Για ένα πράγμα δεν μπορείτε να με κατηγορήσετε φίλες και φίλοι. Ποιο είναι αυτό; Μα φυσικά ότι δεν ασχολούμαι με ονοματολογίες, μεταγραφές και γενικά δεν εκφράζω συχνά άποψη για αθλητές, ειδικά όταν τους έχω μόνο ακούσει και δεν έχω δει ούτε 5 λεπτά από παιχνίδι τους. Τελικά όμως τα φέρνει έτσι η μοίρα και για άλλη μια φορά, μέσα στο καταχείμωνο, θα σας ζαλίσω με τη γνωστή μου φλυαρία, με θέμα το νέο(;) μεταγραφικό απόκτημα του Ολυμπιακού που ακούει στο όνομα Octavius Ellis.
Αν θέλετε να μάθετε για το βιογραφικό του και την πορεία του πατήστε το παρακάτω link, γιατί εδώ θα ασχοληθώ αποκλειστικά με όσα κατάφερα να διακρίνω για τον ψηλό του Προμηθέα στα παιχνίδια που κατάφερα να βρω στον όμορφο κόσμο του Youtube.
Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου τον αθλητή τον είχα ακούσει μόνο και είχα παρακολουθήσει κάποια στιγμιότυπα σε εκπομπές. Για να είμαι ειλικρινής οι αντιδράσεις αρκετών συνοπαδών στο άκουσμα της πιθανής απόκτησής του και ο ενθουσιασμός τους με είχαν βάλει σε σκέψεις και ήθελα να δω πόσα από όλα αυτά που ακούγονται ισχύουν.
Πάμε όμως και στο κυρίως ζητούμενο γιατί πάλι με έπιασε λογοδιάρροια και θα σας κουράσω.
Ο Ellis είναι ένα ψηλόλιγνο σκαρί με μεγάλο άνοιγμα χεριών που αγωνίζεται αποκλειστικά στη θέση του Center.
Όλα αυτά όμως πάμε να δούμε τι εφαρμογή έχουν μέσα στο παρκέ και πως κεφαλαιοποιούνται σε θετικά και αρνητικά αλλά και στο τι μπορεί να δώσει στον Ολυμπιακό ο Αμερικανός Center.
Άμυνα
Ο Προμηθέας είναι μια ομάδα που προσπαθεί να αμυνθεί, όσο γίνεται περισσότερο, απέναντι στο screen στην μπάλα σε καταστάσεις 2 με 2 αποφεύγοντας τις αλλαγές και στέλνοντας βοήθεια μόνο όταν δεν υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο.
Μπορεί να είναι ευκίνητος αλλά δεν χαμηλώνει αρκετά για να ανταπεξέλθει σε άμυνα πάνω σε γκαρντ.
Για αυτό το λόγο ο coach Γιατράς στην πλειονότητα των αγώνων που παρακολούθησα τοποθετούσε στον Οκτάβιο (φοβερό όνομα που παραπέμπει σε Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και θα συνδεθεί με την άμυνα παρακάτω) σε ενδιάμεσες θέσεις παίζοντας catch στο PnR.
Σκοπό είχε τα απλωμένα χέρια και τα καλά πλάγια βήματα του παίχτη του να αποτρέψουν τη διείσδυση και να δώσουν μόνο το σουτ από μέση απόσταση. Το πρόβλημα που παρουσιάζεται σε τέτοιες συνθήκες είναι πως όταν είχε ελευθερία να μην μένει προσκολλημένος στον screener δε δούλευε αρκετά καλά τα χέρια του και γινόταν ευάλωτος στις λόμπες (όπως στο πρώτο gif).
Όταν πάλι επέλεγε να έχει επαφή με το ρολάρισμα δεν έβγαινε αρκετά γρήγορα στο χειριστή (3o gif).
Παραπάνω ανέφερα τα καλά πλάγια βήματα που διαθέτει και που τον κάνουν ιδανικό όταν η ομάδα θέλει να ανεβάσει την ένταση και την πίεση και να εφαρμόσει παγίδες.
Ο Ellis κινείται αρκετά γρήγορα πλαγίως και τα χέρια του ενοχλούν και περιορίζουν το πέρασμα του χειριστή από δίπλα του όπως αποδεικνύει το παραπάνω gif. Το πρόβλημά του είναι πως, επειδή η επαναφορά του δεν είναι αρκετά γρήγορη χρειάζεται συγχρονισμένο αμυντικό ροτέισον για να του κερδίσει χρόνο να επιστρέψει στον παίχτη του. Όλα αυτά ισχύουν όταν αναγκάζεται να κινηθεί πέρα από τη γραμμή του τρίποντου, ενώ βελτιώνεται αισθητά όταν οι δράση εξελίσεται στις γωνίες.
Η σωματοδομή του δεν του δίνει κάποιο πλεονέκτημα απέναντι σε ισοϋψείς αντιπάλους επειδή στερείται δύναμης και όγκου και είναι ευάλωτος στις επαφές. Κάτι άλλο που παρατήρησα είναι πως σε αρκετές περιπτώσεις η διαρκής προσπάθεια του να ελέγξει και να ακολουθήσει την κίνηση της μπάλας τον βγάζει εκτός θέσης για καλά box out. Έτσι λοιπόν ενώ δεν τον λες κακό rebounder, δεν μπορείς και να πει ότι καθαρίζει το μεγαλύτερο ποσοστό των διεκδικούμενων εναέριων μονομαχιών.
Ο Οκτάβιος δεν χαλαρώνει στην άμυνα , προσπαθεί και επιζητά την επικοινωνία με τους συμπαίκτες του μιλώντας τους διαρκώς και πολλές φορές τους καθοδηγεί, αλλά αυτή η μαχητικότητά του επηρεάζει αρκετά το συγχρονισμό του και τον έλεγχο του κορμιού του, με αποτέλεσμα να δέχεται αρκετά εύκολα προσποιήσεις και όχι αποκλειστικά από κοντύτερους αντιπάλους μόνο.
Βέβαια όλη αυτή η προσπάθεια και η εγγρήγορση τον μετατρέπουν σε ιδανικό αμυντικό βοήθειας που αρκετές φορές έρχεται να συνδράμει τον συμπαίκτη που είναι στην μπάλα και να αλλοιώσει ή και να κόψει προσπάθειες. Καλό θα ήταν, αν θέλει να μακροημερεύσει στην σκληρή Ευρωλίγκα, να βάζει λίγο πιο αποφασιστικά τα χέρια του στην μπάλα και γενικά να εκμεταλλευτεί τα μακριά άκρα του περισσότερο είτε όταν μαρκάρει παίχτη είτε όταν επιτηρεί χώρο και κίνηση.
Επίθεση
Πάμε τώρα στο επιθετικό κομμάτι.Στον Προμηθέα ο Ellis αποτελούσε τον κύριο screener της απλωμένης 4 out 1 in διάταξης των Πατρινών.Ήταν αυτός που προσπαθούσε να δημιουργήσει χώρους για τους χειριστές της ομάδας του με σκοπό, όχι τόσο τη συνεργασία στο ρολάρισμα, αλλά τη δημιουργία πάσας έξω, αλλά και χρόνου – χώρου εκτέλεσης.
Δεν ρολάρει με ταχύτητα στο βάθος της ρακέτας και προτιμά περισσότερο το short roll (το μικρό ρολάρισμα κυρίως στο πλάι). Η περιορισμένη επιτάχυνσή του μετά το screen, σε συνδυασμό με ένα πιθανό έλλειμα συγχρονισμού δεν μου επιτρέπουν να τον χαρακτηρίσω PnR finisher, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν μπορεί να τελειώσει έτσι φάσεις κυρίως μέσα από screen the screener συνεργασίες όπως βλέπεται στο gif.
To short roll, ο εκ Μέμφις ορμώμενος ψηλός, δυστυχώς δεν το εκμεταλλεύεται για να εκτελέσει. Η απειλή του πίσω από τα 3 μέτρα είναι σποραδική, για να μην πω σπάνια και εκτελεί ελάχιστα με σουτ (εδώ μια σπάνια εφαρμογή )
Προτιμά να γίνεται παραλήπτης της μπάλας κάτω από το καλάθι και να τελειώνει φάσεις προσποιούμενος και δουλεύοντας αρκετά τα πόδια του. Δείχνει μια δυσκολία στο να τελειώσει φάσεις σε πρώτο χρόνο και αυτό πολλές φορές τον μετατρέπει σε εύκολη λεία για τους αντίπαλους ψηλούς. Βέβαια επειδή δεν φοβάται να πάει στην επαφή, κερδίζει αρκετά φάουλ και πάει συχνά στη γραμμή των ελεύθερων βολών, από την οποία σουτάρει αρκετά καλά.
Στην αρχή του κειμένου σας έγραψα πως τρέχει καλά το γήπεδο και έτσι θα τον δούμε, όταν βελτιωθεί η transition ανάπτυξη της ομάδας κάποια στιγμή, να τελειώνει αρκετές φάσεις στον αιφνιδιασμό.
Είτε μετά από short roll, είτε όταν δρα στο high post σαν σκαλοπάτι, είτε ακόμα και όταν κινείται με την μπάλα προς το καλάθι, έχει την ικανότητα να δει την πάσα – κλειδί και να ανοίξει την αντίπαλη άμυνα.
Η διάταξη της επίθεσης των Πατρινών τον άφηνε σχεδόν ολομόναχο μέσα στο ζωγραφιστό και όλη δράση εξελισόταν γύρω του ή στην πλάτη του. Οι μπάλες που έφταναν στα χέρια του δεν ήταν πάρα πολλές αλλά η συμμετοχή του στη ροή της επίθεσης ήταν σημαντική. Η μοναξιά βέβαια αυτή δεν μου επιτρέπει να βγάλω συμπέρασμα για την ικανότητά του στο επιθετικό rebound. Συνήθως πηδούσε χωρίς συμπαράσταση και τα αποτελέσματα δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο.
Με την μπάλα στο παρκέ, παρότι δεν έχει κακό χειρισμό, αποφεύγει να επιτεθεί ειδικά όταν έχει πλάτη στο καλάθι, αντίθετα όταν είναι με πρόσωπο και στα 3-4 μέτρα δε διστάζει να επιτεθεί αναζητώντας την επαφή όπως ο Leday και ο McLean.
<Σύνοψη>
Έχω γράψει ήδη πάρα πολλά και σιγά σιγά πρέπει να κλείσω αυτή την προσπάθεια σκιαγράφησης του νεοαποκτηθέντα ψηλού της ομάδας συνοψίζοντας τι τελικά κερδίζουμε με την απόκτησή του:
- Αρχικά είναι μια κίνηση χαμηλού ρίσκου που δείχνει πως η χρονιά δεν θα πάει εντελώς χαμένη, αλλά θα αξιολογηθούν πρόσωπα και θα γίνει προσπάθεια διαλογής των όσων μπορούν να αποτελέσουν μέλη της νέας προσπάθειας που θα ξεκινήσει την επόμενη σεζόν.
- Ο Οκτάβιος δε θεωρώ ότι θα αποτελέσει πρώτη επιλογή στο rotation του coach B, αλλά θα είναι ο τρίτος ψηλός της ομάδας, που όταν οι συνθήκες το απαιτήσουν και αν ο ίδιος τα καταφέρει θα μπορεί να αναπληρώσει ακόμα και τον βασικό C.
- Ατομικά δεν κουβαλάει στοιχεία που θα λύσουν κάποιο από τα, πολλά και σύνθετα, αμυντικά μας ζητήματα. Όπως λοιπόν οι Ρωμαίοι είχαν το σχηματισμό της χελώνας, έτσι και ο Ολυμπιακός για να πάρει πράγματα από τον Οκτάβιο θα χρειαστεί να δουλέψει και να εφαρμόσει ένα δομημένο ομαδικό αμυντικό πλάνο.
- Στην επίθεση ο Ellis έχει μάθει να ζει ξέροντας πως θα τελειώσει συγκεκριμένο αριθμό φάσεων και στο πρόσωπο του Σπανούλη θα βρει τον κοντό που θα πρέπει να βοηθήσει δημιουργώντας του χώρους. Η ικανότητα του στην πάσα θα μπορούσε να δημιουργήσει συνθήκες συνεργασίας με του Παπ και Baldwin που ψάχνουν το κόψιμο, αλλά κυρίως με Βεζένκοφ και Paul που είναι και οι μοναδικοί που μπορούν να επανδρώσουν την αδύναμη πλευρά που συχνά ψάχνει ο Ellis.
Θα σταθώ λίγο παραπάνω στο Σάσα γιατί είναι ο μοναδικός παίχτης της ερυθρόλευκης frontline που μπορεί να απειλήσει από μακριά. Ο Οκτάβιος στα χρόνια του στην Πάτρα έπαιζε έχοντας πάντα δίπλα του stretch αθλητές, τώρα στον Ολυμπιακό το στοίχημα θα είναι να μάθει να κινέιται και να λειτουργεί σε μια 3 in 2 out διάταξη που οι χώροι και οι κινήσεις αλλάζουν.
Σοφότερους σίγουρα δε σας έκανα, αλλά καλά να είμαστε να συζητάμε τι από όλα αυτά τελικά ισχύει. Καλορίζικος λοιπόν και σιδερένιος.
RPG Scouting Report
(Σημείωση: Τα νούμερα του Ellis αφορούν την φετινή του παρουσία στο Eurocup και η αντίστοιχη απόδοση στην Euroleague θα τον τοποθετήσει στα standard που περιγράφει το Scouting Report με βάση τον ανταγωνισμό στην θέση του Center την περίοδο 2001-2020)
ΥΓ: Παρακολουθώντας παιχνίδια του Προμηθέα το μάτι μου έπεσε στον Babb. Δεν βάζω το χέρι μου στη φωτιά, αλλά όπως και να έχει παίχτη με το μέγεθος του, την αποτελεσματικότητά του στο 3πτ, στατικά είτε κυρίως μετά από ντρίμπλα, ο Ολυμπιακός δε διαθέτει. Είναι ένας πλάγιος που δίνει στοιχεία που λείπουν καιρό από την ομάδα.
