Με την ομάδα να έχει ολοκληρώσει την στελέχωση για την επόμενη περίοδο και με τον ένα παίκτη μετά τον άλλο να έρχεται στην Ελλάδα για τα απαραίτητα ιατρικά και για να τακτοποιήσει τα της διαμονής του, καταλαβαίνεις πως σε λίγο ξεκινάει η προετοιμασία και πως φάγαμε τα 2/3 του καλοκαιριού. Ο Αύγουστος βλέπετε είναι παραδοσιακά ο μήνας που ερημώνουν τα αστικά κέντρα και οι περισσότεροι ψάχνουν μια παραλία για να απολαύσουν τις χαρές της χώρας μας.
Με την παρέα σε holiday mode και λίγο πριν οι περισσότεροι εξαφανιστούν για μερικές ημέρες επιχειρούμε να καταγράψουμε τις τελευταίες μπασκετικές σκέψεις μας.
Όπως ίσως έχετε ήδη καταλάβει στην παρέα μας υπάρχει πλουραλισμός.
Υπάρχουν οι ψύχραιμες φωνές…
🍒 Ο δρόμος για την 8αδα, που βασικά αυτός είναι ο ρεαλιστικός στόχος, θα είναι λοιπόν, στρωμένος με κεράσια! Μια κίνηση που φαίνεται να βάζει ταβάνι στην ομάδα, κυρίως δημιουργικά και μεγαλύτερες ευθύνες στους ώμους του ρούκι Baldwin.
🏀 Ο οποίος Baldwin φαίνεται να είναι καλύτερος στο να δημιουργεί για τον εαυτό του κυρίως με drive παρά για τους συμπαίκτες του. Σε συνδυασμό με τα αθλητικά του προσόντα και την αμυντική του προσήλωση, μοιάζει το ιδανικό alter ego του Σπανούλη…
⛹️♂️Γενικότερα, η στελέχωση στην περιφέρεια φαίνεται κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του Kill Bill, αρκεί βέβαια να γυρίσει σε καλή κατάσταση μετά τον τραυματισμό του.
🔫 Σε διαφορετική περίπτωση, θα ψάχνουμε τη δημιουργία με το τουφέκι και κυρίως μέσα από τη ρακέτα, καθώς εκτός του Μίλου και ο Χαππ χαρακτηρίζεται ως play maker ψηλός!
📒 Πάντως ο Χαππ είναι άλλο ένα δείγμα ότι ο σχεδιασμός του Μπλατ και φέτος ήταν κλειστό βιβλίο, καθώς με εξαίρεση την απόκτηση του Paul, όλες οι υπόλοιπες κινήσεις ήταν εκπλήξεις και στο περσινό μοτίβο.
- Toupane – Paul
- Strelnieks – Punter
- Leday – Rubit
- Timma – Kuzminskas
- Goss – Baldwin+Cherry
- Mantzaris – Koniaris
- Bogris+Agra – Happ
⬆️ Και ενώ φαινομενικά η στελέχωση στα χαρτιά φαίνεται ανώτερη από πέρυσι, χωρίς τον περιορισμό των 6 ξένων, σκεφτείτε αν είχε αποκτηθεί ένας leading guard στη θέση του Cherry, πόσο καλύτερα θα ήταν τα πράγματα για την ομάδα μας.
🗻 Για μια ακόμη φορά όμως επιλέχθηκε ο δύσκολος δρόμος, ο ανηφορικός και για να φτάσει ο Ολυμπιακός στην επιτυχία θα χρειαστεί να ανέβει … ένα βουνό και να κατέβει από ένα λόφο, ακολουθώντας την αντίθετη διαδρομή από το Hugh Grant!
Υπάρχουν και οι απαισιόδοξοι …
- Ψάχνουμε πολλές φορές να κατανοήσουμε την λογική της ΚΑΕ ΟΣΦΠ σε θέματα μεταγραφών, ανανεώσεων και κατανομής μπάτζετ… τετραγωνίζεται ο κύκλος;
- Μετά από 252 αποδεσμεύσεις και 254 μεταγραφικές κινήσεις και φήμες, το τελικό (;;;) ρόστερ του Ολυμπιακού στερείται και φέτος τα δύο στοιχεία που ψάχναμε πέρσι. Αθλητικό ψηλό και σταθερό οργανωτή. Ή που ο DB άλλαξε τροπάριο στα θέλω του και θα δούμε κάτι εντελώς διαφορετικό ή που για άλλη μια χρονιά θα ψάχνουμε το χειμώνα Briante Webber να κλείσει τις τρύπες που θα έχουν δημιουργηθεί.
Οι τεχνικές προσεγγίσεις …
- O Blatt σε γενικές γραμμές έμεινε πιστός στο πλάνο του, σε αυτό δηλαδή που προσπάθησε να φτιάξει και πέρυσι, αποκτώντας παρόμοιου τύπου παίκτες αλλά με μεγαλύτερη ποιότητα. Και πιθανότατα με το ίδιο budget. Μέχρι να σκάσει το σκηνικό με το ηχητικό η ομάδα πέρυσι άρεσε σε πολλούς. Έμοιαζε να ρολάρει, έπαιρνε όλα τα ματς που έπρεπε να πάρει και γενικά οι περισσότεροι είχαν βρει ρόλο. Το πως και το γιατί που αφορά το μετά, έχει αναλυθεί πολλάκις.
- Στα φετινά αυτό που λείπει είναι ξεκάθαρα η δημιουργία. Ο Goss για rookie season έκανε πολύ καλή χρονιά, και μπορεί να κράζαμε για το floater κτλ αλλά ήταν ο πιο εύστοχος παίκτης στην EL από εκείνο το σημείο/απόσταση, και μάλλον ο παίκτης θα λείψει φέτος. Ο Κεράσης θα πάρει αρκετό χρόνο, μέχρι να γυρίσει ο Σπανούλης και να μοιραστεί το “1” με τον πυραυλοκίνητο Baldwin. 10-15 ποιοτικά λεπτά – ίσως όμως αυτό να είναι Νέμεσις για την φετινή ομάδα. Ο Baldwin θα δώσει ό,τι δεν είχαμε τα προηγούμενα χρόνια. Έκρηξη, αθλητικότητα, δύναμη, διείσδυση, φοβερή πίεση πάνω στην μπάλα.
- Στα forwards ο Paul θα πρέπει να αποδείξει ότι είναι αναβάθμιση του Toupane, αν και μάλλον ο Γάλλος δεν κόλλησε ποτέ, ενώ το πέρασμα (έστω για έναν χρόνο) από τα χέρια του Pops ίσως και να τον βοήθησε περισσότερο από όσο νομίζουμε. Ο Kuzmi μάλλον θα βοηθήσει στο “3”, αρκετά κιόλας, με τον Paul να αγωνίζεται ταυτόχρονα στο “2”. Παπανικολάου αν όχι φέτος πότε?
- Στους ψηλούς ο Rubit ίσως να έχει το ίδιο θέμα με LeDay, αυτό της θέσης. Τον βοηθάει το γεγονός ότι είναι πιο ογκώδης και πιο δυνατός από τον “Κορμάρα”, έχει καλύτερο σουτάκι από τα 5 μέτρα, είναι πιο ικανός rebounder αλλά α) δεν έχει την ίδια καλή επαφή με το καλάθι β) σουτάρει ακόμα λιγότερο απ’ έξω. Ο Happ σαφώς και είναι αναβάθμιση, έχει σημασία και τι ρόλος θα του δοθεί. Για τον Μilutinov υπάρχει η ελπίδα ότι μέσω του συμβολαίου που δόθηκε στον Cherry, εξοικονομήθηκαν πόροι για την ανανέωσή του.
- Για τον Κόνιαρη υπάρχουν ενστάσεις αν έχει τις ικανότητες να βοηθήσει στην EL, ίσως κάποια σκόρπια 5λεπτα για φάουλ, πίεση και κανα αντάρτικο. Βεζένκοφ και φέτος μάλλον δεν θα βρει ρόλο, ειδικά μετά την απόκτηση του Kuzmi. Επιβεβλημένο να πάρει κάποιο χρόνο συμμετοχής και ο Pokusevski. Με τον Paul να κατεβαίνει στο 2 και τον Kuzmi να βοηθάει αρκετά στο 4 υπάρχει χώρος για τον μικρό, να ατσαλωθεί.
Υπάρχει ο μπασκετικός αναλυτής…
- Τελικά τώρα που ολοκληρώθηκε (;) ο μεταγραφικός σχεδιασμός , μπορώ να το πω χωρίς φόβο και πάθος. Ο κοουτς Blatt φτιάχνει μια ομάδα δίκης του επιλογής ακολουθώντας σε μεγάλο βαθμό τη συνταγή της Ζαλγκίρις. Κίνητρο, σκληράδα, ομαδικότητα, μαχητικότητα.
- Παίχτες που είτε θέλουν να καθιερωθούν (Πάντερ, Μπάλντγουιν, Τσέρυ, Χαππ, Κόνιαρης, Ρούμπιτ), είτε να επανέλθουν στο προσκήνιο (Κουζμίνσκας, Πολ) που θα πλαισιώσουν την 4αδα του κορμού (Σπαν, Παπ, Πριντ, Μίλου).
- Μια ομάδα που στο backcourt θα βγάζει ένταση και σκληράδα και στη frontline ελπίζει πως θα ακουμπά με ασφάλεια την μπάλα και θα βρίσκει μέσα από εκεί συνεργασίες.
- Σημαντικό συστατικό της επιτυχίας θα είναι η αέναη κίνηση.
- Τα στοιχήματα βέβαια είναι πολλά, το ρίσκο μεγάλο , αλλά όσο μεγαλύτερο το ρίσκο τόσο μεγαλύτερο το κέρδος.
- Όπως και να έχει άπαντες ανυπομονούν να δουν τι έχει στο μυαλό του ο ραβίνος.
Υπάρχουν οι αισιόδοξοι…
- Ο μεταγραφικός σχεδιασμός τελείωσε και ο Μπλατ έχει ένα ρόστερ που προσωπικά με ιντριγκαρει. Κατά βάση η ομάδα είναι αθλητική με αρκετά στοιχεία σύγχρονου μπάσκετ με έλλειμμα (τουλάχιστον στα χαρτιά) στη δημιουργία, που όμως με αυτόν στην άκρη του πάγκου περιμένω να τα κρύψει και να δούμε ωραία πράγματα.
- Η φετινή ομάδα διακρίνεται για την δύναμη, την σκληράδα και την αθλητικότητα (Τσέρι, Μπάλντουιν, Πολ, Χαπ, Ρούμπιτ) οπότε η άμυνα μας σίγουρα θα δυσκολέψει περισσότερο τις αντίπαλες ομάδες, κυνηγώντας σε μέγιστο βαθμό το transition game.
- Το κενό του Γκος είναι μεγάλο και είμαι περίεργος πως θα καλυφθεί η οργάνωση και η ηρεμία που πρόσφερε, διότι οι δυο μας άσσοι είναι άλλου στυλ. Με την επιστροφή του αρχηγού ακόμα και στα 37 μπορεί να προσφέρει πολλά επιθετικά επειδή είναι “ρομπότ”, χωρίς όμως να μπορεί να αγωνίζεται πλέον 25 λεπτά
- Φέτος από τον κόουτς Μπλατ έχω μεγάλες μπασκετικές απαιτήσεις, εφόσον το ρόστερ είναι στα μετρά που θέλει. Θα πρέπει να δούμε σε μεγάλο βαθμό καινούργια πράγματα και ιδέες για ευρωπαϊκό επίπεδο.
- Ποκουσέφσκι και τα ματιά μας!!!! Να πάρει χρόνο .. αλλά και ο ίδιος να φροντίσει να δέσει το κορμί του.
Αυτοί που έχουν ήδη αποφασίσει τι θα κάνει ο Μπλάτ…
- Εν αρχή ην η άμυνα: Ρίχνοντας μια ματιά αρχικά στην στελέχωση της περιφερειακής γραμμής, μπορεί κανείς να καταλάβει ότι φέτος ο κόουτς θέλει να πιέσει αρκετά σε πρώτο χρόνο τη μπάλα. Αρχικά για να οδηγήσει τον αντίπαλο σε λάθη και άρα να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να τρέξει η ομάδα στο ανοιχτό γήπεδο και να εκτελέσει σε πρωτεύοντα ή δευτερεύοντα αιφνιδιασμό. Στην συνέχεια για να στείλει τους αντιπάλους στην πίσω γραμμή άμυνας υπό τις δυσμενέστερες δυνατές συνθήκες – εκεί όπου μπορεί να μην υπάρχουν οι καλύτεροι ριμ προτέκτορς του κόσμου – αλλά σίγουρα το συνολικό πλάνο μπορεί να είναι εξόχως αποτελεσματικό.
- Αυτό θα βοηθήσει ώστε η ομάδα να παραμένει κοντά στο σκορ ακόμη και στα νεκρά επιθετικά της διαστήματα. Η συγκεκριμένη προσέγγιση μπορεί να φαίνεται αντιτουριστική στα μάτια των περισσοτέρων αλλά είναι κομβικής σημασίας όταν έχεις ν’ ανταγωνιστείς ομάδες με τεράστιο επιθετικό ταλέντο τις οποίες εξ ορισμού είναι αδύνατον να κάνεις outscore. Η περυσινή τεράστια σοφτίλα στην περιφερειακή άμυνα μας οδήγησε σε πρωτοφανή αδυναμία να παρουσιαστούμε ανταγωνιστικοί ακόμη και απέναντι σε θεωρητικά limited επιθετικά ομάδες. Εν τέλει η καλή άμυνα δίνει ρυθμό στην ομάδα ώστε να αποδίδει και στην επίθεση, είναι αδύνατον να διατηρείς καλή ψυχολογία όταν βλέπεις τη μπάλα να καταλήγει μόνιμα στο καλάθι σου.
- Στο επιθετικό κομμάτι εκτός του Σπανούλη υπάρχει ένα κενό στη στελέχωση στα γκαρντ που θα μπορούν να δημιουργήσουν για τους συμπαίχτες τους υπό οποιαδήποτε συνθήκη και κυρίως μέσα από pick ‘n’ roll. Αλλά εδώ μπαίνει ο παράγοντας Μπλατ ο οποίος σίγουρα δε βλέπει το κομμάτι της δημιουργίας τόσο πεζά όσο εμείς. Το pick ‘n’ roll είναι ένας τρόπος δημιουργίας και σε καμία περίπτωση ο μοναδικός.
- Αυτό που παρατηρώ σε πρώτη φάση είναι ότι ο Μπλατ έφερε στην ομάδα αθλητές οι οποίοι έχουν προσωπική φάση (Baldwin ο οποίος είναι ξεκάθαρα πιο 2way παίχτης σε σχέση με τον Γκος και τολμώ να πω ότι θα έχει μεγαλύτερη επίδραση στην ομάδα απ΄ τον προκάτοχό του-Punter-Paul στα γκαρντ αλλά και Kuzminskas-Rubit στους forwards). Αυτό από μόνο του δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι αντίπαλοι να στέλνουν βοήθειες και άρα να ανοίγουν οι διάδρομοι τους οποίους μπορεί η ομάδα να εκμεταλλευτεί.
- Εκτός αυτού αν και δεν αποκτήθηκαν αθλητές που θα μπορούν να περάσουν τη μπάλα απ’ το μάτι της βελόνας ή που θα δίνουν τις γλυκές λόμπες προς τους ψηλούς, προσωπικά θεωρώ ότι και ο Μιλού όπως και ο Ρούμπιτ (σκληρό παιδί θα ρίξει το κορμί του στη φωτιά) που θα καλύψουν το 5 ως επί το πλείστον μπορούν να υποστηρίξουν με μεγάλη συνέπεια τον ρόλο του screener/passer (και όχι απλά το ρόλο του pick n roll ψηλού που θα περιμένει να καρφώνει με alley oop).
- Αυτό μπορεί να δημιουργήσει ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα ειδικά εφόσον οι χειριστές ξεφορτώνονται γρήγορα τη μπάλα από πάνω τους σε ball screen καταστάσεις εκμεταλλευόμενοι τα slips των ψηλών. Τεράστια σημασία σε αυτό το πλάνο αν το αντιλαμβάνομαι σωστά θα παίξει ο Κουζμίνσκας και η συνεχόμενη κίνησή του μακριά από τη μπάλα αλλά και το σουτ του από στάση.
- Συνολικά έχω την εντύπωση ότι ο Μπλάτ είχε την απόλυτη ελευθερία κινήσεων και δημιούργησε ένα πολύ ισορροπημένο ρόστερ με πληθώρα επιλογών το οποίο δε θαμπώνει από άποψη ονομάτων αλλά στα χέρια ενός έμπειρου κόουτς μπορεί να γίνει πολύ κακός μπελάς για τον οποιονδήποτε αντίπαλο.
Υπάρχουν και οι φιλοσοφικές προσεγγίσεις…
- Αυτό με τον δημιουργικό άσσο είναι ένα φετίχ που αποκτήσαμε στο λιμάνι τα τελευταία χρόνια, χάρη στον μαιτρ του P ‘n’ R, τον Βασίλη.
- Στη πραγματικότητα βέβαια, πριν την έλευση του Βασίλη και πριν τον έρωτα μας με τους αρτίστες της δημιουργίας, είχαμε αξιοπρεπείς ομάδες που πατούσαν στα πλέι-οφ, έστω και αν είχαν για πλέι μέικερ, ταπεινότερους δημιουργούς, όπως τον Σκουνι Πεν, τον Λιν Γκριρ και τον Ροντρικ Μπλάκνει (*και φυσικά το Χρηστάρα το Χαρίση).
- Ο δε Μπλατ, με αντίστοιχα ταπεινούς δημιουργούς, έγραψε την τελευταία του ραψωδία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, αυτή με τη Μακάμπι του Ράις, του Οχαγιόν και του Χίκμαν.
- Στο δια ταύτα, ο Μπλατ σκεπτόμενος έξω από (τα δικά μας) φετίχ, χτίζει μια ομάδα στα δικά του μέτρα και σταθμά, χωρίς μάλιστα να πρωτοτυπεί.
- Με Γκαρντ που πιέζουν τη μπάλα, τρέχουν, σουτάρουν και ορμούν στο καλάθι, σχεδιάζει το remake της Μακάμπι του 2014, αρκεί η ποιότητα των παιχτών να είναι ανάλογη των προσδοκιών και ο διαθέσιμος χρόνος επαρκής.
- Εάν μάλιστα το υπεραναλύσουμε και το κάνουμε ταλιράκια, το υλικό του φετινού Ολυμπιακού είναι (δυνητικά) καλύτερο από αυτό της Μακκαμπί του 2014, γεγονός που μπορεί να μην αρκεί για να τον φτάσει ως τη κούπα, αλλά έστω μια είσοδο στην οκτάδα, θα πρέπει να μπορεί να του την δώσει.
- Η φετινή στελέχωσή του Ολυμπιακού, ακόμα περισσότερο από την περσινή, είναι η απορία και η χαρά του μπασκετικού αναλύτη, καθώς λείπουν πολλά κομμάτια μιας ορθόδοξης στελέχωσης, ενώ άλλα βρίσκονται σε φαινομενικά ανούσια πληθώρα. Απορία για το τι στο καλό μπάσκετ θα παίξει η ομάδα και χαρά διότι χρειάζεται στύψιμο του μυαλού για να συνταιριάξεις στοιχεία και να υποψιαστείς ένα αποτελεσματικό περίγραμμα.
- Ο ραββίνος όμως δεν είναι ορθόδοξος και ευτυχώς δεν είμαι αναλυτής, αν και την εξυπνάδα μου περί Ευρωπαίων Nuggets την πέταξα και την καταθέτω και εδώ. Οπότε θα σχολιάσω ότι τα πιο σημαντικά νέα αυτού του καλοκαιριού είναι πρώτον και κύριο αυτό για το γήπεδο, που αν ισχύουν και δεν είναι κατευνασμός για την κερασόπιτα μιλάμε για σημαντικότερη κληρονομιά ακόμα και από αυτήν του Β2Β.
- Το νέο γήπεδο θα είναι πραγματική αλλαγή επιπέδου και οι πληροφορίες ότι θα υπάρχει ισχυρή ίδια χρηματοδότηση πέρα από χορηγίες κλπ, ίσως σημαίνει ότι οι Αφοί υπολογίζουν σχετικά σύντομα να απαλλαγούν από το πρόβλημα ρευστότητάς τους.
- Η τρέλα τους για τον Ολυμπιακό και το μπάσκετ είναι αποδεδειγμένη, η οικονομική τους επιφάνεια προκαλεί δέος και αν αυτά συνδυαστούν με την τριβή τους στην διοίκηση ενός οργανισμού σαν τον μπασκετικό Ολυμπιακό, σε όλες τις φάσεις αυτής της 15ετίας, και την εμπειρία που έχουν αποκομίσει, τότε δεν μπορώ να φανταστώ την οροφή των φιλοδοξιών τους. Η οποία θα χαμηλώνει μόνο εξαιτίας της ισχυρογνωμοσύνης και των ιδιοτροπιών τους, για να συγκρατηθώ και να το θέσω κομψά.
- Δεύτερον οι δυνάμεις που έχουν απελευθερωθεί από το #MexriTelous. Αρχικά η σχεδόν αμείωτη συσπείρωση του κόσμου του Ολυμπιακού σχετικά, που με παραξενεύει διότι ουσιαστικά δεν έχει μετουσιωθεί το απεγνωσμένο αυτό διάβημα σε μεταγραφικές κινήσεις που υπόσχονται ανάκαμψη μετά από 3 άτιτλα έτη. Σημαίνει ότι αλλιώς το έχουμε συνδέσει στο μυαλό ή στο θυμικό μας οι γαύροι, καθώς η κριτική για την στελέχωση είναι δριμεία, χωρίς όμως να την σχετίζουμε με το #MexriTelous. Από την άλλη βέβαια αυτό δεν έχει μεταφραστεί σε ιδιαίτερα έντονη κίνηση των διαρκείας, ως τώρα.
Οι τεχνοκρατικές οπτικές…
- Επίσης η αναστάτωση που έχει προκαλέσει στο ελλαδικό πρωτάθλημα, καθώς φαίνεται να αρχίζει να καταρρέει το σχεδόν ετοιμόρροπο οικοδόμημα, με μέχρι στιγμής αλλοπρόσαλλες συγχωνεύσεις, αποσύρσεις ομάδων και χορηγών, παζάρι ΑΦΜ, απόρριψη προσκλήσεων, αδυναμία προκήρυξης διοργάνωσης και άλλα τραγελαφικά. Μια κατάσταση που δεν πρέπει να μας χαροποιεί, αντίθετα να μας εκνευρίζει που είμαστε συνυπαίτιοι αυτής της κατάντιας, τουλάχιστον στον βαθμό που δεν αντιδράσαμε νωρίτερα και πιο μεθοδικά, με αντιπρόταση ως προς όλα τα επίπεδα, μελετημένη και ζυμωμένη.
- Εσχάτως έχουμε και μεθοδεύσεις ξένες προς την διοίκηση του Ολυμπιακού για παραμονή της ομάδας στην Α1 κάτι που θα πρέπει να προσέξουμε πάρα πολύ, η οποιαδήποτε επιστροφή πρέπει να γίνει με έμπρακτη εξασφάλιση όρων ουσιαστικής αλλαγής σελίδας, ισονομίας και βιωσιμότητας, όχι με κούφιες υποσχέσεις.
- Τέλος η δημιουργία, αν συνεχιστεί έτσι η κατάσταση, ενός άνευ προηγουμένου «προηγούμενου» της μη συμμετοχής μιας ομάδας της Ευρωλίγκας σε κάποιο εθνικό ή υπερεθνικό πρωτάθλημα. Η ομάδα που είχε φτάσει πιο κοντά σε αυτό ήταν η Μακκαμπί, ο Ολυμπιακός το κάνει πράξη. Οι διεργασίες στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι έντονες αν και μένουν εν πολλοίς εν κρυπτώ, ενδεχομένως όμως στο μέλλον αυτή τη κίνηση του Ολυμπιακού να αναγνωρίζεται ως το πρώτο βήμα προς το, άγνωστο αν θα είναι καλύτερο ή χειρότερο, μέλλον του αθλήματος στην ήπειρο.
Υπάρχουν και οι πρακτικά άχρηστες συμβουλές…
- Παρότι θα συνεχίσουμε να ρίχνουμε κείμενα και τις επόμενες ημέρες. Η σελίδα θα υπολειτουργεί τον Αύγουστο καθώς πολλοί από εμάς θα είμαστε σε διακοπές. Βέβαια με ορισμένους να έχουν περισσότερο χρόνο δεν αποκλείω να έχουμε και εκπλήξεις…
- Μέσα σε όλα αυτά σκεφτόμαστε να κάνουμε κάποια στιγμή μια σειρά ριζικών αλλαγών της σελίδας σε μια μορφή που ελπίζουμε να σας αρέσει και να είναι περισσότερο εύχρηστη. Βέβαια 3 χρόνια το λέμε και ακόμα δεν έγινε.
- Περισσότερα τις επόμενες ημέρες.
Αλλά κυρίως υπάρχετε όλοι εσείς…
- Μέχρι τις αρχές Σεπτεμβρίου που θα είμαστε και πάλι όλοι στις επάλξεις τις καλύτερες ευχές μας για ξεκούραση και ποιοτικό χρόνο με τους αγαπημένους σας. Και για όσους δεν θα έχουν αυτή την δυνατότητα – κουράγιο και καλή δύναμη!
