Σφηνάκια: Η επιστροφή |

Κι ενώ είχαμε πει αρχές του χρόνου ότι τα “Σφηνάκια” θα ξαναμπούν στην “καθημερινότητά” μας, αυτό δεν κατέστη ποτέ δυνατό. Το τι έφταιξε δύσκολο να αναλύσει κανείς. Βλέπετε η ανωνυμία των συγγραφέων της εν λόγω στήλης δεν μας αφήνει να αποκαλύψουμε ποιοι πάρταραν ασύστολα, ΚΑΙ κατά τη διάρκεια της καραντίνας, ποιοι έβγαζαν βόλτα το “σκύλο” τους, ποιοι αδημονούσαν για επιστροφή (διαφόρων ειδών), ποιοι έπαιζαν κρυφά μπάσκετ σε ανοικτά γηπεδάκια περνώντας μέσα από κομμένα σύρματα και ποιοι απλά καθόντουσαν μπροστά από μία οθόνη υπολογιστή και δούλευαν ή έπαιζαν (ή και τα δύο). Ευκαιρία λοιπόν για ένα update της επικαιρότητας.

Αν εκτιμούσα μια φορά τους Αφούς τώρα τους εκτιμώ 101! Μα φυσικά και έχουν κάνει λάθη! «Λάθη δεν κάνει αυτός που δεν κάνει τίποτα». Γνώμη μου, πολύ “αγνοί” για να είναι “παραγοντικοί”. Μην παρεξηγηθώ για τον όρο «αγνοί»! Σε ό,τι αφορά αυτούς τους ανθρώπους, πάντα πίστευα ότι είχαν την ανάγκη να έχουν άτομα της εμπιστοσύνη τους. Δίκοπο μαχαίρι. Από την μια εμπιστευόντουσαν εύκολα και από την άλλη εμπιστευόνταν τους λάθος ανθρώπους, σε λάθος θέσεις. Πολλοί «επιτήδειοι» προσπάθησαν (κάποιοι το πέτυχαν στις αρχές) να εκμεταλλευτούν αυτόν τον «αγνό οπαδισμό» που είχαν και έχουν. Αν μου ζητούσες να σχολιάσω με μια φράση τα λάθη των προέδρων; Χμμ… Κέρδισαν τον πρώτο αριθμό του λαχείου και αντί να κοιτάξουν πως θα επενδύσουν τα κέρδη τους, συνέχιζαν να αγοράζουν λαχεία μέχρι να τους ξαναπέσει. Λάθη έγιναν; Ναι! Το παρελθόν μπορεί να αλλάξει; Χρονικά όχι! Από τα λάθη μάθαμε; Αργήσαμε, αλλά ναι! Η έλευση Μπαρτζώκα είναι η αρχή του τέλους της παρακμής; Ναι! (το γιατί στο επόμενο σφηνάκι). Eίναι το #mexritelous η βαθιά τομή που χρειαζόμαστε? Και σου απαντάω με ερώτηση…αν δεν είναι αυτό τότε τι είναι?
Για ποιο κανονικό μπάσκετ μιλάμε στην Ελλάδα; Καθώς βλέπουμε το καλοκαιρινό συνολάκι του ΕΣΑΚΕ να ξηλώνεται ως σκοροφαγωμένο πουλόβερ η αθλητική αρθρογραφία, περί του θέματος, συνήθως συνοδεύεται κι από ένα είδος παραίνεσης για επιστροφή του Ολυμπιακού στο Πρωτάθλημα. Έχουν λόγο οι “ερυθρόλευκοι” να πράξουμ κάτι τέτοιο; Κατά την ταπεινή μου άποψη έπρεπε να αναρωτιούνται όλοι όσοι ασχολούνται με το μπάσκετ αν αυτό το πρωτάθλημα είναι λειτουργικό, αν είναι ανταγωνιστικό. Με τα εγγυημένα έσοδα που έχουν οι 2 μεγάλοι του πρωταθλήματος απέχουν πολλά επίπεδα από τις υπόλοιπες ομάδες. Ο ΕΣΑΚΕ τόσα χρόνια πως «αμύνθηκε» σε αυτό; Πως βελτίωσε το project του; Είναι ανάγκη πρώτα να αλλάξουν τα πράγματα στο πρωτάθλημα και μετά να επιστρέψει ο Ολυμπιακός, ο οποίος έχει καταθέσει και τη μόνη ολοκληρωμένη πρόταση πέρσι στο ΔΣ του ΕΣΑΚΕ, εδώ που τα λέμε. Είθε οι εκλογές της ΕΟΚ να επιφέρουν μια βελτίωση, τόσο στο ερασιτεχνικό όσο και στο επαγγελματικό ελληνικό μπάσκετ. Είναι από τις λίγες φορές που είμαι απαισιόδοξος, γιατί το σύστημα τους είναι μεν σάπιο αλλά πολύ καλά ριζωμένο. Στην Α2 λοιπόν και στην Ευρωλίγκα γιατί ο Ολυμπιακός είναι αποφασισμένος να βαδίζει στο δρόμο της αξιοπρέπειας. #mexri_telous και όπου μας βγάλει.
Αυτό το διαφορετικό καλοκαίρι, παρά τις δύσκολες συνθήκες που βιώνει η ανθρωπότητα λόγω κορωνοϊού, ίσως εμείς οι οπαδοί του Ολυμπιακού να έχουμε, παραπάνω από έναν, λόγους να αισιοδοξούμε! Η επιστροφή δυο προσώπων, που συνέδεσαν την καριέρα τους με τις μεγάλες επιτυχίες του Ολυμπιακού της προηγούμενης δεκαετίας, στον Πειραιά. Ο Μπαρτζωκας, ήδη από τον Ιανουάριο, πήρε τη θέση του στον πάγκο της ομάδας και σύντομα θα τον συναντήσει, ως το alter ego του μέσα στο παρκέ, ο Σλούκας, όταν με το καλό ολοκληρωθεί και τυπικά η μετακίνηση του από την Fenerbahçe. Δυο κινήσεις που επαναφέρουν τους “ερυθρόλευκους” στην επικαιρότητα και τους δυναμώνουν αφάνταστα σε σχέση με προηγούμενα χρόνια. Ο μεν Μπαρτζωκας, γνωρίζοντας την ομάδα και πιο ώριμος, μετά την 4ετια του στο εξωτερικό (με μια συμμετοχή σε F4 και μια σε Ρ/Ο της Euroleague), είναι έτοιμος να χτίσει ξανά κάτι καλό, ο δε Σλούκας στο απόγειο της καριέρας του, μετά από 5 χρόνια στην Fenerbahce, και μια κατάκτηση Euroleague, έρχεται να ηγηθεί και να γίνει το νέο σημείο αναφοράς στην περιφέρεια του Ολυμπιακού, η οποία ταλαιπωρήθηκε αρκετά τα τελευταία χρόνια. Ταυτόχρονα η παρουσία των McKissic και Ellis, στα λίγα παιχνίδια που αγωνίστηκαν πέρυσι, μας κάνει να περιμένουμε ότι θα είναι έτοιμοι, και φέτος, να δώσουν πολύτιμες λύσεις σε συγκεκριμένους τομείς, ενώ και οι νεοφερμένοι Jenkins, Harrison, Martín θα προσφέρουν elite χαρακτηριστικά, όπως defense, shooting και rim protection αντίστοιχα!

“Τελικώς, από τα πιο ήσυχα καλοκαίρια.” Η πρόταση αυτή αποτελεί μια διαπίστωση για το πως κινείται ο Ολυμπιακός στο φετινό μεταγραφικό παζάρι. Αν και όλοι πριν έξι μήνες θα περιμέναμε το ακριβώς αντίθετο, εντούτοις αυτό το καλοκαίρι δεν ήταν το καλοκαίρι των τόσο σαρωτικών αλλαγών. Ο λόγος έχει φυσικά ονοματεπώνυμο: Γιώργος Μπαρτζώκας. Ο Coach B κατάφερε, μέσα σε λιγότερο από δύο μήνες, να δημιουργήσει ένα κορμό παικτών που τους εμπιστεύεται και που θα τους αξιοποιήσει και την φετινή σεζόν. Πέρα από τις παλιές καραβάνες ο Μπαρτζώκας κρατάει στο παιχνίδι (καταπώς φαίνεται) τον Sasha Vezenkov, τον Shaquiel McKissic και τον Octavius Ellis μειώνοντας τις μεταγραφικές κινήσεις που θα απαιτούνταν. Δεν εξετάζω αν θα του βγουν σε καλό όλες αυτές οι κινήσεις ωστόσο είναι πάρα πολύ θετικά ότι το roster έχει σχεδόν κλείσει, παρότι έχει ανακοινωθεί μόνο η απόκτηση των Hassan Martin και Livio Jean Charles. Και αυτό γιατί ο Ολυμπιακός κινήθηκε επιτέλους γρήγορα και μεθοδικά και έκλεισε τους παίκτες που ήθελε (Σλούκας, Harrison, Jenkins, Martin, Jean Charles) αποδεικνύοντας πως φέτος υπάρχει ξεκάθαρο μπασκετικό σχέδιο. Το αν θα βγει ή όχι είναι διαφορετική κουβέντα. Και το σχέδιο αυτό αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία όταν βλέπεις ότι πολλές ομάδες ακόμα να μην έχουν αποκτήσει κάποιον παίκτη ή και κάποιες ακόμα που μόλις πριν λίγες μέρες ανακοίνωσαν τους ανθρώπους που θα τρέξουν τον σχεδιασμό της επόμενης χρονιάς.
Ο Ολυμπιακός έσπευσε να αποκτήσει τον Hassan Martin από πολύ νωρίς, και απολύτως ανεξάρτητα από τις υπόλοιπες μεταγραφικές κινήσεις του. Θα έλεγε κανείς ότι ο coach τον είχε από καιρό στο radar και τον θεώρησε ως απολύτως απαραίτητη λύση, από τη στιγμή που ο Milu αποφάσισε να μετακομίσει στην Μόσχα. Το αν θα δικαιωθεί η έμπνευση του, είναι ένα από τα πλέον ιντριγκαδόρικα θέματα της ερχόμενης σεζόν.
Όπως έχει διαμορφωθεί το roster, κάνει «μπαμ» ότι τα στοιχεία που λείπουν αυτή τη στιγμή στην περιφέρεια είναι ο καλός χειρισμός και η δημιουργία, πλην Σλούκα και Σπανούλη φυσικά, ο οποίος προέρχεται όμως από 2ο σερί σοβαρό τραυματισμό. Επίσης έλλειψη παρουσιάζεται και στην αθλητικότητα στη θέση “4” και στο μέγεθος στο “5”, προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να λύσουν επιλογές όπως οι Λαρεντζάκης, Κόνιαρης και Rubit (ΣτΔ, το σφήνάκι “κεράστηκε” πριν τις ανακοινώσεις…). Γιατί, λοιπόν, η επένδυση που γίνεται φέτος να μην πάει ένα βήμα μπροστά, οχυρώνοντας την ομάδα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να μπορεί να διεκδικήσει κάτι καλύτερο; Δε μιλάμε απαραίτητα για ακριβές κινήσεις, από το πάνω ράφι, αλλά ή για παίκτες έμπειρους σε αυτό το επίπεδο, που μπορούν να προσφέρουν αυτά τα στοιχεία για λίγα ποιοτικά λεπτά, ή για διψασμένους με προοπτική να βελτιώνονται μέσα στη σεζόν, δίνοντας extra λύσεις! Κατανοώ ότι σε ενα roster υπάρχει η χημεία, οι ισορροπίες και οι ρόλοι, αλλά εκεί είναι που διαφέρει η καλή, από την πραγματικά μεγάλη ομάδα! Να καταφέρει να ενσωματώσει όλους τους παίκτες στα «θέλω» του προπονητή, προσφέροντας αυτό που μπορεί καλύτερα ο καθένας και για όσο χρόνο χρειαστεί.

Ο Vezenkov είναι μια επιλογή που στο μέλλον θα φανεί η κομβικότητα της. Ο παίχτης θεωρώ ότι, πέρα από το γνωστό επιθετικό ταλέντο του, διαθέτει και μπασκετικό iq, το οποίο μπορεί να καλύψει κάποιες από τις αμυντικές αδυναμίες του. Σε μια ομάδα “υγιή” και χωρίς εξόφθαλμες αμυντικές αδυναμίες μπορεί να βρει ρόλο και χρόνο και να εκπλήξει ευχάριστα αρκετούς. Δεν επέμεινε τυχαία ο Μπαρτζώκας.
Κοιτώντας την φετινή στελέχωση του Ολυμπιακου δύο σκέψεις μπορεί να κάνει κανείς . Ή είναι μια ξεκάθαρη απόδειξη ότι η πλειοψηφία από εμάς τους οπαδούς δεν μπορεί σε καμμία περίπτωση να πλησιάσει τις σκέψεις ενός ικανότατους προπονητή όπως ο Μπαρτζώκας , ή απλά οι Αφοί δεν συγχώρεσαν ποτέ πραγματικά τον Κώστα Σλουκα και βρήκαν ευκαιρία να τον εκδικηθούν . Ή απλά ότι τα λίγα χρήματα και οι διαφορετικοί στόχοι και προτεραιότητες οδηγούν σε συμβιβασμούς . Σε κάθε περίπτωση το Slouka’ s Eleven δείχνει να είναι το έργο που θα ανέβει φέτος τον χειμώνα στο ΣΕΦ…
Πρώτο καλοκαίρι που δεν ανησυχώ, που δεν ψάχνω κάθε πρωί κάποιο έκτακτο ανακοινωθέν, που εμπιστεύομαι. Χωρίς να τον χριζω “μεσσία”, αυτό είναι έργο του Coach B, αδιαμφισβήτητα. Το ‘χω ξαναπεί, ο Μπαρτζωκας μας “επέστρεψε” ένα από τα πιο σημαντικά όπλα της εργαλειοθήκης μας: την εμπιστοσύνη, την ηρεμία. Είναι εύκολα αντιληπτό, αν παρατηρήσει κάνεις, την…αποχή του μεγαλύτερου ποσοστού “ομόθρησκων” από το πείραγμα των “πράσινων”, μετά τα τελευταία δρώμενα. Ίσως γιατί δεν υπάρχει η ανάγκη. Ίσως γιατί το βλέμμα είναι στραμμένο στο έργο και τις εξελίξεις που αφορούν την ομάδα. Λίγα λόγια, πράξεις, υπομονή, όρεξη! Ο Γιώργος Μπαρτζώκας ανέλαβε το τιμόνι, και αυτό είναι σταθερό πια. Οι επιλογές του δύσκολα θα αμφισβητηθούν, το σχέδιο που έχει στο μυαλό του θα ξεδιπλωθεί μπροστά μας εντός λίγων μηνών και οι επιλογές του προς το παρόν εκλεκτές, κι αν μου επιτρέπεται, ορθές. Στηρίζουμε και απολαμβάνουμε πια το ταξίδι!
Είναι τα πράγματα, όμως, τόσο ρόδινα τελικά; Δηλαδή ο Ολυμπιακος θα είναι F4 contender; Όσο και αν μου αρέσει να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο, όσο και αν (με εξαίρεση τη front line μέχρι τώρα) η ομάδα φαίνεται ενισχυμένη, πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την πραγματικότητα που λέει ότι με τα τωρινά δεδομένα του roster οι “ερυθρόλευκοι” απέχουν ακόμη από το top5. Θα έλεγα ότι είναι δυο κινήσεις μακριά από το να μπορούν να θεωρηθούν ότι βρίσκονται στους πρόποδες της 4αδας, όσο αισιόδοξο και αν ακούγεται κάτι τέτοιο.
Καθώς μέχρι σήμερα έχουν υπάρξει μόνο 2 ανακοινώσεις, πέραν της αποδέσμευσης των Paul, Buycks, Baldwin και Happ θαρρώ πως θα ήταν σκόπιμο να κάνουμε λίγη ακόμα υπομονή προτού σχολιάσουμε τα περί του ρόστερ της επόμενης σεζόν. Kλειδί των πάντων είναι η υπόθεση Σλούκα, στην θετική έκβαση της οποίας έχει στηθεί όλος ο (ως τώρα ανεπίσημος) σχεδιασμός. Υπάρχει ένα κάποιο ρίσκο εδώ, πιστεύω το αντιλαμβανόμαστε όλοι.

Από τον Μάρτη, που ελέω συνθηκών κλειστήκαμε σπίτια μας, μπήκα αυτόματα σε μια διαδικασία απολογισμού της σεζόν, που στα δικά μου μάτια μόνο σαν ένα roller coaster θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, τόσο αγωνιστικά όσο και συναισθηματικά. Αλλά μετά σκέφτεσαι πως ό,τι έγινε-έγινε και δε μπορείς να το αλλάξεις. Ένας μόνο λόγος υπάρχει για να κοιτάμε πίσω και αυτός είναι για να διορθώσουμε τα όποια λάθη κάναμε στο παρελθόν. Ακόμη κι αν δε μπορούμε να το κάνουμε αυτό να παραδειγματιστούμε από αυτά, έτσι ώστε να μην τα επαναλάβουμε. Και αυτό δεν ισχύει μόνο για την επιστροφή του coach Μπαρτζώκα αλλά και για την επιστροφή, όπως όλα δείχνουν, του Σλούκα. Η αλήθεια είναι πως τα τελευταία χρόνια κάπως είχε αρχίσει να με κουράζει το όλο σκηνικό με το “έρχομαι-τελικά δεν έρχομαι”, που εν τέλει μου φαινόταν αδιάφορο το αν θα έρθει.
Βλέποντας την επιστροφή του δεύτερου καθαρά αγωνιστικά, και αφήνοντας εκτός το συναισθηματικό κομμάτι, μόνο καλό μπορεί να κάνει στην ομάδα, αφού αδιαμφισβήτητα έχει μια θέση στους καλύτερους guards της Euroleague, αυτή τη στιγμή. Fingers crossed και ελπίζουμε, επιτέλους, αυτή η ιστορία να έχει το happy end που της αξίζει.
Το θέμα όμως είναι πως ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη. Και τον Θεό τον ίδιο να φέρουν να παίξει μπάσκετ μόνος του, χωρίς την κατάλληλη στελέχωση γύρω του, δεν πρόκειται να καταφέρει και πολλά. Όχι, σε καμία περίπτωση δε μπορώ να ζητήσω από τους Αγγελόπουλους να κάνουν ακόμη μια οικονομική υπέρβαση με το να πάρουν ένα ηχηρό όνομα σε μια από τις θέσεις που υστερούμε. Παρόλα αυτά, είναι γεγονός πως τη δεδομένη χρονική στιγμή η front line του Ολυμπιακού, έτσι όπως φαίνεται να διαμορφώνεται τουλάχιστον, είναι αρκετές σκάλες πίσω συγκριτικά με άλλων ομάδων, και όχι μόνο της CSKA ή της Real. Mε τον Πρίντεζη, τη διαφαινόμενη παραμονή (;) του Vezenkov και την απόκτηση του Jean Charles η θέση “4” θα αποτελέσει ερωτηματικό και φέτος. Αν δηλαδή, πάλι ο Γιώργος παίζει κάνα μισάωρο και οι άλλοι 2 θα μοιράζονται τα 10 λεπτά, θα αποτελέσει πρόβλημα.
Πάντως τόσα χρόνια έχουν περάσει και ένα αξιόλογο back up τεσσάρι, καθαρό τεσσάρι όχι τεσσαρο-πεντάρι, του Γιώργου δε καταφέραμε να φέρουμε. Άχτι το έχω. Ειδική δεν είμαι, και γενικά δε μου αρέσει να κρίνω πριν δω το τελικό αποτέλεσμα. Όπως και να έχει, επειδή είμαστε περίπου 3 μήνες μακριά από το πρώτο τζαμπολ της Euraleague το μόνο που έχουμε να κάνουμε, όσο γραφικό και αν ακούγεται αυτό, είναι υπομονή. Και να μη ξεχνάμε πως ο Μπαρτζώκας , και ο κάθε Μπαρτζώκας μιας ομάδας, ξέρει τι έχει ανάγκη και τι του λείπει. Εξάλλου όλα (και όλοι) θα φανούν στο παρκέ.
Όπως και να έχει, παραμένουμε αισιόδοξοι και με πίστη ότι η ομάδα θα παίξει όμορφο και αποτελεσματικό μπάσκετ, σβήνοντας τις μουτζούρες των προηγούμενων ετων. Εμπιστοσύνη στον coach Μπαρτζώκα και τα καλύτερα έρχονται!