Πριν από το χθεσινό παιχνίδι όλοι γνωρίζαμε πόσο δύσκολο είναι να πανηγυρίσουμε τη νίκη απέναντι στους Καταλανούς. Η ποιότητα της Barcelona είναι πολύ υψηλότερη από την δική μας, όπως και οι στόχοι της. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να προσπαθήσει να αγγίξει το τέλειο παιχνίδι και ταυτόχρονα ο αντίπαλος να έχει δυσανάλογη εμφάνιση. Στην πρώτη περίοδο ήμασταν αρκετά προβλέψιμοι, με την μπάλα να ακουμπάει στον Πρίντεζη σχεδόν σε κάθε φάση, τον Higgins να κλειδώνει τον Σπανούλη, που είτε δεν μπορούσε να τον περάσει, είτε δυσκολευόταν να πάρει την μπαλα, είτε ακόμα έπαιρνε την μπάλα στατικά, κάτι που σαφώς δυσκολεύει την κίνηση όλης της επίθεσης. Επίσης ο έλεγχος των rebounds από την ομάδα της Καταλονίας έφεραν γρήγορα την διαφορά στους 8 πόντους, με τον Mirotic να μην αντιμετωπίζει κανένα πρόβλημα με αντίπαλο τον Πρίντεζη.
Στη δεύτερη περίοδο το ματς άλλαξε εντελώς. Η άμυνα του Ολυμπιακού ανέβηκε σε θέμα πίεσης – συγκέντρωσης και, με τον Mirotic στον πάγκο, η διαφορά μειώθηκε. Ο Rochestie βοήθησε αρκετά στην καλή, σε ορθότητα και ταχύτητα, κυκλοφορία της μπάλας. Ταυτόχρονα δεν εμφανίστηκε η αδυναμία του στην άμυνα, καθώς οι Καταλανοί δεν προσπάθησαν να χτυπήσουν εκεί. Αρκετά κρίσιμο είναι το σημείο που το, υπέρ των «ερυθρολεύκων, 29-34 έγινε πολύ γρήγορα 40-38. Είναι διαφορετικό με μια τέτοια ομάδα να είσαι μπροστά 5 – 7 πόντους στο ημίχρονο, απ’ ότι πίσω 1 πόντο ή μπροστά μία κατοχή.
Στη τρίτη περίοδο τα 8 λάθη έγειραν την πλάστιγγα προς τους Καταλανούς, αφού με τις επιλογές μας δώσαμε το δικαίωμα στον αντίπαλο να κάνει ένα σερί 12-0 και να μηδενίσει τις όποιες πιθανότητες για νίκη ή για διεκδίκηση αυτής στην 4η περίοδο.
Από την στατιστική απεικόνιση οι βολές και τα σουτ 3 πόντων είχαν μεγάλη διαφορά (15/15 βολές , 12/27 τρίποντα οι παίκτες της Barcelona ενώ οι του Ολυμπιακού 10/14 βολές και 6/16 τρίποντα).
Πολύ σημαντικός παράγοντας για την δυσκολία του Ολυμπιακού να βρει εύκολους πόντους ήταν η άμυνα του Hanga. Ο Ούγγρος παίκτης βοήθησε στην εκδήλωση γρήγορων αιφνιδιασμών, κάτι που δεν φαίνεται στην στατιστική. Εδώ βλέπουμε πως με μια απλή πίεση των Hanga – Higgins ο Ολυμπιακός έκανε άλλο ένα εύκολο λάθος. Τα άκρα του Hanga ακούμπησαν όσο χρειαζόταν την μπάλα, ώστε ο Cherry να αναγκαστεί να κάνει ένα βήμα πίσω .
Στην άμυνα η εντολή ήταν να τον αφήσουμε να σουτάρει, διότι έχει ποσοστό κάτω από 30% (0.7 προσπάθειες ανά αγώνα). Σωστή επιλογή αλλά τα σουτ δεν θα έπρεπε να είναι τόσο ελεύθερα όσο εμείς τα αφήναμε. Στο play που ακολουθεί ο Cherry, αν και είναι ο παίκτης της αδύνατης πλευράς, είναι πάνω στον Kuric, ενώ ο Σπανούλης όντας ο «πάνω» παίκτης πέφτει αυτός στην αδύνατη, ώστε αν η μπάλα πάει στον ελεύθερο παίκτη αυτός να είναι ο Ούγγρος και όχι ο καλύτερος σουτέρ της καταλανικής ομάδας. Εν τέλει πληρώσαμε την επιλογή αυτή, αν και ομολογουμένως έπρεπε να το δώσει αυτό το σουτ η άμυνά μας.
Όπως αναφέρθηκε και πριν στην τρίτη περίοδο είχα συνολικά 8 λάθη, εκ των οποίων 2 φορές πατήσαμε την γραμμή και 1 φορά έγινε παράβαση μπρος – πίσω. Λάθη που δείχνουν φόβο και καθόλου συγκέντρωση.
Όσον αφορά τον παίκτη που έκρινε τα πράγματα δεν είναι άλλος από τον Kuric. Όποτε ο Ολυμπιακός μείωνε την διαφορά, η μπάλα πήγαινε σε αυτόν που σκόραρε με σχετική άνεση. Δεν δέχομαι σε αυτό το επίπεδο να βλέπουμε την παρακάτω επίθεση. Με ένα απλό screen και ρόμβο ο Παπανικολάου μένει πίσω, η βοήθεια δεν χρειαζόταν να βγει κι έτσι σκοράρει εύκολα για τρεις πόντους. Δεν το έκανε μια φορά μόνο. Είχε εντός πεδιάς 6/9 κάτι που αποδεικνύει ότι ο Ολυμπιακός δεν πρόσεξε καθόλου τον συγκεκριμένο παίκτη.
Η στατικότητα στην επίθεση στην πρώτη και τρίτη περίοδο δημιούργησαν μεγάλα σερί για τον αντίπαλο (9-0 και 12-0 αντίστοιχα). Σε γενικές γραμμές δεχθήκαμε αρκετά εύκολους πόντους, καθώς η αδύνατη πλευρά δεν μπορούσε να καλύψει όσο έπρεπε γιατί εκεί βρισκόταν είτε ο Kuric είτε ο Higgins.
Από την χθεσινή ήττα θα κρατήσω τα παρακάτω.
Μια επίθεση που μου άρεσε αρκετά και συνέβαλαν όλοι παίκτες είναι η παρακάτω. Ο Παπανικολάου κλέβει την μπάλα όντας από την δεξιά πλευρά. Δεν καταφέρνει να βγει πρωτεύων αιφνιδιασμός, ούτε δευτερεύων με τον Rubit, η μπάλα περνάει στις 45° στον Baldwin, ο οποίος προσπαθεί να προκαλέσει ρήγμα. Ο Αμερικάνος δεν το καταφέρνει, η μπάλα αλλάζει πλευρά και με σωστή κίνηση του Vezenkov οι αποστάσεις, αν εξαιρέσουμε τον Κόνιαρη, είναι απόλυτα σωστές και τελικά η επίθεση καταλήγει στο ελεύθερο σουτ του Baldwin.
Επίσης, ο Willie Reed, λόγω της απουσίας του Milutinov, πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής και έδειξε πως έχει κάποια στοιχεία που πιθανόν να χρειαστούν και στα επόμενα παιχνίδια. Οι Rubit – Baldwin, όσο χρησιμοποιούνται έτσι από τον coach Kemzura, θα έχουν πολλές μεταπτώσεις από παιχνίδι σε παιχνίδι, καθώς ούτε οι ίδιοι δεν γνωρίζουν τον ρόλο τους.
Ο Vezenkov συνέχισε τις καλές εμφανίσεις και δείχνει επιτέλους σταθερότητα, απ΄τη στιγμή που έχει ρόλο και σταθερό χρόνο συμμετοχής. Κάτι που δεν έχουν τα guard μας, τα οποία κάθε βδομάδα έχουν αρκετά μεγάλες μεταπτώσεις στον χρόνο συμμετοχής τους. Πρέπει κάποια στιγμή ο προπονητής να αποφασίσει με ποιους παίκτες θα πορευτεί, διότι με έναν αγώνα την εβδομάδα δεν γίνεται να βρουν ρυθμό.
Τέλος, η πίεση του Ολυμπιακού στα 4/4 είναι κάτι που θα πρέπει να συνεχίσει να το δουλεύει η ομάδα. Λειτούργησε σωστά και λόγω της χαλαρότητας που έδειξε η Barcelona, αλλά και επειδή έγινε σωστά.
Να έχετε όλοι καλή χρονιά με υγεία και ας ελπίσουμε σε μία καλύτερη ερυθρόλευκη χρονιά.
