του τα στοιχεία που έχει ο Alexander, δηλαδή μέγεθος, ταχύτητα, rim protection, ικανότητα σε switch D, παιχνίδι πάνω από τη στεφάνη στην επίθεση, μέχρι και mid range shooting. Αν λοιπόν, η ομάδα μας δεν καταφέρει να αποκτήσει κάποιον top ψηλό από το ανώτερο επίπεδο, θα μπορούσε να στραφεί σε αυτόν;

Η απάντηση μου είναι κατηγορηματικά καταφατική. Το πλούσιο αθλητικό πακέτο του, σε συνδυασμό με την ικανότητα του στην άμυνα ψηλά και χαμηλά (τρομερό footwork και blocking ability, που συνδυάζονται με wingspan 2.23 μ.), τον καθιστούν ως έναν ψηλό – φόβητρο, που μπορεί να μη διαθέτει την εμπειρία ακόμη, αλλά έχει την προοπτική για να εξελιχθεί σε έναν κορυφαίο σέντερ. Καταλαβαίνω το σκεπτικισμό σας, συν ότι η ομάδα δεν είναι σε θέση για άλλα πειράματα, αλλά από τη στιγμή που 1.5 σεζόν δώσαμε την ευκαιρία στον Ellis θεωρώ ότι αν ο Ολυμπιακός δεν μπορεί να βάλει στο ρόστερ του (για χ, ψ λόγους) κάποιον πραγματικά ποιοτικό ψηλό από το κορυφαίο επίπεδο, τότε ο Alexander είναι από τις πιο καλές επιλογές. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι μια ομάδα, που έχει πορευθεί με πολλούς rookies στο παρελθόν, όπως οι Dunston, Hunter και Birch, δεν έχει πια τα «κότσια» και τη φαντασία να πάρει αυτό το λελογισμένο ρίσκο, με έναν παίκτη σαν τον Alexander και ας υπάρχει ήδη στο ρόστερ ο Martin.

Εφόσον η ομάδα έχει το Σλούκα, ένα master του p’n’r, ψάχνεις να βάλεις δίπλα του έναν ψηλό με έφεση σε αυτό τον τύπο επίθεσης. Επιπρόσθετα, ο Καναδός είναι ο ορισμός του rim protector και ένας ψηλός με μεγάλη αθλητικότητα και ταχύτητα, ο οποίος τρέχει στο ανοιχτό γήπεδο, θυμίζοντας αρκετά το συμπατριώτη του Khem Birch! Είναι ιδανικός για άμυνα με αλλαγές και hedge out, ενώ ο συνδυασμός footwork και wingspan δε συναντάται εύκολα. Τα βασικά του ελαττώμματα είναι ότι δεν έχει παιχνίδι στο low post επιθετικά, ενώ και στην άμυνα τα «βρίσκει δύσκολα» απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους κοντά στο καλάθι. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, προσφέρει ασφάλεια και στα ριμπάουντ, όπου ειδικά πέρυσι οι ερυθρόλευκοι είχαν σοβαρό πρόβλημα.

Καταλαβαίνω τις όποιες ενστάσεις για την έλλειψη εμπειρίας και το «άγουρο» προφίλ του, όσον αφορά την τακτική, που τυχόν θα συναντήσει στην Euroleague και μάλιστα έχουμε πρόσφατο το παράδειγμα του Kevarrius Hayes της Villeurbanne, για τον οποίο τέτοια εποχή το περασμένο καλοκαίρι, έγραφα διθύραμβους… Ωστόσο, ο Alexander είναι ένας παίκτης με μεγαλύτερη εμπειρία (έχοντας υπάρξει μέλος ενός οργανισμού όπως οι Heat, ενώ έχει και παραστάσεις από FIBA στυλ παιχνιδιού, ως Καναδός), που παράλληλα παρουσιάζει διαρκή βελτίωση ακόμη και στη Liga Endesa. Αντίθετα ο Hayes, μετά το Κολέγιο αγωνίστηκε την 1η του επαγγελματική σεζόν στη μέτρια Cantu, πριν πάρει αμέσως το βάπτισμα στα βαθιά!

Εξάλλου, αν δε σας αρκούν τα δικά μου λόγια, μπορείτε ευθύς αμέσως να διαβάσετε τι έχουν πει για τoν Alexander μερικές σημαντικές προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων και ο Pat Riley.

Έχουν πει γι αυτόν

Pat Riley (Miami Heat President): “O Alexander μας αρέσει πολύ και έχει αναπτυχθεί. Νιώθουμε ότι έχει την προοπτική να γίνει ένας ψηλός – πρότυπο για τα δεδομένα του ΝΒΑ. Είναι μακρύς και γρήγορος και έχει αναπτύξει πολύ τον κορμό του, δε χρειάζεται να είσαι 2.15 – 2.18 απαραίτητα για να αναδειχθείς στο ΝΒΑ.”

Larry Blunt (Orangeville Prep. Head Coach): “O Alexander είναι περίπου 2.10 μ., με άνοιγμα χεριών 2.23 μ. Τρέχει πιο γρήγορα από τα guards μας και έχει έφεση στα blocks. Το παιδί παίζει μόλις 3 χρόνια μπάσκετ, αλλά η προοπτική εξέλιξης του είναι τρομακτική!”

Jonathan Givony (NBA Draft expert / Co-owner of Draft Express): “O Alexander είναι ένας εξαιρετικός screener, που «βυθίζεται» καλά στο p’n’r. Επίσης είναι εξαιρετικός στα επιθετικά rebounds και τελειώνει με επιτυχία τις φάσεις πάνω από το καλάθι. Η άμυνα του, όμως, είναι αυτή που θα τον βάλει στο χάρτη. Έχει τρομερό timing στα blocks και μπορεί να μαρκάρει αποτελεσματικά στην περιφέρεια, είτε με hedge out, είτε σε αλλαγές.”

Rick Barnes (Tennessee Head Coach – after O/T win against Iowa in 2^nd round of 2019 NCAA Tournament): “Σε πολλά παιχνίδια φέτος ο Alexander έχει κάνει τη διαφορά. Σήμερα ήταν πολύ καλός, ακόμη και ο Schofield που ήταν στον πάγκο μου είπε να αφήσω εκείνον μέσα στη θέση του.”

Luka Garza (Iowa center – after the match up against Alexander): “To Tennessee είναι «άλλη ομάδα» με τον Alexander στο παρκέ. Το διαπιστώσαμε και σήμερα αυτό.”

Admiral Schofield (Former team mate at Tennessee): “O Alexander είναι πολύ σημαντικός παίκτης για εμάς και αυτό το είδαμε φέτος όλη τη χρονιά, αλλά και σήμερα, όπου εγώ είπα στον προπονητή να μην μπω στη θέση του στην παράταση. Χαίρομαι που κατάφερε να ξεπεράσει τον περσινό τραυματισμό του και να είναι τόσο καλός και πάλι.”

* Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιεύματα, ο Ολυμπιακός φέρεται να είναι κοντά στην απόκτηση του γίγαντα Mustapha Fall από τη Villeurbanne, ένας παίκτης, ο οποίος μετά την αποχώρηση του Milutinov, θα δώσει στοιχεία πού έλειψαν πέρυσι, όπως το μέγεθος στη ρακέτα, η ικανότητα στο low post σε άμυνα / επίθεση, καθώς και ασφάλεια στα rebounds. Συνεπώς μιλάμε για έναν center, ο οποίος αν και έχει καλό footwork, σε σχέση με το ύψος του, δε διαθέτει το mobility, που έχουμε συνηθίσει από ψηλούς σε ομάδες του coach Μπαρτζώκα. Σε κάθε περίπτωση, όμως, πρόκειται για μια κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς ο Fall αλληλοσυμπληρώνει ιδανικά τον Martin και μπορεί να «ματσάρει» ψηλούς αντίστοιχου βεληνεκούς! Αυτή είναι πάντως μια κουβέντα που θα μας απασχολήσει, εδώ στο Red Point Guard, σε ένα άλλο κείμενο. Stay tuned…