Αυτό εδώ είναι το πρώτο tweet με το #sloukagyrna τώρα που το ξαναδιαβάζω θυμίζει λίγο επιστροφή στο μέλλον..
— sober (@sober_span) August 20, 2015
5 χρόνια πίσω. Θυμάμαι τη στιγμή. Αυθόρμητη κίνηση με μηδαμινή απήχηση. Απόλυτα λογικό για τα δεδομένα της εποχής. Αν ερχόταν ένας και μου αποκάλυπτε το τέλος της ιστορίας, το μόνο σίγουρο ότι θα τον περνούσα για παλαβό και θα τον ρωτούσα αν με δουλεύει.
Ο Κώστας λοιπόν έκανε πράξη τα λεγόμενα του. Από την δήλωση του αποχωρισμού του:
Μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε:
Είχε προδιαγράψει το μέλλον του. Εμείς δεν το βλέπαμε ή δε θέλαμε να το δούμε. Έφυγε για να εξελιχθεί, σε όλα τα επίπεδα, και να επιστρέψει για να πάρει τα κλειδιά. Όπως ήθελε πάντα. Όπως το είχε στο μυαλό του. Αυτός ήταν ο προσωπικός του στόχος. Τα κατάφερε και με το παραπάνω.
Το πιο εύκολο γι’ αυτόν θα ήταν να επιλέξει την ασφάλεια και το περιβάλλον άλλης ομάδας. Προσωπικά, θεωρώ πως η Real είναι ο μπασκετικός παράδεισος για έναν επαγγελματία αθλητή, του κορυφαίου επιπέδου. Αγωνιστικό στυλ στο γούστο και στα μέτρα του Κώστα, χρήματα περισσότερα, αξιόλογος προπονητής, τεράστιες ελπίδες ατομικής και ομαδικής διάκρισης κάθε χρόνο, υγιής και μη τοξική χώρα, ιστορική φανέλα, δίπλα σε κορυφαίους αθλητές παγκοσμίου επιπέδου. Τι άλλο να ζητήσει κανείς; Ποιος θα μπορούσε να του πει κάτι αν είχε κάνει αυτή την επιλογή;
Κι όμως. Σε μια εποχή άκρατου επαγγελματισμού, αυτό το παιδί επέλεξε από την αρχή μόνο Ολυμπιακό. Γιατί έτσι ήθελε, έτσι το είχε σχεδιάσει, έτσι το είχε υποσχεθεί, έτσι το είχε ονειρευτεί. Αυτός είναι ο Κώστας Σλούκας. Ένα παιδί του Ολυμπιακού, που για 5 χρόνια φέρθηκε αυστηρά επαγγελματικά σε όλα τα επίπεδα, μόνο και μόνο για την κατάλληλη στιγμή του.
Ηγέτης είναι:
– αυτός που προσπαθεί να βελτιώνεται καθημερινά ακόμα κι αν έχει σπάσει το ταβάνι του
– αυτός που τη δύσκολη στιγμή παίρνει την κατάλληλη απόφαση
– αυτός που κάνει τους άλλους γύρω του καλύτερους
– αυτός που όταν πρέπει βάζει το συναίσθημα κάτω από το συμφέρον του
– αυτός που όταν χρειάζεται βάζει το συναίσθημα πάνω από το συμφέρον του
– αυτός που θα κρατήσει ενωμένη την οικογένεια του, στην κάθε φουρτούνα της ζωής
– αυτός που ο πόνος θα τον ρίξει αλλά θα σηκωθεί πιο δυνατός
– αυτός που σου παρέχει ασφάλεια.
Ο Σλούκας δεν είναι Σπανούλης. Δεν είναι καν μικρός Σπανούλης. “Θα πέσει το ταβάνι να μας πλακώσει” όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, αν κάποιος έχει αυτή την εντύπωση ή αν κάποιος θέλει να το πιστεύει αυτό. Ο Σλούκας είναι η συνέχεια του Σπανούλη. Είναι η κληρονομιά που αφήνει ο Σπανούλης. Η κληρονομιά της δουλειάς, του πάθους, της θέλησης, του απίθανου να γίνει πιθανό, όπως είπε ο ίδιος.
Το 2015 δεν έφυγε για τα χρήματα, όπως πολλοί τον κατηγόρησαν τότε. Ούτε έφυγε γιατί ήθελε να παίζει μπροστά από τον Σπανούλη. Έφυγε γιατί ήθελε να παίζει δίπλα στον Σπανούλη και δεν ήταν εφικτό αυτό, σύμφωνα με τον τότε προπονητή του. Ποιος μπορεί να του δώσει άδικο; Η επιλογή που έκανε τον δικαίωσε, όπως θα τον δικαιώσει και πάλι.
Δε μπορώ να μη σταθώ στη διοίκηση και στον προπονητή της ομάδας. Είχα χάσει τις ελπίδες μου για την επιστροφή του εδώ και ένα χρόνο. Γι’ αυτό το λόγο σταμάτησα πέρυσι να χρησιμοποιώ το #sloukagyrna. Άρχισα πάλι να πιστεύω όταν άκουσα τον coach να δηλώνει δημόσια, και χωρίς καμία αμφιβολία, την επιθυμία του. Σα να έβγαιναν από μέσα μου τα λόγια του. Το πρώτο βήμα ήταν αυτό. Όμως, αν δεν υπήρχαν οι κύριοι Αγγελόπουλοι δε θα γινόταν τίποτε από όλα αυτά. Τυχαίνει και γνωρίζω πολύ καλά ότι βάζουν την ομάδα πάνω από όλους και όλα. Ακόμα και από τους εαυτούς τους. Είναι πραγματικοί πατέρες του μπασκετικού τμήματος του συλλόγου. Μου/μας το απέδειξαν και αυτό που λέω είναι και λίγο προσωπικό.
Τώρα που το σκέφτομαι. Τι έχουν ακούσει αυτοί οι άνθρωποι; Από τους αντιπάλους, από τους φορείς, από εμάς τους ίδιους τους οπαδούς. Αυτοί εκεί. Στο πλάνο τους, στο σχέδιο τους, στο όραμα τους. Ναι θα ξανακάνουν λάθη αλλά θα είναι από αγάπη. Πέσαμε και θα μας ξανασηκώσουν. Έτσι είπαμε κάνουν οι ηγέτες.
Θέλω να τελειώσω με κάτι προσωπικό. Σκέφτηκα αρκετά αν πρέπει να χρησιμοποιήσω αυτόν εδώ τον χώρο για κάτι τέτοιο. Επειδή όμως δε μπορώ να χρησιμοποιήσω τον προσωπικό μου λογαριασμό λόγω των περιορισμών, ας μου επιτρέψουν τα παιδιά της διαχείρισης να το κάνω από εδώ. Την ημέρα της επίσημης ανακοίνωσης δέχθηκα ένα δώρο, πιο πολύτιμο από τον ερχομό του Κώστα. Αυτό της αγάπης και της στήριξης. Πέρα από χρώματα και ιδεολογίες.
Ένα απλό χόμπυ, ένα μέσο διαφυγής μου έδωσε ένα από τα καλύτερα ψυχολογικά δώρα της ζωής μου. Δέχθηκα άπειρα μηνύματα. Δημόσια και προσωπικά. Δε ξέρω αν τα διάβασα όλα. Προσπάθησα αλλά ζητώ συγνώμη αν κάποια προσπέρασα άθελά μου. Με ανατριχιάσατε πολλές φορές. Θα σταθώ σε άτομα που έχουμε λογοφέρει. Που έχουμε “τσακωθεί” διαδικτυακά. Που διαφέρουμε σε όλα. Και θα συνεχισθεί αυτό. Ξέρετε τι είναι να διαβάζεις πως “θέλω να πάρεις αυτή τη χαρά” ή “χαίρομαι για σένα”; Εγώ δε ξέρω αν σε αντίστοιχη θέση θα είχα τη δύναμη να εκφραστώ ανάλογα. Για το μόνο που στεναχωριέμαι λίγο είναι ότι δε μπορώ να ευχαριστήσω ξεχωριστά και προσωπικά τον καθέναν σας. Αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτό είναι κατανοητό.
Ξέρετε τι κρατάω; Ότι από όλη αυτή την ιστορία ενωθήκαμε. Ή μάλλον, ενωθήκατε. Προς εμένα, για να με δείτε να χαίρομαι. Προς τον Κώστα, που πολλοί είχατε διαφορετική άποψη. Προς την ομάδα, που είναι και το σημαντικότερο. Επαγγελματίες δημοσιογράφοι αφιέρωσαν χρόνο και χώρο για μένα. Αναφέρθηκαν μέχρι και στο ραδιόφωνο (ναι Νικόλα, το άκουσα). Νιώθω υποχρεωμένος να τα αναφέρω αυτά.
Κλείνω με την όμορφη κίνηση του επίσημου λογαριασμού της ομάδας προς το πρόσωπο μου. Δε ξέρω για ποιο λόγο έτυχε και άργησα να συνδεθώ. Ίσως να λιποθυμούσα, όπως εύστοχα ειπώθηκε. Γνωρίζω τους 2 υπεύθυνους αυτής της ενέργειας και τους ευχαρίστησα προσωπικά. Ο ένας έδωσε την ιδέα και ο άλλος την υλοποίησε. Ούτε αυτό θα το ξεχάσω και θα το ανταποδώσω όπως μπορώ.
@sober_span Έχεις στο μυαλό σου κάποιον;
— Olympiacos B.C. (@olympiacosbc) July 24, 2020
Ακολουθούν 5 υστερόγραφα – σκέψεις όσα και τα χρόνια απουσίας του Σλούκα από την ομάδα.
Υ.Γ. Ο μπασκετικός Ολυμπιακός θα μπορούσε να είναι μια πετυχημένη τηλεοπτική σειρά, εδώ και πολλά χρονιά. Ο τρόπος που πέφτει και σηκώνεται. Οι καταστάσεις που δημιουργούνται και πως αντιμετωπίζονται. Ανυπομονώ για την επόμενη season.
Υ.Γ 2. Η επιστροφή του Κώστα σηματοδοτεί κι άλλα πράγματα, πέρα από την ουσία και το συναίσθημα. Η υγεία, η σταθερότητα και το νέο ξεκίνημα είναι πάλι εδώ. Μεγάλη η μπόρα που πέρασε πάλι αυτό το τμήμα αλλά νομίζω ότι μέσα από αυτά όλοι βγαίνουν/ουμε πιο δυνατοί.
Υ.Γ 3. Το πιο εύκολο πράγμα είναι η ομάδα να επιστρέψει στην Α1. Νόμιμα πάντα. Αλλά οι κύριοι Αγγελόπουλοι θα το κάνουν πάλι όπως το έχουν σχεδιάσει από την 1η ημέρα.
Υ.Γ 4. Είναι εντυπωσιακό πως εδώ και 1,5 χρόνο στηρίζουν αυτή την επιλογή και κάθε λέξη που είπαν. Πολλοί αδυνατούν να το κατανοήσουν και ακόμα και σήμερα ψάχνονται. Δικαίωμα τους να συνεχίσουν να εκτίθενται.
Υ.Γ 5. Έφυγε στην καλύτερη ηλικία να εξελιχθεί και επιστρέφει στην καλύτερη ηλικία να ηγηθεί. 5 χρόνια δανεικός ρε Κώστα;
Σας ευχαριστώ για όλα!
Sober
